วงศ์วานอิสราเอล

วงศ์วานอิสราเอล[1][2] (อังกฤษ: Israelites; ฮีบรู: בני ישראל, Bnai Yisraʾel; แอราเมอิก: ܒܢܝ ܐܝܣܪܐܝܠ; กรีก: Δώδεκα φυλές του Ισραήλ; อาหรับ: بنى اسرائيل) แปลว่าลูกหลานของอิสราเอล จึงหมายถึงประชาชนที่อาศัยในบริเวณดินแดนคานาอันในตะวันออกใกล้ สมัยโบราณราวศตวรรษที่ 15-16 ก่อนคริสตกาล ซึ่งเชื่อว่าสืบเชื้อสายมาจากอับราฮัม ต่อมาเป็นชาวยิวซึ่งอาศัยในแคว้นยูเดียและชาวสะมาเรียในแคว้นสะมาเรีย ในคัมภีร์อัลกุรอานเรียกว่า บะนีอิสรออีล

สัญลักษณ์ 12 ชนเผ่าของอิสราเอล ซึ่งสลักไว้บนกำแพงเมืองกรุงเยรูซาเลม

วงศ์วานอิสราเอล ที่หมายถึงชนเผ่าที่สืบเชื้อสายมาจากยาโคบ (มีฉายาว่าอิสราเอล) มีทั้งหมด 12 ชนเผ่า ซึ่งประชากรที่อยู่ในชนเผ่าดังต่อไปนี้ถือเป็นประชากรของอาณาจักรอิสราเอล[3]

  1. เผ่ารูเบน
  2. เผ่าสิเมโอน
  3. เผ่าเลวี
  4. เผ่ายูดาห์
  5. เผ่าดาน
  6. เผ่านัฟทาลี
  7. เผ่ากาด
  8. เผ่าอาเชอร์
  9. เผ่าอิสสาคาร์
  10. เผ่าเศบูลุน
  11. เผ่าโยเซฟ ประกอบด้วย เผ่าเอฟราอิมและเผ่ามนัสเสห์
  12. เผ่าเบนยามิน

ภายหลังสมัยที่ถูกอาณาจักรบาบิโลนมากวาดต้อนไปเป็นเชลย วงศ์วานอิสราเอล ได้กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง ซึ่งประชากรที่เหลือรอดมาได้เรียกว่าชาวยิว ซึ่งก่อตั้งเป็นอาณาจักรยูดาห์ เหตุการณ์นี้ปรากฏชัดเจนในหนังสือเอสเธอร์[4] ซึ่งมี 4 ชนเผ่า ได้แก่

  1. เผ่ายูดาห์
  2. เผ่าสิเมโอน
  3. เผ่าเบนยามิน (บางส่วน)
  4. เผ่าเลวี (บางส่วน)

ส่วนวงศ์วานอิสราเอลในเผ่าโยเซฟ เผ่าเบนยามินและ เผ่าเลวี (บางส่วน) ได้อาศัยอยู่ในแคว้นสะมาเรียจึงถูกเรียกว่าชาวสะมาเรีย แทนชื่อเดิมว่าวงศ์วานอิสราเอล[5]

อ้างอิง

แก้
  1. หนังสือปฐมกาล, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  2. พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิม-ภาคพันธสัญญาใหม่, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  3. Watson E. Mills, Roger Aubrey Bullard (eds), Israelite, in "Mercer dictionary of the Bible", p.420
  4. The people and the faith of the Bible by André Chouraqui, Univ of Massachusetts Press, 1975, p. 43 [1]
  5. Settings of silver: an introduction to Judaism Stephen M. Wylen, Paulist Press, 2000, ISBN 0-8091-3960-X, p. 59