วิกิพีเดีย

มัรยัม บินต์ อิมรอน

มัรยัม บินต์ อิมรอน (อาหรับ: مَرْيَم بِنْت عِمْرَان, อักษรโรมัน: Maryam bint ʿImrān, แปลตรงตัว 'มารีย์ บุตรีอิมรอน') ศาสนาอิสลามนับถือในฐานะสตรีนางเดียวที่มีชื่อในคัมภีร์อัลกุรอาน ซึ่งกล่าวถึงนาง 70 ครั้งและระบุอย่างชัดเจนว่านางเป็นสตรีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เคยมีมา[1][2][3] ในคัมภีร์อัลกุรอาน มีเรื่องราวของนางเกี่ยวข้องกับ 3 ซูเราะฮ์ มักกียะฮ์ (19, 21, 23) และ 4 ซูเราะฮ์ มะดะนียะฮ์ (3, 4, 5, 66) ซูเราะฮ์ที่ 19, มัรยัม (ซูเราะฮ์), ได้รับการตั้งชื่อตามชื่อของนาง อัลกุรอานกล่าวถึงพระนางมัรยัมบ่อยกว่า พระคัมภีร์ [4]

มัรยัม
مَرْيَم
มารีย์
คำนำหน้าชื่ออัลกอนิตะฮ์ (สตรีผู้ยอมจำนนต่ออัลลอฮ์)
อัสซาญิดะฮ์ (สตรีผู้ที่สุญูดต่ออัลลอฮ์)
อัรรอกิอะฮ์ (สตรีผู้รุกุอ์ต่ออัลลอฮ์)
อัสสะอิมะฮ์ (สตรีผู้ถือศีลอด)
อัฏฏอฮิเราะฮ์ (สตรีผู้บริสุทธิ์)
อัศศิดดีเกาะฮ์ (สตรีผู้ซื่อสัตย์)
อัลมุศฏอฟียะฮ์ (สตรีผู้ถูกเลือก)
ส่วนบุคคล
เกิดป. 20 ก่อนคริสต์ศักราช
นาซาเรธ
เสียชีวิตป. คริสต์ศักราช 100–120
กรุงเยรูซาเล็ม
ที่ฝังศพหลุมศพของมารีย์, หุบเขาคิโดรน (อาจเป็นไปได้)
ศาสนาศาสนาอิสลาม
บุตรอีซา (บุตรชาย)
บุพการี
ตำแหน่งชั้นสูง
ผู้ดำรงตำแหน่งก่อนหน้ายะฮ์ยา
ผู้ดำรงตำแหน่งถัดมาอีซา
ความสัมพันธ์ของพระนางมัรยัมกับนบียะฮ์ยาและนบีซะกะรียา
พระแม่มารีย์และพระเยซูในหุ่นจิ๋วของชาวเปอร์เซีย

ตามคัมภีร์กุรอาน บิดามารดาของพระนางมัรยัมได้ดุอาอ์ขอลูก ในที่สุดคำขอของพวกเขาก็ได้รับอนุมัติจากอัลลอฮ์ และมารดาของพระนางมัรยัมก็ตั้งครรภ์ อิมรอนบ้ดาของนางเสียชีวิตก่อนที่นางจะเกิด หลังจากคลอด นางได้รับการดูแลโดย นบีซะกะรียา อาผู้เป็นผู้ปกครองให้นาง ตามคัมภีร์อัลกุรอาน พระนางมัรยัมได้รับสาส์นจากอัลลอฮ์ผ่านทางเทวทูตญิบรีล อัลลอฮ์ทรงตรัสกับพระนางมัรยัมว่านางได้ตั้งครรภ์บุตรอย่างอัศจรรย์ผ่านการแทรกแซงของพระวิญญาณบริสุทธิ์ แม้ว่านางจะยังบริสุทธิ์อยู่ก็ตาม อัลลอฮ์ทรงเลือกชื่อบุตรของนาง โดยเป็นอีซา (พระเยซู) ซึ่งจะเป็น "ผู้ถูกเจิม" พระเมสสิยาห์ตามสัญญา ด้วยเหตุนี้ ความเชื่อของอิสลามดั้งเดิมจึงยึดถือการประสูติอันบริสุทธิ์ของพระเยซู [5] และแม้ว่านักคิดอิสลามแบบดั้งเดิมจะไม่เคยตั้งข้อสงสัยเกี่ยวกับความบริสุทธิ์ตลอดกาลของพระนางมัรยัม [5] โดยทั่วไปแล้วในอิสลามดั้งเดิมก็เห็นพ้องกันว่าพระนางมัรยัมยังคงบริสุทธิ์ ตลอดชีวิตของนาง โดยคัมภีร์อัลกุรอานกล่าวถึงการทำให้พระนางมัรยัมบริสุทธิ์ “จากการสัมผัสของมนุษย์” ซึ่งบ่งบอกถึงความบริสุทธิ์ตลอดกาลในความคิดของบิดาผู้มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดหลายคนในศาสนาอิสลาม [6]

