องค์การเพื่อความร่วมมือและการพัฒนาทางเศรษฐกิจ
องค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา หรือ โออีซีดี (อังกฤษ: Organisation for Economic Co-operation and Development, OECD; ฝรั่งเศส: Organisation de Coopération et de Développement Économiques, OCDE) เป็นองค์กรระหว่างประเทศของกลุ่มประเทศที่พัฒนาแล้ว และยอมรับระบอบประชาธิปไตยและเศรษฐกิจการค้าเสรีในการร่วมกันและพัฒนาเศรษฐกิจของภูมิภาคยุโรปและโลก แต่เดิมองค์กรนี้ได้ถูกก่อตั้งขึ้นในนามองค์การความร่วมมือทางเศรษฐกิจของยุโรปหรือโออีอีซี (Organization for European Economic Co-operation : OEEC) ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 16 เมษายน ค.ศ.1948 (พ.ศ. 2491) ในช่วงสมัยสงครามเย็น วัตถุประสงค์คือเพื่อร่วมมือกันฟื้นฟูภาวะเศรษฐกิจของประเทศยุโรปหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ให้กลับคืนมาและคงไว้อย่างมั่นคงตามแนวทางเศรษฐกิจทุนนิยมโดยแผนการมาร์แชลล์ สัญญาในการก่อตั้งองค์การนี้ได้มีการลงนามกัน ณ กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส เมื่อวันที่ 16 เมษายน ค.ศ.1948 โดยมีสมาชิกประเทศยุโรปตะวันตกจำนวน 19 ประเทศ เป็นผู้ลงนาม ได้แก่ ออสเตรีย,เบลเยี่ยม, เดนมาร์ก, ฝรั่งเศส, กรีซ, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์,อิตาลี, ลักเซมเบิร์ก, นอร์เวย์,เนเธอร์แลนด์ ,โปรตุเกส,อังกฤษ,สวีเดน,สวิตเซอร์แลนด์,ตุรกี,สหรัฐอเมริกา,เยอรมนีตะวันตกและแคว้นอิสระของตรีเยสเต
| Organisation de Coopération et de Développement Économiques | |
 | |
 ชาติร่วมก่อตั้ง (1961) ชาติสมาชิกหนึ่ง | |
| ชื่อย่อ |
|
|---|---|
| ก่อตั้ง |
|
| ประเภท | องค์การระหว่างรัฐบาล |
| สํานักงานใหญ่ | Château de la Muette ปารีส ประเทศฝรั่งเศส |
สมาชิก |
|
ภาษาทางการ |
|
เลขาธิการ | มาเธียส คอร์แมนน์ |
รองเลขาธิการ |
|
งบประมาณ | 386 ล้านยูโร (2019)[3] |
| เว็บไซต์ | oecd.org |
นอกจากจะเป็นการฟื้นฟูยุโรปแล้วยังเป็นการต่อต้านหยุดยั้งไม่ให้อิทธิพลของลัทธิคอมมิวนิสต์ของ
สหภาพโซเวียตมาเผยแพร่ที่ยุโรปตะวันตกและยังเป็นการโน้มน้าวให้ยุโรปตะวันออกที่เป็นประเทศบริวารให้เห็นด้วยและเข้าร่วม แต่ในขณะเดียวกัน สหภาพโซเวียตภายใต้การนำของโจเซฟ สตาลินได้หวาดระแวงแผนการมาร์แชลล์ โดยมองว่า เป็นแผนการร้ายของสหรัฐฯที่จะขยายอิทธิพลและเผยแพร่ลัทธิระบอบประชาธิปไตยและเศรษฐกิจทุนนิยมเข้าสู่ยุโรปตะวันออกจึงทำการบีบบังคับประเทศบริวารในยุโรปตะวันออกให้ปฏิเสธแผนการดังกล่าวและได้เสนอแผนการโมโลตอฟ(Molotov Plan)ในการพัฒนาเศรษฐกิจตามแนวทางเศรษฐกิจของคอมมิวนิสต์ขึ้นมาแทนเพื่อเป็นการโต้ตอบแผนการมาร์แชล พร้อมก่อตั้งสภาเพื่อความช่วยเหลือซึ่งกันและกันทางเศรษฐกิจหรือคอมิคอน (Council for Mutual Economic Assistance, Comecon) เพื่อเป็นการคานอำนาจจากองค์กรโออีอีซีเช่นเดียวกับสนธิสัญญาวอร์ซอต่อต้านองค์กรนาโต (แต่จนกระทั่งถึงปี ค.ศ.1991 คอมิคอนก็ได้ถูกยกเลิกไปพร้อมกับการล่มสลายของสหภาพโซเวียต)
