กำเหลง มีชื่อในสำเนียงจีนกลางว่า กาน หนิง (ออกเสียง; ป. ต้นคริสต์ทศวรรษ 170[1] - ป. ค.ศ. 220[a]) มีชื่อรองว่าซิงป้า เป็นตัวละครในวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ในยุคสามก๊ก เป็นแม่ทัพที่อาจหาญ และบ้าบิ่นที่สุดคนหนึ่งในเรื่อง สามก๊ก

กำเหลง
甘寧
ภาพวาดกำเหลงในสมัยราชวงศ์ชิง
แม่ทัพผู้จู่โจมปะทะแตกหัก
(折衝將軍)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 215 (215) – ค.ศ. ? (?)
ซีหลิงไท่โฉ่ว (西陵太守)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. ป. 214 (ป. 214) – ค.ศ. 215 (215)
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิดไม่ทราบ
เขตจง ฉงชิ่ง
เสียชีวิตไม่ทราบ
บุตร
  • กาน กุย
  • กาน ชู่
อาชีพขุนพล
ชื่อรองซิงป้า (興霸)

ประวัติ

แก้

กำเหลงเป็นชาวอำเภอหลินเจียง(ลิมกั๋ง)เมืองปาจวิ้น มณฑลเจียงสี เดิมเป็นโจรสลัดปล้นสะดมในแถบแม่น้ำและทะเลสาบในภาคกลาง แต่ต่อมากลับใจมารับราชการ ได้เคยก่อกบฏต่อต้านเล่าเจี้ยงแต่พ่ายแพ้ หนีมาอยู่กับเล่าเปียว แต่ก็ไม่พอใจ ทำให้เขาคิดหลบหนีมาง่อก๊ก แต่โดนหองจอ เจ้าเมืองกังแฮรั้งตัวไว้ ในระหว่างนั้นได้ช่วยหองจอทำศึกกับซุนเกี๋ยนแห่งง่อก๊ก และได้สังหารเล่งโฉ แม่ทัพของซุนเกี๋ยนที่ตามโจมตีหองจอ ต่อมากำเหลงได้คำแนะนำจากโซหุย ทำให้หลบหนีมาง่อก๊กได้สำเร็จ แล้วกลับมาเป็นฝ่ายนำทัพของซุนเซ๊ก(บุตรชายซุนเกี๋ยน)เข้าตีกังแฮ สังหารหองจอได้สำเร็จ แต่การที่กำเหลงเคยสังหารเล่งโฉ ทำให้เล่งทองบุตรชายของเล่งโฉ คิดสังหารกำเหลงตลอดเวลา ซุนกวนจึงคิดจะเกลี้ยกล่อมให้เล่งทองคืนดีกับกำเหลงหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จ จนกระทั่งในการศึกกับวุยก๊ก ที่หัปป๋า แม่ทัพวุย นำโดยเตียวเลี้ยว งักจิ้น ลิเตียน เล่งทองได้ประลองเพลงทวนบนหลังม้ากับงักจิ้น โจโฉได้สั่งให้คนสนิทยิงธนูถูกม้าของเล่งทอง ทำให้เล่งทองตกม้าเกือบเสียทีแก่งักจิ้น กำเหลงได้ยิงเกาทัณฑ์ถูกงักจิ้นตกจากหลังม้า ทำให้ทหารง่อก๊กไปช่วยเล่งทองได้ทัน เล่งทองจึงสำนึกบุญคุณของกำเหลง และเลิกพยาบาทกำเหลงในที่สุด

กำเหลงมีความชอบในการศึกหลายครั้ง การรบที่โดดเด่นที่สุดของกำเหลงคือการรบกับโจโฉที่ปากน้ำญี่สู กำเหลงได้อาสาซุนกวนจะเข้าตีค่ายของโจโฉโดยใช้ทหารแค่ 100 นาย กำเหลงนำกำลังเข้าตีค่ายโจโฉในตอนกลางคืน จุดไฟเผาค่ายโจโฉหลายแห่ง สามารถสังหารทหารโจโฉได้เป็นจำนวนมาก ในสามก๊กระบุไว้ว่าในการโจมตีครั้งนี้ กำเหลงไม่เสียทหารแม้แต่นายเดียว

