เล่าเปียว
เล่าเปียว (อังกฤษ: Liu Biao; จีนตัวย่อ: 刘表; จีนตัวเต็ม: 劉表) เป็นตัวละครในวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ยุคสามก๊ก เจ้าเมืองเกงจิ๋ว มีบุตร 2 คน คือ เล่ากี๋และเล่าจ๋อง เมื่อซุนเกี๋ยนได้ตราแผ่นดินหยกมาครอบครอง อ้วนเสี้ยวได้สั่งให้เล่าเปียวไปตีซุนเกี๋ยนชิงเอาตราหยกมา ทำให้เล่าเปียวและซุนเกี๋ยนเป็นศัตรูกัน จนกระทั่งซุนเกี๋ยนเสียชีวิตโดยฝีมือของหองจอเจ้าเมืองกังแฮ
เล่าเปียว (หลิว เปี่ยว) 劉表 | |
---|---|
![]() | |
ภาพวาดเล่าเปียวสมัยราชวงศ์ชิง | |
เจ้ามณฑลเกงจิ๋ว (荊州牧) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 192 – ค.ศ. 208 | |
กษัตริย์ | พระเจ้าเหี้ยนเต้ |
ขุนพลผู้พิทักษ์ทักษิณ (鎮南將軍) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 192 – ค.ศ. 208 | |
กษัตริย์ | พระเจ้าเหี้ยนเต้ |
ข้าหลวงมณฑลเกงจิ๋ว (荊州刺史) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 190 – ค.ศ. 192 | |
กษัตริย์ | พระเจ้าเหี้ยนเต้ |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | ค.ศ. 142[1] อำเภอเกาผิง เมืองซันหยง (ปัจจุบันคือบริเวณใกล้กับอำเภอยฺหวีไถ มณฑลชานตง) |
เสียชีวิต | ค.ศ. 208 (อายุ 66 ปี)[1] ซงหยง |
คู่สมรส |
|
บุตร | |
อาชีพ | ขุนพล, ขุนนาง, ขุนศึก |
ชื่อรอง | จิ่งเชิง (景升) |
บรรดาศักดิ์ | เฉิงอู่โหฺว (成武侯) |
ต่อมาอ้วนเสี้ยวและอ้วนสุดผิดใจกัน โดยอ้วนสุดได้เป็นพันธมิตรกับกองซุนจ้านและโตเกี๋ยมทำสงครามกับอ้วนเสี้ยวที่ครองกิจิ๋ว เล่าเปียวจึงหันมาร่วมมือกับอ้วนเสี้ยวและโจโฉ เอาชนะอ้วนสุดและกองซุนจ้านไปได้ กระทั่งในปี ค.ศ. 198 โจโฉและเหล่าพันธมิตรรบชนะอ้วนสุดที่ตั้งตนเป็นฮ่องเต้เถื่อนอย่างราบคาบ เล่าเปียวจึงร่วมมือกับเตียวสิ้วหลานของเตียวเจ อดีตขุนพลของตั๋งโต๊ะ บุกตีฮูโต๋ที่เป็นเขตอิทธิพลของโจโฉ แต่เล่าเปียวกับเตียวสิ้วก็เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ไป
ต่อมาเกิดศึกกัวต๋อระหว่างโจโฉและอ้วนเสี้ยว ซุนเซ็กบุตรของซุนเกี๋ยนถูกลอบสังหาร ซุนกวนน้องชายปกครองกังตั๋งแทน ในขณะเดียวกันเล่าปี่ที่แตกพ่ายจากการโจมตียีหลำของโจโฉ ได้พาครอบครัวหนีมาพึ่งใบบุญของเล่าเปียว ท่ามกลางความไม่พอใจของนางชัวฮูหยินมารดาของเล่าจ๋อง และชัวมอน้องเมีย เล่าเปียวจึงให้เล่าปี่ไปครองเมืองซินเอี๋ย