เชื่อกันว่าพระนางมัรยัมได้รับการคัดเลือกจากอัลลอฮ์ เหนือสิ่งอื่นใดคือ "สตรีแห่งสากลโลก" ในศาสนาอิสลาม [5] นางถูกอ้างถึงด้วยชื่อต่างๆ ในอัลกุรอาน โดยชื่อที่โดดเด่นที่สุดคือ อัลกอนิตะฮ์

ตระกูล

แก้

อัลกุรอาน เรียกนางมารีย์ว่า "บุตรสาวของอิมรอน " [7] และกล่าวถึงผู้คนที่เรียกนางว่า "น้องสาวของฮารูน (อาโรน)" [8] มารดาของนางซึ่งถูกกล่าวถึงในอัลกุรอานในฐานะภรรยาของอิมรอน ได้ดุอาอ์ขอบุตรและตั้งครรภ์ในที่สุด [9] ตามรายงานของอัฏเฏาะบารี มารดาของพระนางมัรยัม มีชื่อว่า ฮันนะฮ์ ( อาหรับ: حنة) และ อิมรอน (อาหรับ: عمران) สามีของนางเสียชีวิตก่อนที่บุตรจะเกิด [10] ฮันนะฮ์คาดหวังว่าบุตรจะเป็นผู้ชาย จึงสาบานว่าจะอุทิศตนเพื่อแยกตัวและรับใช้ในพระวิหาร [9] อย่างไรก็ตาม ฮันนะฮ์ให้กำเนิดบุตรสาวคนหนึ่งแทน และตั้งชื่อนางว่ามัรยัม [11] [12] [13]

ในอัลกุรอาน

แก้

มีการกล่าวถึงพระนางมัรยัมบ่อยครั้งในคัมภีร์อัลกุรอาน [14] และเรื่องเล่าของนางเกิดขึ้นอย่างสม่ำเสมอตั้งแต่บทแรกสุดที่วะฮีย์ในมักกะฮ์ ไปจนถึงโองการสุดท้ายที่วะฮีย์ในอัลมะดีนะฮ์

การประสูติ

แก้

การประสูติของพระนางมัรยัมมีบันทึกไว้ในอัลกุรอานโดยกล่าวถึงบิดาและมารดาของนาง บิดาของพระนางมัรยัมชื่อ อิมรอน เขาคือ โยอาคิม ในประเพณีของคริสเตียน มารดาของนาง ตามอัฏเฏาะบารี ชื่อว่า ฮันนะฮ์ [10] ซึ่งเป็นชื่อเดียวกับในประเพณีของคริสเตียน (นักบุญอันนา) วรรณกรรมของชาวมุสลิมเล่าว่าอิมรอนและภรรยาของเขาแก่และไม่มีบุตร และวันหนึ่ง การเห็นนกบนต้นไม้กำลังเลี้ยงลูกอ่อนของมันกระตุ้นความปรารถนาของฮันนะฮ์ที่จะมีบุตร นางดุอาอ์ต่ออัลลอฮ์เพื่อให้ความปรารถนาของนางสำเร็จ [15] และสาบานว่าหากดุอาอ์ของนางได้ถูกการตอบรับว่าบุตรของนางจะอุทิศตนเพื่อรับใช้อัลลอฮ์

