ไมมัส (ดาวบริวาร)
มีมัส (Mimas) เป็นดาวบริวารของดาวเสาร์ที่วิลเลียม เฮอร์เชล ค้นพบในปี ค.ศ. 1789[7] ตั้งชื่อมาจากยักษ์มีมัส ลูกชายของไกอาในเทพปกรณัมกรีก มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 396 กิโลเมตร หรือ 246 ไมล์ เป็นดาวบริวารที่ 20 ที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะและเป็นวัตถุทางดาราศาสตร์ที่เล็กที่สุดที่เป็นที่รู้จักจะอยู่ในรูปทรงโค้งมนของตัวเองเพราะแรงโน้มถ่วง
 | |
| ลักษณะของวงโคจร[1] | |
|---|---|
| กึ่งแกนเอก: | 185539 km |
| ความเอียง: | 1.574° |
| ดาวบริวารของ: | ดาวเสาร์ |
| ลักษณะทางกายภาพ | |
| มิติ: | 415.6 × 393.4 × 381.2 กิโลเมตร [2] |
| เส้นผ่านศูนย์กลางเฉลี่ย: | = 198.2 ± 0.4 กิโลเมตร (0.0395 รัศมีโลก) [2] |
| พื้นที่ผิว: | ~490 000 ตารางกิโลเมตร |
| ปริมาตร: | ~32 900 000 ลูกบาศ์กกิโลเมตร |
| มวล: | (3.749 3 ± 0.003 1)×1019 kg[3][4] (6.3×10−6 มวลโลก) |
| ความหนาแน่นเฉลี่ย: | 1.1479 ± 0.007 g/cm³[2] |
| ความโน้มถ่วง ที่ศูนย์สูตร: | 0.064 m/s² (0.648%g) |
| ความเร็วหลุดพ้น: | 0.159 km/s |
| อัตราส่วนสะท้อน: | 0.962 ± 0.004 (geometric)[5] |
| อุณหภูมิ: | ~64 K |
| โชติมาตรปรากฏ: | 12.9[6] |
การค้นพบ แก้
วิลเลียม เฮอร์เชล นักดาราศาสตร์ ค้นพบมีมัสในวันที่ 17 กันยายน ค.ศ. 1789 เขาบันทึกการค้นพบของเขาไว้ดังต่อไปนี้
การตั้งชื่อ แก้
มีมัสตั้งชื่อตามหนึ่งในไททันในเทพปกรณัมกรีก คือ มีมัส ชื่อของดาวบริวารทั้งเจ็ดเป็นที่รู้จักหลังจากนั้นของดาวเสาร์
ลักษณะทางกายภาพ แก้
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
การสำรวจ แก้
ยานไพโอเนียร์ 11 ได้บินผ่านดาวเสาร์ในปี ค.ศ. 1979[8] และมันใกล้เข้ามาถึงมีมัสอยู่ 104,263 กิโลเมตรในวันที่ 1 กันยายน ค.ศ. 1979 วอยเอจเจอร์ 1 ได้บินผ่านในปี ค.ศ. 1980 และวอยเอจเจอร์ 2 ในปี ค.ศ. 1981
มีมัสได้รับการถ่ายภาพหลายครั้ง โดยยานสำรวจอวกาศกัสซีนี ซึ่งเข้าสู่วงโคจรรอบดาวเสาร์ในปี ค.ศ. 2004 ใกล้กับที่บินผ่านที่เกิดขึ้นในวันที่ 13 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2010 ขณะที่กัสซีนีบินผ่านมีมัสที่ 9,500 กิโลเมตร (5,900 ไมล์)
อ้างอิง แก้
- ↑ Harvey, Samantha (April 11, 2007). "NASA: Solar System Exploration: Planets: Saturn: Moons: Mimas: Facts & Figures". NASA. สืบค้นเมื่อ 2007-10-10.
- ↑ 2.0 2.1 2.2
doi:10.1007/978-1-4020-9217-6_24
This citation will be automatically completed in the next few minutes. You can jump the queue or expand by hand - ↑
doi:10.1086/508812
This citation will be automatically completed in the next few minutes. You can jump the queue or expand by hand - ↑ Jacobson, R. A.; Spitale, J.; และคณะ (2005). "The GM values of Mimas and Tethys and the libration of Methone". Astronomical Journal. 132 (2): 711. Bibcode:2006AJ....132..711J. doi:10.1086/505209.
- ↑
doi:10.1126/science.1134681
This citation will be automatically completed in the next few minutes. You can jump the queue or expand by hand - ↑ Observatorio ARVAL (April 15, 2007). "Classic Satellites of the Solar System". Observatorio ARVAL. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-12-25. สืบค้นเมื่อ 2011-12-17.
- ↑ Herschel, W. (1790). "Account of the Discovery of a Sixth and Seventh Satellite of the Planet Saturn; With Remarks on the Construction of Its Ring, Its Atmosphere, Its Rotation on an Axis, and Its Spheroidical Figure". Philosophical Transactions of the Royal Society of London. 80 (0): 1–20. doi:10.1098/rstl.1790.0001.
- ↑ "Pioneer 11 Full Mission Timeline". Dmuller.net. สืบค้นเมื่อ 2012-02-26.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- Cassini mission page – Mimas เก็บถาวร 2015-09-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Mimas Profile เก็บถาวร 2007-08-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน at NASA's Solar System Exploration site
- The Planetary Society: Mimas เก็บถาวร 2006-02-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Mimas page at The
NineEight Planets - Views of the Solar System – Mimas
- Cassini images of Mimas เก็บถาวร 2011-07-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Images of Mimas at JPL's Planetary Photojournal
- Paul Schenk's Mimas blog entry and movie of Mimas's rotation on YouTube
- Mimas global เก็บถาวร 2018-08-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน and polar เก็บถาวร 2018-08-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน basemaps (June 2012) from Cassini images
- Mimas atlas (July 2010) from Cassini images เก็บถาวร 2018-08-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Mimas nomenclature and Mimas map with feature names from the USGS planetary nomenclature page
- Figure "J" is Mimas transiting Saturn in 1979, imaged by Pioneer 11 from here
