เดนมาร์ก-นอร์เวย์ (เยอรมัน: Dänemark-Norwegen, สวีเดน: Danmark-Norge, อังกฤษ: Denmark-Norway) เป็นรัฐร่วมประมุขที่เกิดจากการรวมตัวระหว่างประเทศเดนมาร์กและนอร์เวย์ และรวมทั้งดินแดนอิสระไอซ์แลนด์ของนอร์เวย์ หลังจากการล่มสลายของสหภาพคาลมาร์แล้ว สองราชอาณาจักรก็ทำการตกลงรวมกันเป็นราชอาณาจักรร่วมประมุขใหม่ในปี ค.ศ. 1536 และรุ่งเรืองมาจนถึง ค.ศ. 1814

ราชอาณาจักรเดนมาร์ก-นอร์เวย์

Kongeriget Dänemark-Norwegen
ค.ศ. 1536–ค.ศ. 1814
เพลงชาติKong Christian stod ved højen mast
แผนที่ของเดนมาร์กและนอร์เวย์, ราว ค.ศ. 1780
แผนที่ของเดนมาร์กและนอร์เวย์, ราว ค.ศ. 1780
สถานะรัฐร่วมประมุข
เมืองหลวงโคเปนเฮเกน
ภาษาทั่วไปเดนมาร์ก, นอร์เวย์
และ เยอรมัน

และ ไอซ์แลนด์, แฟโร,
ซามี และ กะลาลลิซุต
ศาสนา
ลูเทอรัน
การปกครองราชาธิปไตย
พระมหากษัตริย์ 
• 1524–1533
เฟรเดอริกที่ 1
• 1588–1648
คริสเตียนที่ 4
• 1648–1670
เฟรเดอริกที่ 3
• 1808–1839¹
เฟรเดอริกที่ 6
ประวัติศาสตร์ 
6 มิถุนายน ค.ศ. 1523
ค.ศ. 1536
• สภาองคมนตรีแห่งเดนมาร์กถูกยุบเลิก
14 ตุลาคม ค.ศ. 1660
14 พฤศจิกายน ค.ศ. 1665
13 สิงหาคม ค.ศ. 1645
26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1658
14 มกราคม ค.ศ. 1814
กันยายน ค.ศ. 1814
– 9 มิถุนายน ค.ศ. 1815
พื้นที่
1780²487,476 ตารางกิโลเมตร (188,216 ตารางไมล์)
ประชากร
• 1645
1315000³
• 1801
1859000³
ก่อนหน้า
ถัดไป
สหราชอาณาจักรคาลมาร์
เดนมาร์ก
ราชอาณาจักรนอร์เวย์ (ค.ศ. 1814)
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ เดนมาร์ก
 เอสโตเนีย
 เยอรมนี
 ไอซ์แลนด์
 นอร์เวย์
 รัสเซีย
 สวีเดน
 บริเตนใหญ่
¹ เฟรเดอริกที่ 4เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แทนพระราชบิดา ปกครองในฐานะพระมหากษัตริย์ โดยพฤตินัย ตั้งแต่วันที่ 14 เมษายน ค.ศ. 1814และปกครองเดนมาร์กต่อมาจนหลังจาก สนธิสัญญาคีลจนกระทั่งเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 3 ธันวาคม ค.ศ. 1839

² เดนมาร์ก (43,094 กม²), รัฐชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์ (15,763 กม²), Norway (mainland) (324,220 กม²), ฟาโรส์ (1,399 กม²), ไอซ์แลนด์ (103,000 กม²) (รวมทั้ง กรีนแลนด์อีก 2,175,600 กม²)
³ ค.ศ. 1645: ประมาณ 825.000 คนในเดนมาร์ก, 440.000 คนคนในนอร์เวย์ และอีก 50,000 คนในไอซ์แลนด์[1]

1801: 929,000 คนในเดนมาร์ก, 883,000 คนในนอร์เวย์ และ 47,000 คนในไอซ์แลนด์[2]

บางครั้งคำว่า "ราชอาณาจักรเดนมาร์ก" ก็จะหมายถึงทั้งสองอาณาจักรระหว่างปี ค.ศ. 1536 จนถึง ค.ศ. 1814 เพราะอำนาจทางการเมืองและทางการเศรษฐกิจมีศูนย์กลางอยู่ที่โคเปนเฮเกนในเดนมาร์ก คำนี้ครอบคลุมส่วนที่เป็น "ราชอาณาจักร" โอลเดนบูร์กของปี ค.ศ. 1460 แต่ไม่รวมส่วนที่เป็น "ดัชชี" แห่งชเลสวิช และ ฮ็อลชไตน์ ภาษาราชการมีสองภาษา ภาษาเดนมาร์ก และ ภาษาเยอรมัน และมีอยู่ช่วงหนึ่งที่มีทั้งสภาเดนมาร์กและสภาเยอรมัน[3]

เดนมาร์ก และ นอร์เวย์ยุติการมีประมุขร่วมกันในปี ค.ศ. 1814 ไอซ์แลนด์ที่ตามกฎหมายแล้วเป็นอาณานิคมของเดนมาร์กกลายมาเป็นประเทศอิสระต่อมา

อ้างอิง

แก้

ดูเพิ่ม

แก้