ตามที่นักวิชาการและผู้แปลชาวอิรัก เอ็นเจ ดาวูด คัมภีร์กุรอานสร้างความสับสนให้กับมารดาของมารีย์ของพระเยซู กับ มารีย์น้องสาวของโมเสส เมื่อกล่าวถึงบิดาของมัรยัมมารดาของอีซาว่าอิมรอน ซึ่งเป็นภาษาอาหรับของอัมราม ผู้ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเป็นบิดาของนบีมูซาใน อพยพ 6:20 [16] ดาวูด ในบันทึกของอัลกุรอาน 19:28 ซึ่งกล่าวถึง พระนางมัรยัม มารดานบีอีซาว่า "พี่สาวของฮารูน" และ ฮารูน เป็นน้องชายของ มัรยัม พี่สาวของมูซา กล่าวว่า "ปรากฏว่า มิเรียม พี่สาวของอาโรน และมัรยัม (มารีย์) มารดาของนบีอีซา เป็นบุคคลเดียวกันตามอัลกุรอาน" [17] แม้ว่า การศึกษาอิสลาม ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 มักจะมองว่าสิ่งนี้เป็นความผิดพลาดในลำดับวงศ์ตระกูล แต่ในการศึกษาอิสลามในศตวรรษที่ 21 เมื่อเร็ว ๆ นี้ ฉันทามติทั่วไปตามที่ แองเจลิกา นอยเวิร์ธ, นิโคลาย ไซนาย และ ไมเคิล มาร์กซ กล่าวว่าอัลกุรอานไม่ได้ สร้างข้อผิดพลาดลำดับวงศ์ตระกูล แต่ใช้เทววิทยาแทน [18] นี่คือข้อสรุปของ เวนซิกซ์ ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากสุนทรพจน์อุปมาอุปไมยของอัลกุรอานและประเพณีอิสลาม:

พระนางมัรยัม ถูกเรียกว่า พี่สาวของฮารูน และการใช้ทั้งสามชื่อนั้นคือ อิมรอน, ฮารูน และ มัรยัม, ได้นำไปสู่การสันนิษฐานว่าชาวกุรอานไม่ได้แยกแยะอย่างชัดเจนระหว่างมัรยัมทั้งสองแห่งในภาคพันธสัญญาเดิมและพันธสัญญาใหม่ ไม่จำเป็นต้องสันนิษฐานว่าการเชื่อมโยงเครือญาติเหล่านี้จะต้องถูกตีความในรูปแบบสมัยใหม่ คำว่า "พี่สาว" และ "ลูกสาว" ในภาษาอาหรับสามารถบ่งบอกถึงความเป็นเครือญาติ การสืบสกุล หรือความสัมพันธ์ทางจิตวิญญาณได้เช่นเดียวกับเพศชาย ประเพณีของชาวมุสลิมนั้นชัดเจนว่ามี 18 ศตวรรษระหว่างอัมรามในพระคัมภีร์ไบเบิลและบิดาของมัรยัม[19][20]

ในทำนองเดียวกัน สโตเวสเซอร์ สรุปว่า "การทำให้มัรยัม มารดาของอีซาสับสนกับ มิเรียม พี่สาวของมูซา และ ฮารูน ในเตรอฮ์นั้นผิดอย่างสิ้นเชิงและขัดแย้งกับหะดีษและข้อความจากอัลกุรอานที่เราได้กำหนดไว้" [21] [22]

 
มัรยัมและทารกอีซาในต้นฉบับศตวรรษที่ 15, แบกแดด

เรื่องราวในอัลกุรอานเกี่ยวกับการประสูติของพระนางมัรยัมไม่ได้ยืนยันถึงปฏิสนธินิรมลของพระนางมัรยัม เนื่องจากอิสลามไม่ยอมรับหลักคำสอนเรื่อง บาปดั้งเดิม หรือความผิดที่สืบทอดมาในมนุษย์ ดังที่พบในศาสนาคริสต์ [23] [24]

วัยเด็ก

แก้

คัมภีร์อัลกุรอานไม่ได้ชี้ให้เห็นถึงข้อเท็จจริงที่ว่าพระนางมัรยัมอาศัยและเติบโตในพระวิหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คำว่า มิห์รอบ ในคัมภีร์กุรอาน 3:36 ในความหมายตามตัวอักษรหมายถึงห้องส่วนตัว [25] [26] หรือห้องสาธารณะ/ห้องละหมาดส่วนตัว [27] แนวคิดที่ชัดเจนของพระนางมัรยัมที่เติบโตในวิหารซึ่งได้รับมาจากวรรณกรรมภายนอก (เช่น ดูคำบรรยายด้านล่างโดย ญะอ์ฟัร อัศศอดิก) นางอยู่ภายใต้การดูแลของนบีซะกะรียา สามีของน้องสาวนางฮันนะฮ์ และอาของมารดาและผู้ปกครองพระนางมัรยัม[28] : 16 บ่อยครั้งเมื่อนบีซะกะรียาเข้าไปในห้องละหมาดของพระนางมัรยัม ท่านพบอาหารที่นางจัดเตรียมไว้ [29] และท่านจะถามนางว่านางได้รับมาจากไหน ซึ่งนางจะตอบว่าอัลลอฮ์ทรงจัดเตรียมให้กับผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ นักวิชาการถกเถียงกันว่านี่หมายถึงอาหารอัศจรรย์ที่พระนางมัรยัมได้รับจากพระเจ้าหรือเป็นอาหารธรรมดา ผู้ที่สนับสนุนมุมมองเดิมกล่าวว่าจะต้องเป็นอาหารที่อัศจรรย์ เนื่องจากซะกะรียาเป็นนบีจะทราบว่าอัลลอฮ์ทรงเป็นผู้จัดเตรียมปัจจัยยังชีพทั้งหมด ดังนั้นจะไม่ถามพระนางมัรยัมว่าเป็นอาหารปกติหรือไม่

