อำเภอสายบุรี
สายบุรี เป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัดปัตตานี เดิมเป็นหนึ่งในเจ็ดหัวเมืองประเทศราชมลายูของสยาม ชาวไทยเชื้อสายมลายูจะเรียกว่า ตะลุแบ (มลายู: تلوبن Taluban; Telubae) หรือในภาษามลายู-สันสกฤตเรียกว่า สลินดงบายู[1] หรือ ซือลินดงบายู (มลายู: سليندوڠ بايو Selindung Bayu แปลว่า ที่กำบังลมพายุ) ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวไทยมุสลิม มีขนบธรรมเนียมประเพณีเป็นของตนเอง มีความหลากหลายทางด้านภาษา
อำเภอสายบุรี | |
|---|---|
| การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
| • อักษรโรมัน | Amphoe Sai Buri |
| คำขวัญ: บูดูสะอาด หาดงามวาสุกรี สักขีวัดเก่า ภูเขาสลินดง คงวัฒนธรรม งามล้ำเมืองสาย | |
 แผนที่จังหวัดปัตตานี เน้นอำเภอสายบุรี | |
| พิกัด: 6°42′5″N 101°37′3″E / 6.70139°N 101.61750°E | |
| ประเทศ |  ไทย |
| จังหวัด | ปัตตานี |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 178.424 ตร.กม. (68.890 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (2564) | |
| • ทั้งหมด | 71,578 คน |
| • ความหนาแน่น | 401.17 คน/ตร.กม. (1,039.0 คน/ตร.ไมล์) |
| รหัสไปรษณีย์ | 94110, 94190 (เฉพาะตำบลทุ่งคล้า) |
| รหัสภูมิศาสตร์ | 9407 |
| ที่ตั้งที่ว่าการ | ที่ว่าการอำเภอสายบุรี ถนนลูกเสือ ตำบลตะลุบัน อำเภอสายบุรี จังหวัดปัตตานี 94110 |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย | |
ที่มาของชื่อ แก้
เมืองสายบุรี เดิมเรียกกันว่า เมืองสาย ซึ่งมาจากภาษามลายูว่า นครีซา มีความหมายว่า "เมืองแห่งปฏัก" ซึ่งคำว่า ซา มาจากคำว่า ซากาเยาะ คือ ปฏัก (อุปกรณ์ที่ควาญช้างใช้บังคับช้าง)[2]
และยังมีชื่อในภาษามลายูที่ยืมคำมาจากภาษาสันสกฤต คือ ซือลินดงบายู ซือมาลันบุลัน มาตันดูวอ อันมีความหมายว่า เมืองกำบังลมพายุใต้แสงจันทร์ ณ ธารสองสาย [3]
ต่อมาได้แยกการปกครองจาก 2 ตำบลตอนล่างของอำเภอ เป็นกิ่งอำเภอไม้แก่น เมื่อปี พ.ศ. 2516 ซึ่งเป็นกิ่งอำเภอแห่งแรกของจังหวัดปัตตานี และได้ยกฐานะเป็นอำเภอไม้แก่นเมื่อปี พ.ศ. 2537
และในปี พ.ศ.2525 ได้แยก 3 ตำบลตอนล่างของอำเภอเช่นกัน แยกเป็นกิ่งอำเภอกะพ้อ และได้ยกฐานะขึ้นเป็นอำเภอเมื่อปี พ.ศ.2536
ทำให้อำเภอสายบุรีคงเหลือเพียง 11 ตำบลเท่านั้นจนถึงปัจจุบัน
ประวัติ แก้
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ที่ตั้งและอาณาเขต แก้
อำเภอสายบุรีตั้งอยู่ริมชายฝั่งทางทิศตะวันออกของจังหวัด อำเภอสายบุรีห่างจากศาลากลางจังหวัดปัตตานีประมาณ 50 กิโลเมตร มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้
- ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอปะนาเระ
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับอ่าวไทย
- ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอไม้แก่น อำเภอบาเจาะ (จังหวัดนราธิวาส) และอำเภอกะพ้อ
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอกะพ้อ อำเภอทุ่งยางแดง และอำเภอมายอ
รายนามเจ้าเมืองสายบุรี แก้
- พระยาสายบุรี (หนิดะ หรือ นิอาดัส)
- พระยาสายบุรี (หนิละไม หรือ ตนกูยาลาลุดดิน)
- พระยาสุริยสุนทรบวรภักดี ศรีมหารายา มัตตาอับดุลวิบูลย์ขอบเขตประเทศมลายูวิเศษวังษา พระยาสายบุรี (หนิแปะ หรือ ตนกูอับดุลย์กอเดร์)
- พระยาสุริยสุนทรบวรภักดี ศรีมหารายา มัตตาอับดุลวิบูลย์ขอบเขตประเทศมลายูวิเศษวังษา พระยาสายบุรี (หนิวิตำนาเซร์ หรือ เต็งกูอับดุลมุฏฏอเล็บ)[4]
การแบ่งเขตการปกครอง แก้
การปกครองส่วนภูมิภาค แก้
อำเภอสายบุรีแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 11 ตำบล 65 หมู่บ้าน ได้แก่