ต่อมาในช่วงหลังสงครามเย็นก็ได้มีการเปลี่ยนชื่อใหม่จากองค์กรโออีอีซีมาเป็นโออีซีดี และมีการลงนามกันใหม่อีกครั้ง ณ กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศล เมื่อวันที่ 14 ธันวาคม ค.ศ. 1960 โดยมีอดีตประเทศสมาชิกโออีอีซีจำนวน 18 ประเทศ(แคว้นอิสระของตรีเยสเตได้ล่มสลายไปเมื่อปีค.ศ.1975และรวมผนวกกับอิตาลี)และมีเพิ่มขึ้นมาอีก 2 ประเทศ เป็นผู้ลงนาม ได้แก่ แคนาดาและสเปนรวมเป็น 20 ประเทศ สัญญาดังกล่าวได้มีผลบังคับใช้ เมื่อวันที่ 30 กันยายน ค.ศ. 1961 ปัจจุบันองค์การโออีซีดีก็ได้มีสมาชิกเพิ่มมาอีก 17 ประเทศได้แก่ โคลอมเบีย คอสตาริกา ชิลี,เช็ก,อิสราเอล,เม็กซิโก,ฮังการี,ออสเตรเลีย ,นิวซีแลนด์,เกาหลีใต้,โปแลนด์,เอสโตเนีย,ลัตเวีย,สโลวาเกีย,สโลวีเนียและญี่ปุ่นรวมทั้งหมดเป็น 34 ประเทศ และมีประเทศที่ได้รับเชิญให้เข้าร่วมองค์การคือประเทศ รัสเซีย ตามพันธกรณีระหว่างประเทศ มีองค์การสำคัญในองค์การโออีซีดีคือคณะมนตรี ( Council ) ซึ่งประกอบด้วยประเทศสมาชิกทั้งหมดโดยมีคณะกรรมการบริหารรวมทั้งเลขาธิการ สำนักงานใหญ่ขององค์การตั้งอยู่ที่กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส
รายชื่อเลขาธิการขององค์กรแก้ไข
| ลำดับ | เลขาธิการ | ดำรงตำแหน่ง | ประเทศ |
|---|---|---|---|
| 1 | Robert Marjolin | 1948 – 1955 |  ฝรั่งเศส
|
| 2 | René Sergent | 1955 – 1960 | ฝรั่งเศส
|
| 3 | Thorkil Kristensen | 1960 – 30 กันยายน 1961 |  เดนมาร์ก
|
| ลำดับ | เลขาธิการ | ดำรงตำแหน่ง | ประเทศ | อ้างอิง |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Thorkil Kristensen | 30 กันยายน 1961 – 30 กันยายน 1969 | เดนมาร์ก
|
|
| 2 | Emiel van Lennep | 1 ตุลาคม 1969 – 30 กันยายน 1984 |  เนเธอร์แลนด์
|
|
| 3 | Jean-Claude Paye | 1 ตุลาคม 1984 – 30 กันยายน 1994 | ฝรั่งเศส
|
|
| — | Staffan Sohlman (ชั่วคราว) | 1 ตุลาคม 1994 – พฤศจิกายน 1994 |  สวีเดน
|
[5][6] |
| 3 | Jean-Claude Paye | พฤศจิกายน 1994 – 31 พฤษภาคม 1996 | ฝรั่งเศส
|
[7] |
| 4 | Donald Johnston | 1 มิถุนายน 1996 – 31 พฤษภาคม 2006 |  แคนาดา
|
|
| 5 | José Ángel Gurría | 1 มิถุนายน 2006 – 31 พฤษภาคม 2021 |  เม็กซิโก
|
[8] |
| 6 | Mathias Cormann | 1 มิถุนายน 2021 – ปัจจุบัน |  ออสเตรเลีย
|
[9] |
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ "List of OECD Member countries – Ratification of the Convention on the OECD". OECD. สืบค้นเมื่อ 9 June 2018.
- ↑ "OECD welcomes Costa Rica as its 38th Member" (Press release). OECD. 2021-05-25. สืบค้นเมื่อ 2021-05-25.
- ↑ "Member Countries' Budget Contributions for 2017". OECD. สืบค้นเมื่อ 5 July 2018.
- ↑ "List of OECD Secretaries-General and Deputies since 1961". oecd.org. สืบค้นเมื่อ 17 August 2020.
- ↑ "After A Battle, Oecd Settles On Swede To Be Interim Leader". Joc.com. 22 February 2018. สืบค้นเมื่อ 27 August 2018.
- ↑ Friedman, Alan (29 ตุลาคม 1994). "U.S. Rejects Extending Paye's Term : Rift Over OECD Leader". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 27 August 2018.
- ↑ ; Richard Woodward, The Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD) (2009, Routledge)
- ↑ "Members renew Angel Gurría's mandate at the helm of the OECD". OECD. oecd members.
- ↑ "Mathias Cormann elected next secretary-general of OECD". News.com.au. 13 March 2021.