เล่าเปียว

เล่าเปียว (จีนตัวย่อ: 刘表; จีนตัวเต็ม: 劉表; พินอิน: Liú Biǎo; ค.ศ. 142-208) ชื่อรอง จิ่งเชิง (景升) เป็นขุนนางและขุนศึกที่มีชีวิตอยู่ในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออก เขาเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดในการดำรงตำแหน่งเจ้ามณฑลเกงจิ๋ว (ครอบคลุมมณฑลหูเป่ย์และหูหนานในปัจจุบัน) ตั้งแต่ปี ค.ศ. 192 จนกระทั่งเสียชีวิตในปี ค.ศ. 208 นอกจากนี้เขายังเป็นสมาชิกของราชวงศ์ฮั่นผ่านทางบรรพบุรุษของเขาคือ เจ้าชายหลิวอวี่ พระราชโอรสองค์ที่ 5 ของจักรพรรดิฮั่นจิง เล่าเปียวถูกอธิบายว่าเป็นผู้ชายที่หล่อเหลาและสูงกว่าแปดชี่ (1.86 เมตร)

เล่าเปียว (หลิว เปี่ยว) 劉表
ภาพวาดเล่าเปียวสมัยราชวงศ์ชิง
เจ้ามณฑลเกงจิ๋ว (荊州牧)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 192 (192) – ค.ศ. 208 (208)
กษัตริย์	พระเจ้าเหี้ยนเต้
ขุนพลผู้พิทักษ์ทักษิณ (鎮南將軍)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 192 (192) – ค.ศ. 208 (208)
กษัตริย์	พระเจ้าเหี้ยนเต้
ข้าหลวงมณฑลเกงจิ๋ว (荊州刺史)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 190 (190) – ค.ศ. 192 (192)
กษัตริย์	พระเจ้าเหี้ยนเต้
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ค.ศ. 142 อำเภอเกาผิง เมืองซันหยง (ปัจจุบันคือบริเวณใกล้กับอำเภอยฺหวีไถ มณฑลชานตง)
เสียชีวิต	ค.ศ. 208 (อายุ 66 ปี) ซงหยง
คู่สมรส	ต้านซี ชัวฮูหยิน
บุตร	เล่ากี๋ เล่าจ๋อง หลิว ซิว มารดาของหวัง เย่
อาชีพ	ขุนพล, ขุนนาง, ขุนศึก
ชื่อรอง	จิ่งเชิง (景升)
บรรดาศักดิ์	เฉิงอู่โหฺว (成武侯)

ชีวิต

เมื่อราชวงศ์ฮั่นตะวันออกเผชิญหน้ากับกบฏโพกผ้าเหลืองในปี ค.ศ. 184 เล่าเปียวดำรงตำแหน่งเจ้ามณฑลเกงจิ๋ว (ครอบคลุมมณฑลหูเป่ย์และหูหนานในปัจจุบัน) ต่อมาเล่าเปียวเริ่มทำสงครามกับอ้วนสุด และซุนเกี๋ยน ซึ่งเป็นข้ารับใช้ของเขา ระหว่างยุทธการที่เซียงหยาง ซุนเกี๋ยนได้รับคำสั่งจากอ้วนสุดให้โจมตีเล่าเปียว เล่าเปียวแต่งตั้งให้หองจอบัญชาการกองกำลังต่อต้านซุนเกี๋ยน หองจอพ่ายแพ้ต่อซุนเกี๋ยนแต่ฝ่ายหลังถูกลูกธนูยิงเสียชีวิต ทำให้การสู้รบจบลงด้วยชัยชนะของกองกำลังของเล่าเปียว หลายปีต่อมา ลูกชายคนโตสองคนของซุนเกี๋ยนคือซุนเซ็กและซุนกวน ทำให้เล่าเปียวต้องพบกับปัญหาไม่จบสิ้นขณะที่พวกเขาพยายามล้างแค้นให้กับการตายของบิดา อย่างไรก็ตาม พวกเขามุ่งเป้าไปที่หองจอซึ่งเป็นขุนพลภายใต้เล่าเปียวแทนที่จะเป็นเล่าเปียว

ประมาณ ค.ศ. 200 หลังจากโจโฉได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาดเหนืออ้วนเสี้ยวในยุทธการที่กัวต๋อ เล่าเปียวยังคงเป็นกลาง แม้จะเป็นขุนศึกเพียงคนเดียวที่สามารถต่อต้านอำนาจของขุนศึกทั้งสองได้ อย่างไรก็ตาม ในที่สุดเล่าเปียวก็ตัดสินใจให้ที่พักพิงแก่เล่าปี่ ซึ่งเป็นศัตรูของโจโฉและเป็นญาติสายเลือดเดียวกัน สิ่งนี้ทำให้เล่าเปียวตกเป็นเป้าหมายความโกรธแค้นของโจโฉในขณะที่เล่าปี่ก่อกบฏต่อโจโฉก่อนที่โจโฉจะทำสงครามกับอ้วนเสี้ยว หลังจากที่โจโฉรวมจีนตอนเหนือสำเร็จในปี ค.ศ. 208 เขาก็นำกองทัพขนาดใหญ่ลงใต้เพื่อพิชิตเกงจิ๋ว ด้วยความสัมพันธ์ที่ย่ำแย่ระหว่างเล่าเปียวและเล่าปี่อันเป็นผลมาจากการแทรกแซงของตระกูลของชัวมอทำให้ผู้คนของเล่าเปียวต้องเผชิญกับความยากลำบาก ยิ่งไปกว่านั้น กองทัพของซุนกวนได้ชัยชนะและสังหารหองจอในยุทธการที่กังแฮและท้ายที่สุดก็ทำลายแนวป้องกันของเล่าเปียวทางตะวันออก

ไม่นานหลังจากที่กองทัพหลักของโจโฉเริ่มบุกเกงจิ๋ว เล่าเปียวก็เสียชีวิตด้วยอาการป่วย ผู้สืบทอดของเล่าเปียวซึ่งเป็นบุตรชายคนเล็กของเขาคือเล่าจ๋อง เลือกที่จะยอมจำนนแทนที่จะต่อต้านการรุกรานของโจโฉ บุตรชายคนโตของเล่าเปียวคือเล่ากี๋ ซึ่งไม่เห็นด้วยกับเล่าจ๋องได้เข้าร่วมกับเล่าปี่ที่หลบหนีซึ่งนำไปสู่ยุทธนาวีที่ผาแดง

ผลที่ตามมาของยุทธนาวีครั้งนั้นได้แบ่งเกงจิ๋วของเล่าเปียวออกเป็นสามส่วน เกงจิ๋วยังคงเป็นจุดสู้รบสำคัญตลอดปลายราชวงศ์ฮั่นและจนถึงยุคสามก๊ก เนื่องจากเป็นตำแหน่งทางยุทธศาสตร์ที่สำคัญระหว่างทั้งสามก๊ก โดยมีการต่อสู้หลายครั้งเพื่อปกครองเกงจิ๋ว

อ้างอิง

• Chen, Shou (3rd century). Records of the Three Kingdoms (Sanguozhi).
• de Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23-220 AD. Leiden: Brill. ISBN 9789004156050.
• Fan, Ye (5th century). Book of the Later Han (Houhanshu).
• Pei, Songzhi (5th century). Annotations to Records of the Three Kingdoms (Sanguozhi zhu).
• Sima, Guang (1084). Zizhi Tongjian

ดูเพิ่ม

• ตัวละครในสามก๊ก
• เล่ากี๋
• เล่าจ๋อง