วิกิพีเดีย

ชาวเซอร์แคสเซีย

(เปลี่ยนทางจาก Circassians)

ชาวเซอร์แคสเซีย (อังกฤษ: Circassian), ชาวเชียร์เคสส์ (อังกฤษ: Cherkess) หรือ ชาวอะดีเกยา (อะดีเกยาและคาบาร์เดีย: Адыгэхэр / Adıgəxər) คือกลุ่มชาติพันธุ์คอเคซัสตะวันตกเฉียงเหนือกลุ่มหนึ่ง พวกเขาเป็นชนพื้นเมืองและชนชาติที่มีถิ่นกำเนิดจากภูมิภาคเซอร์แคสเซียทางด้านเหนือของเทือกเขาคอเคซัส[28] การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวเซอร์แคสเซียซึ่งจักรวรรดิรัสเซียก่อขึ้นในช่วงสงครามรัสเซีย–เซอร์แคสเซียในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ได้ส่งผลให้ชาวเซอร์แคสเซียส่วนใหญ่ถูกเนรเทศจากบ้านเกิดในเซอร์แคสเซียไปยังตุรกีและส่วนอื่นของตะวันออกกลางสมัยใหม่ที่ซึ่งพวกเขารวมตัวกันมากที่สุดในปัจจุบัน[29] องค์การชาติและประชาชนที่ไม่มีผู้แทนประเมินในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1990 ว่ามีชาวเซอร์แคสเซียจำนวนมากถึง 3.7 ล้านคนพลัดถิ่นอยู่ในกว่า 50 ประเทศ[30]

ชาวเซอร์แคสเซีย
แผนที่ประเทศที่มีชุมชนชาวเซอร์แคสเซียพลัดถิ่น
ประชากรทั้งหมด
ป. 5.3 ล้านคน
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ
 ตุรกี2,000,000–3,000,000 คน[1][2][3]
 รัสเซีย751,487 คน[4]
 จอร์แดน250,000 คน[5][3]
 ซีเรีย80,000–120,000 คน[3][6][7][8][9]
 อียิปต์50,000 คน
 เยอรมนี40,000 คน[3][10]
 ลิเบีย35,000 คน[11]
 อิรัก34,000 คน[12]
 สหรัฐ25,000 คน[12]
 ซาอุดีอาระเบีย23,000 คน
 อิหร่าน5,000–50,000 คน[13]
 อิสราเอล4,000–5,000 คน[14][15][16]
 อุซเบกิสถาน1,257 คน[17]
 ยูเครน1,000 คน[18]
 โปแลนด์1,000 คน[19][20][21]
 เนเธอร์แลนด์500 คน[22]
 แคนาดา400 คน[23]
 เบลารุส116 คน[24]
 เติร์กเมนิสถาน54 คน[25]
ภาษา
เซอร์แคสเซีย
(อะดีเกยา, คาบาร์เดีย)
ตุรกี, อาหรับ, รัสเซีย (ภาษาที่สอง)
ศาสนา
ส่วนใหญ่
ซุนนี
(ฮะนะฟี-มาตุรีดี, แนฆช์แบนดี)[13]
ส่วนน้อย
อิสลามนิกายอื่น ๆ, ศาสนาชาติพันธุ์,[26] คริสต์
(อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์, โรมันคาทอลิก)[27]
กลุ่มชาติพันธุ์ที่เกี่ยวข้อง
เซอร์แคสเซียเชื้อสายอาร์มีเนีย, อับคาเซีย, อาบาซา

ภาษาเซอร์แคสเซียเป็นภาษาบรรพชนของชาวเซอร์แคสเซีย[31] และศาสนาอิสลามเป็นศาสนาหลักในหมู่พวกเขามาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17[32] เซอร์แคสเซียถูกรุกรานซ้ำแล้วซ้ำเล่าตั้งแต่สมัยโบราณ ลักษณะภูมิประเทศอันโดดเดี่ยวประกอบกับความสำคัญทางยุทธศาสตร์ที่สังคมภายนอกมอบให้แก่ภูมิภาคนี้เป็นตัวหล่อหลอมเอกลักษณ์ชนชาติซอร์แคสเซียอย่างมากพอสมควร[33]

ธงประจำชนชาติเซอร์แคสเซียประกอบด้วยพื้นหลังสีเขียวที่มีรูปลูกธนูสามดอกไขว้กันอยู่ตรงกลาง รายล้อมด้วยรูปดาวสีทองสิบสองดวง รูปดาวเหล่านั้นเป็นตัวแทนของเผ่าชนเซอร์แคสเซียทั้งสิบสองเผ่าในประวัติศาสตร์ ได้แก่ Abzakh, Besleney, Bzhedugh, Hatuqway, Kabardian, Mamkhegh, Natukhaj, Shapsugh, Chemirgoy, Ubykh, Yegeruqway และ Zhaney[34]

