เผ่ารูเบน เป็น 1 ในบรรดา 12 เผ่าของอิสราเอล ตามบันทึกในคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาเดิม ในหมวดเบญจบรรณ และตามคัมภีร์โทราห์ในศาสนายูดาห์ รูเบน เป็นชื่อของบุตรชายคนโตของยาโคบ หรือ อิสราเอล กับนางเลอาห์ผู้ที่มาเป็น ภรรยาคนแรกของยาโคบ

บุตรของยาโคบ ตามชื่อภรรยา (ญ = บุตรสาว)
(ตัวเลขในวงเล็บคือลำดับของการเกิด)
เลอาห์ รูเบน (Reuben) (1) สิเมโอน (Simeon) (2) เลวี (Levi) (3) ดีนาห์ (Dinah) (ญ)
ยูดาห์ (Judah) (4) อิสสาคาร์ (Issachar) (9) เศบูลุน (Zebulun) (10)
ราเชล โยเซฟ (Joseph) (11) เบนยามิน (Benjamin) (12)
เอฟราอิม บุตรโยเซฟ (11.1) มนัสเสห์ บุตรโยเซฟ (11.2)
บิลลาห์
(สาวใช้นางราเชล)
ดาน (Dan) (5) นัฟทาลี (Naphtali) (6)
ศิลปาห์
(สาวใช้นางเลอาห์)
กาด (Gad) (7) อาเชอร์ (Asher) (8)


กำเนิดรูเบน

แก้

เมื่อยาโคบไปอยู่กับลาบัน ลุงของตน ลาบันให้ยาโคบทำงาน 7 ปี เพื่อแลกกับนางราเชล บุตรสาวคนเล็กของตน แต่เมื่อครบ 7 ปีตามกำหนด ลาบันกลับให้ยาโคบแต่งงานกับนางเลอาห์ บุตรีคนโต ด้วยเหตุผลที่ว่าเป็นธรรมเนียมที่คนพี่จะต้องแต่งก่อนคนน้อง ยาโคบจึงต้องทำงานอีก 7 ปีเพื่อให้ได้นางราเชล เมื่ออยู่กินกันนั้น ยาโคบรักนางราเชล และชังนางเลอาห์ พระเจ้าจึงทรงเบิกครรภ์ของนางให้มีบุตรชายแก่ยาโคบ ถึง 4 คนติดต่อกัน และรูเบน คือ บุตรคนแรกของยาโคบ กับนางเลอาห์นั่นเอง

เหตุที่ได้ชื่อว่า รูเบน เนื่องด้วยเมื่อนางเลอาห์ตั้งครรภ์แรก นั้น คลอดเป็นบุตรชาย นางได้กล่าวว่า "เพราะพระเจ้าทอดพระเนตรความทุกข์ใจของข้าพเจ้า บัดนี้สามีจะรักข้าพเจ้าแน่ ๆ"[1] รูเบน จึงมาจากคำภาษาฮีบรู ที่แปลว่า ดูซิ บุตรชายแน่ะ[2]

คำพยากรณ์ของยาโคบที่มีต่อรูเบน

แก้

ก่อนยาโคบจะสิ้นใจ ท่านได้เรียกบรรดาบุตรของท่านมา เพื่อบอกเหตุอันจะเกิดภายหน้าแก่บุตรของท่าน คำพยากรณ์ของยาโคบที่มีต่อรูเบน มีดังนี้

"...รูเบนเอ๋ย เจ้าเป็นบุตรหัวปีของเรา เป็นกำลังและเป็นผลแรกแห่งเรี่ยวแรงของเรา เป็นยอดแห่งความเย่อหยิ่งและยอดของความรุนแรง เจ้าเดือดดาลอย่างน้ำเชี่ยวจึงเป็นยอดไม่ได้ ด้วยเจ้าล่วงเข้าถึงที่นอนบิดาของเจ้า เจ้าทำให้ที่นอนนั้นเป็นมลทิน เจ้าล่วงเข้าไปถึงที่นอนของเรา..."[3]

ทั้งนี้ เนื่องจากเมื่ออิสราเอลมาพำนักที่คานาอันแล้ว รูเบนได้เข้าไปนอนกับนางบิลฮาห์ ภรรยาน้อยของยาโคบ และยาโคบก็ทราบเรื่องนี้[4] และด้วยเรื่องนี้เป็นเหตุให้รูเบนมิได้สิทธิแห่งบุตรหัวปีของยาโคบไป และสิทธิบุตรหัวปีนี้จึงตกเป็นของ โยเซฟ แทน

คำอวยพรของโมเสสแก่เผ่ารูเบน

แก้

ก่อนโมเสสจะสิ้นชีวิต พระเจ้าได้ทรงเรียกท่านขึ้นไปยังภูเขาอาบาริม แผ่นดินโมอับ ตรงข้ามเมืองเยรีโค นั้น ที่นั่น โมเสสได้กล่าวอวยพระแก่ชนเผ่าต่าง ๆ ของอิสราเอล โดยบทอวยพรแก่เผ่ารูเบน เป็นดังนี้

"...ขอให้รูเบนดำรงชีวิตอยู่ อย่าให้ตาย อย่าให้ผู้คนของเขามีน้อย"[5]

ดินแดนของเผ่ารูเบนในอิสราเอล

แก้

เมื่อวงศ์วานอิสราเอลยังอยู่ ณ เมืองโมอับนั้น เผ่ารูเบน และเผ่ากาดเห็นว่าที่ดินบริเวณทิศตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนนั้น อุดมสมบูรณ์ดี เหมาะแก่ฝูงสัตว์ จึงได้เข้าไปขอโมเสสให้ยกที่ดินดังกล่าวให้แก่เผ่าของตน แต่โมเสสกล่าวว่า "ควรจะให้พี่น้องของท่านไปทำสงคราม ฝ่ายพวกท่านจะยับยั้งอยู่ที่นี่อย่างนั้นหรือ" ดังนั้นเผ่ารูเบน และเผ่ากาดจึงบอกว่า จะขอสร้างเมืองและกำแพงเมืองอยู่ฝั่งตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนเพื่อป้องกันภัยให้บรรดาฝูงสัตว์ และผู้หญิง และจะร่วมข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปทำสงครามร่วมกับบรรดาพี่น้อง จนกว่าคนอิสราเอลจะได้รับมรดกกันทุกคน โมเสสจึงมอบที่ดินฝั่งตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนให้แก่ เผ่ารูเบน เผ่ากาด และเผ่ามนัสเสห์ครึ่งเผ่าที่นั่น[6] แต่ทั้งหมดก็ร่วมข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปทำสงครามร่วมกับพี่น้องด้วย[7]

อ้างอิง

แก้
  1. หนังสือปฐมกาล บทที่ 29 ข้อที่ 32
  2. พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิม ฉบับเรียงพิมพ์ใหม่ ปี พ.ศ. 2541 (สมาคมพระคริสตธรรมไทย)
  3. หนังสือปฐมกาล บทที่ 49 ข้อที่ 3-4
  4. หนังสือปฐมกาล บทที่ 35 ข้อที่ 22
  5. หนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ บทที่ 33 ข้อที่ 6
  6. หนังสือกันดารวิถี บทที่ 32
  7. หนังสือโยชูวา บทที่ 22

ดูเพิ่ม

แก้