เผ่ารูเบน
เผ่ารูเบน เป็น 1 ในบรรดา 12 เผ่าของอิสราเอล ตามบันทึกในคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาเดิม ในหมวดเบญจบรรณ และตามคัมภีร์โทราห์ในศาสนายูดาห์ รูเบน เป็นชื่อของบุตรชายคนโตของยาโคบ หรือ อิสราเอล กับนางเลอาห์ผู้ที่มาเป็น ภรรยาคนแรกของยาโคบ
บุตรของยาโคบ ตามชื่อภรรยา (ญ = บุตรสาว) (ตัวเลขในวงเล็บคือลำดับของการเกิด) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
เลอาห์ | รูเบน (Reuben) (1) | สิเมโอน (Simeon) (2) | เลวี (Levi) (3) | ดีนาห์ (Dinah) (ญ) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ยูดาห์ (Judah) (4) | อิสสาคาร์ (Issachar) (9) | เศบูลุน (Zebulun) (10) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ราเชล | โยเซฟ (Joseph) (11) | เบนยามิน (Benjamin) (12) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
เอฟราอิม บุตรโยเซฟ (11.1) | มนัสเสห์ บุตรโยเซฟ (11.2) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
บิลลาห์ (สาวใช้นางราเชล) |
ดาน (Dan) (5) | นัฟทาลี (Naphtali) (6) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ศิลปาห์ (สาวใช้นางเลอาห์) |
กาด (Gad) (7) | อาเชอร์ (Asher) (8) |
กำเนิดรูเบน
แก้เมื่อยาโคบไปอยู่กับลาบัน ลุงของตน ลาบันให้ยาโคบทำงาน 7 ปี เพื่อแลกกับนางราเชล บุตรสาวคนเล็กของตน แต่เมื่อครบ 7 ปีตามกำหนด ลาบันกลับให้ยาโคบแต่งงานกับนางเลอาห์ บุตรีคนโต ด้วยเหตุผลที่ว่าเป็นธรรมเนียมที่คนพี่จะต้องแต่งก่อนคนน้อง ยาโคบจึงต้องทำงานอีก 7 ปีเพื่อให้ได้นางราเชล เมื่ออยู่กินกันนั้น ยาโคบรักนางราเชล และชังนางเลอาห์ พระเจ้าจึงทรงเบิกครรภ์ของนางให้มีบุตรชายแก่ยาโคบ ถึง 4 คนติดต่อกัน และรูเบน คือ บุตรคนแรกของยาโคบ กับนางเลอาห์นั่นเอง
เหตุที่ได้ชื่อว่า รูเบน เนื่องด้วยเมื่อนางเลอาห์ตั้งครรภ์แรก นั้น คลอดเป็นบุตรชาย นางได้กล่าวว่า "เพราะพระเจ้าทอดพระเนตรความทุกข์ใจของข้าพเจ้า บัดนี้สามีจะรักข้าพเจ้าแน่ ๆ"[1] รูเบน จึงมาจากคำภาษาฮีบรู ที่แปลว่า ดูซิ บุตรชายแน่ะ[2]
คำพยากรณ์ของยาโคบที่มีต่อรูเบน
แก้ก่อนยาโคบจะสิ้นใจ ท่านได้เรียกบรรดาบุตรของท่านมา เพื่อบอกเหตุอันจะเกิดภายหน้าแก่บุตรของท่าน คำพยากรณ์ของยาโคบที่มีต่อรูเบน มีดังนี้
"...รูเบนเอ๋ย เจ้าเป็นบุตรหัวปีของเรา เป็นกำลังและเป็นผลแรกแห่งเรี่ยวแรงของเรา เป็นยอดแห่งความเย่อหยิ่งและยอดของความรุนแรง เจ้าเดือดดาลอย่างน้ำเชี่ยวจึงเป็นยอดไม่ได้ ด้วยเจ้าล่วงเข้าถึงที่นอนบิดาของเจ้า เจ้าทำให้ที่นอนนั้นเป็นมลทิน เจ้าล่วงเข้าไปถึงที่นอนของเรา..."[3]
ทั้งนี้ เนื่องจากเมื่ออิสราเอลมาพำนักที่คานาอันแล้ว รูเบนได้เข้าไปนอนกับนางบิลฮาห์ ภรรยาน้อยของยาโคบ และยาโคบก็ทราบเรื่องนี้[4] และด้วยเรื่องนี้เป็นเหตุให้รูเบนมิได้สิทธิแห่งบุตรหัวปีของยาโคบไป และสิทธิบุตรหัวปีนี้จึงตกเป็นของ โยเซฟ แทน
คำอวยพรของโมเสสแก่เผ่ารูเบน
แก้ก่อนโมเสสจะสิ้นชีวิต พระเจ้าได้ทรงเรียกท่านขึ้นไปยังภูเขาอาบาริม แผ่นดินโมอับ ตรงข้ามเมืองเยรีโค นั้น ที่นั่น โมเสสได้กล่าวอวยพระแก่ชนเผ่าต่าง ๆ ของอิสราเอล โดยบทอวยพรแก่เผ่ารูเบน เป็นดังนี้
"...ขอให้รูเบนดำรงชีวิตอยู่ อย่าให้ตาย อย่าให้ผู้คนของเขามีน้อย"[5]
ดินแดนของเผ่ารูเบนในอิสราเอล
แก้เมื่อวงศ์วานอิสราเอลยังอยู่ ณ เมืองโมอับนั้น เผ่ารูเบน และเผ่ากาดเห็นว่าที่ดินบริเวณทิศตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนนั้น อุดมสมบูรณ์ดี เหมาะแก่ฝูงสัตว์ จึงได้เข้าไปขอโมเสสให้ยกที่ดินดังกล่าวให้แก่เผ่าของตน แต่โมเสสกล่าวว่า "ควรจะให้พี่น้องของท่านไปทำสงคราม ฝ่ายพวกท่านจะยับยั้งอยู่ที่นี่อย่างนั้นหรือ" ดังนั้นเผ่ารูเบน และเผ่ากาดจึงบอกว่า จะขอสร้างเมืองและกำแพงเมืองอยู่ฝั่งตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนเพื่อป้องกันภัยให้บรรดาฝูงสัตว์ และผู้หญิง และจะร่วมข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปทำสงครามร่วมกับบรรดาพี่น้อง จนกว่าคนอิสราเอลจะได้รับมรดกกันทุกคน โมเสสจึงมอบที่ดินฝั่งตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนให้แก่ เผ่ารูเบน เผ่ากาด และเผ่ามนัสเสห์ครึ่งเผ่าที่นั่น[6] แต่ทั้งหมดก็ร่วมข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปทำสงครามร่วมกับพี่น้องด้วย[7]