อิมาม ญะอ์ฟัร อัศศอดิก เล่าว่าเมื่อพระนางมัรยัมโตขึ้น นางจะเข้าไปในมิห์รอบ และสวมผ้าคลุมเพื่อไม่ให้ใครเห็นนาง นบีซะกะรียาเข้าไปในมิห์รอยและพบว่านางมีผลไม้ฤดูร้อนในฤดูหนาวและผลไม้ฤดูหนาวในฤดูร้อน ท่านถามว่า "นี่มาจากไหน" นางกล่าวว่า “มันมาจากอัลลอฮ์ แท้จริงอัลลอฮ์ทรงจัดเตรียมให้แก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์โดยปราศจากการคิดคำนวน"[3:37] [28] : 16–17 

การประกาศ

แก้
 
การประกาศใน สัญญาณที่เหลืออยู่ของศตวรรษที่ผ่านมา, โฟลิโอ 162v.

การประสูติอันบริสุทธิ์ของนบีอีซามีความสำคัญสูงสุดในศาสนาอิสลาม เป็นปาฏิหาริย์ที่สำคัญที่สุดประการหนึ่งของอัลลอฮ์ การกล่าวถึงอย่างชัดเจนครั้งแรกของการประกาศที่คาดเดาถึงการประสูติของนบีอีซาอยู่ในอัลกุรอาน 19:20 ที่มัรยัมถามญิบรีล (กาเบรียล) ว่านางจะตั้งครรภ์ได้อย่างไร ในเมื่อไม่มีใครแตะต้องนาง คำตอบของญิบรีลทำให้พระนางมัรยัมมั่นใจว่าทุกสิ่งเป็นเรื่องง่ายสำหรับอัลลอฮ์ และการประสูติอันบริสุทธิ์ของนบีอีซาจะเป็นสัญญาณสำหรับมนุษยชาติ [30] การประสูติถูกกล่าวถึงในภายหลังในอัลกุรอาน 66:12, [31] โดยที่อัลกุรอานระบุว่าพระนางมัรยัมยังคง "บริสุทธิ์" ในขณะที่อัลลอฮ์ทรงอนุญาตให้มีชีวิตหนึ่งขึ้นในครรภ์ของพระนางมัรยัม การกล่าวถึงการประกาศครั้งที่สามอยู่ใน กุรอาน 3:42–43 ซึ่งพระนางมัรยัมยังได้รับข่าวดีว่านางได้รับเลือกให้อยู่เหนือสตรีแห่งการสร้างทั้งหมด [32]

