ฟุตบอลหญิงทีมชาติไทย
ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
ฟุตบอลหญิงทีมชาติไทย เป็นทีมฟุตบอลหญิงตัวแทนของประเทศไทย ในการแข่งขันฟุตบอลระดับนานาชาติภายใต้การบริหารของสมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์ ที่ผ่านมามีผลงานในระดับเอเชียคือ การคว้าตำแหน่งชนะเลิศการแข่งขันฟุตบอลหญิงชิงแชมป์เอเชีย 1983 (พ.ศ. 2526) และชนะเลิศการแข่งขันฟุตบอลซีเกมส์ประเภททีมหญิง 4 สมัย โดยในปัจจุบันทีมฟุตบอลหญิงทีมชาติไทยได้รับการจัดอันดับจากฟีฟ่าให้อยู่ในอันดับที่ 39 ของโลก[2] ทีมมีฉายาที่เรียกกันในหมู่แฟนกีฬาชาวไทยว่า "ชบาแก้ว"
 | |||
| ฉายา | ชบาแก้ว | ||
|---|---|---|---|
| สมาคม | สมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทยฯ | ||
| สมาพันธ์ย่อย | เอเอฟเอฟ (เอเชียตะวันออกเฉียงใต้) | ||
| สมาพันธ์ | เอเอฟซี (เอเชีย) | ||
| หัวหน้าผู้ฝึกสอน | ฟูโตชิ อิเคดะ | ||
| ผู้ช่วยผู้ฝึกสอน | อัตสึโตะ อูจิดะ อายามิ โอทากิ ริว ฮิโรเสะ กฤษดา พวงมะลิ | ||
| กัปตัน | ศิลาวรรณ อินต๊ะมี | ||
| ติดทีมชาติสูงสุด | วราภรณ์ บุญสิงห์ (142) | ||
| ทำประตูสูงสุด | พิสมัย สอนไสย์ (75) | ||
| รหัสฟีฟ่า | THA | ||
|
| |||
| อันดับฟีฟ่า | |||
| อันดับปัจจุบัน | 46  2 (25 สิงหาคม 2023)[1] | ||
| อันดับสูงสุด | 28 (กรกฎาคม พ.ศ. 2554, มิถุนายน พ.ศ. 2561) | ||
| อันดับต่ำสุด | 43 (มีนาคม พ.ศ. 2565) | ||
| เกมระดับนานาชาติครั้งแรก | |||
 ไทย 3–0 สิงคโปร์  (ฮ่องกง; 27 สิงหาคม พ.ศ. 2518) | |||
| ชนะสูงสุด | |||
ไทย 14–1 ลาว  (นครโฮจิมินห์ ประเทศเวียดนาม; 22 กันยายน พ.ศ. 2555) | |||
| แพ้สูงสุด | |||
 เกาหลีเหนือ 15–0 ไทย (กรุงเทพ ประเทศไทย; 12 ธันวาคม พ.ศ. 2541) | |||
| ฟุตบอลโลก | |||
| เข้าร่วม | 2 (ครั้งแรกใน 2015) | ||
| ผลงานดีที่สุด | รอบกลุ่ม (2015, 2019) | ||
| เอเชียนคัพ | |||
| เข้าร่วม | 17 (ครั้งแรกใน 1975) | ||
| ผลงานดีที่สุด | ชนะเลิศ (1983) | ||
ผู้ฝึกสอนปัจจุบัน
แก้สำหรับการแข่งขัน ฟุตบอลหญิงเอเชียนคัพ 2026 รอบคัดเลือก[3]
| ตำแหน่ง | ชื่อ |
|---|---|
| หัวหน้าผู้ฝึกสอน |  ฟูโตชิ อิเคดะ
|
| ผู้ช่วยผู้ฝึกสอน | ยูอิโกะ คอนโนะ โยชิอากิ นากาอิ
|
| ผู้ฝีกสอนผู้รักษาประตู | วรวุฒิ ทิพย์ศักดิ์วรากุล
|
| ผู้ฝีกสอนฟิตเนส | พงศ์บวร กินาวงศ์
|
| นักวิเคราะห์การแข่งขัน | ศรันย์พัทธ์ บ่อพลอย
|
| แพทย์ประจำทีม | พญ. ฑิมภ์พร วิทูรพงศ์
|
| เจ้าหน้าที่กายภาพ | กัญญาวีร์ ศักดิ์ปรีชายืนยง
|
| เจ้าหน้าที่นวด | อภิชญา กรรักษ์นุกุล ชนกพร เฉียงเหนือ
|
| ล่ามประจำทีม | ทิวากร โคะคูโบะ
|
| ผู้ประสานงานทีม | สรัลพร นาคสุข
|
| เจ้าหน้าที่ดูแลชุดและอุปกรณ์ | รัชญาภรณ์ กสิฤกษ์
|
| ผู้ประสานงานด้านสื่อมวลชน | พิชชาพร สุวรรณกูฏ
|
| เจ้าหน้าที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์ | รักษ์เกียรติ โภชนะกิจ
|
ประวัติ
