ช่วงอายุซานเคลียน

ช่วงอายุซานเคลียน
	5.333 – 3.600 ล้านปีก่อน PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N ↓
วิทยาการลำดับเวลา
←	วิกฤตความเค็มช่วงอายุเมซซิเนียน
←	การขยายของแพรรีอเมริกาเหนือ
	การแบ่งย่อยของยุคนีโอจีนตาม ICS ปี 2564; มาตราแกนแนวตั้ง: ล้านปีก่อน;
นิรุกติศาสตร์
ความเป็นทางการของชื่อ	ทางการ
ข้อมูลการใช้
เทห์วัตถุ	โลก
การใช้ระดับภาค	ทั่วโลก (ICS)
การใช้ช่วงเวลา	ธรณีกาลของ ICS
การนิยาม
หน่วยวิทยาการลำดับเวลา	ช่วงอายุ
หน่วยลำดับชั้นหิน	หินช่วงอายุ
ความเป็นทางการของช่วงกาล	ทางการ
คำนิยามขอบล่าง	ฐานของเหตุการณ์แม่เหล็กทเวรา (C3n.4n) ซึ่งใหม่กว่า GSSP เพียง 9.6 หมื่นปี (5 วัฏจักรต่อเนื่องกัน)
ขอบล่าง GSSP	ชั้นหินเฮราคลีมิโนอา เฮราคลีมิโนอา คัตโตลิกาเอราเคลีย แคว้นซิซิลี ประเทศอิตาลี; 37°23′30″N 13°16′50″E / 37.3917°N 13.2806°E
การอนุมัติ GSSP	2543
คำนิยามขอบบน	ฐานของการกลับขั้วแม่เหล็กเกาส์/กิลเบิร์ต (C2An/C2Ar)
ขอบบน GSSP	ชั้นหินปันตา ปิกโกลา ปอร์โตเอมเปโดเกล แคว้นซิซิลี ประเทศอิตาลี; 37°17′20″N 13°29′36″E / 37.2889°N 13.4933°E
การอนุมัติ GSSP	มกราคม 2540

ช่วงอายุซานเคลียน (อังกฤษ: Zanclean age) คือช่วงอายุใหม่สุดหรือหินช่วงอายุบนสุดของไพลโอซีนในธรณีกาลสากล กินเวลาตั้งแต่ 5.333 ± 0.005 ล้านปีก่อนถึง 3.6 ± 0.005 ล้านปีก่อน อยู่ถัดจากช่วงอายุเมสซิเนียนของสมัยไมโอซีนและตามด้วยช่วงอายุปีอาเซนเซียน

ภาพในจินตนาการของศิลปินของเหตุการณ์น้ำท่วมเมดิเตอร์เรเนียนเมื่อ 5.3 ล้านปีก่อนในแนวช่องแคบยิบรอลตา (A) จนถึงช่องแคบซิซิลี (F)

ช่วงอายุนี้สัมพันธ์กับหินช่วงอายุในระดับภูมิภาค เช่น หินช่วงอายุโอโปอิเชียน (Opoitian) ของนิวซีแลนด์^[6] และทาบิอาเนียน (Tabianian) หรือ ดาเชียน (Dacian) ของยุโรปกลาง นอกจากนี้ยังสอดคล้องกับตอนปลายของเฮมฟิลเลียนถึงแบลงกันของช่วงอายุสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมบกอเมริกาเหนือ ในรัฐแคลิฟอร์เนีย ช่วงอายุนี้สอดคล้องอย่างคร่าว ๆ กับช่วงกลางของหินช่วงอายุเดลมอนเชียน (Delmontian)^[7]

นิยาม

หินช่วงอายุซานเคลียนถูกเสนอโดยจูเซปเป เซเกวนซาในปี ค.ศ. 1868 ตั้งชื่อตามชื่อของเมืองเมสซีนาบนเกาะซิซิลีในช่วงก่อนยุคโรมันว่าซานกลี

