เย่ เจี้ยนอิง

เย่ เจี้ยนอิง (จีน: 叶剑英; อักษรโรมัน: Ye Jianying; 28 เมษายน ค.ศ. 1897 – 22 ตุลาคม ค.ศ. 1986) เป็นผู้นำปฏิวัติและนักการเมืองคอมมิวนิสต์จีน หนึ่งในสิบจอมพลผู้ก่อตั้งของกองทัพปลดปล่อยประชาชน เขาเป็นผู้นำทางทหารระดับสูงในการรัฐประหาร ค.ศ. 1976 ซึ่งได้ล้มล้างแก๊งออฟโฟร์และยุติการปฏิวัติทางวัฒนธรรม รวมถึงเป็นผู้สนับสนุนคนสำคัญของเติ้ง เสี่ยวผิง ในการต่อสู้แย่งชิงอำนาจกับฮั่ว กั๋วเฟิง หลังจากเติ้งขึ้นสู่อำนาจ เย่ได้ทำหน้าที่เป็นประมุขแห่งรัฐจีนในฐานะประธานคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติตั้งแต่ ค.ศ. 1978 ถึง 1983

จอมพล เย่ เจี้ยนอิง
叶剑英
ประธานสภาประชาชนแห่งชาติ
ดำรงตำแหน่ง 5 มีนาคม 1978 – 18 มิถุนายน 1983
ก่อนหน้า	ซ่ง ชิ่งหลิง (รักษาการ)
ถัดไป	เผิงเจิน
ประมุขแห่งรัฐของสาธารณรัฐประชาชนจีน ในฐานะประธานสภาประชาชนแห่งชาติ
ดำรงตำแหน่ง 7 ตุลาคม 1976 – 12 กันยายน 1982
ก่อนหน้า	ซ่ง ชิ่งหลิง (รักษาการ)
ถัดไป	หลี่ เซียนเนี่ยน (ในฐานะประธานาธิบดีสาธารณรัฐประชาชนจีน)
รองประธานพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศจีน
ดำรงตำแหน่ง 30 สิงหาคม 1973 – 12 กันยายน 1982
ประธาน	เหมา เจ๋อตง ฮั่ว กั๋วเฟิง หู เหย้าปัง
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม
ดำรงตำแหน่ง 17 มกราคม 1975 – 26 กุมภาพันธ์ 1978
หัวหน้ารัฐบาล	โจว เอินไหล ฮั่ว กั๋วเฟิง
ก่อนหน้า	จอมพล หลิน เปียว
ถัดไป	จอมพล สู เซี่ยงเฉียน
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	28 เมษายน ค.ศ. 1897(1897-04-28) อำเภอเจียยิ่ง มณฑลกวางตุ้ง จักรวรรดิชิง
เสียชีวิต	22 ตุลาคม ค.ศ. 1986(1986-10-22) (89 ปี) ปักกิ่ง ประเทศจีน
พรรคการเมือง	พรรคคอมมิวนิสต์จีน (ค.ศ. 1927–1985)
ศิษย์เก่า	โรงเรียนการทหารหวงผู่
รางวัล	เครื่องอิสริยาภรณ์แห่งชัยของการต่อต้านการรุกราน (ค.ศ. 1945) เหรียญอิสริยาภรณ์หนึ่งสิงหาคม (เหรียญชั้นที่ 1) (ค.ศ. 1955) เครื่องอิสริยาภรณ์เอกราชและเสรีภาพ (เหรียญชั้นที่ 1) (ค.ศ. 1955) เครื่องอิสริยาภรณ์แห่งการปลดปล่อย (เหรียญชั้นที่ 1) (ค.ศ. 1955) รายละเอียด...
ชื่อเล่น	叶帅 (จอมพลเย่) 花帅 ("จอมพลเพลย์บอย")
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้	พรรคคอมมิวนิสต์จีน สาธารณรัฐประชาชนจีน
สังกัด	กองทัพบกกองทัพปลดปล่อยประชาชน หมู่กองทัพที่ 18 กองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีน กองทัพแดงของกรรมกรและชาวนาจีน กองทัพที่ 1 และกองทัพที่ 4 กองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีน
ยศ	จอมพลแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน พลโท กองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีน สาธารณรัฐจีน
บังคับบัญชา	เสนาธิการ กองทัพที่ 4 กองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีน เสนาธิการ กองทัพแดง เสนาธิการ หมู่กองทัพที่ 18 กองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีน เสนาธิการ คณะกรรมาธิการการทหารส่วนกลาง

