พรชัย ทองบุราณ

พรชัย ทองบุราณ
เรือเอก; พรชัย ทองบุราณ; ร.น. จ.ช. จ.ม. จ.ภ. ร.จ.ม.
เกิด	1 กรกฎาคม พ.ศ. 2517 (50 ปี); อำเภอกุดข้าวปุ้น จังหวัดอุบลราชธานี ประเทศไทย
สัญชาติ	ไทย
ชื่ออื่น	หมี, อู๊ด
การศึกษา	โรงเรียนจ่าทหารเรือ
อาชีพ	นักมวยไทย; นักมวยสากล; ทหาร;
	อาชีพนักมวย
สัญชาติ	ไทย
ตัวแทนของ ไทย
มวยสากลสมัครเล่น
ซีเกมส์
เอเชียนเกมส์
โอลิมปิกฤดูร้อน
	ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้	ไทย
แผนก/สังกัด	กองทัพเรือไทย
ชั้นยศ	เรือเอก

เรือเอก พรชัย ทองบุราณ (ชื่อเล่น: หมี, อู๊ด; เกิด 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2517) ที่อำเภอกุดข้าวปุ้น จังหวัดอุบลราชธานี เป็นอดีตนักมวยสากลสมัครเล่นเหรียญทองแดงทีมชาติไทย ในการชกโอลิมปิก 2000 ที่เมืองซิดนีย์ ประเทศออสเตรเลีย^[1]

ประวัติ

พรชัยเป็นบุตรชายคนที่ 3 ในจำนวนบุตรทั้ง 4 คนของนายสำลีและนางบังอร ทองบุราณ และมีศักดิ์เป็นหลานชายของนายสมบูรณ์ ทองบุราณ อดีตสมาชิกวุฒิสภา จังหวัดยโสธร (สว.ยโสธร) เริ่มชกมวยครั้งแรกเมื่ออายุได้ 10 ขวบ ด้วยการหัดมวยสากลสมัครเล่นเลย ผิดกับคนอื่นที่หัดมวยไทย พรชัยหัดมวยเป็นครั้งแรกกับ จ.ส.ต.รณยุทร ยี่สันเที๊ยะ ซึ่งเป็นน้าชายของตัวเอง โดยจุดประสงค์ตอนนั้นเพื่อจะต่อยในกีฬาจังหวัด โดยพรชัยได้เป็นตัวแทนของตำบล ชกในรุ่นไม่เกิน 30 กิโลกรัม ซึ่งแม้ว่าพรชัยจะหัดชกไม่กี่เดือน และน้ำหนักตัวตอนนั้นก็เพียงแค่ 22 กิโลกรัม แต่พรชัยก็สามารถคว้าเหรียญทองมาได้ด้วยการชนะรวด 3 คน ภายในวันเดียว

จากนั้น พรชัยก็หันมาชกมวยไทยเมื่ออายุได้ 17 ปีในชื่อ "ศักดิ์กิ่งเฟื่อง ศิษย์ บ.ต." ที่จังหวัดอุบลราชธานี ในช่วงปลายปีได้โชว์ฟอร์มดีจนกระทั่งได้ถูกทาบทามให้มาชกในกรุงเทพ

ในช่วงที่ชกในกรุงเทพ พรชัยได้เปลี่ยนชื่อเป็น "รณยุทร ศิษย์พงษ์ระวี" โดยชกใน รายการนายขนมต้มที่สนามมวยเวทีลุมพินี หรือบางทีก็ย้ายไปชกที่เวทีราชดำเนินบ้าง ทว่าการชกมวยไทยของพรชัยไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร

ชกมวยสากลสมัครเล่น

ซึ่งผิดกับการชกมวยสากลสมัครเล่น พรชัยก็ยังชกอยู่อย่างต่อเนื่องโดยชกให้กับการแข่งขันกีฬาเขตให้กับจังหวัดอุบลราชธานี จนกระทั่งจบ ม.6 ก็ได้เข้าเรียนต่อในโรงเรียนจ่าทหารเรือ ในสังกัดของกองทัพเรือ โดยพรชัยก็ชกมวยสากลสมัครเล่นในนามของทีมราชนาวีมาตลอดจนได้แชมป์ประเทศไทยหลายสมัยและติดทีมชาติครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2536 ใน รายการเมเยอร์คัพ ที่ฟิลิปปินส์ ซึ่งพรชัยก็ได้เหรียญทองจนได้ไปชกใน เอเชียนเกมส์ครั้งที่ 12 ที่ฮิโรชิม่า ประเทศญี่ปุ่น แม้พรชัยเป็นนักมวยหน้าใหม่ในขณะนั้น แต่ก็สามารถคว้าเหรียญทองแดงได้ในรุ่นไลท์เวลเตอร์เวท (63.5 กิโลกรัม) มาได้อย่างไม่มีใครคาดคิด

จากนั้น พรชัยก็ติดอันดับทีมชาติมาตลอด สามารถคว้าเหรียญทองได้ในการแข่งขันกีฬาซีเกมส์ที่อินโดนีเซีย และที่บรูไน จนกระทั่งได้มีชื่อติดทีมชาติไปแข่งขันโอลิมปิก ที่ซิดนีย์ ประเทศออสเตรเลีย ด้วยการคว้าเหรียญเงินในการแข่งขันคัดเลือกตัวในเลก 2 ที่โซล ประเทศเกาหลีใต้ ซึ่งในครั้งนี้พรชัยได้เปลี่ยนไปชกในรุ่นที่ใหญ่ขึ้น คือ ไลท์มิดเดิลเวท (71 กิโลกรัม)

เส้นทางการชกของพรชัยในโอลิมปิก

รอบแรก ชนะคะแนน บัลซ์เซย์ คาโรลี่ (ฮังการี) 17/12

รอบสอง ชนะคะแนน เฮคาล โมฮัมเหม็ด (อียิปต์) 15/9 (ดีกรีแชมป์แอฟริกา)

รอบรองชนะเลิศ แพ้คะแนน มาริน ซิมิโอน (โรมาเนีย) 16/26 (ดีกรีแชมป์โลก)

โดยในการชกครั้งนี้ ก็ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าพรชัยจะได้เหรียญรางวัลใด ๆ เช่นเดียวกับวิจารณ์ พลฤทธิ์ ที่ได้เหรียญทองไปในคราวเดียวกัน หลังการชกโอลิมปิกแล้วพรชัยก็ได้แขวนนวมไปโดยไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับวงการมวยอีกเลย โดยได้รับราชการเป็นทหารชั้นประทวนในสังกัดกองทัพเรือ และเปิดค่ายมวย พ. ทองบุราณ ที่อำเภอสัตหีบ^[2] ชีวิตส่วนตัวเขาสมรสและมีบุตร^[3]