ฐานของหินช่วงอายุซานเคลียน (และหินสมัยไพลโอซีน) ตั้งอยู่ในชั้นบนสุดของหินรุ่นแม่เหล็ก Cr3 (ประมาณ 100,000 ปีก่อนกึ่งหินรุ่นปกติทเวรา C3n.4n) นอกจากนี้ฐานยังอยู่ใกล้กับระดับการสูญพันธุ์ของสัตว์สปีชีส์ Triquetrorhabdulus rugosus ซึ่งเป็นแพลงก์ตอนขนาดเล็กเนื้อปูน (ฐานของส่วนชั้นชีวภาพ CN10b) และ การปรากฏครั้งแรกของแพลงก์ตอนขนาดเล็ก Ceratolithus acutus จุด GSSP สำหรับหินช่วงอายุซานเคลียนอยู่ใกล้กับซากของนครโบราณเฮราคลีมิโนอาบนเกาะซิซิลี ประเทศอิตาลี^[8]

ด้านบนของหินช่วงอายุซานเคลียน (ฐานของหินช่วงอายุปีอาเซนเซียน) คือฐานของหินรุ่นแม่เหล็ก C2An (ฐานของหินรุ่นเกาส์และที่การสูญพันธุ์ของฟอรามินิเฟอราชนิดแพลงก์ตอน Globorotalia margaritae และ Pulleniatina primalis

เหตุการณ์ของช่วงอายุซานเคลียน

น้ำท่วมช่วงอายุซานเคลียน เป็นเหตุการณ์อันเป็นจุดเริ่มต้นของช่วงอายุ และจุดสิ้นสุดของช่วงอายุเมสซิเนียน โดยน้ำไหลจากมหาสมุทรแอตแลนติกผ่านช่องแคบยิบรอลตาร์เข้าท่วม บริเวณเมดิเตอร์เรเนียน ทำให้เหตุการณ์ช่วงอายุเมสซิเนียนซึ่งเป็นเหตุการณ์เมื่อ 5.96 ล้านปีก่อนในช่วงอายุเมสซิเนียน สมัยไมโอซีน ซึ่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียนเกิดระเหยไปบางส่วนหรือทั้งหมดนั้นสิ้นสุดลง^[9]
การทับถมในเอเวอร์เกลดส์ซึ่งเป็นการทับถมเมื่อน้ำในเขตร้อนเริ่มไหลย้อนกลับในตอนปลายของช่วงอายุซานเคลียน^[10]

อ้างอิง

↑ Krijgsman, W.; Garcés, M.; Langereis, C. G.; Daams, R.; Van Dam, J.; Van Der Meulen, A. J.; Agustí, J.; Cabrera, L. (1996). "A new chronology for the middle to late Miocene continental record in Spain". Earth and Planetary Science Letters. 142 (3–4): 367–380. Bibcode:1996E&PSL.142..367K. doi:10.1016/0012-821X(96)00109-4.
↑ Retallack, G. J. (1997). "Neogene Expansion of the North American Prairie". PALAIOS. 12 (4): 380–390. doi:10.2307/3515337. JSTOR 3515337. สืบค้นเมื่อ 2008-02-11.
↑ "ICS Timescale Chart" (PDF). www.stratigraphy.org.
↑ Van Couvering, John; Castradori, Davide; Cita, Maria; Hilgen, Frederik; Rio, Domenico (September 2000). "The base of the Zanclean Stage and of the Pliocene Series" (PDF). Episodes. 23: 179–187.
↑ Castradori, D.; D. Rio; F. J. Hilgen; L. J. Lourens (1998). "The Global Standard Stratotype-section and Point (GSSP) of the Piacenzian Stage (Middle Pliocene)" (PDF). Episodes. 21 (2): 88–93. doi:10.18814/epiiugs/1998/v21i2/003. สืบค้นเมื่อ 26 December 2020.
↑ Gradstein, F.M.; Ogg, J.G.; Schmitz, M.D.; Ogg, G.M. (editors) (2012). The Geologic Timescale 2012. Elsevier. pp. 936–937. ISBN 978-0-44-459390-0.{{cite book}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
↑ Allaby, Ailsa; Michael Allaby (1999). "Delmontian". A Dictionary of Earth Sciences. Encyclopedia.com. สืบค้นเมื่อ 10 Dec 2009. A stage in the Upper Tertiary of the west coast of N. America
↑ Van Couvering et al. (2000)
↑ A high-resolution stratigraphic framework for the latest Messinian events in the Mediterranean area. vol. 5, nos. 3-4, pp. 323-342, text-figures 1-9, 2008. "Archived copy" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ January 21, 2012. สืบค้นเมื่อ December 10, 2009.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)
↑ The Geology of the Everglades and Adjacent Areas. ISBN 9781420045598.