นักตัฟซีรอัลกุรอานได้กล่าวถึงโองการสุดท้ายว่า พระนางมัรยัมนั้นใกล้เคียงกับสตรีที่สมบูรณ์มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และนางปราศจากความล้มเหลวเกือบทั้งหมด [33] แม้ว่าอิสลามจะให้เกียรติสตรีจำนวนมาก รวมถึง ฮะวาอ์, ฮาญัร, ซาเราะฮ์, อาซียะฮ์, เคาะดียะฮ์, ฟาฏิมะฮ์, อาอิชะฮ์, ฮัฟเศาะฮ์ บินต์ อุมัร นักตัฟซีนหลายคน [34] ปฏิบัติตามข้อนี้ในความหมายที่สมบูรณ์ และเห็นพ้องกันว่า พระนางมัรยัม เป็นสตรีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล [33] อย่างไรก็ตาม นักตัฟซีรคนอื่นๆ ในขณะที่ยังคงยืนยันว่าพระนางมัรยัมเป็น "ราชินีแห่งธรรมิกชน" ตีความข้อนี้ว่าหมายความว่าพระนางมัรยัมเป็นผู้หญิงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุคนั้น และฟาฏิมะฮ์ เคาะฎียะฮ์ และอาซียะฮ์ก็ยิ่งใหญ่ไม่แพ้กัน [33] [35] ตามอรรถกถา และวรรณคดี กาเบรียลปรากฏแก่พระนางมัรยัมซึ่งยังอายุน้อย ในรูปของชายรูปร่างดีที่มี "ใบหน้าที่เปล่งปลั่ง" และประกาศการประสูติของนบีอีซาแก่นาง หลังจากที่นางประหลาดใจในทันที นางก็มั่นใจกับคำตอบของมะลาอิกะฮ์ ว่าอัลลอฮ์ทรงมีอำนาจที่จะทำทุกสิ่งได้ [33] รายละเอียดของความคิดไม่ได้ถูกกล่าวถึงในระหว่างการเยือนของมะลาอิกะฮ์ แต่ที่อื่น ๆ คัมภีร์กุรอานกล่าวว่า (คัมภีร์กุรอาน 21:91) [36] และ 66:12 [31]) ว่าอัลลอฮ์ทรงเป่า "พระวิญญาณของพระองค์" เข้าสู่พระนางมัรยัมในขณะที่พระนางทรงบริสุทธิ์ [37] [38]

กำเนิดบริสุทธิ์

แก้
 
พระนางมัรยัมเขย่าต้นอินทผลัมเพื่อหาอินทผลัมระหว่างเจ็บท้องคลอด

ตามคัมภีร์อัลกุรอาน อัลลอฮ์ทรงเลือกพระนางมัรยัมถึง 2 ครั้ง “โอ้พระนางมัรยัม! และได้ทรงเลือกนางให้เหนือบรรดาสตรีแห่งประชาชาติทั้งหลาย (กุรอาน 3:42) และการเลือกครั้งแรกคือการเลือกของนางพร้อมกับข่าวดีที่แจ้งแก่อิมรอน อย่างที่ 2 คือนางตั้งครรภ์โดยไม่มีชาย ด้วยเหตุนี้นางจึงได้รับเลือกเหนือบรรดาสตรีคนอื่นๆ ในโลก [28] : 16 

อัลกุรอานบรรยายการประสูติบริสุทธิ์ของนบีอีซาหลายครั้ง ในบทที่ 19 (มัรยัม) โองการ (อายะฮ์) 17–21, มีการประกาศ ตามด้วยการให้กำเนิดอันบริสุทธิ์ในเวลาอันควร ในศาสนาอิสลาม นบีอีซาถูกเรียกว่า "พระวิญญาณของอัลลอฮ์" เพราะท่านถูกสร้างผ่านการกระทำของพระวิญญาณ (ญิบรีล) แต่ความเชื่อนั้นไม่รวมถึงหลักคำสอนของการมีอยู่ก่อนของพระองค์ เช่นเดียวกับในศาสนาคริสต์ [39] อัลกุรอาน 3:47 ยังสนับสนุนความบริสุทธิ์ของพระนางมัรยัม โดยเปิดเผยว่า "ไม่มีใครแตะต้องนาง" [40] คัมภีร์กุรอาน 66:12 [31] ระบุว่านบีอีซาประสูติเมื่อพระวิญญาณของอัลลอฮ์ถูกเป่าบนพระนางมัรยัมซึ่งบริสุทธิ์ [41]

ตามคัมภีร์อัลกุรอาน การสนทนาต่อไปนี้เกิดขึ้นระหว่างมะลาอิกะฮ์ญิบรีลและพระนางมัรยัมเมื่อเขาปรากฏแก่นางในรูปของผู้ชาย:

และจงกล่าวถึง (เรื่องของ) มัรยัมที่อยู่ในคัมภีร์ เมื่อนางได้ปลีกตัวออกจากหมู่ญาติของนาง ไปยังมุมหนึ่งทางตะวันออก (ของบัยตุลมักดิส หรือ เยรูซาเล็ม) แล้วนางได้ใช้ม่านกั้นให้ห่างพ้นจากพวกเขา แล้วเราได้ส่งวิญญาณของเรา (ญิบรีล) ไปยังนาง แล้วเขาได้จำแลงตนแก่นาง ให้เป็นชายอย่างสมบูรณ์ นางกล่าวว่า แท้จริงข้าขอความคุ้มครองต่อพระผู้ทรงกรุณาปรานีให้พ้นจากท่าน หากท่านเป็นผู้ยำเกรง เขา (ญิบรีล) กล่าวว่า แท้จริงข้าพเจ้าเป็นเพียงฑูตแห่งพระเป็นเจ้าของเจ้า เพื่อข้าพเจ้าจะให้บุตรชายผู้บริสุทธิ์แก่เจ้า นางกล่าวว่า ข้าจะมีบุตรได้อย่างไรทั้ง ๆ ที่ไม่มีชายใดมาแตะต้องข้าเลย และข้าก็มิได้เป็นหญิงชั่ว เขา (ญิบรีล) กล่าวว่า กระนั้นก็เถิด พระเจ้าของเจ้าตรัสว่า มันง่ายสำหรับข้า และเพื่อเราจะทำให้เขาเป็นสัญญาณหนึ่งสำหรับมนุษย์ และเป็นความเมตตาจากเรา และนั่นเป็นกิจการที่ถูกกำหนดไว้แล้ว [19:16-21]