แก้ฟุตบอลหญิงทีมชาติไทยเคยครองแชมป์ซีเกมส์ในปี 1985, 1995, 1997 และ 2007 ส่วนในปี 2005 ทีมชาติทั้งเจ็ดประเทศ ซึ่งได้แก่ บรูไน, ไทย, อินโดนีเซีย, พม่า, ติมอร์ตะวันออก, มาเลเซีย, กัมพูชา, ลาว, เวียดนาม และสิงคโปร์ ต่างมุ่งหวังที่จะเข้าแข่งขันกีฬาฟุตบอลหญิงที่จัดขึ้นในซีเกมส์ ที่มาริกินาในเดือนธันวาคม[4] โดยทีมฟุตบอลหญิงของไทยไม่ได้รับเหรียญรางวัลในครั้งดังกล่าว
ถึงกระนั้น ในการแข่งขันฟุตบอลหญิงเอเชียนคัพ 2014 รอบคัดเลือก วันที่ 21 พฤษภาคม ทีมชาติไทยเป็นฝ่ายชนะฟุตบอลหญิงทีมชาติบังกลาเทศ 9 ประตูต่อ 0 [5] ต่อมาในวันที่ 25 พฤษภาคม ทีมชาติไทยเป็นฝ่ายชนะฟุตบอลหญิงทีมชาติอิหร่าน 5 ประตูต่อ 1 และสามารถเข้าสู่ฟุตบอลหญิงเอเชียนคัพ 2014 รอบสุดท้ายได้สำเร็จ[6][7][8] ทั้งนี้ เฮเลนา กอสตา ซึ่งเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนทีมชาติอิหร่าน เคยให้สัมภาษณ์ถึงนักฟุตบอลหญิงทีมชาติไทยว่า มีทักษะการเล่นที่ยอดเยี่ยม และ ให้การยอมรับว่าฟุตบอลหญิงทีมชาติไทยไม่เป็นรองทีมชาติใดทั้งในอาเซียนและเอเชีย[9]
สิ่งสืบเนื่อง
แก้หลังจากฟุตบอลหญิงทีมชาติไทยได้รับสิทธิ์เข้าแข่งขันฟุตบอลโลกหญิง 2015 ที่ประเทศแคนาดา ทางสหพันธ์ฟุตบอลระหว่างประเทศได้เลือกให้ฟุตบอลหญิงทีมชาติไทย เป็นต้นแบบสำหรับฟุตบอลหญิงทีมชาติในทวีปแอฟริกาทางแถบใต้ ได้ดูเป็นแบบอย่าง[10][11]
ผลงาน
แก้- 1991-2011 - ไม่ผ่านรอบคัดเลือก
- 2015 - รอบแบ่งกลุ่ม (อันดับ 17)
- 2019 - รอบแบ่งกลุ่ม (อันดับ 24)
- 2023 - ไม่ผ่านรอบคัดเลือก
ในฟุตบอลหญิงชิงแชมป์เอเชีย ทีมชาติไทยชนะเลิศ 1 ครั้ง ในปี 1983 และได้รองชนะเลิศ 3 ครั้ง ในปี 1975, 1977 และ 1981
- 1975 - รองชนะเลิศ
- 1977 - รองชนะเลิศ
- 1979 - ไม่ผ่านรอบคัดเลือก
- 1981 - รองชนะเลิศ
- 1983 - ชนะเลิศ
- 1986 - อันดับสาม
- 1989 - รอบแรก
- 1991 - รอบแรก
- 1993 - ไม่ผ่านรอบคัดเลือก
- 1995 - รอบแรก
- 1997 - ไม่ผ่านรอบคัดเลือก
- 1999 - รอบแรก
- 2001 - รอบแรก
- 2003 - รอบแรก
- 2006 - รอบแรก
- 2008 - รอบแรก
- 2010 - รอบแรก
- 2014 - อันดับ 5
- 2018 - อันดับ 4
- 2022 - รอบก่อนรองชนะเลิศ
- 2026 - ไม่ผ่านรอบคัดเลือก
- 2006 - อันดับสาม
- 2007 - รองชนะเลิศ
- 2008 - อันดับสาม
- 2011 - ชนะเลิศ
- 2012 - อันดับสาม
- 2013 - รอบแบ่งกลุ่ม
- 2015 - ชนะเลิศ
- 2016 - ชนะเลิศ
- 2018 - ชนะเลิศ
- 2019 - รองชนะเลิศ
- 2022 - รองชนะเลิศ
- เหรียญทอง 5 ครั้ง - ครั้งที่ 13 (ไทย), ครั้งที่ 18 (ไทย), ครั้งที่ 19 (อินโดนีเซีย), ครั้งที่ 24 (ไทย), ครั้งที่ 27 (พม่า)
- เหรียญเงิน 5 ครั้ง - ครั้งที่ 21 (มาเลเซีย), ครั้งที่ 25 (ลาว), ครั้งที่ 29 (มาเลเซีย), ครั้งที่ 30 (ฟิลิปปินส์), ครั้งที่ 31 (เวียดนาม)
ฟุตบอลเยาวชนหญิง
แก้- ฟุตบอลโลกหญิงอายุไม่เกิน 20 ปี - 2004 FIFA U-19 World Cup ร่วมเล่น ในปี ค.ศ. 2004 ในฐานะเจ้าภาพ
- ฟุตบอลเอเชียเยาวชนหญิง ยู 17 - อันดับสาม - 2005 (เกาหลีใต้)
เอเชียนเกมส์
แก้ผู้เล่น
แก้ผู้เล่นชุดปัจจุบัน
แก้รายชื่อผู้เล่น 23 คนสำหรับการแข่งขัน ฟุตบอลหญิงเอเชียนคัพ 2026 รอบคัดเลือก[12][13]
จำนวนนัดที่ลงเล่นให้ทีมชาติและจำนวนประตูที่ยิงได้นับถึงวันที่ 7 กรกฎาคม 2568 หลังแข่งขันกับ 