ในปี 205 ซุนกวนได้ยกทัพใหญ่บุกตีเมืองกังแฮ แต่หองจอก็ต้านทานไว้ได้ โดยเล่งโฉทหารเอกของซุนกวนถูกกำเหลงสังหารในการรบ ต่อมาเกิดกบฏเตียวบูขึ้น เล่าเปียวจึงส่งเล่าปี่ไปปราบกบฏจนได้รับชัยชนะ เล่าปี่นำม้าเต๊กเลา ซึ่งเป็นม้าของเตียวบูมามอบให้เล่าเปียว แต่เก๊งอวดที่ปรึกษาได้บอกเล่าเปียวว่าม้าเต๊กเลาเป็นม้าอัปมงคล จะนำความหายนะมาสู่เจ้าของ เล่าเปียวจึงยกม้าเต๊กเลาคืนให้เล่าปี่ไป ต่อมาโจโฉรบชนะอ้วนเสี้ยวในศึกกัวต๋อ และยกทัพขึ้นเหนือปราบเผ่าอูหวนและทายาทของอ้วนเสี้ยว เล่าปี่เสนอให้เล่าเปียวฉวยโอกาสบุกตีฮูโต๋ แต่เล่าเปียวไม่มั่นใจในสถานการณ์ เลยปฏิเสธแผนการของเล่าปี่ สุดท้ายเมื่อโจโฉรบชนะตระกูลอ้วนลงได้ เล่าเปียวจึงพลาดโอกาสบุกตีโจโฉไปอย่างถาวร
กลางปี 207 เล่าเปียวล้มป่วยลง ท่ามกลางความขัดแย้งเรื่องทายาทระหว่างเล่ากี๋และเล่าจ๋อง โดยเล่าปี่ ขงเบ้ง อีเจี้ย และลิเงียมสนับสนุนเล่ากี๋บุตรคนโต ส่วนชัวฮูหยิน ชัวมอ เก๊งอวด และขุนนางส่วนใหญ่สนับสนุนเล่าจ๋องบุตรคนเล็ก โจโฉฉวยโอกาสนี้ส่งโจหยินบุกตีเกงจิ๋ว แต่เล่าปี่ก็สามารถป้องกันไว้ได้อย่างหวุดหวิด ในขณะเดียวกันซุนกวนก็สามารถกำจัดหองจอ ล้างแค้นให้ซุนเกี๋ยนผู้เป็นบิดาลงได้ ทำให้ตำแหน่งเจ้าเมืองกังแฮว่างลง เล่าปี่จึงเสนอให้เล่ากี๋ไปปกครองกังแฮ เพื่อหลีกเลี่ยงความวุ่นวายทางการเมืองในเกงจิ๋ว ส่วนเล่าปี่ก็กลับเมืองซินเอี๋ยเพื่อรับศึกกับโจโฉต่อไป
ปี ค.ศ. 208 โจโฉยกทัพใหญ่นับแสนบุกตีเกงจิ๋ว ในขณะที่อาการป่วยของเล่าเปียวก็เริ่มทรุดหนักลงอย่างหนัก โดยเล่าเปียวตั้งใจว่าจะยกตำแหน่งเจ้าเมืองให้เล่ากี๋บุตรคนโต แต่ชัวฮูหยินผู้เป็นภรรยาและชัวมอก็ประกาศแต่งตั้งให้เล่าจ๋องเป็นเจ้าเมืองเกงจิ๋วแทน เล่ากี๋พยายามเข้าพบเล่าเปียวผู้เป็นบิดาเป็นครั้งสุดท้าย แต่ชัวมอก็ไม่ยอมให้เล่ากี๋เข้าเมือง จนเล่ากี๋ต้องกลับเมืองกังแฮด้วยความเสียใจ ในที่สุดเล่าเปียวก็เสียชีวิตลงด้วยวัย 66 ปี ทิ้งให้เมืองเกงจิ๋วต้องตกไปอยู่ในกำมือของโจโฉ หลังจากนั้น เล่าจ๋องและชัวฮูหยินบุตรภรรยาของเล่าเปียวก็ถูกโจโฉสั่งประหารจนหมดสิ้น
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ 1.0 1.1 de Crespigny 2007, p. 485.