นครเซบู
เซบูซิตี (เซบัวโน: Dakbayan sa Sugbu; ฟิลิปีโน: Lungsod ng Cebu) เป็นนครหนาแน่นในจังหวัดเซบู เขตกิตนางคาบีซายาอัน ประเทศฟิลิปปินส์ แต่ปกครองอย่างอิสระจากตัวจังหวัด ใน ค.ศ. 2015 มีประชากร 922,611 คน เป็นนครที่มีประชากรมากเป็นอันดับที่ 5 ของประเทศ และมากที่สุดในกลุ่มเกาะวิซายัส และใน ค.ศ. 2016 มีผู้ที่สามารถลงคะแนนเสียงเลือกตั้งได้ 630,003 คน เซบูซิตีถือเป็นศูนย์กลางสำคัญในด้านพาณิชยกรรม การค้า การศึกษา ของวิซายัส
เซบูซิตี Dakbayan sa Sugbu Lungsod ng Cebu | |
---|---|
นครหนาแน่น | |
![]() เซบูซิตี | |
สมญา: นครราชินีแห่งแดนใต้ เมืองหลวงแห่งแรก เมืองที่เก่าที่สุดของประเทศ | |
![]() ที่ตั้งในจังหวัดเซบู | |
ประเทศ | ![]() |
เขต | กิตนางคาบีซายาอัน |
จังหวัด | เซบู (ในเชิงภูมิศาสตร์เท่านั้น) |
District | 1st (North) and 2nd (South) districts of Cebu City |
รวมตัวเป็นนคร | 24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1937 |
บารังไกย์ | รายการ
|
การปกครอง | |
• ประเภท | Sangguniang Panlungsod |
• นายกเทศมนตรี | Edgardo Labella (PDP-Laban) |
• รองนายกเทศมนตรี | Michael Rama (UNA) |
พื้นที่[1] | |
• นคร | 315.00 ตร.กม. (121.62 ตร.ไมล์) |
• รวมปริมณฑล | 1,062.88 ตร.กม. (410.38 ตร.ไมล์) |
ความสูง | 5 เมตร (16 ฟุต) |
ประชากร (ค.ศ. 2015)[2] | |
• นคร | 922,611 คน |
• ความหนาแน่น | 2,900 คน/ตร.กม. (7,600 คน/ตร.ไมล์) |
• รวมปริมณฑล | 2,849,213 คน |
• ความหนาแน่นรวมปริมณฑล | 2,700 คน/ตร.กม. (6,900 คน/ตร.ไมล์) |
• ผู้เลือกตั้ง (2016)[3] | 630,003 คน คน |
เดมะนิม | Cebuano Cebuana |
เขตเวลา | UTC+8 (เวลามาตรฐานฟิลิปปินส์) |
รหัสไปรษณีย์ | 6000 |
ไอดีดี : รหัสโทรศัพท์ | +63 (0)32 |
ระดับรายได้ | ระดับที่ 1 |
PSGC | 072217000 |
เว็บไซต์ | www |
เซบูซิตีตั้งอยู่ทางตะวันออกตอนกลางของเกาะเซบู และเป็นศูนย์กลางของเขตมหานครเซบู ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ของนครคาร์คาร์, ดาเนา, ลาปู-ลาปู, มันดาอูเว, นากา, ตาลิไซ และเทศบาลอีกหลายแห่ง เมโทรเซบูมีประชากร 2,849,213 คน (ค.ศ. 2015) เป็นเขตมหานครที่มีประชากรมากเป็นอันดับที่สองของประเทศ รองจากเมโทรมะนิลาบนเกาะลูซอน[4]
เซบูซิตี เป็นนครที่เก่าแก่ที่สุดของฟิลิปปินส์ เนื่องจากจักรวรรดิสเปนเดินทางมาตั้งถิ่นฐานที่นี่เป็นที่แรก[5] และเป็นเมืองหลวงแห่งแรกของประเทศ ที่นี่ถือศูนย์รวมคริสตศาสนิกชนแห่งตะวันออกไกล และเป็นมหานครที่ใหญ่เป็นอันดับที่สองของประเทศรองจากเมโทรมะนิลา[6][7][8][9]
เซบูซิตีมีท่าเรือขนส่งสินค้าขนาดใหญ่ และเป็นที่ตั้งของบริษัทขนส่งหลายแห่ง ทางทิศตะวันออกของนครก็มีช่องแคบและเกาะมักตัน
ภูมิศาสตร์แก้ไข
เซบูซิตีมีพื้นที่ 315 ตารางกิโลเมตร (122 ตารางไมล์) มีอาณาเขตติดต่อกับนครและเมืองอื่น ๆ ดังนี้
- ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ติดกับมันดาอูเว และเมืองโคนโซลาซิโอน
- ทิศตะวันตก ติดกับนครโตเลโด เมืองบาลัมบัน และอัสตูรีอัส
- ทิศใต้ ติดกับนครตาลีไซ และเมืองมิงลานิลลา
- ทิศตะวันออก ติดกับช่องแคบมักตัน ซึ่งเป็นที่ตั้งของนครลาปู-ลาปู ถัดไปคือเกาะโบโฮล
ภูมิอากาศแก้ไข
เซบูซิตีมีภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อน โดยจะมีฤดูฝนที่ยาว และฤดูแล้งที่สั้น ซึ่งฤดูแล้งมีเพียงสองเดือนเท่านั้น คือมีนาคมและเมษายน อุณหภูมิโดยเฉลี่ยต่อปีอยู่ที่ 27 องศาเซลเซียส (81 องศาฟาเรนไฮต์) ถึง 29 องศาเซลเซียส (84 องศาฟาเรนไฮต์) บริมาณน้ำฝนต่อปีอยู่ที่ 1,700 มิลลิเมตร (67 นิ้ว)
ข้อมูลภูมิอากาศของเซบูซิตี | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
เดือน | ม.ค. | ก.พ. | มี.ค. | เม.ย. | พ.ค. | มิ.ย. | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พ.ย. | ธ.ค. | ทั้งปี |
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) | 30.3 (86.5) |
30.6 (87.1) |
31.7 (89.1) |
33.0 (91.4) |
33.2 (91.8) |
32.4 (90.3) |
31.5 (88.7) |
31.7 (89.1) |
31.7 (89.1) |
31.5 (88.7) |
31.3 (88.3) |
30.6 (87.1) |
31.6 (88.9) |
อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F) | 26.4 (79.5) |
26.6 (79.9) |
27.3 (81.1) |
28.4 (83.1) |
28.8 (83.8) |
28.2 (82.8) |
27.6 (81.7) |
27.7 (81.9) |
27.7 (81.9) |
27.5 (81.5) |
27.3 (81.1) |
26.8 (80.2) |
27.5 (81.5) |
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) | 22.6 (72.7) |
22.6 (72.7) |
23.0 (73.4) |
23.9 (75) |
24.5 (76.1) |
24.1 (75.4) |
23.7 (74.7) |
23.8 (74.8) |
23.7 (74.7) |
23.5 (74.3) |
23.4 (74.1) |
23.0 (73.4) |
23.5 (74.3) |
หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว) | 106.5 (4.193) |
67.6 (2.661) |
54.4 (2.142) |
50.4 (1.984) |
107.6 (4.236) |
183.5 (7.224) |
206.5 (8.13) |
184.4 (7.26) |
196.7 (7.744) |
195.5 (7.697) |
157.5 (6.201) |
127.3 (5.012) |
1,638.2 (64.496) |
ความชื้นร้อยละ | 79 | 78 | 75 | 72 | 75 | 80 | 82 | 80 | 81 | 82 | 81 | 81 | 79 |
วันที่มีฝนตกโดยเฉลี่ย (≥ 0.10 mm) | 12 | 10 | 9 | 7 | 11 | 16 | 16 | 16 | 16 | 19 | 15 | 15 | 162 |
แหล่งที่มา: PAGASA[10] |
ประชากรแก้ไข
ใน ค.ศ. 2007 มีประชากร 799,762 คน ต่อมาใน ค.ศ. 2010 ประชากรเพิ่มขึ้นเป็น 866,171 คน จาก 161,151 ครัวเรือน และใน ค.ศ. 2016 มีผู้ที่สามารถลงคะแนนเสียงเลือกตั้งได้ 630,003 คน หมายความว่ามีประชากรร้อยละ 18 ที่มีอายุตั้งแต่ 18 ปีขึ้นไป ประชากรส่วนใหญ่พูดภาษาเซบัวโน[11]
ศาสนาแก้ไข
ศาสนาหลักคือ ศาสนาคริสต์ นิกายโรมันคาทอลิก โดยมีผู้นับถือ 80% ของประชากรทั้งหมด ชาวคริสต์ส่วนที่เหลือก็นับถือนิกายโปรเตสแตนต์ ศาสนาอื่น ๆ ได้แก่ ศาสนาอิสลาม ศาสนาฮินดู และศาสนาพุทธ
เศรษฐกิจแก้ไข
คำว่า เซบู มาจากการรวมกันของ "เซบู" และ "บูม" เป็นคำที่ใช้สื่อถึงการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่รวดเร็วของจังหวัดเซบูและเซบูซิตีในช่วงคริสตทศวรรษ 1990[12]