กำเหลงได้ร่วมรบกับกองทัพง่อก๊กเป็นครั้งสุดท้าย เมื่อศึกที่พระเจ้าเล่าปี่ยกทัพบุกง่อก๊กเพื่อแก้แค้นให้กวนอู สะโมโขเจ้าเมืองลำมันได้ยกทัพมาช่วยเล่าปี่ สะโมโขให้ทหารยิงเกาทัณฑ์ถูกหน้าผากของกำเหลงได้รับบาดเจ็บ สะโมโขก็ให้ทหารฆ่ากำเหลง จนกำเหลงถึงแก่ความตายในที่สุด

เสียชีวิต

แก้

เมื่อกำเหลงเสียชีวิต ซุนกวนโศกเศร้าเสียใจอย่างสุดซึ้งต่อการเสียชีวิตของเขา[Sanguozhi 1] ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับการเสียชีวิตของกำเหลงที่ระบุไว้ในชีวประวัติของเขาในสามก๊กจี่ อย่างไรก็ตาม เจี้ยนคังฉือลู่ บันทึกว่ากำเหลงเสียชีวิตในฤดูหนาว ค.ศ. 215–216[2] ในขณะที่ Rafe de Crespigny นักจีนวิทยาชาวออสเตรเลีย ประมาณการว่ากำเหลงเสียชีวิตประมาณ ค.ศ. 220[3]

ครอบครัว

แก้

บรรพบุรุษของกำเหลงคือกาน เม่า (甘茂) อัครมหาเสนาบดีในรัฐฉินเมื่อยุครณรัฐ[4]

กาน กุย (甘瓌) บุตรชายกำเหลง ถูกเนรเทศไปยังไคว่จีจฺวิ้น (บริเวณเช่าซิง มณฑลเจ้อเจียงในปัจจุบัน) ฐานกระทำความผิดแล้วเสียชีวิตในเวลาไม่นาน[Sanguozhi 2]

กาน ชู่ (甘述) บุตรชายอีกคนของกำเหลง ดำรงตำแหน่ง ช่างชู (尚書) ในรัฐง่อก๊กช่วงสมัยสามก๊ก กาน ชาง (甘昌) บุตรชายกาน ชู่ ดำรงตำแหน่งราชครูประจำองค์รัชทายาท (太子太傅 ไท่จื่อไท่ฟู่) ในรัฐง่อก๊ก[5] กาน ชางมีบุตรชายชื่อกาน จั๋ว (甘卓) ชื่อรอง จี้ซือ (季思) กาน จั๋วดำรงตำแหน่งมหาขุนพลพิทักษ์ภาคใต้ (鎮南大將軍) และผู้ว่าราชการเกงจิ๋ว (荊州牧) ในสมัยราชวงศ์จิ้น[6] [7]

รายชื่อบุคคลที่ถูกสังหารโดยกำเหลง

แก้
  • เล่งโฉ ขุนพลง่อก๊ก บิดาของเล่งทอง กำเหลงสังหารเล่งโฉขณะที่รบให้กับหองจอ จากการสังหารเล่งโฉ ทำให้เมื่อสวามิภักดิ์ต่อง่อก๊ก ต้องขัดแย้งกับเล่งทอง บุตรเล่งโฉ ก่อนที่จะคืนดีกันหลังจากกำเหลงช่วยชีวิตเล่งทองในศึกหับป๋า
  • เตงหลง ขุนพลของหองจอ
  • หองจอ นายเก่าของกำเหลง
  • ชัวโฮ ขุนพลของโจโฉ น้องชายของชัวมอ
  • ชัวต๋ง ขุนพลของโจโฉ น้องชายของชัวมอ
  • เตียวคี
  • ม้าเอี๋ยน