เย่ เจี้ยนอิง
อักษรจีนตัวย่อ	叶剑英
อักษรจีนตัวเต็ม	葉劍英
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Yè Jiànyīng เวด-ไจลส์ Yeh Chien-ying IPA [jê tɕjɛ̂n.íŋ] ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน ยฺหวิดเพ็ง Yip Gim-ying
ชื่อเกิด
อักษรจีนตัวย่อ	叶宜伟
อักษรจีนตัวเต็ม	葉宜偉
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Yè Yíwěi เวด-ไจลส์ Yeh I-wei ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน ยฺหวิดเพ็ง Yip Ji-wai
ชื่อทางการ
อักษรจีนตัวย่อ	沧白
อักษรจีนตัวเต็ม	滄白
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Cāngbái เวด-ไจลส์ Ts'ang-pai ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน ยฺหวิดเพ็ง Cong-baak

ชีวิต

เขามีชื่อแรกเกิดคือเย่ อี๋เหว่ย (จีน: 叶宜伟) โดยเกิดในครอบครัวพ่อค้าแคะชาวคริสต์ที่ร่ำรวยในอำเภอเจียยิ่ง (ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็นเขตเหมย์เซี่ยน) มณฑลกวางตุ้ง ส่วนชื่อทางการของเขาคือชังไป๋ (จีน: 滄白) และพี่น้องส่วนใหญ่ของเย่ เจี้ยนอิง เสียชีวิตก่อนที่จะเป็นผู้ใหญ่เนื่องจากอาการป่วยหนัก

หลังจากสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนการทหารยูนนานใน ค.ศ. 1919 เขาได้เข้าร่วมกับซุน ยัตเซ็น และก๊กมินตั๋ง (KMT) ซึ่งเขาได้สอนที่โรงเรียนการทหารหวงผู่ และใน ค.ศ. 1927 ได้เข้าร่วมพรรคคอมมิวนิสต์

ในปีนั้น เขาเข้าร่วมในการก่อการกำเริบหนานชางซึ่งล้มเหลว และถูกบังคับให้หนีไปฮ่องกง พร้อมกับผู้นำการก่อการกำเริบอีกสองคนคือโจว เอินไหล และเย่ ถิ่ง (ไม่มีความสัมพันธ์) โดยมีปืนพกเพียงคู่เดียวเท่านั้นที่จะแบ่งปันระหว่างพวกเขา ไม่นานหลังจากนั้น เขาได้ปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายอย่างซื่อสัตย์ในระหว่างการก่อการกำเริบกว่างโจว แม้ว่าเขาจะถูกต่อต้านก็ตาม จากความล้มเหลวของการก่อการกำเริบนี้ เขาต้องหนีไปฮ่องกงอีกครั้งพร้อมกับเย่ ถิ่ง และเนี่ย หรงเจิน อย่างไรก็ตาม เย่ เจี้ยนอิง โชคดีกว่าเย่ ถิ่ง ผู้ซึ่งถูกทำให้เป็นแพะรับบาปสำหรับความล้มเหลวขององค์การคอมมิวนิสต์สากล และถูกบังคับให้ลี้ภัย โดยที่เย่ เจี้ยนอิง ไม่ได้ถูกกล่าวโทษ และต่อมาได้เข้าศึกษาวิทยาการทหารในมอสโก

