วิกิพีเดีย

รายชื่อทหารผ่านศึกคนสุดท้ายในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

บทความรายชื่อวิกิมีเดีย

นี่คือ รายชื่อทหารผ่านศึกคนสุดท้ายในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ที่เสียชีวิตแบ่งตามประเทศ บุคคลที่มีชีวิตรอดในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง (28 กรกฎาคม 1914 – 11 พฤศจิกายน 1918) คนสุดท้ายคือ Florence Green, เป็นพลเมืองจาก จักรวรรดิบริติช ชึ่งอยู่ใน ฝ่ายสัมพันธมิตร เธอเสียชีวิตในวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2012 ด้วยอายุ 110 ปี[1] ส่วนทหารเรือที่ร่วมรบคนสุดท้ายคือ Claude Choules เขาสังกัด กองทัพเรือสหราชอาณาจักร (ต่อมาคือ กองทัพเรือออสเตรเลีย) เขาเสียชีวิตในวันที่ 5 พฤษภาคม 2011 ด้วยอายุ 110 ปี[2] ส่วนทหารที่ร่วมรบใน สนามเพลาะ คนสุดท้ายคือ Harry Patch (กองทัพสหราชอาณาจักร) เขาเสียชีวิตในวันที่ 25 กรกฎาคม 2009 ด้วยอายุ 111 ปี และทหารผ่านศึกในฝ่ายมหาอำนาจกลาง ที่รอตชีวิดคนสุดท้ายคือ Franz Künstler จาก จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี เขาเสียชีวิตในวันที่ 27 พฤษภาคม 2008 ด้วยอายุ 107 ปี

จากข้อมูลของสารานุกรมบริตานิกา พบว่ามีทหารร่วมรบในสงครามรวม 65,038,810 นาย และมีทหารเสียชีวิตไป 9,750,103 ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

รายชื่อทหารผ่านศึกคนสุดท้ายแบ่งตามประเทศ แก้

ประเทศ ชื่อ วันที่เสียชีวิต อายุ
  อาร์มีเนีย[a] Senekerim Arakelian[3] 9 กันยายน 2000 98 ปี
  จักรวรรดิออสเตรีย[b] August Bischof[4] 4 มีนาคม 2006 105 ปี
  ออสเตรเลีย[c] จอห์น แคมป์เบล รอสส์[5] 3 กรกฎาคม 2009 110 ปี
  เบลเยียม Cyriel Barbary[d] 16 กันยายน 2004 105 ปี
  บราซิล Waldemar Levy Cardoso 13 พฤษภาคม 2009 108 ปี
  ราชอาณาจักรบัลแกเรีย
  แคนาดา John Babcock[8] 18 กุมภาพันธ์ 2010 109 ปี
  จีน Zhu Guisheng[9] 5 มีนาคม 2002 106 ปี
  Czechoslovakian Legions[a] Alois Vocásek[10] 9 สิงหาคม 2003 107 ปี
  สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 3 Pierre Picault[11][e] 20 พฤศจิกายน 2008 109 ปี
  เยอรมนี Erich Kästner[12] 1 มกราคม 2008 107 ปี
  ราชอาณาจักรกรีซ
  ราชอาณาจักรฮังการี[b] Franz Künstler[13] 27 พฤษภาคม 2008 107 ปี
  บริติชราช[c] Robert Francis Ruttledge[14] 12 มกราคม 2002 103 ปี
  อิตาลี Delfino Borroni[15] 26 ตุลาคม 2008 110 ปี
  ญี่ปุ่น Matsuda Chiaki 6 พฤศจิกายน 1995 99 ปี
  มอนเตเนโกร Danilo Dajković[16] 14 กันยายน 1993 98 ปี
  บริติชนิวฟันด์แลนด์[c] Wallace Pike[17] 11 เมษายน 1999 99 ปี
  นิวซีแลนด์[c] Bright Williams[18] 13 กุมภาพันธ์ 2003 105 ปี
  จักรวรรดิออตโตมัน Yakup Satar[19] 2 เมษายน 2008 110 ปี
  Polish forces[a] Stanisław Wycech[20] 12 มกราคม 2008 105 ปี
  โปรตุเกส José Ladeira[21] 5 พฤษภาคม 2003 107 ปี
  โรมาเนีย Gheorghe Pănculescu[22] 9 มกราคม 2007 103 ปี
  รัสเซีย Mikhail Krichevsky[23][24] 26 ธันวาคม 2008 111 ปี
  ราชอาณาจักรเซอร์เบีย Aleksa Radovanović[25] 22 มิถุนายน 2004 103 ปี
  สยาม ยอด สังข์รุ่งเรือง[26] 9 ตุลาคม 2003 106 ปี
  สหภาพแอฟริกาใต้[c] Norman Kark[27][28] 30 มีนาคม 2000 102 ปี
  สหราชอาณาจักร Florence Green[29] 4 กุมภาพันธ์ 2012 110 ปี
  สหรัฐ Frank Buckles[30] 27 กุมภาพันธ์ 2011 110 ปี

เชิงอรรถ แก้

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 Accorded belligerent status at the Paris Peace Conference in 1919.
  2. ↑ 2.0 2.1 Austria and Hungary were component, technically sovereign, nations within the Austro-Hungarian Empire.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 A self-governing Dominion under the British Empire.
  4. ↑ At the time of his death in 2001 at the age of 102, Paul Ooghe was widely believed to be the last surviving Belgian veteran of the conflict.[6] Barbary, who had served in the Belgian army in the final months of the war and emigrated to the United States, was only subsequently recognised.[7]
  5. ↑ Following the legal definition of a war veteran as a person having served for six months during the war years (for which Picault did not qualify), the French government officially recognized Lazare Ponticelli, who died on 12 March 2008, as the last poilu.

