เอิร์ลแห่งอินเวอร์นิส

(เปลี่ยนทางจาก เอิร์ลแห่งอิเวอร์นีส)

เอิร์ลแห่งอินเวอร์นิส (อังกฤษ: Earl of Inverness) เป็นบรรดาศักดิ์ชั้นเอิร์ล พบการสถาปนาครั้งแรกในปีค.ศ. 1718 โดยเป็นบรรดาศักดิ์จาโคไบต์แห่งสกอตแลนด์ จนถึงสิ้นสุดราว ค.ศ. 1740 เนื่องจากไม่มีบุตรสืบตระกูล สำหรับในบรรดาศักดิ์สหราชอาณาจักรได้มีการสถาปนาขึ้นหลายครั้ง ซึ่งมักจะเป็นบรรดาศักดิ์รองสำหรับเฉลิมพระนามสมาชิกพระราชวงศ์ โดยครั้งแรกสถาปนาขึ้นเพื่อเจ้าชายออกัสตัส เฟรเดอริก ดยุกแห่งซัสเซกซ์ พระราชโอรสลำดับที่ 6 ในพระเจ้าจอร์จที่ 3 จนกระทั่งสิ้นพระชนม์ พระชายาลำดับที่สองของพระองค์ได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นดัชเชสแห่งอิเวอร์นีส ซึ่งต่อมาสิ้นสุดลงเมื่อสิ้นพระชนม์

เอิร์ลแห่งอินเวอร์นีส
เจ้าชายแอนดรูว์ ดยุกแห่งยอร์ก
เอิร์ลแห่งอินเวอร์นิสพระองค์ปัจจุบัน
สถาปนาค.ศ. 1801
องค์แรกเจ้าชายออกัสตัส เฟรเดอริก
องค์ปัจจุบันเจ้าชายแอนดรูว์ ดยุกแห่งยอร์ก

การสถาปนาครั้งถัดไปพระราชทานให้แก่เจ้าชายจอร์จ (ต่อมาคือพระเจ้าจอร์จที่ 5) พระโอรสลำดับที่ 2 ของเจ้าชายอัลเบิร์ต เอ็ดเวิร์ด เจ้าชายแห่งเวลส์ (ต่อมาคือพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 และพระราชนัดดาของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย โดยเป็นบรรดาศักดิ์รองจากดยุกแห่งยอร์ก ต่อมาเมื่อเจ้าชายจอร์จเสด็จขึ้นครองราชสมบัติในปีค.ศ. 1910 ต่อจากพระราชบิดา บรรดาศักดิ์เหล่านี้จึงผนวกเข้ากับพระมหากษัตริย์โดยปริยาย

บรรดาศักดิ์นี้ได้ถูกสถาปนาครั้งต่อมาเมื่อค.ศ. 1920 เพื่อเป็นบรรดาศักดิ์รองสำหรับเจ้าชายอัลเบิร์ต (พระราชโอรสพระองค์รองในพระเจ้าจอร์จที่ 5) ซึ่งได้รับการสถาปนาเป็นดยุกแห่งยอร์กในเวลาเดียวกันด้วย บรรดาศักดิ์นี้ถูกผนวกเข้ากับพระมหากษัตริย์เมื่อเจ้าชายอัลเบิร์ตเสด็จขึ้นครองราชย์ต่อจากพระเชษฐาในปีค.ศ. 1936 เป็นพระเจ้าจอร์จที่ 6

ในปัจจุบันได้มีการสถาปนาบรรดาศักดิ์นี้ครั้งล่าสุดเมื่อค.ศ. 1986 เป็นบรรดาศักดิ์รองให้กับเจ้าชายแอนดรูว์ ดยุกแห่งยอร์ก พระราชโอรสพระองค์รองในสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ควบคู่กับบรรดาศักดิ์บารอนแห่งคริเรย์[1]

ใน ค.ศ. 2019 พลเมืองบางส่วนในอินเวอร์นิสเริ่มแคมเปญถอนฐานันดรศักดิ์ของพระองค์ โดยระบุว่า "เป็นเรื่องไม่เหมาะสมที่เจ้าชายแอนดรูว์มีส่วนเกี่ยวข้องกับเมืองที่สวยงามของเรา"[2] ต่อมาใน ค.ศ. 2022 มีการเรียกร้องให้ถอนฐานันดรศักดิ์นี้อีกครั้ง[3]

รายพระนาม

แก้

สมัยแรก (ค.ศ. 1801)

แก้
เอิร์ลแห่งอินเวอร์นิส พระฉายาลักษณ์ ตราอาร์ม พระราชสมภพ อภิเษกสมรส สวรรคต
เจ้าชายออกัสตัส เฟรเดอริก
ราชวงศ์ฮันโนเฟอร์
1801–1843
ดยุกแห่งซัสเซกซ์ และ บารอนอาร์กโลว์ (1801)
    27 มกราคม 1773
พระราชวังบักกิงแฮม, ลอนดอน
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 3 กับสมเด็จพระราชินีชาร์ล็อตต์
4 เมษายน 1793
เลดีออกัสตา เมอร์เรย์
พระโอรสธิดา 2 พระองค์