| หมายเลข | ชื่อ | อักษรโรมัน | หมู่บ้าน | ประชากร[5] |
|---|---|---|---|---|
| 1. | ตะลุบัน | Taluban | - | 13,797 |
| 2. | ตะบิ้ง | Tabing | 6 | 5,835 |
| 3. | ปะเสยะวอ | Pase Yawo | 7 | 7,754 |
| 4. | บางเก่า | Bang Kao | 4 | 3,166 |
| 5. | บือเระ | Bue Re | 4 | 2,950 |
| 6. | เตราะบอน | Tro Bon | 11 | 7,648 |
| 7. | กะดุนง | Kadunong | 8 | 5,000 |
| 8. | ละหาร | Lahan | 5 | 4,972 |
| 9. | มะนังดาลำ | Manang Dalam | 7 | 6,776 |
| 10. | แป้น | Paen | 8 | 4,555 |
| 11. | ทุ่งคล้า | Thung Khla | 5 | 1,807 |
การปกครองส่วนท้องถิ่น แก้
ท้องที่อำเภอสายบุรีประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 10 แห่ง ได้แก่
- เทศบาลเมืองตะลุบัน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลตะลุบันทั้งตำบล
- เทศบาลตำบลเตราะบอน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเตราะบอนและตำบลทุ่งคล้าทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลตะบิ้ง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลตะบิ้งทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลปะเสยะวอ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลปะเสยะวอทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลบางเก่า ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบางเก่าทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลบือเระ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบือเระทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลกะดุนง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลกะดุนงทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลละหาร ครอบคลุมพื้นที่ตำบลละหารทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลมะนังดาลำ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลมะนังดาลำทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลแป้น ครอบคลุมพื้นที่ตำบลแป้นทั้งตำบล
ประชากร แก้
- เชื้อชาติ ส่วนใหญ่เป็นชาวไทยเชื้อสายมลายูและชาวไทย
- ศาสนา มีผู้นับถือศาสนาอิสลามร้อยละ 94.98 และนับถือศาสนาพุทธร้อยละ 5.02
- อาชีพ ส่วนใหญ่ทำประมง ทำสวน และกรีดยาง
ดูเพิ่ม แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ "อนุรักษ์แหวนแห่ง 'สลินดงบายู' สืบทอดธุรกิจแห่งภูมิปัญญา" (Press release). สำนักข่าวอามาน. 17 มีนาคม พ.ศ. 2552. สืบค้นเมื่อ 9 เมษายน 2556.
{{cite press release}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=และ|date=(help)[ลิงก์เสีย] - ↑ โครงการวิจัยลุ่มน้ำสายบุรี. ปฐมบทแห่งลุ่มน้ำสายบุรี เก็บถาวร 2011-10-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. เรียกดูเมื่อ 19 พฤศจิกายน 2555
- ↑ โรงเรียนอัครศาสน์วิทยา. ประวัติเจ้าเมืองนิอาดัส เก็บถาวร 2016-03-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. เรียกดูเมื่อ 19 พฤศจิกายน 2555
- ↑ พงศาวดารเมืองปัตตานี พระยาวิเชียรคิรี(ชม) เมื่อยังเป็นพระยาสุนทรานุรักษ์ แต่ง
- ↑ "Population statistics 2009". Department of Provincial Administration.[ลิงก์เสีย]
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
6°41′56″N 101°34′37″E / 6.69891°N 101.57684°E
- แผนที่และภาพถ่ายทางอากาศของ อำเภอสายบุรี
- แผนที่ จาก มัลติแมป โกลบอลไกด์ หรือ กูเกิลแผนที่
- ภาพถ่ายทางอากาศ จาก เทอร์ราเซิร์ฟเวอร์
- ภาพถ่ายดาวเทียม จาก วิกิแมเปีย
 | บทความเขตการปกครองของประเทศไทยนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |