พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 แห่งสหราชอาณาจักร
พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 (อัลเบิร์ต เอ็ดเวิร์ด; 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2384 – 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2453) เป็นพระมหากษัตริย์สหราชอาณาจักร ประมุขแห่งเครือจักรภพแห่งอังกฤษ และสมเด็จพระจักรพรรดิแห่งอินเดีย เป็นพระราชโอรสในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย และเป็นพระประมุขพระองค์แรกและพระองค์เดียวของราชวงศ์ซัคเซิน-โคบูร์กและโกทา พระองค์ทรงครองราชสมบัตินับตั้งแต่วันที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2444 จนกระทั่งเสด็จสวรรคตในวันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2453
| เอ็ดเวิร์ดที่ 7 | |
|---|---|
| |
|
| |
| พระปรมาภิไธย | สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 แห่งสหราชอาณาจักร |
| พระอิสริยยศ | พระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักร จักรพรรดิแห่งอินเดีย |
| ราชวงศ์ | ซัคเซิน-โคบูร์กและโกทา |
| รัชกาลก่อน | วิกตอเรีย |
| รัชกาลถัดไป | จอร์จที่ 5 |
| ข้อมูลส่วนพระองค์ | |
| พระราชสมภพ | 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 1841 |
| สวรรคต | 6 พฤษภาคม ค.ศ. 1910 (68 พรรษา) |
| พระราชบิดา | เจ้าชายอัลเบิร์ตแห่งซัคเซินโคเบิร์ก-โกธา |
| พระราชมารดา | สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย |
| พระอัครมเหสี | อเล็กซานดราแห่งเดนมาร์ก |
| พระราชบุตร | |
| ลายพระอภิไธย | 
|
ก่อนการเสวยราชสมบัติ พระองค์ทรงดำรงพระอิสริยยศเป็นเจ้าชายแห่งเวลส์ และทรงมีลักษณะเด่นพิเศษที่เป็นรัชทายาทในรัชบัลลังก์ยาวนานกว่าใครในประวัติศาสตร์ของอังกฤษและสหราชอาณาจักร เป็นบันทึกสถิติที่เจ้าชายชาลส์ เจ้าชายแห่งเวลส์องค์ปัจจุบันไล่ตามมาอย่างรวดเร็ว รัชกาลของสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 ซึ่งเรียกว่า สมัยเอ็ดเวิร์ด (Edwardian Period) ทำให้เห็นถึงการยอมรับอย่างเป็นทางการครั้งแรกในการดำรงตำแหน่งหน้าที่ของนายกรัฐมนตรีในปี พ.ศ. 2448
พระองค์เป็นพระประมุขอังกฤษพระองค์แรกที่เสด็จเยือนประเทศรัสเซียเมื่อปี พ.ศ. 2451 ถึงแม้ว่าทรงปฏิเสธที่จะเสด็จเยือนในปี พ.ศ. 2449 (เพราะว่าโปรดสภาดูมามากกว่าซาร์) พระองค์ยังทรงมีบทบาทสำคัญในการพัฒนากองทัพเรืออังกฤษให้ทันสมัยขึ้นและการปฏิรูปหน่วยการแพทย์ในกองทัพบกอังกฤษหลังจากสงครามบัวร์ครั้งที่สอง การสร้างเสริมความสัมพันธ์อันดีระหว่างอังกฤษกับนานาประเทศของทวีปยุโรป โดยเฉพาะประเทศฝรั่งเศส ของพระองค์ ซึ่งทำให้ทรงเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางว่า "ผู้สร้างสันติภาพ" (Peacemaker) ได้ถูกทำให้ผิดแผกแปลกไปอย่างน่าเศร้าจากการเกิดสงครามโลกครั้งที่ 1 ในปี พ.ศ. 2457
ชีวิตในวัยเยาว์แก้ไข
.jpg)
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 เสด็จพระราชสมภพเมื่อเวลา 10 นาฬิกา 18 นาที ของวันที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2384 ณ พระราชวังบักกิงแฮม กรุงลอนดอน พระราชมารดาคือสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย พระธิดาพระองค์เดียวในเจ้าชายเอ็ดเวิร์ด ดยุกแห่งเคนต์และสแตรเธิร์น ส่วนพระราชบิดาคือเจ้าชายอัลเบิร์ตแห่งซัคเซิน-โคบูร์กและโกทา พระญาติชั้นที่หนึ่งและพระราชสวามีในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย พระองค์ทรงได้รับการขนานพระนาม อัลเบิร์ต เอ็ดเวิร์ด (ตามพระราชบิดาและพระราชอัยกา) เมื่อวันที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2385 ณ เซนต์จอร์จส์แชเปิล ปราสาทวินด์เซอร์ โดยมีพ่อและแม่ทูนหัวคือ พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮล์มที่ 4 แห่งปรัสเซีย เจ้าชายอดอลฟัส ดยุกแห่งแคมบริดจ์ พระเจ้าแฟร์นันโดที่ 2 แห่งโปรตุเกส ดัชเชสมารีแห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค และเจ้าหญิงโซเฟียแห่งบริเตนใหญ่ พระองค์ทรงเป็นรู้จักในพระนามเรียกเล่น "เบอร์ตี้" ตลอดพระชนม์ชีพ
ในฐานะพระราชโอรสองค์ใหญ่ของพระประมุขแห่งอังกฤษ พระองค์ได้ทรงดำรงพระอิสริยยศเป็นดยุกแห่งคอร์นวอลล์ ดยุกแห่งโรธเซย์ เอิร์คแห่งแคร์ริก บารอนเร็นฟรูว์ ลอร์ดแห่งไอเอิลส์ และจ้าชายและจอมทัพแห่งสก็อตแลนด์ โดยอัติโนมัติตั้งแต่แรกประสูติ ในฐานะพระโอรสในเจ้าชายอัลเบิร์ต พระองค์ยังทรงดำรงพระอิสริยยศเป็น เจ้าชายแห่งซัคเซิน-โคบูร์กและโกทา และ ดยุกแห่งแซ็กโซนีอีกด้วย สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียทรงเฉลิมพระอิสริยยศพระโอรสของพระองค์ให้เป็นเจ้าชายแห่งเวลส์และเอิร์ลแห่งเชสเตอร์เมื่อวันที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2384 พระองค์ทรงได้รับการเฉลิมพระอิสริยยศเป็น เอิร์ลแห่งดับลิน เมื่อในวันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2400 และรับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์การ์เตอร์ชั้นที่ 1 เมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2401 และเครื่องราชอิสริยาภรณ์ธิสเทิลชั้นที่ 1 เมื่อวันที่ 24 พฤษภาคมพ.ศ. 2410 เมื่อปี พ.ศ. 2406 พระองค์ทรงสละสิทธิในการสืบราชสมบัติของดัชชีซัคเซิน-โคบูร์กและโกทาให้กับเจ้าชายอัลเฟรด ดยุกแห่งซัคเซิน-โคบูร์กและโกทา พระอนุชา
| ก่อนหน้า | พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 แห่งสหราชอาณาจักร | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| วิกตอเรีย |  |
 พระมหากษัตริย์สหราชอาณาจักร (ราชวงศ์ซัคเซิน-โคบูร์กและโกทา) (22 มกราคม ค.ศ. 1901 – 6 พฤษภาคม ค.ศ. 1910) |
 |
จอร์จที่ 5 |
| วิกตอเรีย | |
 สมเด็จพระจักรพรรดิแห่งอินเดีย (22 มกราคม ค.ศ. 1901 – 6 พฤษภาคม ค.ศ. 1910) |
|
จอร์จที่ 5 |