เซบูซิตีมีเกาะ ชายหาด โรงแรม รีสอร์ต จุดดำน้ำ และสถานที่ทางประวัติศาสตร์หลายแห่ง ทำให้มีนักท่องเที่ยวเดินทางเข้ามามาก สามารถเดินทางมาที่นี่ได้โดยทางอากาศและทางทะเล เซบูซิตียังเป็นประตูสู่ฟิลิปปินส์ตอนกลางและตอนใต้อีกด้วย ท่าเรือเซบูเป็นท่าเรือที่ใหญ่เป็นอันดับที่สองของประเทศ รองจากท่าเรือมะนิลา[13]
ตัวนครเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมการจ้างทำกระบวนการธุรกิจที่สำคัญ โดยใน ค.ศ. 2013 เซบูถูกจัดอันดับที่ 8 "จุดหมายปลายทางการจ้างทำกระบวนการธุรกิจ 100 แห่งของโลก" จัดทำโดยบริษัทโทลอนส์[14][15] ใน ค.ศ. 2012 มีรายได้จากการจ้างทำกระบวนการธุรกิจไอทีในเซบู 484 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[16]
การท่องเที่ยวแก้ไข
การท่องเที่ยวคือเป็นอุตสาหกรรมหลักที่สำคัญของนคร เซบูซิตีเคยเป็นเจ้าภาพการประชุมการท่องเที่ยวอาเซียนใน ค.ศ. 1998 และการประชุมการท่องเที่ยวเอเชียตะวันออกในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2002
มีสิ่งก่อสร้างในยุคอาณานิคมของสเปนหลายแห่ง อาทิ ป้อมซันเปโดร, Basilica del Santo Niño, Magellan's Cross และอาสนวิหารมหานครเซบู[17] นอกจากนี้ก็ยัง Museo Sugbo, พิพิธภัณฑ์คาซา โกโรร์โด และวัดเต๋าเซบู
การขนส่งแก้ไข
สามารถเดินทางอากาศยานมาลงที่ท่าอากาศยานนานาชาติมักตัน–เซบู ซึ่งตั้งอยู่ที่นครลาปู-ลาปู มีเที่ยวบินไปยังต่างประเทศโดยตรง อาทิ ฮ่องกง มาเลเซีย สิงคโปร์ ญี่ปุ่น จีน ไต้หวัน ดูไบ เกาหลีใต้ และรัสเซีย[18][19] นอกจากนี้ยังสามารถเดินทางไปยังจุดหมายในทวีปอื่น ๆ โดยการเปลี่ยนเครื่องบินที่ท่าอากาศยานนานาชาตินินอย อากีโน ส่วนการขนส่งทางทะเล ท่าเรือเซบูซึ่งให้บริการโดยการท่าเรือเซบู มีเรือเดินทางมาที่นี่ประมาณ 80% ของประเทศ และมีเส้นทางเรือให้บริการไปยังวิซายัสและมินดาเนา[13]
การขนส่งภายในตัวนคร ได้แก่ รถจี๊ปนีย์ รถโดยสารประจำทาง รถแท็กซี่ และมีโครงการรถโดยสารประจำทางด่วนพิเศษตั้งแต่ ค.ศ. 2012[20][21] โครงการนี้คาดว่าจะมีผู้โดยสาร 330,000 คนต่อวัน และจะมีรถโดยสารให้บริการ 176 คัน จำนวนสถานีทั้งหมด 33 สถานี[22][23] โครงการนี้มีชื่อว่า ทรานส์เซบู และถูกตั้งเป้าให้เปิดใช้งานภายใน ค.ศ. 2017[24] แต่ปัจจุบันโครงการนี้ล่าช้ากว่ากำหนดประมาณสองปี และค่าใช้จ่ายโครงการเพิ่มสูงถึง 180 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[25]
เมืองพี่น้องแก้ไข
- ต่างประเทศ
- กวาดาลาฮารา เม็กซิโก[26]
- ฮาร์เลมเมอร์เมร์ เนเธอร์แลนด์[27]
- คอร์ทไรค์ เบลเยียม[28]
- ซาบรอซา โปรตุเกส[29]
- เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก รัสเซีย[30]
- ซีแอตเทิล สหรัฐ[31]
- วลาดีวอสตอค รัสเซีย[32]
- เซียะเหมิน จีน[33]
- โยโกฮามะ ญี่ปุ่น[34]
- ในประเทศ
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2018-03-13. สืบค้นเมื่อ 2018-04-26.
