กลุ่มภาษามาเลย์อิก
กลุ่มภาษามาเลย์อิก เป็นภาษาที่จัดอยู่ในกลุ่มภาษาซุนดา-ซูลาเวซี มีสมาชิก 25 ภาษา แพร่กระจายในเขตสุมาตราตอนกลางรวมทั้งภาษามลายูและภาษาอินโดนีเซีย, ภาษามีนังกาเบาในสุมาตรากลาง, ภาษาอาเจะฮ์ในอาเจะฮ์, ภาษาจามในเวียดนามและกัมพูชา, ภาษามอเก็นในประเทศไทย และภาษาอีบันในบอร์เนียวเหนือ
| กลุ่มภาษามาเลย์อิก | |
|---|---|
| ภูมิภาค: | Maritime Southeast Asia |
| การจําแนก ทางภาษาศาสตร์: | ออสโตรนีเซียน
|
| กลุ่มย่อย: |
|
| กลอตโตลอก: | mala1538[1] |
 กลุ่มภาษามาเลย์อิก ได้แก่ภาษาอิบานิก (สีส้ม), ภาษามาลายาน และบันจัร (สีแดงเข้ม). ส่วนภาษาลันดายัก (ระหว่างสีส้มกับแดงที่เกาะบอร์เนียวตะวันตกเฉียงเหนือ) ไม่ได้มีความใกล้เคียงกับตระกูลภาษานี้ | |
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, บ.ก. (2013). "Malayic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.CS1 maint: display-editors (link)
บทความเกี่ยวกับภาษานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ภาษา