มาฮาดีร์ โมฮามัด
บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
นายแพทย์ ตุน มาฮาดีร์ บิน โมฮามัด (มลายู: Tun Mahathir bin Mohamad, ยาวี: محاضير بن محمد) เป็นอดีตนายกรัฐมนตรีสองสมัยของประเทศมาเลเซีย เคยดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการหลายกระทรวง ได้แก่ กระทรวงการคลัง, มหาดไทย, กลาโหม, การค้าและอุตสาหกรรม และศึกษาธิการ เขาชนะการเลือกตั้งทั่วไปในประเทศมาเลเซีย พ.ศ. 2561
มาฮาดีร์ โมฮามัด | |
---|---|
محاضير محمد | |
นายกรัฐมนตรีมาเลเซีย คนที่ 4 และ 7 | |
ได้รับเกียรติเป็น บิดาแห่งการปรับปรุงให้ทันสมัย Bapa Pemodenan باڤ ڤمودنن | |
ดำรงตำแหน่ง 16 กรกฎาคม 2524 – 31 ตุลาคม 2546 (22 ปี 107 วัน) | |
กษัตริย์ | สมเด็จพระราชาธิบดีสุลต่านฮัจญี อาห์หมัด ชาห์ สมเด็จพระราชาธิบดีอิสกันดาร์ สมเด็จพระราชาธิบดีสุลต่านอัซลัน มูฮิบบุดดิน ชาห์ สมเด็จพระราชาธิบดีตวนกู จาฟาร์ สมเด็จพระราชาธิบดีซาลาฮุดดีน อับดุล อาซิซ สมเด็จพระราชาธิบดีตวนกู ไซอิด ซิรอญุดดีน |
ก่อนหน้า | ฮุซเซน อนน์ |
ถัดไป | อับดุลละฮ์ อะฮ์มัด บาดาวี |
ดำรงตำแหน่ง 10 พฤษภาคม 2561 – 1 มีนาคม 2563 (1 ปี 295 วัน) | |
กษัตริย์ | สมเด็จพระราชาธิบดีมูฮัมมัดที่ 5 สมเด็จพระราชาธิบดีอับดุลละฮ์ ชะฮ์ |
ก่อนหน้า | นาจิบ ราซัก |
ถัดไป | มุฮ์ยิดดิน ยัซซิน |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง | |
ดำรงตำแหน่ง 5 มิถุนายน 2544 – 31 ตุลาคม 2546 | |
ก่อนหน้า | เดมส์ เซนนับดินส์ |
ถัดไป | อับดุลละฮ์ อะฮ์มัด บาดาวี |
ดำรงตำแหน่ง 7 กันยายน 2541 – 8 มกราคม 2542 | |
ก่อนหน้า | อันวาร์ อิบราฮิม |
ถัดไป | เดมส์ เซนนับดินส์ |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย | |
ดำรงตำแหน่ง 7 พฤษภาคม 2529 – 8 มกราคม 2542 | |
ก่อนหน้า | มุซา หิตัมซ์ |
ถัดไป | อับดุลละฮ์ อะฮ์มัด บาดาวี |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม | |
ดำรงตำแหน่ง 18 กรกฎาคม 2524 – 6 พฤษภาคม 2529 | |
ก่อนหน้า | อับดุล เทรบ มัลบัด |
ถัดไป | อับดุลละฮ์ อะฮ์มัด บาดาวี |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการค้าระหว่างประเทศและอุตสาหกรรม | |
ดำรงตำแหน่ง 1 กรกฎาคม 2521 – 16 กรกฎาคม 2524 | |
นายกรัฐมนตรี | ฮุซเซน อนน์ |
ก่อนหน้า | ฮัมซา อะบูล ซามาฮ์ |
ถัดไป | อัลฮ์หมัด ริดฮุดเดน ดุลกูซ์ อิสมาล |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ | |
ดำรงตำแหน่ง 5 กันยายน 2517 – 31 ธันวาคม 2520 | |
นายกรัฐมนตรี | ฮุซเซน อนน์ |
ก่อนหน้า | โมฮัมเม็ด ยาคอบ |
ถัดไป | มูซา ฮิดทัม |
สมาชิกสภารัฐ | |
ดำรงตำแหน่ง 30 ธันวาคม 2515 – 23 สิงหาคม 2517 | |
เขตเลือกตั้ง | สมาชิกสภานิติบัญญัติรัฐเกอดะฮ์ |
สมาชิกสภารัฐ | |
ดำรงตำแหน่ง 25 เมษายน 2507 – 10 พฤษภาคม 2512 | |
เขตเลือกตั้ง | กูบังปาซู |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | อาโลร์เซอตาร์ บริติชมาลายา | 10 กรกฎาคม ค.ศ. 1925
ศาสนา | ซุนนีย์ |