- ↑ https://www.psa.gov.ph/sites/default/files/attachments/hsd/pressrelease/R07.xlsx
- ↑ "2016 National and Local Elections Statistics".
- ↑ "Highlights of the Philippine Population 2015 Census of Population | Philippine Statistics Authority". psa.gov.ph. สืบค้นเมื่อ 2016-10-31.
- ↑ "History of Cebu". Cebu City Tour. สืบค้นเมื่อ February 22, 2013.
- ↑ "Cebu & Philippines - International Eucharistic Congress 2016". สืบค้นเมื่อ 24 June 2016.
- ↑ "Cebu—Cradle of the Philippine Church and Seat of Far-East Christianity." International Eucharistic Congress 2016, December 4, 2014, accessed December 4, 2014, http://iec2016.ph/wp-content/uploads/2014/12/Cebu%E2%80%94Cradle-of-the-Philippine-Church-and-Seat-of-Far-East-Christianity.pdf
- ↑ "Cebu Archdiocese Philippines - Archdiocese of Cebu Philippines - Ucanews". คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2016-03-03. สืบค้นเมื่อ 24 June 2016.
- ↑ Aeon (29 December 2014). "'Cradle of Christianity' or 'Seat of Christianity' in the Far East?". คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2016-04-09. สืบค้นเมื่อ 24 June 2016.
- ↑ "Climatological Normals of the Philippines (1951-1985) (PAGASA 1987)" (PDF). PAGASA. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2013-05-16. สืบค้นเมื่อ 18 April 2016.
- ↑ "Statistical Tables on Sample Variables from the results of 2010 Census of Population and Housing - Cebu".
- ↑ Cebu Daily News, Fernando Fajardo (11 มกราคม 2556). "Has 'Ceboom' returned?". คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 13 มกราคม 2556. Unknown parameter
|deadurl=
ignored (help); Check date values in:|date=, |archivedate=
(help)CS1 maint: ref=harv (link) - ↑ 13.0 13.1 Victorina Zosa (August 2004). "Philippine – Japan Economic Linkages: A Case Study of Cebu" (PDF). Discussion Paper Series No. 2004-33. Philippine Institute for Development Studies. สืบค้นเมื่อ 16 March 2017.
- ↑ "Cebu rises to 8th best site for BPOs". Sun Star Cebu. สืบค้นเมื่อ March 18, 2013.
- ↑ "Metro Manila, Cebu among top global BPO destinations". Yahoo! Philippines. สืบค้นเมื่อ March 18, 2013.
- ↑ "Non-voice overtakes voice operation in Cebu". Sun Star Cebu. สืบค้นเมื่อ June 25, 2013.
- ↑ Department of Tourism Philippines official website page on Cebu. Accessed 28 September 2009.
- ↑ Cebu Pacific Air (18 กรกฎาคม 2549). "Cebu Pacific adds flights to Cagayan de Oro, Tacloban and Tagbilaran to meet demand". คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2019-11-01. สืบค้นเมื่อ 2018-04-26. Check date values in:
|date=
(help) - ↑ "Mactan Cebu airport to set aside P300M for expansion". คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2008-09-16. สืบค้นเมื่อ 2018-04-26.
- ↑ Mosqueda, M. W. (30 May 2014). "NEDA okays bus rapid transit system for Cebu". Manila Bulletin. สืบค้นเมื่อ 23 September 2015.
- ↑ "Funding for Cebu Bus Rapid Transit system approved". Rappler. 27 August 2014. สืบค้นเมื่อ 23 September 2015.
- ↑ Agcaoili, L. (8 June 2015). "DOTC eyes consultant for P10.6-B bus rapid transit system in Cebu". The Philippine Star. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2016-01-06. สืบค้นเมื่อ 23 September 2015.
- ↑ "Gov't signs WB loan for Cebu bus rapid transit project". Rappler. 31 October 2014. สืบค้นเมื่อ 23 September 2015.