อินเดีย
ที่เคยถูกเรียกตัว
แก้รายชื่อผู้เล่นที่เคยถูกเรียกตัวติดทีมชาติไทยในรอบ 12 เดือนล่าสุด :
กัปตันทีม
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ทำเนียบผู้ฝึกสอน
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ชาญวิทย์ ผลชีวิน (2544, 2547)- ไนยะ บุญประสิทธิ์ (2546)
- ชนะ ยอดปรางค์ (2549-2552)
- จตุพร ประมลบาล (2553, 2556–2557)
- ปิยะกุล แก้วน้ำค้าง (2554–2556)
- หนึ่งฤทัย สระทองเวียน (2557–2558, 2560–2562, 2567–2568)
สเปนเซอร์ ไพออร์ (2559–2560)- นฤพล แก่นสน (2562–2564, 2566–2567)
มิโยะ โอกาโมโตะ (2564–2566)- ฟุโตชิ อิเคดะ (2568–ปัจจุบัน)
รางวัลที่ได้รับ
แก้- พ.ศ. 2558 - รางวัลนักกีฬาหญิงที่ได้รับการกล่าวถึงมากที่สุดในรอบปีที่ผ่านมา (MThai Top Talk-About Sportswomen) [14]
ดูเพิ่ม
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ "The FIFA/Coca-Cola Women's World Ranking". FIFA. 25 สิงหาคม 2023. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2023.
- ↑ "อันดับทีมไทยจากฟีฟ่า". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-02-20. สืบค้นเมื่อ 2013-06-12.
- ↑ "#เหล่าทีมงานผู้อยู่เบื้องหลังฟุตบอลหญิงทีมชาติไทย". สืบค้นเมื่อ 2025-06-25.
- ↑ Tandoc Jr., Edson C. (13 April 2005). "Tourism boost for Marikina". Philippine Daily Inquirer. สืบค้นเมื่อ 11 June 2012.
- ↑ "แข้งสาวไทย" ฟอร์มดุยำบังกลาเทศเละ 9-0
- ↑ "สาวไทยถล่มอิหร่าน 5-1 ซิวตั๋วอช.คัพ 2014 : INN News". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2013-07-05.
- ↑ นิสาแฮตทริก! แข้งสาวไทยลิ่วรอบ 2 ถล่ม'อิหร่าน' 5-1 - ข่าวไทยรัฐออนไลน์
- ↑ สาวไทยรัวอิหร่านยับศึกเอเอฟซีวีเมนฯ - เดลินิวส์
- ↑ "เปิดประตูสู่อาเซียน (กีฬา) : บันไดก้าวต่อไป ของฟุตบอลหญิงทีมชาติไทย". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-09-21. สืบค้นเมื่อ 2013-07-05.
- ↑ "ฟีฟ่าเลือกแข้งสาวไทยเป็นโมเดลพัฒนาชาติแอฟริกา - ไทยลีกออนไลน์". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-06-12. สืบค้นเมื่อ 2014-06-15.
- ↑ 'ฟีฟ่า' ยกแข้งสาว 'ไทยแลนด์โมเดล' หลังหยิบตั๋วบอลโลก - ข่าวไทยรัฐออนไลน์
- ↑ "#OFFICIAL ประกาศ : รายชื่อ 23 แข้ง ฟุตบอลหญิงทีมชาติไทย สู้ศึกชิงแชมป์เอเชีย 2026 รอบคัดเลือก ที่เชียงใหม่". สืบค้นเมื่อ 2025-06-21.
- ↑ "ประกาศ หมายเลขเสื้อ : 23 นักฟุตบอลหญิงทีมชาติไทย สู้ศึกชิงแชมป์เอเชีย 2026 รอบคัดเลือก ที่เชียงใหม่". สืบค้นเมื่อ 2025-06-25.
- ↑ "บทสรุป!! นักกีฬาชาย-หญิง ที่ถูกพูดถึงมากสุด MThai Top Talk-About 2015". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-03-15. สืบค้นเมื่อ 2015-03-13.
สถิติ
แก้- ข้อมูลสถิติฟุตบอลเอเชีย จาก rsssf.com
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
- เว็บไซต์ทางการ เก็บถาวร 2019-06-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (ในภาษาไทย)
- FIFA profile