มิสเอิร์ธ

มิสเอิร์ธ
ก่อตั้ง	2544
ประเภท	การประกวดความงาม
สํานักงานใหญ่	มะนิลา
ที่ตั้ง	ฟิลิปปินส์;
ภาษาทางการ	อังกฤษ
ประธานบริหาร	เรมอน มอนซอน
บุคลากรหลัก	โรรายน์ ซคัต
เว็บไซต์	official website

มิสเอิร์ธ (อังกฤษ: Miss Earth) เป็นการประกวดนางงามในฟิลิปปินส์ โดยชูแนวคิดรณรงค์ความตระหนักต่อสิ่งแวดล้อม^[1]^[2]

ตั้งแต่เริ่มก่อตั้ง การประกวดส่วนใหญ่จัดขึ้นที่ฟิลิปปินส์, ในเดือนตุลาคมหรือพฤศจิกายน, แต่เวียดนามและออสเตรียก็เป็นเจ้าภาพงานนี้เช่นกัน ตั้งแต่ 2002, มีการถ่ายทอดสดทั่วประเทศผ่านทาง ABS-CBN (ยกเว้นในปี 2018 เมื่อ GMA Network ออกอากาศการประกวด) และ Studio 23 (จนกว่าจะปิดตัวลงในปี 2014), ด้วยการออกอากาศทางโทรทัศน์ระหว่างประเทศกว่า 80 ประเทศผ่าน Star World (เปลี่ยนชื่อเป็น Fox Life) และ The Filipino Channel.^[3]^[4]^[5]

ผู้ครองตำแหน่งในแต่ละปีจะอุทิศตนเพื่อส่งเสริมโครงการเฉพาะ, มักกล่าวถึงปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมและความท้าทายระดับโลกอื่นๆ^[6]^[7] ผ่านทัวร์โรงเรียน, กิจกรรมปลูกต้นไม้, การรณรงค์ตามท้องถนน, การทำความสะอาด, การพูดจา, ทัวร์ห้างสรรพสินค้า, สื่อมวลชน, งานแสดงสินค้าด้านสิ่งแวดล้อม, โปรแกรมเล่าเรื่องสำหรับเด็ก, งานแสดงแฟชั่นเชิงนิเวศ และกิจกรรมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมอื่นๆ.^[8]^[9]^[10]

ผู้ได้รับรางวัลมิสเอิร์ธจะได้เป็นโฆษกมูลนิธิมิสเอิร์ธ โครงการสิ่งแวดล้อม แห่งสหประชาชาติ (UNEP) และองค์กรด้านสิ่งแวดล้อมอื่นๆ.^[11]^[12]^[13] มูลนิธิมิสเอิร์ธยังทำงานร่วมกับหน่วยงานด้านสิ่งแวดล้อมและกระทรวงของประเทศที่เข้าร่วม ภาคเอกชนและองค์กรต่างๆ รวมถึงมูลนิธิสัตว์ป่าโลก (WWF).^[14]^[15]^[16]

มิสเอิร์ธคนปัจจุบันคือ มีนา ซู ชเว จากเกาหลีใต้ ได้รับการสวมมงกุฎในวันที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2565

เจ้าภาพในการจัดประกวดแก้ไข

การประกวดมิสเอิร์ธนั้น ส่วนใหญ่จะจัดประกวดในประเทศฟิลิปปินส์ บางปีกองประกวดอาจจะพาสาวงามไปเก็บตัวหรือพาไปประกวดที่ประเทศอื่นซึ่งจะไปประกวดที่ไหนนั้นจะขึ้นอยู่กับคำสั่งของกองประกวดในปีนั้น ๆ

รูปแบบการประกวดแก้ไข

เวทีการประกวดมิสเอิร์ธในช่วงยุคแรกของการประกวด (ปี 2001 - 2003) กองประกวดนั้นจะคัดเลือกสาวงาม 10 คนสุดท้ายที่ความพร้อมและความสามารถผ่านเข้ารอบ จากนั้นจึงคัดให้เหลือ 8 และ 4 คนสุดท้าย และในยุคปัจจุบัน (ปี 2004 - ปัจจุบัน) ในรอบแรกจะคัดให้เหลือ 16 คน จากนั้นจึงคัดให้เหลือ 8 และ 4 คนสุดท้าย แล้วจึงคัดหาผู้ชนะต่อไป