พรรคการเมือง | อัมโน (1946–2016) เบอร์ซาตู (2016–2020) PEJUANG (2020–) |
คู่สมรส | สิติ อัสซ์มะ |
บุตร | มารีนา มาฮาดีร์ มิล์ซาน มาฮาดีร์ เมลินด้า มาฮาดีร์ โมฮานิซ์ มาฮาดีร์ มูคลิกซ์ มาฮาดีร์ ไมซูร่า มาฮาดีร์ มาซ่าส์ มาฮาดีร์ |
ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยมาลายา |
วิชาชีพ | แพทย์ |
ลายมือชื่อ | |
ประวัติ
แก้นพ.มาฮาดีร์ บิน โมฮามัด เกิดที่รัฐเกอดะฮ์ (ไทรบุรี) วันที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2468 เป็นนายกรัฐมนตรีที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคนหนึ่งของมาเลเซีย ภายใต้พรรครัฐบาลที่เขาจัดตั้งขึ้นรวมระยะเวลาทั้งสิ้น 22 ปี นับตั้งแต่ปี พ.ศ. 2524 จนถึง พ.ศ. 2546 ทำให้เขาเป็นนายกรัฐมนตรีที่อยู่ในวาระที่นานที่สุดของมาเลเซีย เขาจบคณะแพทยศาสตร์จากมหาวิทยาลัยมาลายา ประเทศมาเลเซีย เมื่อ พ.ศ. 2498 ทำงานเป็นแพทย์ได้ 2 ปี ก่อนลาออกจากราชการ สมัครเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่รัฐบ้านเกิด เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรอยู่ 14 ปี ก่อนที่จะเข้าสู่รัฐสภาในปี พ.ศ. 2507 เขาทำหน้าที่อยู่ระยะนึงก่อนที่จะสูญเสียตำแหน่ง ส.ส ที่บ้านเกิดของเขาเอง หลังจากนั้น มาฮาดีร์ก็ถูกไล่ออกจากพรรคพันธมิตรอัมโนเมื่อ พ.ศ. 2512 เมื่ออับดุล ราซัก ฮุซเซน เข้ารับตำแหน่งนายกรัฐมนตรี แล้วกลับมาในพรรคอัมโนอีกครั้งหลังจากที่อับดุล ราซัก ฮุซเซน ลาออก และหลังจากนั้นก็ได้รับเลื่อนตำแหน่งให้เป็นรัฐมนตรีในปี พ.ศ. 2519 และต่อมาก็ได้รับเลือกให้เป็นรองนายกรัฐมนตรี และต่อมาในปี พ.ศ. 2524 มาฮาดีร์ก็ได้เข้าพิธีสาบานตนเป็นนายกรัฐมนตรีของมาเลเซีย หลังจากการลาออกของฮุซเซน อนน์ ถือเป็นการเปิดฉากเริ่มต้นการเป็นนายกรัฐมนตรีที่อยู่ในตำแหน่งที่นานที่สุดของมาเลเซีย โดยดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเป็นสมัยแรก
ตลอดระยะการทำงานเป็นนายกรัฐมนตรีสมัยแรกของมาฮาดีร์ มาเลเซียเป็นประเทศที่มีอัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจสูงเป็นที่น่าจับตาของโลก
ในวันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 เขารับมอบ ปริญญานิติศาสตร์ดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์จากมหาวิทยาลัยแห่งชาติสิงคโปร์
ในวันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2561 เขารับมอบ ปริญญาศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขาวิชาผู้นำทางสังคม ธุรกิจ และการเมือง จากมหาวิทยาลัยรังสิต[1]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
แก้เครื่องราชอิสริยาภรณ์มาเลเซีย
แก้เครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ
แก้- ไทย :
- พ.ศ. 2524 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)
- พ.ศ. 2518 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)
อ้างอิง
แก้- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-12-18. สืบค้นเมื่อ 2018-12-17.