เอกสารข้อมูล

Castradori, D.; Rio, D.; Hilgen, F.J. & Lourens, L.J.; 1998: The Global Standard Stratotype section and Point (GSSP) of the Piacenzian Stage (Middle Pliocene), Episodes, 21(2): pp 88–93.
Gradstein, F.M.; Ogg, J.G. & Smith, A.G. (eds.) (2005) A Geologic Time Scale 2004 Cambridge University Press, Cambridge, UK, ISBN 0-521-78142-6.
Giuseppe Seguenza; 1868: La Formation Zancléenne, ou recherches sur une nouvelle formation tertiaire, Bulletin de la Société Géologique de France, séries 2, 25: 465-485. (ในภาษาฝรั่งเศส)
Van Couvering, J.A.; Castradori, D.; Cita, M.B.; Hilgen, F.J. & Rio, D.; 2000: The base of the Zanclean Stage and of the Pliocene Series, Episodes, 23(3): pp 179–187.

แหล่งข้อมูลอื่น

ช่วงอายุซานเคลียน ที่ ฐานข้อมูล GeoWhen (อังกฤษ)
เส้นเวลาของยุคนีโอจีน ที่เว็บไซต์ของคณะกรรมาธิการย่อยเพื่อสารสนเทศการลำดับชั้นหินของ ICS (อังกฤษ)
เส้นเวลาของยุคนีโอจีน ที่เว็บไซต์ของเครือข่ายชาวนอร์เวย์เพื่อการบันทึกชายฝั่งทางธรณีวิทยาและการลำดับชั้นหิน (อังกฤษ)

[Krijgsman1996-1] Krijgsman, W.; Garcés, M.; Langereis, C. G.; Daams, R.; Van Dam, J.; Van Der Meulen, A. J.; Agustí, J.; Cabrera, L. (1996). "A new chronology for the middle to late Miocene continental record in Spain". Earth and Planetary Science Letters. 142 (3–4): 367–380. Bibcode:1996E&PSL.142..367K. doi:10.1016/0012-821X(96)00109-4.

[Retallack1997-2] Retallack, G. J. (1997). "Neogene Expansion of the North American Prairie". PALAIOS. 12 (4): 380–390. doi:10.2307/3515337. JSTOR 3515337. สืบค้นเมื่อ 2008-02-11.

[3] "ICS Timescale Chart" (PDF). www.stratigraphy.org.

[4] Van Couvering, John; Castradori, Davide; Cita, Maria; Hilgen, Frederik; Rio, Domenico (September 2000). "The base of the Zanclean Stage and of the Pliocene Series" (PDF). Episodes. 23: 179–187.

[5] Castradori, D.; D. Rio; F. J. Hilgen; L. J. Lourens (1998). "The Global Standard Stratotype-section and Point (GSSP) of the Piacenzian Stage (Middle Pliocene)" (PDF). Episodes. 21 (2): 88–93. doi:10.18814/epiiugs/1998/v21i2/003. สืบค้นเมื่อ 26 December 2020.

[Gradstein_et-al_2012-6] Gradstein, F.M.; Ogg, J.G.; Schmitz, M.D.; Ogg, G.M. (editors) (2012). The Geologic Timescale 2012. Elsevier. pp. 936–937. ISBN 978-0-44-459390-0.{{cite book}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)

[7] Allaby, Ailsa; Michael Allaby (1999). "Delmontian". A Dictionary of Earth Sciences. Encyclopedia.com. สืบค้นเมื่อ 10 Dec 2009. A stage in the Upper Tertiary of the west coast of N. America

[8] Van Couvering et al. (2000)

[9] A high-resolution stratigraphic framework for the latest Messinian events in the Mediterranean area. vol. 5, nos. 3-4, pp. 323-342, text-figures 1-9, 2008. "Archived copy" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ January 21, 2012. สืบค้นเมื่อ December 10, 2009.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)

[book-10] The Geology of the Everglades and Adjacent Areas. ISBN 9781420045598.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]