ในการประกวดมิสเอิร์ธ เมื่อมีการประกาศผลแล้ว จะชื่อประจำตำแหน่งต่าง ๆ เช่นชนะเลิศือมิสเอิร์ท รองชนะเลิศทั้ง 3 คนจะมีชื่อตำแหน่งว่ามิสเอิร์ธแอร์ มิสเอิร์ธวอเตอร์ มิสเอิร์ธไฟเออร์ (มีตำแหน่งที่เท่ากัน)^{[ต้องการอ้างอิง]}

ของรางวัลที่ผู้ชนะจะได้รับแก้ไข

มงกุฎรูปแบบเก่าแก้ไข

มงกุฎรูปเก่านั้นมีอยู่ 2 แบบโดยแบบแรกนั้นใช้ในปี 2001 ซึ่งเป็นรูปแบบมงกุฏแบบ ชวารอสกี้ และแบบที่ 2 นั้นเริ่มใช้ตั้งแต่ปี 2002 - 2007 และเป็นการใช้ติดต่อกันเป็นเวลา 8 ปี จึงทำให้ตัวมงกุฏนั้นเกิดการชำรุดเสียหาย โดยการออกแบบตัวมงกุฎนั้นจะมีแนวคิดจากการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมเป็นหลัก และถูกออกแบบโดย มัลติอวอร์ด ซึ่งตัวมงกุฎนั้นจะประกอบไปด้วย เงิน สแนเลท ซึ่งเป็นส่วนประกอบของโครงมงกุฎ แต่ยังคงรูปแบบของชวารอสกี้แบบเดิม และตัวมงกุฎนั้นจะประดับด้วยเพชรพลอย สีแดง และสีฟ้า และมีไข่มุกชวารอสกี้เป็นส่วนประดับเพิ่มเติมอีกด้วย

มงกุฎรูปแบบใหม่แก้ไข

มงกุฎรูปแบบใหม่นี้ถูกใช้ขึ้นเมื่อปี 2008 ทำจากโลหะซึ่งเป็นเงิน ทอง และสแทนเลท เป็นส่วนประกอบของโครงมงกุฎ อัญมณีที่ใช้ประดับตัวมงกุฎนั้นได้มาจากการบริจาคจาก 80 ประเทศ และเป็นอัญมณีที่ขึ้นชื่อของแต่ละประเทศนั้น ตัวมงกุฎนั้นแบ่งได้เป็น 3 ส่วนคือ

ดอกไม้ ที่อยู่บริเวณตรงกลางของตัวมงกุฎ การออกแบบนั้นได้แรงบรรดาลใจจาก นักกวีชาวสหรัฐอเมริกา ที่ชื่อ ราฟ วอลโด อีเมอซัน
ตัวเกลียวที่อยู่บริเวณรอบๆตัวดอกไม้ แสดงให้เห็นถึงอำนาจและศักดิ์ศรีของเพศหญิง
คลื่นที่อยู่บริเวณท้ายเชื่อมกับตัวเกลียวของตัวมงกุฎ แสดงให้เห็นถึงความสุภาพ สามัคคี และการร่วมมือกัน

เครื่องประดับแก้ไข

นอกจากมงกุฎที่ผู้ชนะและรองทั้ง 3 คนจะได้รับแล้ว ทั้ง 4 คนยังจะได้ชุดเครื่องประดับเป็นของรางวัลอีกหนึ่งอย่างซึ่งชุดเครื่องประดับพวกนี้ถูกสร้างและออกแบบโดย บริษัท โรโมน่า เฮอร์ ไฟน์ จำกัด^{[ต้องการอ้างอิง]} ซึ่งได้แรงบัลดาลใจมาจากขยะ ราคาของชุดเครื่องประดับของผู้ชนะจะประมาณ 250 ดอลล่าห์สหรัฐฯ ส่วนของรองทั้ง 3 นั้นราคาจะประมาณ 10000 ดอลล่าห์สหรัฐฯ ซึ่งตัวเครื่องประดับนั้นจะออกแบบลวดลายตามตำแหน่งที่ได้รับ

