พะสิม
พะสิม[2] หรือ ปะเตน[2] (พม่า: ပုသိမ်, เอ็มแอลซีทีเอส: pu. sim, ออกเสียง: [pəθèɪɴ]; มอญ: ဖာသဳ, ออกเสียง: [phasɛm] พะแซม) หรือชื่อเดิมในภาษาอังกฤษว่า บัสเซน (อังกฤษ: Bassein) เป็นเมืองท่าสำคัญและเป็นเมืองศูนย์กลางของภาคอิรวดี ห่างจากนครย่างกุ้งมาทางตะวันตกเฉียงใต้ 190 กิโลเมตร (120 ไมล์) ริมแม่น้ำพะสิมซึ่งเป็นแม่น้ำสาขาฝั่งตะวันตกของแม่น้ำอิรวดี[3] เมืองนี้มีประชากร 237,089 คน (ค.ศ. 2017) ถึงแม้จะเคยเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรมอญ แต่ปัจจุบันก็มีชาวมอญเหลืออยู่น้อยมาก กลุ่มชาติพันธุ์หลักในปัจจุบัน ได้แก่ ชาวพม่า ชาวพม่าเชื้อสายอินเดีย ชาวกะเหรี่ยง และชาวยะไข่
พะสิม ปะเตน, บัสเซน | |
|---|---|
เมือง | |
 | |
  พะสิม ที่ตั้งเมืองพะสิมในประเทศพม่า | |
| พิกัด: 16°46′0″N 94°43′0″E / 16.76667°N 94.71667°E | |
| ประเทศ |  พม่า |
| ภาค |  ภาคอิรวดี |
| จังหวัด | พะสิม |
| อำเภอ | พะสิม |
| ประชากร (ค.ศ. 2017) | |
| • ทั้งหมด | 237,089 คน |
| • กลุ่มชาติพันธุ์ | พม่า, พม่าเชื้อสายอินเดีย, กะเหรี่ยง คน |
| • ศาสนา | พุทธ |
| เขตเวลา | UTC+6:30 (เวลามาตรฐานพม่า) |
| รหัสพื้นที่ | 42[1] |
นิรุกติศาสตร์แก้ไข
ชื่อเมืองคาดว่าได้รับมาจากชื่อภาษามอญ ဖာသီ[4] แต่ได้ถูกเปลี่ยนมาเป็น บัสเซน ในช่วงการปกครองของสหราชอาณาจักร
ประวัติแก้ไข
พะสิมเคยเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรมอญ ต่อมาจักรวรรดิบริติชได้เข้าครอบครองและได้สร้างป้อมสนาม และก่อตั้งกองทหารรักษาการณ์ ในปี ค.ศ. 1826 ซึ่งเกิดขึ้นหลังสงครามอังกฤษ-พม่าครั้งที่หนึ่ง มีการบันทึกจำนวนประชากรในปี ค.ศ. 1983 อยู่ที่ 144,092 คน
ภูมิศาสตร์และเศรษฐกิจแก้ไข
พะสิมตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันตกของดินดอนสามเหลี่ยมแม่น้ำอิรวดี ริมแม่น้ำพะสิมซึ่งเป็นลำน้ำสาขาของแม่น้ำอิรวดี และห่างจากย่างกุ้งไปทางทิศตะวันตก 118 ไมล์ (190 กิโลเมตร) เมืองพะสิมอยู่ไม่ไกลจากมหาสมุทรอินเดีย ดังนั้นจึงเป็นเมืองท่าที่สำคัญของประเทศ และยังเป็นปลายทางของรถไฟซึ่งเชื่อมต่อกับฮีนตาดะ และปะด้าน และย่างกุ้ง ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1990 ได้มีการปรับปรุงถนนเชื่อมอิรวดี–โมนยวา[3]
ชายฝั่งตามแนวอ่าวเบงกอลถูกล้อมรอบด้วยทิวเขายะไข่ ในพื้นที่มีทะเลสาบอีนเย ยาว 1.5 ไมล์ (2.4 กิโลเมตร) กว้าง 1 ไมล์ (1.6 กิโลเมตร) ที่มีชื่อเสียงในด้านการประมง นอกจากนี้ยังมีแนวปะการังนอกชายฝั่ง บริเวณเกาะเพชร ซึ่งเป็นที่นิยมของนักอาบแดด และเป็นแหล่งพื้นที่เพาะพันธุ์เต่า[3]
เมืองนี้เป็นแหล่งเพาะปลูกและส่งออกข้าวที่สำคัญ นอกจากนี้ยังมีโรงเลื่อยจำนวนมาก มีโรงงานทำร่มกันแดดด้วยมือ ซึ่งเป็นที่รู้จักแพร่หลายทั่วประเทศพม่า[3] ร่มกันแดดนี้รู้จักกันในชื่อ "พะสิมหติ"[5] ผลิตภัณฑ์ที่สำคัญอื่น ๆ อาทิ เครื่องปั้นดินเผา ตะกร้า ถังน้ำ เครื่องจักสาน
นอกจากข้าว บริเวณโดยรอบของพะสิมยังเป็นแหล่งเพาะปลูก งา, ถั่วลิสง, ปอกระเจา, ข้าวโพด, ถั่ว, ยาสูบ, พริก[5]
