เอียน
เอียน[3] ในภาษาจีนกลางเรียกว่า เยียน (จีน: 燕; พินอิน: Yān) เป็นรัฐจีนที่มีอยู่ตั้งแต่เดือนกรกฎาคม ค.ศ. 237 ถึงกันยายน ค.ศ. 238 ในคาบสมุทรเหลียวตง (เลียวตั๋ง) ในยุคสามก๊กของจีน[1][4] เดิมเป็นเขตปกครองอิสระที่ปกครองโดยกงซุน ตู้และกองซุนของบุตรชายตั้งแต่ ค.ศ. 190 ถึง ค.ศ. 237 แม้ว่ารัฐเอียนเพิ่งจะประกาศตั้งตนเป็นอิสระในปี ค.ศ. 237 แต่นักประวัติศาสตร์เช่นหวาง จ้งชู (王仲殊) และโหว เทา (侯涛) ถือว่าบริเวณนี้เป็นเขตปกครองอิสระโดยพฤตินัยตั้งแต่เมื่อกงซุน ตู้สถาปนาการปกครองในเลียวตั๋งในปี ค.ศ. 190[5][6] แม้ว่ารัฐเอียนอยู่ในยุคสามก๊ก แต่ไม่ถูกนับรวมกับรัฐทั้งสามอันเป็นที่มาของชื่อยุคคือวุยก๊ก จ๊กก๊ก และง่อก๊ก อย่างไรก็ตาม นักเขียนบางคนเช่น คัง โหย่วเหวย์ (康有為) ถือว่ารัฐเอียนเป็น "ก๊กที่สี่"[7]
เอียน (เยียน) 燕 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ค.ศ. 237–ค.ศ. 238 | |||||||||
 อาณาเขตของรัฐเอียน ได้แก่ เมืองเลียวตั๋ง (遼東 เหลียวตง), เซฺวียนถู (玄菟), เล่อล่าง (樂浪) และไต้ฟาง (帶方) | |||||||||
| สถานะ | รัฐ | ||||||||
| เมืองหลวง | เซียงเป๋ง[1] | ||||||||
| การปกครอง | ราชาธิปไตย | ||||||||
| อ๋อง | |||||||||
• ค.ศ. 237–238 | กองซุนเอี๋ยน | ||||||||
| ประวัติศาสตร์ | |||||||||
• ก่อตั้ง | กรกฎาคม ค.ศ. 237 | ||||||||
• ประกาศขึ้นกับง่อก๊กอย่างเป็นทางการ | มกราคม ค.ศ. 238 | ||||||||
• ถูกโจมตีโดยสุมาอี้ | มิถุนายน ค.ศ. 238 | ||||||||
• ล่มสลาย | 29 กันยายน ค.ศ. 238 | ||||||||
| ประชากร | |||||||||
• ค.ศ. 237 | ประมาณ 300,000 คน[2] | ||||||||
| |||||||||
| ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ | ประเทศจีน | ||||||||
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 原遙平 (2018-10-23). 圖解三國時代 更新版 (ภาษาจีนกลางสำเนียงไต้หวัน). 易博士. p. 89. ISBN 978-986-480-064-3.
- ↑ 金鑠. "漢族之發展與東北之開闢" (PDF). Cheng Kung journal of historical studies. สืบค้นเมื่อ 2020-04-21.[ลิงก์เสีย]
- ↑ ("กองซุนเอี๋ยนบุตรก๋งซุนของเจ้าเมืองเสียวตั๋งคิดขบถ ยกตัวเปนเจ้าเอียนอ๋อง ตั้งแต่งขุนนางขึ้นเปนอันมาก ให้สร้างเวียงวังค่ายคูประตูหอรบไว้เปนมั่นคง แล้วซ่องสุมทแกล้วทหารได้ร้อยหมื่นจะยกมาตีเมืองลกเอี๋ยง") "สามก๊ก ตอนที่ ๗๙". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ November 18, 2023.
- ↑ Ikeuchi, pp. 87–88
- ↑ Wang, Zhongshu (2005). 中日两国考古学, 古代史论文集 (ภาษาจีน). 科学出版社. p. 315. ISBN 9787030161062.
- ↑ 侯涛 (2011). "三国演义其实是四国争霸". 当代人：下半月 (1): 79–81.
- ↑ Kang, Youwei (2013-10-21). 歐洲十一國遊記二種 (ภาษาจีนกลางสำเนียงไต้หวัน). 群出版. p. 98.
บรรณานุกรม แก้
- Ikeuchi, Hiroshi. "A Study on Lo-lang and Tai-fang, Ancient Chinese prefectures in Korean Peninsula". Memoirs of the Research Department of the Toyo Bunko 5 (1930). 79–95.
- Gardiner, K.H.J. "The Kung-sun Warlords of Liao-tung (189–238)". Papers on Far Eastern History 5 (Canberra, March 1972). 59–107.
- Gardiner, K.H.J. "The Kung-sun Warlords of Liao-tung (189–238) – Continued". Papers on Far Eastern History 6 (Canberra, September 1972). 141–201.
- Byington, Mark E. "Control or Conquer? Koguryǒ's Relations with States and Peoples in Manchuria," Journal of Northeast Asian History volume 4, number 1 (June 2007): 83–117.