มิสเอิร์ท จะได้รับสร้อยคอและต่างหูที่มี จี้เป็นรูปดอกไม้และตัวของสายนั้นจะเป็นรูปผีเสื้อมีทั้งสีเหลืองและสีขาว อัญมณีที่ใช้เช่น ทัวร์มาลีน บุษราคัม ไพฑูรย์ เพชร และพลอยสังเคราะห์ น้ำหนักรวม 56 กะรัต เพชร 3.0 กะรัต สร้อยคอยาว 17 นิ้ว และต่างหูยาว 3 นิ้ว
มิสเอิร์ธแอร์ จะได้รับสร้อยคอและต่างหูที่มี ลักษณะเป็นคลื่นและเกลียวมีสีเหลืองและขาว ทอง 14K ประดับด้วยอัญมณีสีและเพชร อัญมณีที่ใช้เป็นพลอยสีเหลืองและทอง มีน้ำหนักรวม 65 กรัม สร้อยคอยาว 17 นิ้ว และต่างหูยาว 3 นิ้ว
มิสเอิร์ธวอเตอร์ จะได้รับสร้อยคอและต่างหูที่เป็นรูปคลื่นและมีจี้เป็นรูปปลา ประดับด้วยอัญมณีสีเหลืองและฟ้า ไพรินสีน้ำเงิน น้ำหนักรวม 78 กรัม สร้อยยาว 17 นิ้วและต่างหูยาว 3 นิ้ว
สเอิร์ธไฟเออร์ จะได้รับสร้อยคอและต่างหู เป็นลายประกายไฟจะใช้อัญมณีเป็นเพชรพลอยสีเหลืองและฟ้าและใช้หยกจากประเทศมาเลเซีย ซึ่งน้ำหนักรวมจะประมาณ 87.7 กรัม ซึ่งตัวสร้อยจะยาว 17 นิ้ว และตัวต่างหูยาว 3 นิ้ว

นอกจากนี้ทั้ง 4 คนยังจะได้รับสร้อยคอที่มีสัญลักษณ์ประจำตำแหน่งที่ตัวเองได้ดำรงตำแหน่งอีกด้วย

ผู้ดำรงตำแหน่งแก้ไข

ดูบทความหลักที่ รายนามผู้ครองตำแหน่งมิสเอิร์ธ

ปี	ประเทศ	ผู้ดำรงตำแหน่ง	สถานที่จัดประกวด	ผู้เข้าประกวด
2022	เกาหลีใต้	มีนา ซู ชเว (Mina Sue Choi)	มะนิลา, ฟิลิปปินส์	86
2021	เบลีซ	เดซทินี่ย์ แวคเนอร์ (Destiny Wagner)	ฟิลิปปินส์ (ออนไลน์)	89
2020	สหรัฐ	ลินด์ซีย์ คอฟฟีย์ (Lindsey Coffey)	ฟิลิปปินส์ (ออนไลน์)	84
2019	ปวยร์โตรีโก	เนลิส ปิเมนเตล (Nellys Pimentel)	ปาไซซิตี, ฟิลิปปินส์	85
2018	เวียดนาม	เหงียน เฟือง คั้ญ (Nguyễn Phương Khánh)	ปาไซซิตี, ฟิลิปปินส์	87