ภูมิอากาศแก้ไข
พะสิมมีภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อน (Am) อ้างอิงจากระบบการแบ่งเขตภูมิอากาศแบบเคิพเพิน มีฝนตกมากในช่วงเดือนมิถุนายน ถึงสิงหาคม ส่วนฤดูแล้งเริ่มตั้งแต่เดือนธันวาคมถึงเมษายน ซึ่งอากาศจะเย็นกว่าปกติ
| ข้อมูลภูมิอากาศของพะสิม | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เดือน | ม.ค. | ก.พ. | มี.ค. | เม.ย. | พ.ค. | มิ.ย. | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พ.ย. | ธ.ค. | ทั้งปี |
| อุณหภูมิสูงสุดที่เคยบันทึก °C (°F) | 39.9 (103.8) |
40.8 (105.4) |
42.0 (107.6) |
42.9 (109.2) |
42.6 (108.7) |
41.2 (106.2) |
39.5 (103.1) |
40.1 (104.2) |
40.5 (104.9) |
41.4 (106.5) |
40.3 (104.5) |
38.7 (101.7) |
42.9 (109.2) |
| อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) | 30.7 (87.3) |
33.3 (91.9) |
35.2 (95.4) |
36.4 (97.5) |
34.3 (93.7) |
30.2 (86.4) |
29.7 (85.5) |
30.2 (86.4) |
30.4 (86.7) |
32.0 (89.6) |
31.5 (88.7) |
30.9 (87.6) |
32.07 (89.72) |
| อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) | 16.6 (61.9) |
18.9 (66) |
22.3 (72.1) |
23.8 (74.8) |
25.2 (77.4) |
25.4 (77.7) |
24.4 (75.9) |
24.3 (75.7) |
24.1 (75.4) |
23.9 (75) |
21.6 (70.9) |
17.5 (63.5) |
22.33 (72.2) |
| อุณหภูมิต่ำสุดที่เคยบันทึก °C (°F) | 10.0 (50) |
12.3 (54.1) |
15.2 (59.4) |
17.8 (64) |
18.8 (65.8) |
20.5 (68.9) |
21.2 (70.2) |
21.4 (70.5) |
20.3 (68.5) |
16.4 (61.5) |
13.3 (55.9) |
11.7 (53.1) |
10 (50) |
| [ต้องการอ้างอิง] | |||||||||||||
สถานที่สำคัญแก้ไข
พะสิมมีวัดพุทธที่สำคัญหลายแห่ง เช่น เจดีย์ชเวมุทอ
การศึกษาแก้ไข
ประกอบไปด้วยโรงเรียนการศึกษาพะสิมและมหาวิทยาลัยพะสิม นอกจากนี้ยังมีโรงพยาบาลใหญ่ และยังมีมหาวิทยาลัยเทคนิคจีทีซี มหาวิทยาลัยคอมพิวเตอร์ไอที
ดูเพิ่มแก้ไข
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ "Myanmar Area Codes". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-12-01. สืบค้นเมื่อ 2009-04-10.
- ↑ 2.0 2.1 "ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 139 (พิเศษ 205 ง). 1 กันยายน 2565.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 "Pathein". Encyclopædia Britannica. สืบค้นเมื่อ August 21, 2009.
- ↑ Dictionary of Modern Spoken Mon by H.L. Shorto (1962, Oxford University Press)
- ↑ 5.0 5.1 "Pathein (Bassein)". Journeysmyanmar.com. สืบค้นเมื่อ August 21, 2009.
แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข
| วิกิท่องเที่ยว มีคำแนะนำการท่องเที่ยวสำหรับ Pathein |
| คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: พะสิม |
| วิกิซอร์ซ มีบทความจากสารานุกรมบริตานิกา ฉบับ ค.ศ. 1911 เกี่ยวกับ บะสิม |
พิกัดภูมิศาสตร์: 16°46′27″N 94°43′54″E / 16.77417°N 94.73167°E