กมล สีตกะลิน
พลเรือเอก กมล สีตกะลิน เป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหมของไทย ในรัฐบาลหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช อดีตรองประธานสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ในปี พ.ศ. 2515 เป็นอดีตสมาชิกวุฒิสภา และอดีตผู้บัญชาการทหารเรือ
กมล สีตกะลิน | |
---|---|
รองประธานสภานิติบัญญัติแห่งชาติ | |
ดำรงตำแหน่ง 18 ธันวาคม 2515 – 16 ธันวาคม 2516 ดำรงตำแหน่งร่วมกับ | |
กษัตริย์ | พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร |
ก่อนหน้า | สถาปนาตำแหน่ง |
ถัดไป | |
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม | |
ดำรงตำแหน่ง 17 มีนาคม 2518 – 8 มกราคม 2519 | |
นายกรัฐมนตรี | หม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช |
ก่อนหน้า |
|
ถัดไป | พลเอก ทวิช เสนีย์วงศ์ ณ อยุธยา |
ผู้บัญชาการทหารเรือ | |
ดำรงตำแหน่ง 1 ตุลาคม 2515 – 30 กันยายน 2516 | |
ก่อนหน้า | พลเรือเอก ถวิล รายนานนท์ |
ถัดไป | พลเรือเอก เชิดชาย ถมยา |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 30 มีนาคม พ.ศ. 2455 |
เสียชีวิต | 24 สิงหาคม พ.ศ. 2544 (89 ปี) |
ประวัติ
แก้พล.ร.อ. กมล สีตกะลิน เดิมชื่อ "โกมล" เกิดเมื่อวันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2455 ที่เขตสัมพันธวงศ์ กรุงเทพมหานคร เป็นบุตรของนาวาเอก พระสาตราบรรง (บุญเต็ก สีตกะลิน) มีพี่น้อง 7 คน พล.ร.อ.กมล สมรสกับฉวีวรรณ ภีมะโยธิน บุตรีพระยารามกำแหง (ทองอยู่ ภีมะโยธิน) มีบุตรธิดา 4 คน
พล.ร.อ. กมล เคยได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภา ในวุฒิสภาไทย ชุดที่ 3 พ.ศ. 2511[1] ต่อมาในปี พ.ศ. 2515 ได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ และเขาได้รับเลือกเป็นรองประธานสภา คนที่ 2[2] แต่ก็ทำหน้าที่ได้มีนาน ภายหลัง วันมหาวิปโยค 14 ตุลาคม 2516 ได้มีสมาชิกลาออกไปถึง 288 คนจึงทำให้ไม่สามารถประชุมสภาได้สภาจึงสิ้นสุดลงเมื่อได้ประกาศ พระราชกฤษฎีกายุบสภานิติบัญญัติแห่งชาติ เมื่อวันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2516
ในปี พ.ศ. 2518 เขาได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหมของไทย ในรัฐบาลหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช[3] แต่ก็ดำรงตำแหน่งได้เพียง 10 เดือน ก็ถูกปรับให้พ้นจากตำแหน่งรัฐมนตรี[4]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
แก้เครื่องราชอิสริยาภรณ์ไทย
แก้- พ.ศ. 2513 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)[5]
- พ.ศ. 2509 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)[6]
- พ.ศ. 2512 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ท.จ.ว.) (ฝ่ายหน้า)[7]
- พ.ศ. 2484 – เหรียญชัยสมรภูมิ สงครามอินโดจีน (ช.ส.)[8]
- พ.ศ. 2477 – เหรียญพิทักษ์รัฐธรรมนูญ (พ.ร.ธ.)[9]
- พ.ศ. 2517 – เหรียญพิทักษ์เสรีชน ชั้นที่ 2 ประเภทที่ 2 (ส.ช.)[10]
- พ.ศ. 2486 – เหรียญช่วยราชการเขตภายใน การรบสงครามมหาเอเชียบูรพา (ช.ร.)[11]
- พ.ศ. 2488 – เหรียญจักรมาลา (ร.จ.ม.)[12]
- พ.ศ. 2497 – เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 9 ชั้นที่ 3 (ภ.ป.ร.3)[13]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ
แก้- อาร์เจนตินา :
- พ.ศ. 2510 - เครื่องอิสริยาภรณ์นายพลซาน มาร์ติน ผู้ปลดปล่อย ชั้นทวีติยาภรณ์[14]
อ้างอิง
แก้- ↑ "รายชื่อสมาชิกวุฒิสภาชุดที่ ๓" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 2020-04-11.
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งประธานและรองประธานสภานิติบัญญัติแห่งชาติ (๑.พลตรี ศิริ สิริโยธิน ๒.นายทวี แรงขำ ๓.พลเรือเอก กมล สีตกะลิน)
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๒๖ ราย)
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ รัฐมนตรีลาออก ให้รัฐมนตรีพ้นจากตำแหน่งและตั้งรัฐมนตรี (พ้นจากตำแหน่ง ๖ ราย และแต่งตั้ง ๑๕ ราย)
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๘๗ ตอนที่ ๑๒๒ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๒๖, ๓๑ ธันวาคม ๒๕๑๓
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๘๓ ตอนที่ ๑๑๔ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๒๔, ๑๙ ธันวาคม ๒๕๐๙
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๘๖ ตอนที่ ๔๖ ง หน้า ๑๘๓๖, ๒๗ พฤษภาคม ๒๕๑๒
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญชัยสมรภูมิ และ เครื่องหมายเปลวระเบิดสำหรับผู้กระทำความชอบมีบาดเจ็บครั้งหนึ่ง, เล่ม ๕๘ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๒๖๔๐, ๓๐ สิงหาคม ๒๔๘๔
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความ เรื่อง พระราชทานเหรียญพิทักษ์รัฐธรรมนูญ, เล่ม ๕๑ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๓๓๔๔, ๒๕ พฤศจิกายน ๒๔๗๗
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญพิทักษ์เสรีชน, เล่ม ๙๑ ตอนที่ ๑๖๐ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๔๐, ๒๖ กันยายน ๒๕๑๗
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญช่วยราชการเขตภายใน, เล่ม ๖๐ ตอนที่ ๔๓ ง หน้า ๒๖๑๖, ๑๗ สิงหาคม ๒๔๘๖
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญจักรมาลาและเหรียญจักรพรรดิมาลา, เล่ม ๖๒ ตอนที่ ๕๕ ง หน้า ๑๔๗๗, ๒ ตุลาคม ๒๔๘๘
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์, เล่ม ๗๑ ตอนที่ ๖ ง หน้า ๓๕๐, ๒๖ มกราคม ๒๔๙๗
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม 84 ตอนที่ 73 หน้า 2238, 8 สิงหาคม 2510