ทำเนียบแก้ไข

ปี	มิสเอิร์ธ	รองชนะเลิศ
ปี	มิสเอิร์ธ	มิสเอิร์ธแอร์ (รองอันดับ 1)	มิสเอิร์ธวอเตอร์ (รองอันดับ 2)	มิสเอิร์ธไฟเออร์ (รองอันดับ 3)
2022	เกาหลีใต้ มีนา ซู ชเว	ออสเตรเลีย เชอริแดน มอทร็อค	ปาเลสไตน์ นาดีน อาย็อบ	โคลอมเบีย แอนเดรีย อาเกียเรียล่า
2021	เบลีซ เดซทินี่ย์ แวคเนอร์	สหรัฐ มาริสา บัตเลอร์	ชิลี โรมินา เดเนคเก้น	ไทย จรีรัตน์ เพชรโสม
2020	สหรัฐ ลินด์ซีย์ คอฟฟีย์	เวเนซุเอลา สเตฟานี ซรีค	ฟิลิปปินส์ ร็อกแซนน์ อัลลิสัน บาเยนส์	เดนมาร์ก มิชาลา รูบินสไตน์
2019	ปวยร์โตรีโก เนลลีส์ พิเมนเทล	สหรัฐ เอมานี แดวิส	เช็กเกีย คลารา วาฟรุสโควา	เบลารุส อลิสา มัญโญนก
2018	เวียดนาม เหงียน เฟือง คั้ญ	ออสเตรีย เมลานี แมเดอร์	โคลอมเบีย บาเลเรีย อาโยส	เม็กซิโก มาลิสซา ฟลอเรส
2017	ฟิลิปปินส์ กาเรน อิบัสโก	ออสเตรเลีย นีนา โรเบิร์ตสัน	โคลอมเบีย ฆูลิอานา ฟรังโก	รัสเซีย ลาดา อากิโมวา
2016	เอกวาดอร์ กาเตริน เอสปิน	โคลอมเบีย มิเชล โกเมซ	เวเนซุเอลา สเตฟานี เดอ ซอร์ซี	บราซิล บรูนา ซานาร์โด (ถอนตัว)
2016	เอกวาดอร์ กาเตริน เอสปิน	โคลอมเบีย มิเชล โกเมซ	เวเนซุเอลา สเตฟานี เดอ ซอร์ซี	สหรัฐ คอร์ริน สเตลลาคิส (แทน)
2015	ฟิลิปปินส์ อันเจเลีย อง	ออสเตรเลีย ดายันนา กราเกดา	สหรัฐ บริตทานี เพยน์	บราซิล ธีสซ่า ซิกเคิร์ต
2014	ฟิลิปปินส์ เจมี เฮร์เรลล์	สหรัฐ แอนเดรีย นิว	เวเนซุเอลา ไมรา โรดริเกซ	รัสเซีย อนาสตาเซีย ตรูโซวา
2013	เวเนซุเอลา อาลิซ เอนริช	ออสเตรีย เคเทีย แวคเนอร์	ไทย ปุณิกา กุลสุนทรรัตน์ (ถูกปลด)	เกาหลี แคเธอรินา ชเว
2012	เช็กเกีย แตเรซา ไฟก์โซวา	ฟิลิปปินส์ สเตฟานี สเตฟาโนวิตซ์	เวเนซุเอลา ออสมาริเอล บียาโลโบส	บราซิล กามึลลา แบรนท์
2011	เอกวาดอร์ ออลกา อาลาวา	บราซิล ดรายลี เบนเน็ตโทน	ฟิลิปปินส์ อาเธนา อิมพีเรียล	เวเนซุเอลา กาโรไลน์ เมดินา
2010	อินเดีย นิโคล ฟาเรีย	เอกวาดอร์ เจนนิเฟอร์ ปาซมิญโญ (ถอนตัว)	ไทย วรรษพร วัฒนากุล	ปวยร์โตรีโก เยดี บอสเกซ
2010	อินเดีย นิโคล ฟาเรีย	รัสเซีย วิกตอเรีย ชูกินา (แทน)	ไทย วรรษพร วัฒนากุล	ปวยร์โตรีโก เยดี บอสเกซ
2009	บราซิล ลาริสซา รามอส	ฟิลิปปินส์ แซนดรา ซีเฟอร์ต	เวเนซุเอลา เจสสิกา บาร์โบซา	สเปน อเลฆานดรา เอเชบาร์เรีย
2008	ฟิลิปปินส์ คาร์ลา เฮนรี	แทนซาเนีย มิเรียม โอเด็มบา	เม็กซิโก อาบิเกล เอลิซัลเด	บราซิล ทาเทียน อัลเวส
2007	แคนาดา เจสซิกา ทริสโก	อินเดีย พูจา ชิตโกเปการ์	เวเนซุเอลา ซิลวานา ซานตาเอลลา	สเปน อังเฆลา โกเมซ
2006	ชิลี อิล เอร์นันเดซ	อินเดีย อัมรุตา ปัตกี	ฟิลิปปินส์ เคธี อันตาลัน	เวเนซุเอลา มาริอัน ปูเกลีย
2005	เวเนซุเอลา อาเลกซานดรา บราอุน	สาธารณรัฐโดมินิกัน อาเมล ซานตานา	โปแลนด์ คาทาริซนา โบโรวิชซ์	เซอร์เบียและมอนเตเนโกร โจวานา มายาโนวิช
2004	บราซิล ปริสซิลลา เมย์เรลลิส	มาร์ตีนิก มูริเอลล์ เซลิเมเน	ตาฮีตี คาฮายา ลูซาจ (สเตฟานี เลซาจ)	ปารากวัย ยานินา กอนซาเลซ
2003	ฮอนดูรัส ดาเนีย ปรินซ์	บราซิล ปริสชิลา โปเลเซดู ซานโดนา	คอสตาริกา มาริอาเนลา เซเลโดน โบลาญโญส	โปแลนด์ มาร์ตา มัตยาซิค
2002	บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา เจลา กลาวอวิช (ถูกปลด)	ยูโกสลาเวีย สลัดจานา โบโซวิช (เดิมที มิสเอิร์ธวอเตอร์)	กรีซ จูเลียนา แพทริเซีย ดรอสซู (เดิมที มิสเอิร์ธไฟเออร์)	ฟินแลนด์ เอลินา เฮอร์ฟ (กลายเป็น มิสเอิร์ธไฟเออร์)
2002	เคนยา วินเฟรด ออมเวควี (แทน)			ฟินแลนด์ เอลินา เฮอร์ฟ (กลายเป็น มิสเอิร์ธไฟเออร์)
ปี	มิสเอิร์ธ	รองชนะเลิศ
ปี	มิสเอิร์ธ	มิสเอิร์ธวินด์ (รองอันดับ 1)	มิสเอิร์ธวอเตอร์ (รองอันดับ 2)	มิสเอิร์ธไฟเออร์ (รองอันดับ 3)
2001	เดนมาร์ก แคทารีนา ซเวนส์เซิน	บราซิล ซิโมเน เรจิส	คาซัคสถาน มาร์การิตา ครัชต์โซวา	อาร์เจนตินา ดานิเอลา สตูกัน