เรื่องเล่าของอัลกุรอานเกี่ยวกับการประสูติของอันบริสุทธิ์ค่อนข้างแตกต่างจากในพันธสัญญาใหม่ คัมภีร์อัลกุรอานกล่าวว่าเมื่อความเจ็บปวดจากการคลอดบุตรมาถึงพระนางมัรยัม นางจึงจับต้นอินทผลัมที่อยู่ใกล้เคียง ณ จุดนี้ มีเสียงมาจาก "ใต้ต้นอินทผลัม" หรือ "ข้างใต้นาง" ซึ่งกล่าวว่า "อย่าโศกเศร้า! เพราะพระเจ้าของเจ้าทรงให้มีลำธารอยู่ใต้เจ้า “และจงเขย่าต้นอินทผาลัม แล้วปล่อยให้อินทผลัมสุกใหม่ๆ ตกลงมาบนตัวเจ้า” [42] คัมภีร์กุรอานบรรยายต่อไปว่าพระนางมัรยัมสาบานว่าจะไม่พูดกับชายใดในวันนั้น [43] เนื่องจากอัลลอฮ์จะทรงให้นบีอีซา ซึ่งชาวมุสลิมเชื่อว่าพูดในเปลได้ แสดงปาฏิหาริย์ครั้งแรกของท่าน คัมภีร์อัลกุรอานเล่าต่อไปว่าจากนั้นพระนางมัรยัมก็พาพระเยซูไปที่พระวิหาร ซึ่งทันทีที่นางเริ่มถูกเยาะเย้ยโดยผู้ชายทุกคน ยกเว้นนบีซะกะรียา ผู้เชื่อในกำเนิดบริสุทธิ์ ชาวอิสราเอล ถามพระนางมัรยัมว่านางมีบุตรได้อย่างไรในขณะที่ยังไม่ได้แต่งงาน ซึ่งพระนางมัรยัมชี้ไปที่ทารกอีซา ในตอนนั้นตามที่คัมภีร์กุรอาน ทารกอีซาเริ่มพูดในเปล และพูดถึงสารของท่านเป็นครั้งแรก [44]


ประเพณีอิสลาม

แก้

พระนางมัรยัมเป็นหนึ่งในบุคคลที่ได้รับเกียรติมากที่สุดในศาสนศาสตร์ของอิสลาม โดยชาวมุสลิมมองว่านางเป็นหนึ่งในสตรีที่ชอบธรรมที่สุดที่เคยดำเนินชีวิตตามอายะฮ์อัลกุรอาน โดยอ้างอิงถึงการทักทายเทวทูตในระหว่างการประกาศ ว่า "โอ้ มัรยัม อัลลอฮ์ได้ทรงเลือกเจ้าแล้ว และชำระเจ้สให้บริสุทธิ์ พระองค์ทรงเลือกเจ้าให้อยู่เหนือบรรดาสตรีที่ทรงสร้าง" [45]ชาวมุสลิมส่วนน้อยมองว่านางเป็นนบี ผู้หญิงมุสลิมดูนางเป็นตัวอย่างและเป็นที่รู้จักในการไปเยี่ยมชมมะกอมทั้งของชาวมุสลิมและชาวคริสต์ ประเพณีของชาวมุสลิม เช่นเดียวกับชาวคริสต์ ยกย่องความทรงจำของนางที่อัลมะเฏาะรียะฮ์ ใกล้กรุงไคโร และในกรุงเยรูซาเล็ม ชาวมุสลิมยังไปเยี่ยมชม Bath of Mary ในกรุงเยรูซาเล็ม ซึ่งประเพณีของชาวมุสลิมเล่าขานกันว่า พระนางมัรยัม ครั้งหนึ่งเคยอาบน้ำ และบางครั้งสถานที่นี้ก็เคยถูกเยี่ยมชมโดยผู้หญิงที่ต้องการวิธีรักษาภาวะเป็นหมัน [46] ต้นไม้บางชนิดได้รับการตั้งชื่อตามมัรยัม เช่น มัรยัมมียะฮ์ ซึ่งตามประเพณีเล่าขาน ได้กลิ่นหอมหวานเมื่อพระนางมัรยัมเช็ดหน้าผากของนางด้วยใบไม้ พืชอีกชนิดหนึ่งคือ กัฟมัรยัม (อนาสตาติกา) ซึ่งสตรีมุสลิมบางคนใช้เพื่อช่วยในการตั้งครรภ์ และน้ำของพืชนี้ให้ผู้หญิงดื่มขณะดุอาอ์

