ชายแดนมาเลเซีย–ไทย
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
บทความนี้ต้องการการจัดหน้า จัดหมวดหมู่ ใส่ลิงก์ภายใน หรือเก็บกวาดเนื้อหา ให้มีคุณภาพดีขึ้น คุณสามารถปรับปรุงแก้ไขบทความนี้ได้ และนำป้ายออก พิจารณาใช้ป้ายข้อความอื่นเพื่อชี้ชัดข้อบกพร่อง |
ชายแดนมาเลเซีย–ไทย มีทั้งชายแดนระหว่างประเทศทั้งบนบกผ่านคาบสมุทรมลายู และทางน้ำทางช่องแคบมะละกา รวมไปถึง อ่าวไทย/ทะเลจีนใต้ ทอดตัวอยู่ทางตอนใต้ของ ประเทศไทย มีแม่น้ำโก-ลกเป็นพรมแดนระหว่างประเทศ ที่มีความยาวประมาณ 95 กิโลเมตรกั้นประเทศไทยและประเทศมาเลเซีย โดยประเทศไทยอยู่ทางเหนือ และประเทศมาเลเซียอยู่ทางใต้
ชายแดนมาเลเซีย–ไทย | |
---|---|
แนวกำแพงกั้นพรมแดนระหว่างไทยและมาเลเซีย บริเวณด่านปาดังเบซาร์ ระหว่างอำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา และรัฐปะลิส ประเทศมาเลเซีย | |
ข้อมูลจำเพาะ | |
พรมแดนระหว่าง | ไทย มาเลเซีย |
ความยาว | 647 กิโลเมตร |
ประวัติ | |
มีผลตั้งแต่ | 10 มีนาคม พ.ศ. 2452 การปักปันเขตแดนร่วมกับอังกฤษ |
พรมแดนปัจจุบัน | พ.ศ. 2452 |
สนธิสัญญา | • สนธิสัญญาสยาม-อังกฤษ ฉบับลงวันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2452 |
พรมแดนระหว่างประเทศนี้ได้ใช้ร่วมกันมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2452[1] ระหว่างไทย (ซึ่งในตอนนั้นมีชื่อเรียกอย่างเป็นทางการว่าสยาม) กับอังกฤษซึ่งเริ่มเข้ามามีบทบาทในตอนเหนือของมาเลเซีย ซึ่งก็คือ เกอดะฮ์ (ไทรบุรี) กลันตัน ปะลิส และตรังกานูในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 20 ในสมัยก่อนทั้งสี่รัฐนี้เคยอยู่ภายใต้การปกครองของสยามมาก่อน และเป็นรัฐพรมแดนระหว่างประเทศของมาเลเซีย ซึ่งได้แก่ (เรียงจากตะวันตกไปตะวันออก) ปะลิส เกอดะฮ์ เประ และกลันตัน กับ 4 จังหวัดพรมแดนระหว่างประเทศของไทย (เรียงจากตะวันตกไปตะวันออก) คือ จังหวัดสตูล จังหวัดสงขลา จังหวัดยะลา และจังหวัดนราธิวาส
พรมแดนทางบก
แก้จากทิศตะวันตกไปจนถึงทิศตะวันออก ชายแดนระหว่างประเทศมาเลเซียกับประเทศไทยมีความยาวประมาณ 647 กิโลเมตร[2] โดยมีจุดเริ่มต้นที่แม่น้ำปะลิส
เขตการปกครองที่ติดพรมแดน
แก้ไทย | มาเลเซีย |
---|---|
อ่าวไทย | |
นราธิวาส | รัฐกลันตัน |
รัฐเประ | |
ยะลา | |
รัฐเกอดะฮ์ | |
สงขลา | |
รัฐปะลิส | |
สตูล | |
ช่องแคบมะละกา |
พรมแดนทางทะเล
แก้แบ่งออกเป็น 2 ช่วง - คือในช่องแคบมะละกา และอ่าวไทย/ทะเลจีนใต้
ช่องแคบมะละกา
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
การข้ามพรมแดนระหว่างประเทศ
แก้โดยทางรถยนต์
แก้รายชื่อด่านตรวจคนเข้าเมือง ชายแดนระหว่างไทย–มาเลเซีย
- วังเกเลียน - วังประจัน
- ปะดัง เบซาร์ - ปะดังเบซาร์ (สงขลา)
- บูกิตกายูฮิตัม- สะเดา (จุดตรวจ ตั้งอยู่ที่หมู่บ้านด่านนอก)
- ปังกาลังฮูลู (เดิมรู้จักกันในชื่อว่า กาลอห์) - เบตง
- บูกิตบุหงา - บ้านบูเก๊ะตา
- รันเตาปันจัง - สุไหงโก-ลก
- ดูเรียนบูรุง - บ้านประกอบ
โดยทางรถไฟ
แก้ชายแดนไทย–มาเลเซีย มีเส้นทางรถไฟระหว่างประเทศ 2 เส้นทาง
- ปะดังเบซาร์ - ปะดังเบซาร์ (สงขลา): เป็นขบวนรถไฟที่ให้บริการระว่างเมืองปะดังเบซาร์ในมาเลเซีย และเมืองปะดังเบซาร์ในจังหวัดสงลา ของประเทศไทย ก่อนจะเข้าสู่สถานีหาดใหญ่ ซึ่งชื่อเมืองทั้ง 2 เหมือนกัน
รันเตาปันจัง - สุไหโกลก
โดยทางน้ำ
แก้โดยสารด้วยเรือข้ามฟาก ประกอบไปด้วยเที่ยวเดินเรือ ดังต่อไปนี้ เช่น
- ปังกาลังกูบูร - ท่าเรือตากใบ
- ลังกาวี - ท่าเรือสตูล
- ลังกาวี - ท่าเรือเกาะหลีเป๊ะ
- ท่าเรือกลัง - ท่าเรือภูเก็ต
โดยทางอากาศ
แก้โดยเส้นทางระหว่างประเทศ ประกอบไปด้วยเที่ยวบิน ดังต่อไปนี้ เช่น
ดูเพิ่ม
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ "ข้อมูลเขตแดน | กรมสนธิสัญญาและกฎหมาย". treaties.mfa.go.th. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-05-19. สืบค้นเมื่อ 2022-06-18.
- ↑ "เส้นแบ่งเขตแดนระหว่างประเทศไทยกับประเทศเพื่อนบ้าน - สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ". www.saranukromthai.or.th.