ฮู นิม (Hu Nim) เกิดเมื่อ พ.ศ. 2473 หรือ พ.ศ. 2475 เสียชีวิตประมาณ พ.ศ. 2520 เป็นปัญญาชนและนักการเมืองชาวกัมพูชา ได้เข้าร่วมกับพรรคสังคมของพระนโรดม สีหนุ พรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา รัฐบาลราชอาณาจักรกัมพูชาพลัดถิ่น และกัมพูชาประชาธิปไตย นิมเป็นสมาชิกเขมรแดงที่มีความคิดเป็นอิสระ ต่อมาเขาถูกจับคุมขังที่ตวลแซล็งและถูกประหารใน พ.ศ. 2520

ฮู นิม
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสารสนเทศ
ดำรงตำแหน่ง
17 เมษายน ค.ศ. 1975 – 6 กรกฎาคม ค.ศ. 1977
ถัดไปยุน ยัต
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด25 กรกฎาคม ค.ศ. 1932(1932-07-25)
จังหวัดกำปงจาม กัมพูชา
เสียชีวิต6 กรกฎาคม ค.ศ. 1977(1977-07-06) (44 ปี)
ตวลสแลง กรุงพนมเปญ กัมพูชาประชาธิปไตย
สาเหตุการเสียชีวิตการฆ่าด้วยการทรมาน
พรรคการเมืองพรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยกัมพูชา

ชีวิตช่วงแรก แก้

นิมเกิดเมื่อ พ.ศ. 2473 แต่มีเอกสารบางแหล่งกล่าวว่าเขาเกิดเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2475 ท่ำบลกำปงเสียม จังหวัดกำปงจาม ในครอบครัวชาวกัมพูชาเชื้อสายจีน[1] พ่อของเขาชื่อฮูตายเมื่อ พ.ศ. 2479 ขณะที่เขาอายุได้ 6 ปี แม่ของเขาชื่อสอร์ได้เลี้ยงดูเขามา แม่ของเขาแต่งงานใหม่ และส่งเขาไปอยู่กับสัม คอร์ที่เปร็ยชอร์[2] และได้เรียนระดับประถมศึกษาที่จังหวัดกำปงจาม แล้วไปเรียนระดับมัธยมศึกษาที่วิทยาลัยสีสุวัตถิ์ในพนมเปญ ต่อมาได้เข้าร่วมกับพรรคประชาธิปไตยและกรมประชาชน[3]

นิมแต่งงานเมื่อ พ.ศ. 2495 ซึ่งเป็นช่วงที่เขามาทำงานเป็นครู ต่อมาเขาไปเรียนทางกฎหมายและเศรษฐศาสตร์ เขาได้ทำงานกับรัฐบาลและได้ร่วมงานกับพรรคประชาธิปไตย จนถึงการเลือกตั้ง พ.ศ. 2498 ซึ่งเป็นช่วงที่พรรคสังคมขึ้นมามีอำนาจ

การศึกษาที่ฝรั่งเศส แก้

นโยบายของพรรคประชาธิปไตยนั้น สนับสนุนให้ชาวกัมพูชาที่มีโอกาสไปเรียนในฝรั่งเศสด้วยทุนรัฐบาล ซึ่งผู้รับทุน ต่อมาได้กลายเป็นสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์หรือต่อมาคือเขมรแดงหลายคน เช่น พล พต เขียว สัมพัน และฮู ยวน พวกเขาเหล่านี้ได้รับอิทธิพลจากพรรคคอมมิวนิสต์ฝรั่งเศส ฮู นิมได้ทุนใน พ.ศ. 2498 ไปเรียนในโรงเรียนกฎหมายในฝรั่งเศส ทำให้เขาได้พบกับฮู ยวน และสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์ในอนาคตคนอื่น ๆ นิมกลับสู่กัมพูชาใน พ.ศ. 2500

ระบอบสังคม พ.ศ. 2501 – 2510 แก้

พระนโรดม สีหนุได้พยายามยุติการทำงานของพรรคประชาธิปไตยและกรมประชาชนเพื่อดึงให้ฝ่ายซ้ายเข้าร่วมในรัฐบาลของพระองค์ รวมทั้งนิมด้วย ราว พ.ศ. 2503 นิมเข้าร่วมเป็นทีมงานของหนังสือพิมพ์นักชาตินิยม “เนียกเจียตนิยุม” หลังจากที่เดินทางไปปักกิ่งเพื่อจัดตั้งสมาคมมิตรภาพกัมพูชา-จีน เขาได้เดินทางไปยังเปียงยางและฮานอยด้วย ซึ่งเขาได้พบกับโฮจิมินห์ที่นั่น[4] เขาได้เรียนกฎหมายที่มหาวิทยาลัยพนมเปญและทำปริญญาเอกเกี่ยวกับการครอบครองที่ดินและโครงสร้างสังคมใน พ.ศ. 2508

ในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2509 กลุ่มฝ่ายขวาในพรรคสังคมได้รับเลือกตั้งมากขึ้น ส่วนกลุ่มฝ่ายซ้ายมีเพียงฮู นิมและฮู ยวนที่ได้รับเลือก แม้ว่าพระนโรดม สีหนุจะต่อต้านบุคคลทั้งสอง เขาได้เป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาลเงาที่จัดตั้งโดยพระนโรดม สีหนุเพื่อถ่วงดุลกับรัฐบาลฝ่ายขวาของลน นล แต่กลับทำให้เกิดการต่อต้านฝ่ายซ้ายที่ไม่ได้เข้าร่วมในการต่อสู้กับพรรคคอมมิวนิสต์

สถานการณ์ถูกจุดชนวนในเดือนมีนาคม – เมษายน พ.ศ. 2510 ซึ่งเกิดกบฏทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศ การลุกฮือที่สำลวตซึ่งถูกประณามโดยพระนโรดม สีหนุว่าเกิดจากการปลุกระดมของฝ่ายซ้าย ฮู ยวน ฮู นิม เขียว สัมพัน และเจา เซงถูกเพ่งเล็ง[5] ในที่สุด ฮู ยวนและเขียวสัมพันถูกจับกุม และฝ่ายขวาเรียกร้องให้ประหารชีวิตทันที ทั้งสองคนจึงหนีเข้าป่า ไปต่อสู้ร่วมกับพรรคคอมมิวนิสต์ ต่อมา ฮู นิมไปร่วมสมทบด้วย แต่ภายหลังได้กลับมายังพนมเปญเพื่อร่วมมือกับสีหนุอีก แต่พระนโรดม สีหนุกลับเห็นว่าฮู นิมเป็นบุคคลอันตรายและสั่งคว่ำบาตรสมาคมมิตรภาพกัมพูชา – จีน ในวันที่ 5 ตุลาคม นิมถูกจับเพื่อนำไปประหารชีวิต เขาจึงหนีไปเทือกเขาบรรทัด และหลังจากนั้นไม่นาน มีข่าวว่านิมถูกตำรวจลับของลน นลฆ่าตาย

รัฐบาลพลัดถิ่น แก้

นิมอาศัยในเทือกเขาบรรทัด 3 ปี ในฐานะส่วนหนึ่งของพรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา หลังรัฐประหาร พ.ศ. 2513 พระนโรดม สีหนุได้จัดตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นขึ้นที่ปักกิ่ง โดยร่วมมือกับเขมรแดง นิมได้เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสารสนเทศ ต่อมาไม่นาน เกิดความขัดแย้งระหว่างนิม กับพล พต และเอียง ซารี โดยนิมมีความเห็นเช่นเดียวกับฮู ยวนและเขียว สัมพันที่ไม่เห็นด้วยกับนโยบายเศรษฐกิจของพล พต[6] พวกเขาต้องการให้เดินทางสายกลาง

กัมพูชาประชาธิปไตย แก้

หลังการจัดตั้งรัฐบาลกัมพูชาประชาธิปไตย นิมมีฐานะเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสารสนเทศ และได้เป็นโฆษกของรัฐบาลระหว่างกรณีมายาเกวซ นิมถูกฝ่ายความปลอดภัยของพรรคจับกุมเมื่อ 10 เมษายน พ.ศ. 2520 เขาถูกคุมขังที่ต็วลแซลงหลายเดือนในข้อหาต่อต้านการปฏิวัติ จนถูกประหารชีวิตเมื่อ 6 กรกฎาคม

หลังจากที่มีการก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนกัมพูชา ใน พ.ศ. 2522 นิมได้รับการยกย่องให้เป็นนักสังคมนิยมสายกลาง และเรื่องราวของเขายังเป็นเรื่องที่โดดเด่นในพิพิธภัณฑ์ต็วลแซลง

อ้างอิง แก้

  1. Lynn Pan (1998). The Encyclopedia of the Chinese Overseas. Harvard University Press. p. 148, Cambodia-The Khmer Rouge, 1970–78. ISBN 0-674-25210-1.
  2. The Confession of Hu Nim, aka Phoas, 3rd May 1977 เก็บถาวร 2011-07-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Documentation Centre of Cambodia
  3. Kiernan, B. How Pol Pot Came to Power: Colonialism, Nationalism, and Communism in Cambodia, 1930-1975, Yale University Press, 2004, p. 157. ISBN 0-300-10262-3
  4. Kiernan, p.204
  5. Kiernan, p.255
  6. Kiernan, p.328