ทำเนียบมิสเอิร์ธแก้ไข

มิสเอิร์ธ 2018
เหงียน เฟือง คั้ญ
เวียดนาม
มิสเอิร์ธ 2017
กาเรน อิบัสโก
ฟิลิปปินส์
มิสเอิร์ธ 2015
อันเจเลีย โอง
ฟิลิปปินส์
มิสเอิร์ธ 2014
เจมี เฮร์เรลล์
ฟิลิปปินส์
มิสเอิร์ธ 2012
เตเรซา ไฟก์โซวา
เช็กเกีย
มิสเอิร์ธ 2008
คาร์ลา เฮนรี
ฟิลิปปินส์
มิสเอิร์ธ 2006
ฮิล เฮร์นันเดซ
ชิลี
มิสเอิร์ธ 2005
อาเล็กซานดรา บราอุน
เวเนซุเอลา

องค์กรมิสเอิร์ธแก้ไข

องค์กรมิสเอิร์ธ เป็นองค์การในปัจจุบันที่เป็นเจ้าของและดำเนินการประกวดมิสเอิร์ธ และมิสฟิลิปปินส์เอิร์ธ สำนักงานใหญ่อยู่ที่มะนิลา, ฟิลิปปินส์ โดยของเจ้าองค์การคือ Carousel Productions ประธานกองประกวดคนปัจจุบันคือ Ramon Monzon องค์การขายสิทธิทางโทรทัศน์ให้กับการประกวดในประเทศอื่น ๆ

ผู้ครองตำแหน่งองค์กรมิสเอิร์ธแก้ไข

ด้านล่างนี้เป็นรายนามผู้ครองตำแหน่งทั้งหมดขององค์กรมิสเอิร์ธในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

