ยุคนีโอจีน
ยุคนีโอจีน (อังกฤษ: Neogene) เป็นช่วงธรณีกาล เริ่มต้นยุคที่ 23.03 ± 0.05 ล้านปีมาแล้วถึง 2.588 ล้านปีมาแล้วก่อนเข้าสู่ยุคควอเทอร์นารี[6] ยุคนีโอจีนเป็นยุคที่ถัดจากยุคพาลีโอจีนของมหายุคซีโนโซอิก ภายใต้ข้อเสนอของ International Commission on Stratigraphy (ICS) ยุคนีโอจีนประกอบไปด้วยสมัยไมโอซีนและสมัยไพลโอซีน[7]
ยุคนีโอจีน | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
23.03 – 2.588 ล้านปีก่อน | |||||||||||
วิทยาการลำดับเวลา | |||||||||||
| |||||||||||
นิรุกติศาสตร์ | |||||||||||
ความเป็นทางการของชื่อ | ทางการ | ||||||||||
ข้อมูลการใช้ | |||||||||||
เทห์วัตถุ | โลก | ||||||||||
การใช้ระดับภาค | ทั่วโลก (ICS) | ||||||||||
การใช้ช่วงเวลา | ธรณีกาลของ ICS | ||||||||||
การนิยาม | |||||||||||
หน่วยวิทยาการลำดับเวลา | ยุค | ||||||||||
หน่วยลำดับชั้นหิน | หินยุค | ||||||||||
ความเป็นทางการของช่วงกาล | ทางการ | ||||||||||
คำนิยามขอบล่าง |
| ||||||||||
ขอบล่าง GSSP | แหล่งเลมเม-การ์โรซีโอ การ์โรซีโอ ประเทศอิตาลี 44°39′32″N 8°50′11″E / 44.6589°N 8.8364°E | ||||||||||
การอนุมัติ GSSP | 1996[4] | ||||||||||
คำนิยามขอบบน |
| ||||||||||
ขอบบน GSSP | แหล่งมองเต ซาน นีโกลา เจลา แคว้นซิซิลี ประเทศอิตาลี 37°08′49″N 14°12′13″E / 37.1469°N 14.2035°E | ||||||||||
การอนุมัติ GSSP | 2009 (เป็นฐานของควอเทอร์นารีและสมัยไพลสโตซีน)[5] | ||||||||||
ข้อมูลชั้นบรรยากาศและภูมิอากาศ | |||||||||||
ปริมาณ O 2 เฉลี่ยในชั้นบรรยากาศ | ประมาณ 21.5 % โดยปริมาตร (108 % ของปัจจุบัน) | ||||||||||
ปริมาณ CO 2 เฉลี่ยในชั้นบรรยากาศ | ประมาณ 280 ppm (1 เท่าของยุคก่อนอุตสาหกรรม) | ||||||||||
อุณหภูมิพื้นผิวเฉลี่ย | ประมาณ 14 °C (สูงกว่าปัจจุบัน 0 °C) |
ยุคนีโอจีนกินเวลาราว 23 ล้านปี ในยุคนั้นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและนกมีการวิวัฒนาการเป็นอันมาก ส่วนสิ่งมีชีวิตอื่นแทบไม่มีการเปลี่ยนแปลง บางทวีปมีการเคลื่อนตัว เหตุการณ์ที่สำคัญคือเกิดการเชื่อมต่อระหว่างทวีปอเมริกาเหนือและทวีปอเมริกาใต้ในตอนปลายของสมัยพลิโอซีน ภูมิอากาศค่อนข้างเย็นก่อนจะเข้าสู่ยุคน้ำแข็งในยุคควอเทอนารี่ มีการปรากฏตัวของบรรพบุรุษสายตรงของมนุษย์
อ้างอิง
แก้- ↑ Krijgsman, W.; Garcés, M.; Langereis, C. G.; Daams, R.; Van Dam, J.; Van Der Meulen, A. J.; Agustí, J.; Cabrera, L. (1996). "A new chronology for the middle to late Miocene continental record in Spain". Earth and Planetary Science Letters. 142 (3–4): 367–380. Bibcode:1996E&PSL.142..367K. doi:10.1016/0012-821X(96)00109-4.
- ↑ Retallack, G. J. (1997). "Neogene Expansion of the North American Prairie". PALAIOS. 12 (4): 380–390. doi:10.2307/3515337. JSTOR 3515337. สืบค้นเมื่อ 2008-02-11.
- ↑ "ICS Timescale Chart" (PDF). www.stratigraphy.org.
- ↑ Steininger, Fritz F.; M. P. Aubry; W. A. Berggren; M. Biolzi; A. M. Borsetti; Julie E. Cartlidge; F. Cati; R. Corfield; R. Gelati; S. Iaccarino; C. Napoleone; F. Ottner; F. Rögl; R. Roetzel; S. Spezzaferri; F. Tateo; G. Villa; D. Zevenboom (1997). "The Global Stratotype Section and Point (GSSP) for the base of the Neogene" (PDF). Episodes. 20 (1): 23–28. doi:10.18814/epiiugs/1997/v20i1/005.
- ↑ Gibbard, Philip; Head, Martin (September 2010). "The newly-ratified definition of the Quaternary System/Period and redefinition of the Pleistocene Series/Epoch, and comparison of proposals advanced prior to formal ratification" (PDF). Episodes. 33: 152–158. สืบค้นเมื่อ 8 December 2020.
- ↑ The ending of the Neogene and the Quaternary's right to exist is still debated among scientists.
- ↑ Lourens, L., Hilgen, F., Shackleton, N.J., Laskar, J., Wilson, D., (2004) “The Neogene Period”. In: Gradstein, F., Ogg, J., Smith, A.G. (Eds.), Geologic Time Scale Cambridge University Press, Cambridge.
ก่อนหน้า บรมยุคโพรเทอโรโซอิก |
บรมยุคฟาเนอโรโซอิก 541 Ma - ปัจจุบัน | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
มหายุคพาลีโอโซอิก 541 Ma - 252 Ma |
มหายุคมีโซโซอิก 252 Ma - 66 Ma |
มหายุคซีโนโซอิก 66 Ma - ปัจจุบัน | ||||||||||
แคมเบรียน | ออร์โดวิเชียน | ไซลูเรียน | ดีโวเนียน | คาร์บอนิเฟอรัส | เพอร์เมียน | ไทรแอสซิก | จูแรสซิก | ครีเทเชียส | พาลีโอจีน | นีโอจีน | ควอเทอร์นารี |