ในวัฒนธรรมสมัยนิยม

แก้
ไฟล์:Gan ning rotk xi.JPG
รูปกำเหลงจากเกม Romance Of The Three Kingdoms XI ของค่ายเกม KOEI

ในนิยาย สามก๊ก

แก้

กำเหลงสังหารเล่งโฉ บิดาของเล่งทอง ในยุทธการที่แฮเค้าเมื่อ ค.ศ. 203[8] นับแต่นั้นมา เมื่อกำเหลงเข้ารับใช้ซุนกวน เล่งทองยังคงโกรธแค้นเขาอยู่ ความขัดแย้งระหว่างทังสองถูกนำมาแสดงในตอนที่ 67–68 ของนิยายเรื่องนี้ ในที่สุดก็ได้รับการแก้ไขเมื่อกำเหลงช่วยชีวิตเล่งทอง[b]

การเสียชีวิตของกำเหลงระบุไว้ในตอนที่ 83 เขาถูกสังหารในยุทธการที่อิเหลงโดยหัวหน้าเผ่าสะโมโข พันธมิตรของเล่าปี่[c]

สมัยใหม่

แก้

กำเหลงปรากฏเป็นตัวละครที่เล่นได้ในชุดวิดีโอเกมไดนาสตีวอริเออส์และวอริเออร์โอโรจิของโคเอ และยังเป็นตัวละครที่เล่นได้ในโททัลวอร์: ทรีคิงดัมส์ โดยรับใช้ฝ่ายเล่าเปียว

ดูเพิ่ม

แก้

ภาคผนวก

แก้

หมายเหตุ

แก้

อ้างอิง

แก้

ตันซิ่ว

แก้
  1. (寧卒,權痛惜之。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 55.
  2. (子瓌,以罪徙會稽,無幾死。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 55.

เผย์ ซงจือ

แก้

อื่น ๆ

แก้
  1. รายงานจากเส้นเวลาชีวประวัติของกำเหลงใน สามก๊กจี่ เขาละทิ้งชีวิตโจรกรรมขณะอายุ 20 กว่าปี หลังความพ่ายแพ้ของเขาหลังการสวรรคตของเล่าเอี๋ยนใน ค.ศ. 194 เมื่อคำนวณแล้ว ปีเกิดของเขาควรอยู่ในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 160 ถึงต้นคริสต์ทศวรรษ 170
  2. ([建安]二十年, ... 冬,折衝將軍、升城督甘寧卒。) เจี้ยนคังฉือลู่ เล่มที่ 01. ช่วงเวลานั้นตรงกับวันที่ 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 215 ถึง 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 216 ในปฏิทินจูเลียน โปรดทราบว่าบันทึกนี้มีแนวโน้มจะผิดพลาด เนื่องจากมีบันทึกว่ากำเหลงเข้ารบในยุทธการที่ยี่สู ค.ศ. 217
  3. de Crespigny, Rafe (2007). A biographical dictionary of Later Han to the Three Kingdoms (23–220 AD). Brill. p. 239. ISBN 978-90-04-15605-0.
  4. (... 秦丞相茂之後也。) จิ้นชู เล่มที่ 70.
  5. (曾祖寧,為吳將。祖述,仕吳為尚書。父昌,太子太傅。) จิ้นชู เล่มที่ 70.
  6. ฝาง เสฺวียนหลิง; และคณะ, บ.ก. (1974) [648]. "70: 列傳第四十". จิ้นชู 晉書. Zhonghua Shuju. Quote: "甘卓字季思,丹楊人, ..."
  7. 房玄齡; 褚遂良; 許敬宗; 令狐德棻 (2015). 晉書 (ebook) (general history) (ภาษาจีน). 一個人. สืบค้นเมื่อ 15 January 2022. 甘卓鄧騫甘卓字季思,丹楊人,秦丞相茂之後也。曾祖寧,為吳將。祖述,仕吳為尚書
  8. สามก๊ก ตอนที่ 38.

บรรณานุกรม

แก้