ปี	มิสเอิร์ธ	ประเทศ	มิสฟิลิปปินส์เอิร์ธ	จังหวัด
2022	มีนา ซู ชเว	เกาหลีใต้	Jenny Ramp	ตาร์ลัก
2021	เดซทินี่ย์ แวคเนอร์	เบลีซ	Naelah Alshorbaji	ปารานาคิว
2020	ลินด์ซีย์ คอฟฟีย์	สหรัฐ	Roxanne Allison Baeyens	บาเกียว
2019	เนลลีส์ พิเมนเทล	ปวยร์โตรีโก	Janelle Tee	ปาซิก
2018	เหงียน เฟือง คั้ญ	เวียดนาม	Silvia Celeste Cortesi	โรม
2017	กาเรน อิบัสโก	ฟิลิปปินส์	Karen Ibasco	มะนิลา
2016	กาเตริน เอสปิน	เอกวาดอร์	Loren Mar Artajos (แทน)	ฮีลากังอีโลโคส
			Kiara Giel Gregorio (ลาออก)	ลอนดอน
			Imelda Schweighart (ปลด)	ปาลาวัน
2015	อันเจเลีย อง	ฟิลิปปินส์	Angelia Gabrena Ong	มะนิลา
2014	เจมี เฮร์เรลล์	ฟิลิปปินส์	Jamie Herrell	เซบู
2013	อาลิซ เอนริช	เวเนซุเอลา	Angelee Claudette delos Reyes	ซัมบาเลส
2012	แตเรซา ไฟก์โซวา	เช็กเกีย	Stephany Dianne Stefanowitz	มะนิลา
2011	ออลกา อาลาวา	เอกวาดอร์	Athena Mae Imperial	เอาโรรา
2010	นิโคล ฟาเรีย	อินเดีย	Kris Psyche Resus	เคโซน
2009	ลาริสซา รามอส	บราซิล	Sandra Inez Seifert	คันลูรังเนโกรส
2008	คาร์ลา เฮนรี	ฟิลิปปินส์	Karla Paula Henry	เซบู
2007	เจสซิกา ทริสโก	แคนาดา	Jeanne Harn	รีซัล
2006	อิล เอร์นันเดซ	ชิลี	Catherine Untalan	มะนิลา
2005	อาเลกซานดรา บราอุน	เวเนซุเอลา	Genebelle Raagas	ปัมปังกา
2004	ปริสซิลลา เมย์เรลลิส	บราซิล	Tamera Marie Szijarto	มะนิลา
2003	ดาเนีย ปรินซ์	ฮอนดูรัส	Laura Marie Dunlap	ปัมปังกา
2002	เจลา กลาวอวิช (ปลด)	บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา	April Ross Perez	ตีโมกซัมบวงกา
2002	วินเฟรด ออมเวควี (แทน)	เคนยา	April Ross Perez	ตีโมกซัมบวงกา
2001	แคทารีนา ซเวนส์เซิน	เดนมาร์ก	Carlene Aguilar	มะนิลา

ดูเพิ่มแก้ไข

รายการประกวดความงาม

อ้างอิงแก้ไข

↑ New York Times, World News (2003-10-30). "Afghanistan: Anti-Pageant Judges". The New York Times Company. สืบค้นเมื่อ 2009-01-03.
↑ News, Reuters (2004-10-25). "Miss Earth 2004 beauty pageant". China Daily. สืบค้นเมื่อ 2007-10-23. {{cite news}}: |last= มีชื่อเรียกทั่วไป (help)
↑ Palmero, Paul (June 18, 2005). "Pageant History". Pageant Almanac. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 12, 2008. สืบค้นเมื่อ January 7, 2008.{{cite news}}: CS1 maint: unfit URL (ลิงก์)
↑ Fullarton, Clair (May 15, 2008). "Beauty queen auctions dress". kilmarnock Standard, United Kingdom, Scottish & Universal Newspapers Limited. สืบค้นเมื่อ January 2, 2009.
↑ "Miss Earth 2007". ABS-CBN News. December 18, 2007. สืบค้นเมื่อ January 7, 2008.^{[ลิงก์เสีย]}
↑ News Online, Reuters (October 8, 2004). "Contestants of Miss Earth 2004 beauty pageant". The Tribune India. สืบค้นเมื่อ December 15, 2007.
↑ Nkurunziza, Sam (March 30, 2008). "The most beautiful girl in the world". The Sunday Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 13, 2013. สืบค้นเมื่อ September 3, 2012.
↑ Gilbert, Julie (July 12, 2014). "Hamilton woman Amy Meisak is hoping to win Miss Earth 2014". Daily Record (Scotland). สืบค้นเมื่อ January 9, 2016.
↑ Schuck, Lorraine (September 20, 2012). "Miss Earth winners work hand-in-hand" (PDF). Miss Earth Website. สืบค้นเมื่อ September 24, 2012.
↑ "Caerphilly beauty queen takes on the world". South Wales Argus. Gannett Company Newsquest Media (Southern) Ltd. September 18, 2013. สืบค้นเมื่อ July 30, 2022.
↑ Steinberg, Jessica. "Miss Earth pulls for Palestine". 3 November 2014. The Times of Israel. สืบค้นเมื่อ January 27, 2016.
↑ Sieczkowski, Cavan (December 4, 2011). "Miss Earth 2011 Crowned, Miss Ecuador Wins the Title". International Business Times. BT Media Inc. สืบค้นเมื่อ January 27, 2016.
↑ Borja, Tessa (October 17, 2007). "Jennifer Neves is Miss Earth Guam". Marianas Variety News, Guam Edition. สืบค้นเมื่อ September 10, 2008.
↑ Waddington, Sarah (September 19, 2014). "Plymouth engineering student hopes to "change the future" by competing for Miss Earth England". The Herald (Plymouth). สืบค้นเมื่อ January 9, 2016.^{[ลิงก์เสีย]}
↑ Bobby T., Yalong (January 4, 2016). "A haphazard scrutiny and pragmatic dissertation on Philippine pageantry". Asian Journal. สืบค้นเมื่อ January 9, 2016.
↑ Macauley, Richard (November 24, 2015). "China's latest censorship battlefield is global beauty pageants". Quartz. Goldman Sachs. สืบค้นเมื่อ January 27, 2016.

