อำเภอของประเทศจีน
อำเภอ (จีนตัวย่อ: 县; จีนตัวเต็ม: 縣; พินอิน: Xiàn; เซี่ยน) หรือถ้าแปลจากภาษาอังกฤษคือ เทศมณฑล (อังกฤษ: county) เป็นคำเรียกรวม ๆ ของ เขตการปกครองระดับอำเภอ ซึ่งเป็นลำดับชั้นการปกครองระดับที่สามที่พบได้ในมณฑลและเขตปกครองตนเอง และระดับที่สองที่พบได้ในนครปกครองโดยตรงและในมณฑลไหหลำ เขตการปกครองระดับอำเภอมีอยู่ 6 ประเภท ได้แก่ อำเภอ อำเภอปกครองตนเอง นครระดับอำเภอ กองธง กองธงปกครองตนเอง และเขต อำเภอในจีนแผ่นดินใหญ่มีจำนวน 1,355 อำเภอ จากเขตการปกครองระดับอำเภอทั้งหมด 2,851 เขตการปกครอง
| เขตการปกครองระดับอำเภอ | |||||||||
.png) | |||||||||
| ชื่อภาษาจีน | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| อักษรจีนตัวย่อ | 县级行政区 | ||||||||
| อักษรจีนตัวเต็ม | 縣級行政區 | ||||||||
| |||||||||
| ชื่อภาษาจีนอื่น ๆ | |||||||||
| อักษรจีนตัวย่อ | 县 | ||||||||
| อักษรจีนตัวเต็ม | 縣 | ||||||||
| |||||||||
| ชื่อภาษาทิเบต | |||||||||
| อักษรทิเบต | རྫོང་ (宗 ในภาษาจีน) | ||||||||
| |||||||||
| ชื่อภาษาจ้วง | |||||||||
| ภาษาจ้วง | Yen | ||||||||
| ชื่อภาษาเกาหลี | |||||||||
| ฮันกึล | 현 | ||||||||
| ชื่อภาษามองโกเลีย | |||||||||
| อักษรมองโกเลีย | ᠰᠢᠶᠠᠨ | ||||||||
| |||||||||
| ชื่อภาษาอุยกูร์ | |||||||||
| ภาษาอุยกูร์ | ناھىيە | ||||||||
| |||||||||
ในภาษาอังกฤษบางครั้งก็แปลคำว่า เซี่ยน เป็นคำว่า "district" หรือ "prefecture" เมื่ออยู่ในบริบทของประวัติศาสตร์จีน
ประวัติศาสตร์ แก้
เซี่ยน มีมาตั้งแต่ยุครณรัฐและถูกจัดตั้งขึ้นทั่วประเทศในสมัยราชวงศ์ฉิน[1][2] จำนวนอำเภอในเขตจีนแท้ (China proper) ค่อย ๆ เพิ่มขึ้นจากราชวงศ์สู่ราชวงศ์ ครั้งที่จิ๋นซีฮ่องเต้ได้จัดระเบียบอำเภอใหม่หลังจากการรวมประเทศ ครั้งนั้นมีอำเภอประมาณ 1,000 แห่ง เมื่อถึงสมัยราชวงศ์ฮั่นตะวันออก จำนวนอำเภอได้เพิ่มขึ้นจนเกินกว่า 1,000 แห่ง ในสมัยราชวงศ์สุยมีประมาณ 1,400 อำเภอ ในสมัยนี้มีการยกเลิก เขตบัญชาการ หรือภาษาจีนเรียกว่า จวิ้น (郡 jùn) ซึ่งเป็นเขตการปกครองชนิดหนึ่งที่อยู่เหนืออำเภอ โดยถ่ายโอนการปกครองในบางจวิ้นไปสู่อำเภอ จำนวนอำเภอในปัจจุบันใกล้เคียงกับในช่วงปลายของราชวงศ์ชิงมาก การเปลี่ยนแปลงที่ตั้งและชื่ออำเภอต่าง ๆ ในประวัติศาสตร์จีนเป็นสาขาที่สำคัญในการศึกษาภูมิศาสตร์เชิงประวัติของจีน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงทศวรรษ 1960 ถึง 1980[ต้องการอ้างอิง]
จีนในยุคจักรวรรดิ อำเภอเป็นหน่วยการบริหารที่สำคัญเพราะเป็นโครงสร้างระบบราชการของจักรวรรดิที่อยู่ในระดับล่างสุด[ต้องการอ้างอิง] กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ อำเภอเป็นการปกครองระดับล่างที่สุดที่ระบบราชการลงไปถึง การปกครองที่อยู่ต่ำกว่าระดับอำเภอมักจะดำเนินการผ่านวิธีการที่ไม่เป็นทางการซึ่งจะแตกต่างกันไปในแต่ละราชวงศ์ ผู้ปกครองของอำเภอคือ เซี่ยนลิ่ง (县令, 縣令) หรือ เซี่ยนจ่าง (县长, 縣長) ภาษาอังกฤษใช้คำว่า "magistrate" ซึ่งดูแลทั้งการปฏิบัติงานประจำวันของอำเภอตลอดจนตัดสินคดีแพ่งและคดีอาญา
อำเภอปกครองตนเอง แก้
อำเภอปกครองตนเอง (自治县; zìzhìxiàn; จื้อจื้อเซี่ยน) เป็นอำเภอรูปแบบพิเศษในจีนแผ่นดินใหญ่ที่มีไว้สำหรับชนกลุ่มน้อยที่ไม่ใช่ชาวฮั่น อำเภอปกครองตนเองพบได้ทั่วประเทศจีน และในทางกฎหมาย อำเภอปกครองตนเองจะมีอำนาจนิติบัญญัติมากกว่าอำเภอทั่วไป
ปัจจุบันมีอำเภอปกครองตนเอง 117 แห่งในจีนแผ่นดินใหญ่
การปกครอง แก้
เนื่องจากพรรคคอมมิวนิสต์จีนเป็นศูนย์กลางในการกำกับดูแลนโยบายของรัฐบาลในจีนแผ่นดินใหญ่ เขตการปกครองทุกระดับจึงมีคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์ประจำท้องถิ่น โดยในระดับอำเภอจะเรียกว่า เลขาธิการ (中共县委书记) ซึ่งเป็นตำแหน่งที่สูงที่สุดในอำเภอในทางพฤตินัย นโยบายต่าง ๆ จะดำเนินการผ่านรัฐบาลประชาชนของอำเภอ และเรียกนายอำเภอว่า เซี่ยนจ่าง (县长) นายอำเภอมักเป็นหนึ่งในรองเลขาธิการในคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนด้วย
อ้างอิง แก้
- Ch'u, T'ung-tsu (Qu Tongzu) (1962), Local Government in China under the Ch'ing, Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press
- ↑ Hsu, Cho-yun (2012) [2006]. China: A New Cultural History. แปลโดย Baker, Timothy D., Jr.; Duke, Michael S. Columbia University Press. p. 102. ISBN 9780231159203.
- ↑ Goodman, David S.G., บ.ก. (2015). Handbook of the Politics of China. Edward Elgar Publishing Limited. p. 159. ISBN 9781782544364.