ชาวเซอร์แคสเซียมีบทบาทสำคัญในพื้นที่ที่พวกเขาเข้าไปตั้งถิ่นฐาน ในตุรกี ผู้ที่มีพื้นเพมาจากเซอร์แคสเซียมีอิทธิพลอย่างมากตั้งแต่ที่พวกเขามาถึง โดยมีส่วนสำคัญในการทำสงครามประกาศอิสรภาพตุรกี[35] และอยู่ในหมู่เจ้าหน้าที่ระดับหัวกะทิของหน่วยข่าวกรองตุรกี[36] ในจอร์แดน พวกเขามีส่วนในการก่อตั้งนครอัมมานสมัยใหม่[37][38] และยังคงมีบทบาทสำคัญในประเทศสืบมา ในลิเบีย พวกเขาดำรงตำแหน่งทางทหารระดับสูง ในอียิปต์ พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของชนชั้นปกครอง[39] และยังมีส่วนร่วมในภาคธุรกิจในสมัยการปกครองของมุฮัมมัด อะลี บาชา[40][41][42]

พื้นที่เซอร์แคสเซียตามประวัติศาสตร์ถูกทางการสหภาพโซเวียตและทางการรัสเซียแบ่งออกเป็นสาธารณรัฐอะดีเกยา, สาธารณรัฐคาบาร์ดีโน-บัลคาเรีย, สาธารณรัฐคาราชาเยโว-ซีร์คัสเซีย และดินแดนครัสโนดาร์ รวมถึงส่วนตะวันตกเฉียงใต้ของดินแดนสตัฟโรปอลในปัจจุบัน ดังนั้นชาวเซอร์แคสเซียจึงได้รับการกำหนดชื่อเรียกแตกต่างกันไป ได้แก่ ชาวอะดีเกยา ในสาธารณรัฐอะดีเกยา, ชาวคาบาร์เดีย ในสาธารณรัฐคาบาร์ดีโน-บัลคาเรีย, ชาวเชียร์เคสส์ ในสาธารณรัฐคาราชาเยโว-ซีร์คัสเซีย และชาว Shapsugh ในดินแดนครัสโนดาร์ แม้ว่าโดยเนื้อแท้แล้วทั้งสี่กลุ่มจะเป็นชนกลุ่มเดียวกันก็ตาม ทุกวันนี้ชาวเซอร์แคสเซียประมาณ 800,000 คนยังคงอยู่ในพื้นที่เซอร์แคสเซียตามประวัติศาสตร์ ในขณะที่อีก 4,500,000 คนอาศัยอยู่ที่อื่น[43]