หลังกลับสู่ประเทศจีนใน ค.ศ. 1932 เขาได้เข้าร่วมกับเจียงซีโซเวียต โดยทำหน้าที่เป็นเสนาธิการของกองทัพแนวหน้าที่สี่ของจาง กว๋อเต้า อย่างไรก็ตาม หลังจากที่นักรบของจางพบกับกองกำลังของเหมา เจ๋อตง ในช่วงการเดินทัพทางไกล ผู้นำทั้งสองไม่เห็นด้วยกับการกรีธาพลกองทัพจีนแดงในภายหลัง จางยืนกรานที่จะวกกลับไปทางใต้เพื่อสร้างฐานทัพใหม่ในภูมิภาคที่มีชนกลุ่มน้อยทิเบตและเชียงอาศัยอยู่ (ภายหลังพิสูจน์แล้วว่าเป็นหายนะ อย่างที่เหมาคาดไว้ โดยจางสูญเสียพลทหารไปกว่า 75 เปอร์เซ็นต์ และล่าถอยกลับไปยังฐานคอมมิวนิสต์ที่มณฑลฉ่านซี) ในระหว่างความขัดแย้งของผู้นำทั้งสอง เย่ – แม้ว่าเขาจะเป็นเสนาธิการของจาง – ได้เข้าข้างเหมา และแทนที่จะสนับสนุนจางอย่างไม่มีเงื่อนไขเหมือนที่เคยทำในช่วงการก่อการกำเริบกว่างโจว เย่ได้หลบหนีไปที่สำนักงานใหญ่ของเหมาพร้อมกับคู่มือลงรหัสและแผนที่ของจาง เป็นผลให้การสื่อสารของจากกับองค์การคอมมิวนิสต์สากลถูกตัดออก ในขณะที่เหมาสามารถสร้างการเชื่อมทางวิทยุได้ ซึ่งนำไปสู่การยอมรับขององค์การคอมมิวนิสต์สากลต่อความเป็นผู้นำของเหมาในพรรคคอมมิวนิสต์จีน เหมาจะไม่มีวันลืมการมีส่วนร่วมของเย่ โดยการสังเกตในภายหลังว่า "เย่ เจี้ยนอิง ช่วยพรรคคอมมิวนิสต์ (จีน), กองทัพแดง (จีน) และการปฏิวัติ (จีน)"

หลังจากการสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีน เย่ได้รับมอบหมายให้ดูแลมณฑลกวางตุ้ง ซึ่งทำให้เขาต้องสูญเสียอาชีพทางการเมืองภายใต้การปกครองของเหมา เย่เข้าใจว่าสภาพเศรษฐกิจในมณฑลนั้นแตกต่างอย่างมากจากพื้นที่อื่น ๆ ของจีน เนื่องจากเจ้าของที่ดินในมณฑลกวางตุ้งส่วนใหญ่เป็นชาวนาเองที่มีส่วนร่วมในการผลิตโดยไม่เอาเปรียบผู้เช่า ดังนั้น เขาจึงปฏิเสธที่จะขับไล่เจ้าของที่ดิน รวมถึงปกป้องธุรกิจและที่ดินของพวกเขาแทน อย่างไรก็ตาม นโยบายของเย่ขัดแย้งกับคำสั่งทั่วไปของการปฏิรูปที่ดินที่ได้รับคำสั่งจากพรรค ซึ่งเน้นการต่อสู้ระหว่างชนชั้น นโยบายของเขาถือว่านุ่มนวลเกินไป เย่และกลุ่มแกนนำท้องถิ่นของเขาถูกแทนที่ด้วยหลิน เปียว ทันที รวมถึงมีการใช้นโยบายที่แข็งกร้าวมากขึ้น และเจ้าของที่ดินชาวกวางตุ้งหลายแสนคนถูกประหารชีวิต โดยอาชีพทางการเมืองของเย่สิ้นสุดลงอย่างมีผล

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ เย่ เจี้ยนอิง