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข

เว็บไซต์การประกวดอย่างเป็นทางการ

[1] New York Times, World News (2003-10-30). "Afghanistan: Anti-Pageant Judges". The New York Times Company. สืบค้นเมื่อ 2009-01-03.

[chinadaily.com.cn/english/doc/2004-10/25/content_385531.htm-2] News, Reuters (2004-10-25). "Miss Earth 2004 beauty pageant". China Daily. สืบค้นเมื่อ 2007-10-23. {{cite news}}: |last= มีชื่อเรียกทั่วไป (help)

[almanac-history-3] Palmero, Paul (June 18, 2005). "Pageant History". Pageant Almanac. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 12, 2008. สืบค้นเมื่อ January 7, 2008.{{cite news}}: CS1 maint: unfit URL (ลิงก์)

[4] Fullarton, Clair (May 15, 2008). "Beauty queen auctions dress". kilmarnock Standard, United Kingdom, Scottish & Universal Newspapers Limited. สืบค้นเมื่อ January 2, 2009.

[5] "Miss Earth 2007". ABS-CBN News. December 18, 2007. สืบค้นเมื่อ January 7, 2008.^{[ลิงก์เสีย]}

[tribuneindithe_a.com/2004/20041008/world.htm-6] News Online, Reuters (October 8, 2004). "Contestants of Miss Earth 2004 beauty pageant". The Tribune India. สืบค้นเมื่อ December 15, 2007.

[beautiful-girl-7] Nkurunziza, Sam (March 30, 2008). "The most beautiful girl in the world". The Sunday Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 13, 2013. สืบค้นเมื่อ September 3, 2012.

[8] Gilbert, Julie (July 12, 2014). "Hamilton woman Amy Meisak is hoping to win Miss Earth 2014". Daily Record (Scotland). สืบค้นเมื่อ January 9, 2016.

[environmental-projects-9] Schuck, Lorraine (September 20, 2012). "Miss Earth winners work hand-in-hand" (PDF). Miss Earth Website. สืบค้นเมื่อ September 24, 2012.

[caerphilly-beauty-10] "Caerphilly beauty queen takes on the world". South Wales Argus. Gannett Company Newsquest Media (Southern) Ltd. September 18, 2013. สืบค้นเมื่อ July 30, 2022.

[mep-unep-11] Steinberg, Jessica. "Miss Earth pulls for Palestine". 3 November 2014. The Times of Israel. สืบค้นเมื่อ January 27, 2016.

[ecuador-crowned-12] Sieczkowski, Cavan (December 4, 2011). "Miss Earth 2011 Crowned, Miss Ecuador Wins the Title". International Business Times. BT Media Inc. สืบค้นเมื่อ January 27, 2016.

[13] Borja, Tessa (October 17, 2007). "Jennifer Neves is Miss Earth Guam". Marianas Variety News, Guam Edition. สืบค้นเมื่อ September 10, 2008.

[engineering-student-14] Waddington, Sarah (September 19, 2014). "Plymouth engineering student hopes to "change the future" by competing for Miss Earth England". The Herald (Plymouth). สืบค้นเมื่อ January 9, 2016.^{[ลิงก์เสีย]}

[haphazard-scrutiny-15] Bobby T., Yalong (January 4, 2016). "A haphazard scrutiny and pragmatic dissertation on Philippine pageantry". Asian Journal. สืบค้นเมื่อ January 9, 2016.

[china-censorship-16] Macauley, Richard (November 24, 2015). "China's latest censorship battlefield is global beauty pageants". Quartz. Goldman Sachs. สืบค้นเมื่อ January 27, 2016.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]