อ้างอิง แก้

  1. ↑ Richmond, Walter (2013). The Circassian Genocide. Rutgers University Press. p. 130. ISBN 978-0813560694.
  2. ↑ Danver, Steven L. (2015). Native Peoples of the World: An Encyclopedia of Groups, Cultures and Contemporary Issues. Routledge. p. 528. ISBN 978-1317464006.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Zhemukhov, Sufian (2008). "Circassian World Responses to the New Challenges" (PDF). PONARS Eurasia Policy Memo No. 54: 2. สืบค้นเมื่อ 8 May 2016.
  4. ↑ "Национальный состав населения". Federal State Statistics Service. สืบค้นเมื่อ 30 December 2022.
  5. ↑ "Израйльский сайт ИзРус". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 October 2013. สืบค้นเมื่อ 8 April 2013.
  6. ↑ "Syrian Circassians returning to Russia's Caucasus region". TRTWorld. TRTWorld and agencies. 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 June 2016. สืบค้นเมื่อ 8 May 2016. Currently, approximately 80,000 ethnic Circassians live in Syria after their ancestors were forced out of the northern Caucasus by Russians between 1863 and 1867.
  7. ↑ "Syria" เก็บถาวร 11 พฤษภาคม 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Library of Congress
  8. ↑ "Независимые английские исследования". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 May 2013. สืบค้นเมื่อ 8 April 2013.
  9. ↑ "single | The Jamestown Foundation". Jamestown. Jamestown.org. 7 May 2013. สืบค้นเมื่อ 20 August 2013.
  10. ↑ Lopes, Tiago André Ferreira. "The Offspring of the Arab Spring" (PDF). Strategic Outlook. Observatory for Human Security (OSH). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2019-07-26. สืบค้นเมื่อ 16 June 2013.
  11. ↑ "Via Jamestown Foundation". Jamestown. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 September 2012. สืบค้นเมื่อ 8 April 2013.
  12. ↑ 12.0 12.1 "Adyghe by country". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 October 2013. สืบค้นเมื่อ 8 April 2013.
  13. ↑ 13.0 13.1 "Circassians in Iran". Caucasus Times. 9 February 2018.
  14. ↑ Besleney, Zeynel Abidin (2014). The Circassian Diaspora in Turkey: A Political History. Routledge. p. 96. ISBN 978-1317910046.
  15. ↑ Torstrick, Rebecca L. (2004). Culture and Customs of Israel. Greenwood Publishing Group. p. 46. ISBN 978-0313320910.
  16. ↑ Louër, Laurence (2007). To be an Arab in Israel. Columbia University Press. p. 20. ISBN 978-0231140683.
  17. ↑ "Всесоюзная перепись населения 1989 года. Национальный состав населения по республикам СССР" (ภาษารัสเซีย). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 January 2012. สืบค้นเมื่อ 6 August 2019.
  18. ↑ "The distribution of the population by nationality and mother tongue". 2001.ukrcensus.gov.ua. สืบค้นเมื่อ 6 August 2019.
  19. ↑ "Circassian Princes in Poland: The Five Princes, by Marcin Kruszynski". www.circassianworld.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-28. สืบค้นเมื่อ 29 January 2020.
  20. ↑ "Polish-Circassian Relation in 19th Century, by Radosław Żurawski vel Grajewski". www.circassianworld.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-28. สืบค้นเมื่อ 29 January 2020.
  21. ↑ "Polonya'daki Çerkes Prensler: Beş Prens". cherkessia.net. 26 December 2011. สืบค้นเมื่อ 29 January 2020.
  22. ↑ Zhemukhov, Sufian, Circassian World: Responses to the New Challenges, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 October 2009
  23. ↑ Hildebrandt, Amber (14 August 2012). "Russia's Sochi Olympics awakens Circassian anger". CBC News.
  24. ↑ "Национальный статистический комитет Республики Беларусь" (PDF) (ภาษาเบลารุส). Statistics of Belarus. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 18 October 2013.
  25. ↑ "Итоги всеобщей переписи населения Туркменистана по национальному составу в 1995 году" (ภาษารัสเซีย). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 March 2013. สืบค้นเมื่อ 6 August 2019.
  26. ↑ 2012 Survey Maps เก็บถาวร 2017-03-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. "Ogonek". No 34 (5243), 27 August 2012. Retrieved 24 September 2012.
  27. ↑ James Stuart Olson, บ.ก. (1994). An Ethnohistorical dictionary of the Russian and Soviet empires. Greenwood. p. 329. ISBN 978-0-313-27497-8. สืบค้นเมื่อ 15 October 2011.
  28. ↑ Minahan, James (2010). One Europe, Many Nations: A Historical Dictionary of European National Groups. Greenwood Press. p. 12. ISBN 9780313309847.
  29. ↑ "International Circassian Association". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 March 2016. สืบค้นเมื่อ 26 April 2014.
  30. ↑ Unrepresented Nations and Peoples Organization (1998). Mullen, Christopher A.; Ryan, J. Atticus (บ.ก.). Yearbook 1997. The Hague: Kluwer Law International. pp. 67–69. ISBN 978-90-411-1022-0.
  31. ↑ Hewitt, George (2005). "North West Caucasian". Lingua. 115 (1–2): 17. doi:10.1016/j.lingua.2003.06.003. สืบค้นเมื่อ 16 April 2017.
  32. ↑ "Главная страница проекта 'Арена' : Некоммерческая Исследовательская Служба СРЕДА". Sreda.org. 19 October 2012. สืบค้นเมื่อ 20 August 2013.
  33. ↑ Bashqawi, Adel (15 September 2017). Circassia: Born to Be Free. ISBN 978-1543447644.
  34. ↑ Gammer, Mos%u030Ce (2004). The Caspian Region: a Re-emerging Region. London: Routledge. p. 67.
  35. ↑ Ünal, Muhittin (1996). Kurtuluş Savaşında Çerkeslerin Rolü. ISBN 9789754065824.
  36. ↑ Çerkeslerin MİT İçindeki Yeri
  37. ↑ Hamed-Troyansky 2017, pp. 608–10.
  38. ↑ Hanania 2018, pp. 1–2.
  39. ↑ Lewis, Martin W. The Circassian Mystique and its Historical Roots. Retrieved 18 May 2015.
  40. ↑ Afaf Lutfi Sayyid-Marsot, "Egypt in the reign of Muhammad Ali Pasha", pp. 123–124.
  41. ↑ Yunan Labib Rizk, The making of a king เก็บถาวร 2008-08-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Al-Ahram Weekly, 762, 29 September – 5 October 2005.
  42. ↑ Goldschmidt, Arthur Jr. (2000). Biographical Dictionary of Modern Egypt. Lynne Rienner Publishers. p. 1. ISBN 978-1-55587-229-8. สืบค้นเมื่อ 18 May 2015.
  43. ↑ "Итоги Всероссийской переписи населения 2010 года в отношении демографических и социально-экономических характеристик отдельных национальностей. Приложение 2. Национальный состав населения по субъектам Российской Федерации" (ภาษารัสเซีย). สืบค้นเมื่อ 5 August 2019.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ชาวเซอร์แคสเซีย&oldid=10851716"