ภาษาที่สอง
ภาษาที่สอง[1] (อังกฤษ: second language) หมายถึง ภาษาที่บุคคลเรียนรู้หลังจากภาษาแรก อาจจะเป็นภาษาที่ผู้พูดเรียนรู้และใช้งานในฐานะภาษาต่างประเทศ (foreign language) หรือเป็นภาษาที่ใช้ในประเทศบ้านเกิดแต่ไม่ใช่ภาษาแม่ของผู้พูดก็ได้ เช่น ภาษาอังกฤษในฐานะภาษาที่สองในประเทศอินเดีย ประเทศฟิลิปปินส์
อ้างอิง
แก้- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน (2014). พจนานุกรมศัพท์ภาษาศาสตร์ (ภาษาศาสตร์ประยุกต์) ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (2 ed.). กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน. p. 397. ISBN 978-616-7073-86-6. OCLC 937526662.