สภาประชาชนแห่งชาติ
สภาประชาชนแห่งชาติ (จีน: 全国人民代表大会) เป็นองค์กรรัฐที่มีอำนาจสูงสุดของสาธารณรัฐประชาชนจีน ประกอบด้วยสมาชิก 2,980 ในปี 2018 ซึ่งถือเป็นรัฐสภาที่มีจำนวนสมาชิกมากที่สุดในโลก[1]
สภาประชาชนแห่งชาติ 全国人民代表大会 | |
---|---|
ประเภท | |
ประเภท | |
ผู้บริหาร | |
ประธานฯ | |
เลขาธิการฯ | หยาง เจิ้นอู่ (杨振武), พคจ. ตั้งแต่ 17 มีนาคม ค.ศ. 2017 |
โครงสร้าง | |
กลุ่มการเมือง | ฝ่ายรัฐบาล 2091 ที่นั่ง
ฝ่ายอื่น ๆ 856 ที่นั่ง
ว่าง (33 ที่นั่ง)
|
ตั้งแต่ 5 มีนาคม ค.ศ. 2018 : สมาชิก 2980 คน |
รัฐธรรมนูญสาธารณรัฐประชาชนจีนบัญญัติว่าสภาประชาชนแห่งชาติเป็นสภาเดี่ยวของประเทศ และมีอำนาจโดยพฤตินัยในการตรากฎหมายและตรวจสอบการทำงานของรัฐบาล, ศาลสูงสุด, คณะกรรมการพิเศษ, สำนักงานอัยการสูงสุด, คณะกรรมาธิการการทหารส่วนกลาง ตลอดจนเลือกสรรแต่งตั้งเจ้าหน้าที่ระดับสูงของรัฐ การผ่านมติในเรื่องต่าง ๆ ต้องได้รับเสียงเห็นชอบไม่น้อยกว่าสองในสามของสมาชิกทั้งหมด สื่อมวลชนนอกประเทศจีนแผ่นดินใหญ่เรียกสภาแห่งนี้ว่าเป็น "ตรายาง" โดยพฤตินัยของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศจีน
สภาประชาชนแห่งชาติจัดการประชุมใหญ่ราวสองสัปดาห์ในแต่ละปีเพื่อผ่านร่างกฎหมายสำคัญ[2][3] อย่างไรก็ตาม อำนาจของสภาถูกครอบงำโดยคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติ (NPCSC) ซึ่งประกอบด้วยสมาชิกสภาประชาชนแห่งชาติจำนวน 175 คน คณะกรรมาธิการนี้ทำหน้าที่เป็นเสมือนที่ประชุมชุดเล็ก เพื่อพิจารณาผ่านกฎหมายในยามที่ไม่อยู่ในช่วงการจัดประชุมใหญ่ประจำปี สมาชิกสภาประชาชนแห่งชาติได้รับอนุญาตให้ดำรงตำแหน่งในรัฐบาลและองค์กรอื่นของรัฐควบคู่กันในเวลาเดียวกัน
สมาชิกสภาประชาชนแห่งชาติมาจากการคัดเลือก ดำรงตำแหน่งวาระละห้าปี การจัดประชุมใหญ่ประจำปีจะจัดขึ้นทุกฤดูใบไม้ผลิ ซึ่งจะดำเนินต่อเนื่อง 10 ถึง 14 วันที่อาคารมหาศาลาประชาชน ซึ่งตั้งอยู่ทิศตะวันตกของจัตุรัสเทียนอันเหมินในกรุงปักกิ่ง สภาชุดแรกจัดประชุมเมื่อปี 1954 มีจำนวนสมาชิกเริ่มแรก 1,226 คน
อ้างอิง
- ↑ International Parliamentary Union. "IPU PARLINE Database: General Information". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 August 2017. สืบค้นเมื่อ 6 August 2017.
- ↑ "State Structure of the People's Republic of China". 中国人大网. The National People's Congress of the People's Republic of China. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 October 2016. สืบค้นเมื่อ 29 September 2016.
- ↑ China's 'two sessions': Economics, environment and Xi's power เก็บถาวร 22 กันยายน 2018 ที่ เวย์แบ็กแมชชีนBBC