วรรณกรรมอิสลามไม่ได้เล่าเหตุการณ์มากมายจากชีวิตภายหลังของมารีย์ และ แม่พระรับเกียรติยกขึ้นสวรรค์ของนางก็ไม่มีอยู่ในบันทึกของชาวมุสลิม อย่างไรก็ตาม นักวิชาการมุสลิมร่วมสมัยบางคน เช่น มาร์ติน ลิงส์ ยอมรับข้อสันนิษฐานนี้ว่าเป็นเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์จากชีวิตของพระนางมัรยัม [47] หนึ่งในเหตุการณ์ที่ไม่ค่อยมีใครรู้จักซึ่งบันทึกไว้ในวรรณกรรมมุสลิมคือเหตุการณ์ที่พระนางมารีย์ไปเยือนกรุงโรม ของยอห์น (ยูฮันนา) และ ยูดา (ตะดาวุส) อัครทูต (อัลฮะวารียูน) ของนบีอีซา ในรัชสมัยของเนโร [48]

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. ↑ Qur'an 3:42; cited in Stowasser, Barbara Freyer, “Mary”, in: Encyclopaedia of the Qurʾān, General Editor: Jane Dammen McAuliffe, Georgetown University, Washington DC.
  2. ↑ J.D. McAuliffe, Chosen of all women
  3. ↑ J.-M. Abd-el-Jalil, Marie et l'Islam, Paris 1950
  4. ↑ Esposito, John. What Everyone Needs to Know About Islam. New York: University Press, 2002. P31.; cf. Stowasser, Barbara Freyer, “Mary”, in: Encyclopaedia of the Qurʾān, General Editor: Jane Dammen McAuliffe, Georgetown University, Washington DC.
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 Stowasser, Barbara Freyer, “Mary”, in: Encyclopaedia of the Qurʾān, General Editor: Jane Dammen McAuliffe, Georgetown University, Washington DC.
  6. ↑ e.g. Rāzī, Tafsīr, viii, 46
  7. ↑ Clooney S.J., Francis X., "What Islam really teaches about the Virgin Mary", America, December 18, 2015
  8. ↑ อัลกุรอาน 19:28
  9. ↑ 9.0 9.1 อัลกุรอาน 3:35
  10. ↑ 10.0 10.1 Ayoub, Mahmoud M. (2013-05-21). The Qur'an and Its Interpreters: Volume 2: Surah 3. Islamic Book Trust. p. 93. ISBN 978-967-5062-91-9.
  11. ↑ Wheeler, Brannon M. (2002). Prophets in the Quran: an introduction to the Quran and Muslim exegesis. Continuum International Publishing Group. pp. 297–302. ISBN 0-8264-4957-3.
  12. ↑ Da Costa, Yusuf (2002). The Honor of Women in Islam. LegitMaddie101. ISBN 1-930409-06-0.
  13. ↑ อัลกุรอาน 3:36
  14. ↑ Lejla Demiri, "Mary in the Qur’an" pp. 9-11 L’OSSERVATORE ROMANO, 51st year, No. 29 (2556) Friday, 20 July 2018. → Download pdf file here
  15. ↑ อัลกุรอาน 3:31
  16. ↑ Dawood, N J (1956). The Koran. London: Penguin Books. p. 53. ISBN 9780141393841.
  17. ↑ Dawood, N J (1956). The Koran. London: Penguin Books. p. 306. ISBN 9780141393841.
  18. ↑ Michael Marx: Glimpses of a Mariology in the Qur'an; in: A. Neuwirth, Nicolai Sinai, Michael Marx (Hrsg.): The Qur'ān in Context. Historical and Literary Investigations into the Qur'ānic Milieu. Leiden 2011. pp. 533–563.
  19. ↑ Arent Jan Wensinck: Maryam. In: A. J. Wensinck, J. H. Kramers (Hrsg.): Handwörterbuch des Islam. pp. 421–423.
  20. ↑ A. J. Wensinck (Penelope Johnstone), "Maryam" in C. E. Bosworth, E. van Donzel, W. P. Heinrichs & Ch. Pellat (Eds.), The Encyclopaedia Of Islam (New Edition), 1991, Volume VI, p. 630.
  21. ↑ B. F. Stowasser, Women In The Qur'an, Traditions, And Interpretation, 1994, Oxford University Press: New York, p. 393-394.
  22. ↑ Aliah Schleifer, Mary The Blessed Virgin Of Islam, 1998, op. cit., p. 36.
  23. ↑ Cleo McNelly Kearns. (2008), The Virgin Mary, Monotheism and Sacrifice, New York: Cambridge University Press, p. 254–5
  24. ↑ Malik Ghulam Farid, et al. (1988) Āl ʻImrān, The Holy Quran with English Translation and Commentary Vol. II, p.386–8, Tilford: Islam International
  25. ↑ "Corpus Quran Surah 34:13 maḥārība referred to as an elevated chamber".
  26. ↑ Quran translation by Yusuf Ali. "Quran". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-01-30. สืบค้นเมื่อ 2023-01-22.
  27. ↑ "The Quranic Arabic Corpus". Every time Zechariah entered upon her in the prayer chamber
  28. ↑ 28.0 28.1 28.2 Qa'im, Mahdi Muntazir (2007). Jesus Through the Qur'an and Shi'ite Narrations (bilingual ed.). Queens, New York: Tahrike Tarsile Qur'an. pp. 14–15. ISBN 978-1879402140.
  29. ↑ [อัลกุรอาน 3:37]
  30. ↑ อัลกุรอาน 19:20–22 Sura 19:20 She said: "How shall I have a son, seeing that no man has touched me, and I am not unchaste?"