2 พฤษภาคม 1831
เลดีเซซิเลีย อันเดอร์วูด
ไม่มีพระโอรสและธิดา
21 เมษายน 1843
พระราชวังเคนซิงตัน, ลอนดอน
พระชนมายุ 70 พรรษา
เนื่องจากเจ้าชายออกัสตัส เฟรเดอริกได้เสกสมรสกับเลดีออกัสตา เมอร์เรย์ และมีพระโอรสธิดาด้วยกัน 2 พระองค์ ซึ่งต่อมาได้ถูกประกาศให้เป็นโมฆะสืบเนื่องจากพระราชบัญญัติการสมรสของพระราชวงศ์ ค.ศ. 1772 และต่อมาบรรดาศักดิ์ทั้งหลายได้สิ้นสุดลงเมื่อสิ้นพระชนม์

สมัยที่ 2 (ค.ศ. 1892)

แก้
เอิร์ลแห่งอินเวอร์นิส พระฉายาลักษณ์ ตราอาร์ม พระราชสมภพ อภิเษกสมรส สวรรคต
เจ้าชายจอร์จ
ราชวงศ์ซัคเซิน-โคบวร์คและโกทา
1892–1910
ดยุกแห่งยอร์ก และ บารอนคิลลาร์นีย์ (1892);
เจ้าชายแห่งเวลส์, ดยุกแห่งคอร์นวอลล์, และ ดยุกแห่งรอธซี (1901)
    3 มิถุนายน 1865
พระตำหนักมาร์ลโบโรห์
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 และสมเด็จพระราชินีอเล็กซานดรา
เจ้าหญิงวิกตอเรีย แมรีแห่งเท็ก
6 กรกฎาคม 1893
พระโอรส-ธิดา 6 พระองค์
20 มกราคม 1936
ตำหนักซานดริงแฮม, ซานดริงแฮม
พระชนมายุ 70 พรรษา
เจ้าชายจอร์จได้ขึ้นเสวยราชย์เป็น สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5 ในปีค.ศ. 1910 เมื่อพระราชบิดาเสด็จสวรรคต และบรรดาศักดิ์นี้ผนวกเข้ากับพระมหากษัตริย์


สมัยที่ 3 (ค.ศ. 1920)

แก้
เอิร์ลแห่งอินเวอร์นิส พระฉายาลักษณ์ ตราอาร์ม พระราชสมภพ อภิเษกสมรส สวรรคต
เจ้าชายอัลเบิร์ต
ราชวงศ์วินด์เซอร์
1920–1936[4]
ดยุกแห่งยอร์ก และ บารอนคิลลาร์นีย์ (1920)
    14 ธันวาคม 1895
ตำหนักซานดริงแฮม, ซานดริงแฮม
พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5 และสมเด็จพระราชินีแมรี
เลดีเอลิซาเบธ โบวส์-ลีออน
26 เมษายน 1923
พระธิดา 2 พระองค์
6 กุมภาพันธ์ 1952
ตำหนักซานดริงแฮม, ซานดริงแฮม
พระชนมายุ 56 พรรษา
เจ้าชายอัลเบิร์ตได้ขึ้นเสวยราชย์เป็น สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 ในปี ค.ศ. 1936 หลังจากที่พระเชษฐาทรงสละราชสมบัติ ทำให้บรรดาศักดิ์นี้ผนวกเข้ากับพระมหากษัตริย์

สมัยที่ 4 (ค.ศ. 1986)

แก้
เอิร์ลแห่งอินเวอร์นิส พระฉายาลักษณ์ ตราอาร์ม พระราชสมภพ อภิเษกสมรส สวรรคต
เจ้าชายแอนดรูว์
ราชวงศ์วินด์เซอร์
1986–ปัจจุบัน[5]
ดยุกแห่งยอร์ก และ บารอนคิลลีลี (1986)
    19 กุมภาพันธ์ 1960
พระราชวังบักกิงแฮม
พระราชโอรสในสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 และเจ้าชายฟิลิป ดยุกแห่งเอดินบะระ
ซาราห์ เฟอร์กูสัน
23 กรกฎาคม 1986 – 30 พฤษภาคม 1996
(หย่า)
พระธิดา 2 พระองค์
 –
พระชนมายุ 64 ปี 258 วัน

อ้างอิง

แก้
  1. "Why did Prince Andrew and Prince Edward get knighthoods?". BBC News. 3 June 2003. สืบค้นเมื่อ 9 November 2021.
  2. "Petition urges Queen to strip Prince Andrew of Earl of Inverness title". Inverness Courier. 21 November 2019. สืบค้นเมื่อ 31 May 2020.
  3. Meighan, Craig (16 September 2022). "More than 6000 sign petition calling for Prince Andrew to lose Earl of Inverness title". The National. สืบค้นเมื่อ 17 September 2022.
  4. "No. 31931". The London Gazette (Supplement). 4 June 1920. p. 6313.
  5. "No. 50606". The London Gazette (Supplement). 23 July 1986. p. 1.

ดูเพิ่ม

แก้