เจ้าชายยังนย็อง

เจ้าชายยังนย็อง (เกาหลี: 양녕대군, 1394 — 7 กันยายน 1462) เจ้าชายแห่ง ราชวงศ์โชซ็อน พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ใน พระเจ้าแทจงแห่งโชซ็อน รัชกาลที่ 3 เมื่อครั้งยังดำรงพระอิสริยยศเป็นเจ้าชายช็องอัน กับพระนางว็อนกย็อง พระมเหสีและเป็นพระเชษฐาของ พระเจ้าเซจงมหาราช และบรรพบุรุษของ อี ซึง-มัน นักเรียกร้องอิสรภาพชาวเกาหลีและประธานาธิบดีคนแรกของ เกาหลีใต้

ยังนย็อง
이제
มกุฎราชกุมารแห่งโชซ็อน
ดำรงพระยศค.ศ. 1403 – 1417[1]
ก่อนหน้าพระเจ้าแทจง
ถัดไปพระเจ้าเซจงมหาราช
มเหสีเจ้าหญิงพระชายา Suseong แห่งสกุล Gwangsan Kim
ราชวงศ์อีแห่งช็อนจู
ราชวงศ์สกุลอี
พระราชบิดาพระเจ้าแทจงแห่งโชซ็อน
พระราชมารดาพระนางว็อนกย็อง แห่งสกุล Yeoheung Min
ประสูติค.ศ. 1394
ฮันซ็อง, อาณาจักรโชซ็อน
สวรรคต7 กันยายน ค.ศ. 1462
ฝังพระศพSangdo-dong, เขตทงจัก, โซล, ประเทศเกาหลีใต้
ศาสนาลัทธิขงจื๊อใหม่
ชื่อเกาหลี
ฮันกึล
ฮันจา
อาร์อาร์Yangnyeong Daegun
เอ็มอาร์Yangnyŏng Taegun
ชื่อเกิด
ฮันกึล
ฮันจา
อาร์อาร์Yi Je
เอ็มอาร์Yi Che
ชื่อสุภาพ
ฮันกึล
ฮันจา
อาร์อาร์Hubaek
เอ็มอาร์Hupaek
ชื่อมรณกรรม
ฮันกึล
ฮันจา
อาร์อาร์Gangjeong
เอ็มอาร์Kangjŏng
Hangul, Hanja.png บทความนี้อักษรเกาหลีปรากฏอยู่ คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถามหรือสัญลักษณ์อื่นแทนตัวอักษร หากคอมพิวเตอร์ของคุณไม่สามารถแสดงผลอักษรฮันกึลและอักษรฮันจาได้อย่างถูกต้อง

พระประวัติแก้ไข

พระองค์มีพระนามเมื่อแรกประสูติว่า ลีเจ หรือ อี เจ ใน ค.ศ. 1394 พระองค์มีพระปรีชาสามารถทางด้าน วรรณกรรม และ อักษรวิจิตร พระองค์เห็นว่าพระองค์เองไม่มีความสามารถในการเป็นกษัตริย์และเชื่อว่าน่าจะเป็นเจ้าชายชุงนย็องพระอนุชาพระองค์เล็กที่มีความเหมาะสม พระองค์จึงตัดสินพระทัยสร้างความอับอายให้กับราชสำนักทำให้สูญเสียตำแหน่งเจ้าชายและอภิเษกกับหญิงสาวสามัญชนทำให้พระองค์ถูกเนรเทศอย่างเป็นทางการออกจากฮันยังในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1418 เจ้าชายฮโยรย็อง พระอนุชาพระองค์รองของเจ้าชายยังนย็องซึ่งรับตำแหน่งรัชทายาทสืบต่อมา มีความเห็นเช่นเดียวกันว่าเจ้าชายชุงนยองเหมาะสมที่จะเป็นกษัตริย์มากกว่า จึงตัดสินพระทัยออกผนวชเป็นพระภิกษุ ซึ่งแผนการนี้ส่งผลให้เจ้าชายชุงนยองได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็นพระเจ้าเซจงมหาราช ต่อมาเจ้าชายยางนยองกลายเป็นนักเดินทางที่เร่ร่อนและพำนักอยู่บนภูเขา

อ้างอิงแก้ไข

  1. ในปฏิทินจันทรคติ, 6 สิงหาคม ค.ศ. 1404 - 3 มิถุนายน ค.ศ. 1418

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข

บรรณานุกรมแก้ไข

  • Kim Haboush, JaHyun and Martina Deuchler (1999). Culture and the State in Late Chosŏn Korea. Cambridge: Harvard University Press. ISBN 9780674179820; OCLC 40926015
  • Lee, Peter H. (1993). Sourcebook of Korean Civilization, Vol. 1. New York: Columbia University Press. ISBN 9780231079129; ISBN 9780231079143; ISBN 9780231104449; OCLC 26353271
  • Lee Bae-yong (2008). Women in Korean History. Seoul: Ewha Womans University Press. ISBN 9788973007721