    19:21 He said: "So (it will be): Thy Lord saith, 'that is easy for Me: and (We wish) to appoint him as a Sign unto men and a Mercy from Us':It is a matter (so) decreed."

    19:22 So she conceived him, and she retired with him to a remote place.
  31. ↑ 31.0 31.1 31.2 [อัลกุรอาน 66:12]
  32. ↑ [อัลกุรอาน 3:37]
  33. ↑ 33.0 33.1 33.2 33.3 Bosworth, C.E. et al., The Encyclopaedia of Islam, Volume VI: Mahk-Mid, Brill: 1991, p. 629
  34. ↑ Two such commentators were al-Razi and al-Qurtubi.
  35. ↑ R. Arnaldez, Jesus fils de Marie prophete de l'Islam, Paris 1980, p. 77.
  36. ↑ [อัลกุรอาน 21:91]
  37. ↑ Islam: A Guide for Jews and Christians by F. E. Peters 2005 Princeton University Press ISBN 0-691-12233-4, p. 23.
  38. ↑ Holy people of the world: a cross-cultural encyclopedia, Volume 1 by Phyllis G. Jestice 2004 ISBN 1-57607-355-6 pages 558–559
  39. ↑ Christianity, Islam, and the West by Robert A. Burns, 2011, ISBN page 32
  40. ↑ อัลกุรอาน 3:47
  41. ↑ Understand My Muslim People by Abraham Sarker 2004 ISBN 1-59498-002-0 page 127
  42. ↑ อัลกุรอาน 19:24–25
  43. ↑ อัลกุรอาน 19:26
  44. ↑ อัลกุรอาน 19:27–33
  45. ↑ Qur'an 3:42; cf. trans. Arberry and Pickthall; Stowasser, Barbara Freyer, “Mary”, in: Encyclopaedia of the Qurʾān, General Editor: Jane Dammen McAuliffe, Georgetown University, Washington DC.
  46. ↑ T. Canaan, Muhammaden Saints and Sanctuaries in Palestine, in Journal of the Palestine Oriental Sac., iv/1–2, 1924, 1–84
  47. ↑ Muhammad, M. Lings, pg. 101
  48. ↑ Bosworth, C.E. et al., The Encyclopaedia of Islam, Volume VI: Mahk-Mid, Brill: 1991, p. 631
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=มัรยัม_บินต์_อิมรอน&oldid=12021731"