ภาษามลายูสงขลา
ภาษามลายูสงขลา (หรือผู้พูดภาษานี้เรียกว่า Pasa Nayu Singgora) เป็นวิธภาษาของภาษามลายูที่พูดกันในจังหวัดสงขลา ประเทศไทย ภาษามลายูสงขลาเกิดขึ้นจากการผสมผสานระหว่างวัฒนธรรมมลายูกับภาษาและวัฒนธรรมไทย ภาษานี้ถือเป็นส่วนหนึ่งของภาษามลายู-ปัตตานีที่มีผู้พูดบริเวณชายแดนมาเลเซีย–ไทย[1]
ภาษามลายูสงขลา | |
---|---|
Pasa Nayu Singgora | |
ประเทศที่มีการพูด | ประเทศไทย |
ภูมิภาค | จังหวัดสงขลาตอนใต้ถึงตอนกลางบางส่วน |
ชาติพันธุ์ | ชาวมลายู (ผู้พูดรู้จักกันในชื่อ "ชาวมลายูสงขลา" หรือ "ออแฆนายูซิงกอรา") |
ตระกูลภาษา | ออสโตรนีเซียน
|
ระบบการเขียน | |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาชนกลุ่มน้อยที่รับรองใน | ไทย |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | – |
บริเวณที่มีผู้พูด
แก้ภาษามลายูสงขลามีผู้พูดในบริเวณอำเภอทางตอนใต้ของจังหวัดสงขลา โดยผู้พูดเรียกภาษานี้ว่า Pasa Nayu Singgora หรือในภาษามลายูมาตรฐานเรียกเป็น Bahasa Melayu Singgora มีผู้พูดภาษานี้ในอำเภอสะบ้าย้อย อำเภอเทพา อำเภอนาทวี อำเภอจะนะ อำเภอสะเดา และยังมีผู้พูดในระดับเล็ก ๆ ที่อำเภอคลองหอยโข่ง อำเภอหาดใหญ่ อำเภอนาหม่อม อำเภอเมืองสงขลา และอำเภอสิงหนคร[1][2]
คำศัพท์
แก้ตัวอย่างข้างล่างเทียบคำศัพท์มลายูสงขลาบางส่วนกับคำแปลภาษาไทย
ภาษามลายูมาตรฐาน | ภาษามลายูกลันตัน-ปัตตานี | ภาษามลายูสงขลา | แปลไทย |
---|---|---|---|
bahasa | baso, kecek | pasa | ภาษา |
dia | – | – | เขา, เธอ |
kamu, awak | – | – | คุณ |
orang | oré | oghae | คน |
saya, aku | – | – | ผม/ฉัน |
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 ""Tak Dok Po": Kekhasan Ekonomi Bahasa Melayu Thailand" (PDF). repositori.kemdikbud.go.id (ภาษาอินโดนีเซีย). สืบค้นเมื่อ 1 November 2022.
- ↑ "Peranan Bahasa Melayu Dan Cabarannya di Era Globalisasi". jurnal-lp2m.umnaw.ac.id (ภาษามาเลย์). สืบค้นเมื่อ 1 November 2022.