- ↑ Montalbo, C. M. (10 April 2015). "The dignity of travel: The Cebu BRT project". คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2015-04-24. สืบค้นเมื่อ 23 September 2014.
- ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/Cebu_City#CITEREFCebu_Daily_News2017
- ↑ "Sister Cities, Public Relations". Guadalajara municipal government. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2 มีนาคม 2555. สืบค้นเมื่อ 12 มีนาคม 2556. Check date values in:
|accessdate=, |archivedate=
(help) - ↑ "Haarlemmermeer Officials sojourn here". City of Cebu. สืบค้นเมื่อ 9 ธันวาคม 2559. Check date values in:
|accessdate=
(help)[ลิงก์เสีย] - ↑ "C7th Multi-city Youth exchange : A Success!". City of Cebu. สืบค้นเมื่อ 9 ธันวาคม 2559. Check date values in:
|accessdate=
(help)[ลิงก์เสีย] - ↑ "Cebu, Portugal municipality formalize sister-city deal". Manila Bulletin. 30 ตุลาคม 2557. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 25 ธันวาคม 2557. สืบค้นเมื่อ 26 ธันวาคม 2557. Unknown parameter
|deadurl=
ignored (help); Check date values in:|accessdate=, |date=, |archivedate=
(help) - ↑ "Let's not reject old allies". Sun Star Cebu. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2016-12-27. สืบค้นเมื่อ 10 ธันวาคม 2559. Check date values in:
|accessdate=
(help) - ↑ "Seattle International Sister City: Cebu, Philippines". City of Seattle. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 22 มีนาคม 2557. สืบค้นเมื่อ 7 มิถุนายน 2557. Check date values in:
|accessdate=, |archivedate=
(help) - ↑ "Sister cities". Vladivostok city administration (ภาษารัสเซีย). คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2016-06-08. สืบค้นเมื่อ 3 ตุลาคม 2557. Check date values in:
|accessdate=
(help) - ↑ "Rama renews ties with Xiamen City". philstar.com. สืบค้นเมื่อ 12 กรกฎาคม 2557. Check date values in:
|accessdate=
(help) - ↑ "Cebu Yokohama Cities joint survey mission". City of Cebu. สืบค้นเมื่อ 9 ธันวาคม 2559. Check date values in:
|accessdate=
(help)[ลิงก์เสีย]
บรรณานุกรมแก้ไข
- Cebu Daily News, Doris C. Bongcac & Tweeny M. Malinao (22 มิถุนายน 2555). "Guadalupe plebiscite scheduled on July 28". Check date values in:
|date=
(help)CS1 maint: ref=harv (link) - Cebu Daily News, Jose Santino S. Bunachita (3 มกราคม 2560). "Road right-of-way costs up for BRT". คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 27 กุมภาพันธ์ 2560. Unknown parameter
|deadurl=
ignored (help); Check date values in:|date=, |archivedate=
(help)CS1 maint: ref=harv (link) - Foreman, John (1906). The Philippine Islands. A political, geographical, ethnographical, social and commercial history of the Philippine Archipelago and its political dependencies, embracing the whole period of Spanish rule (3rd ed.). New York: Charles Scribner's Sons.CS1 maint: ref=harv (link)
- Gonzales, Glenda R. (December 2004). "Metro Cebu: A Metropolitan Area in Need of Coordinative Body" (PDF). DISCUSSION PAPER. 2004-49. PIDS. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 10 มีนาคม 2559. สืบค้นเมื่อ 16 กุมภาพันธ์ 2559. Unknown parameter
|deadurl=
ignored (help); Check date values in:|accessdate=, |archivedate=
(help)CS1 maint: ref=harv (link) - Sun Star (16 พฤษภาคม 2550). "A 'megadome' for Cebu City: Councilor Jack". คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2010-01-16. สืบค้นเมื่อ 11 มิถุนายน 2552. Check date values in:
|accessdate=, |date=
(help) - Sun Star (1 สิงหาคม 2555). "Wenceslao: Banawa-Englis dream shot down". คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 1 สิงหาคม 2555. Unknown parameter
|deadurl=
ignored (help); Check date values in:|date=, |archivedate=
(help)CS1 maint: ref=harv (link)
แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: เซบูซิตี |
วิกิท่องเที่ยว มีคำแนะนำการท่องเที่ยวสำหรับ เซบูซิตี |