อ้างอิง แก้

  1. ↑ Blackmore, David (7 February 2012). "Norfolk First World War Veteran Dies". EDP24. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-03. สืบค้นเมื่อ 7 February 2012.
  2. ↑ Carman, Gerry (6 May 2011). "Last man who served in two world wars dies, 110". The Age. สืบค้นเมื่อ 6 May 2011.
  3. ↑ Juliette Funes (2013-04-11). "Montebello hosts exhibit commemorating 98th anniversary of Armenian Genocide". San Gabriel Valley Tribune. สืบค้นเมื่อ 2015-07-03.
  4. ↑ "Autriche" (ภาษาฝรั่งเศส). Ders Des Ders. สืบค้นเมื่อ 2010-11-20.
  5. ↑ "Australia's oldest man and Digger Jack Ross dies aged 110". The Age. สืบค้นเมื่อ 2011-02-15.
  6. ↑ De Vuyst, Pierre (10 September 2001). "Le dernier poilu s'est éteint". La Dernière Heure. สืบค้นเมื่อ 2 May 2016.
  7. ↑ "Adieu au dernier poilu belge". La Dernière Heure. 19 September 2004. สืบค้นเมื่อ 22 September 2016.
  8. ↑ Goldstein, Richard (2010-02-24). "..John Babcock, Last Canadian World War I Veteran, Dies at 109". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 2010-11-20.
  9. ↑ O'Neill, Mark (March 3, 2014). The Chinese Labour Corps. UK: Penguin Books. {{cite book}}: |access-date= ต้องการ |url= (help)
  10. ↑ Velinger, Jan (14 August 2003). "Oldest Czech legionnaire was never able to clear tarnished reputation". Radio Praha. สืบค้นเมื่อ 22 September 2016.
  11. ↑ "france" (ภาษาฝรั่งเศส). Ders Des Ders. สืบค้นเมื่อ 2010-11-20.
  12. ↑ "Germany's 'last' WWI veteran dies". BBC. January 2008. สืบค้นเมื่อ 2010-11-20.
  13. ↑ "Franz Künstler, Veteran of 2 Wars, Dies at 107". The New York Times. 2008-05-30. สืบค้นเมื่อ 2010-11-21.
  14. ↑ "Outstanding ornithologist and a founder of Irish Wildbird Conservancy", The Irish Times, 19 January 2002 {{citation}}: |access-date= ต้องการ |url= (help)
  15. ↑ 00.html "Delfino Borroni: Italy's last surviving veteran of the First World War". The Times. 2008-10-30. สืบค้นเมื่อ 2010-11-21. {{cite web}}: ตรวจสอบค่า |url= (help)[ลิงก์เสีย]
  16. ↑ Петнаестогодишњица упокојења Митрополита црногорско-приморског Г. Данила (1895-1993) (ภาษาเซอร์เบีย). Serbian Orthodox Church. 12 September 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-08-26. สืบค้นเมื่อ 6 July 2013.
  17. ↑ "Last of Newfoundland's WW1 vets passes away". CBC. 19 April 1999. สืบค้นเมื่อ 4 November 2010.
  18. ↑ "The last Great War veterans". RNZRSA. February 2003. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2003-04-11. สืบค้นเมื่อ 4 November 2010.
  19. ↑ "Yakup Satar". The Times. 3 April 2008. สืบค้นเมื่อ 21 November 2010.
  20. ↑ "Poland's WWI veteran Stanislaw passes away". Oman Tribune. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-15. สืบค้นเมื่อ 4 November 2010.
  21. ↑ Silva, Carlos (2005-09-07). "1643 portugueses mortos na grande guerra em França" (ภาษาโปรตุเกส). Fórum de Genealogia. สืบค้นเมื่อ 2010-11-21. Filipe Prista Lucas, a GRG correspondent says (translated from Portuguese) "According to the information I hold, the last Portuguese veteran of World War I died in 2003. His name was Jose Luis Ladeira, and he died on May 5, 2003, in Vale do Açor, Miranda do Corvo, 107 years old."
  22. ↑ "ROUMANIE" (ภาษาฝรั่งเศส). Ders Des Ders. สืบค้นเมื่อ 2010-11-21.
  23. ↑ Последний в мире ветеран Первой мировой живет в Донецке (фото) (ภาษารัสเซีย). Интернет-газета Донбасса. 2008-02-22. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-23. สืบค้นเมื่อ 2010-11-21.
  24. ↑ "Oldest known Ukrainian Jew dies at 111". JTA. 2009-01-05. สืบค้นเมื่อ 2010-11-04.
  25. ↑ Racić, M. (2004-06-27). "ODLAZAK POSLEDNJEG SRPSKOG SOLUNCA" (ภาษาเซอร์เบีย). Kurir. สืบค้นเมื่อ 2010-11-21.
  26. ↑ "Last WW1 veteran dies". Taipei Times. 2003-10-11. สืบค้นเมื่อ 2010-11-04.
  27. ↑ Printing World (2000-04-17). "Longest serving Stationer dies at the wonderful age of 102". Highbeam Business. สืบค้นเมื่อ 2010-11-04.
  28. ↑ Ashley, Mike (2010-11-11). "Collecting Crime: London Mystery Magazine - Part Two". Crime Time. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-16. สืบค้นเมื่อ 2010-11-21.
  29. ↑ "Last surviving veteran of First World War dies aged 110". The Telegraph. สืบค้นเมื่อ 2012-02-07.
  30. ↑ Courson, Paul (2011-02-28). "Last living U.S. World War I veteran dies". CNN. สืบค้นเมื่อ 2011-02-28.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=รายชื่อทหารผ่านศึกคนสุดท้ายในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง&oldid=10446177"