สะโมโข หรือชื่อในภาษาจีนกลางว่า ชาหมัวเคอ (เสียชีวิต ค.ศ. 222) เป็นหัวหน้าเผ่าที่อาศัยอยู่ในอำเภออู่หลิง (武陵郡; บริเวณฉางเต๋อ มณฑลหูหนานในปัจจุบัน) ในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นและสมัยสามก๊กของจีน เขาเป็นพันธมิตรกับรัฐจ๊กก๊กในยุทธการที่อิเหลงเมื่อ ค.ศ. 221–222 ต่อรัฐง่อก๊กและเสียชีวิตในสงคราม

สะโมโข
ภาพวาดสะโมโขในสมัยราชวงศ์ชิง
อักษรจีนตัวเต็ม沙摩柯
อักษรจีนตัวย่อ沙摩柯

ช่วงชีวิต

แก้

สะโมโขเป็นหัวหน้าเผ่าในบรรดาชนเผ่าที่อาศัยอยู่ในอู่ซีหมาน (五溪蠻, แปลตรงตัวว่า Barbarians of Five Creeks) แห่งอำเภออู่หลิง (武陵郡; บริเวณฉางเต๋อ มณฑลหูหนานในปัจจุบัน) ต่อมาใน ค.ศ. 221 เล่าปี่จักรพรรดิจ๊กก๊กเริ่มต้นยุทธการที่อิเหลงต่อพันธมิตรที่กลายเป็นศัตรูซุนกวน ผู้ปกครองง่อก๊ก พระองค์ส่งขุนนางม้าเลี้ยงในฐานะทูตเพื่อพบกับสะโมโขและบรรดาหัวหน้าเผ่าในอู่ซีหมาน และสามารถติดสินบนพวกเขาด้วยความมั่งคั่งและตำแหน่งเพื่อรับการสนับสนุนและทำสงครามต่อซุนกวน[1][2] สะโมโขถูกสังหารใน ค.ศ. 222 เมื่อทัพของซุนกวนเปิดฉากตอบโต้ทัพเล่าปี่และทำให้ทัพเล่าปี่พ่ายแพ้อย่างย่อยยับ[3]

ในนิยาย สามก๊ก

แก้

เมื่อเล่าปี่ส่งม้าเลี้ยงไปพัฒนา 4 หัวเมืองทางตอนใต้ของเกงจิ๋ว ซึ่งในบริเวณนั้นมีชนเผ่าของสะโมโขอยู่ ม้าเลี้ยงได้ส่งเสบียงไปให้ชนเผ่าของสะโมโข สะโมโขเห็นว่าม้าเลี้ยงมีความสามารถอีกทั้งมีเมตตากรุณา จึงยอมสวามิภักดิ์ต่อเล่าปี่ และได้ส่งเสบียงคืนอีกด้วย

ต่อมา พระเจ้าเล่าปี่ยาตราทัพบุกกังตั๋ง เพื่อแก้แค้นให้กวนอูที่ถูกฆ่าตาย พระเจ้าเล่าปี่ให้ม้าเลี้ยงไปขอทหารของสะโมโขซึ่งขณะนั้นเป็นเจ้าเมืองลำมันมาช่วย สะโมโขตอบตกลง แล้วร่วมทัพกับพระเจ้าเล่าปี่ ในศึกครั้งนั้นสะโมโขยิงเกาทัณฑ์ถูกกำเหลงบาดเจ็บ และเสียชีวิตในเวลาต่อมา

พระเจ้าเล่าปี่ได้ชัยในตอนต้นศึก แต่เมื่อลกซุนได้มาคุมทัพกังตั๋งรบกับพระเจ้าเล่าปี่ ก็สามารถชนะกองทหารที่มีเป็นจำนวนมากของพระเจ้าเล่าปี่ได้ ส่วนสะโมโขก็ถูกจิวท่ายสังหารในการรบ[4]

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. (先主稱尊號,以良為侍中。及東征吳,遣良入武陵招納五溪蠻夷,蠻夷渠帥皆受印號,咸如意指。會先主敗績於夷陵,良亦遇害。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 39.
  2. (二年春正月,先主軍還秭歸,將軍吳班、陳式水軍屯夷陵,夾江東西岸。二月,先主自秭歸率諸將進軍,緣山截嶺,於夷道猇亭駐營,自佷山通武陵,遣侍中馬良安慰五谿蠻夷,咸相率響應。) สามก๊กจี่ เล่มที่. 32.
  3. (... 斬張南、馮習及胡王沙摩柯等首,破其四十餘營。備將杜路、劉寧等窮逼請降。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 58.
  4. สามก๊ก ตอนที่ 83-84.