วิกิพีเดีย

พระเจ้าแทโจแห่งโครยอ

พระเจ้าแทโจแห่งโครยอ (เกาหลี: 태조; ฮันจา: 太祖; อาร์อาร์: Taejo; เอ็มอาร์: Taejo ค.ศ. 877 - ค.ศ. 943) เป็นกษัตริย์ผู้ก่อตั้งราชวงศ์โครยอ ซึ่งปกครองเกาหลีตั้งแต่ศตวรรษที่ 10 ถึงศตวรรษที่ 14 พระเจ้าแทโจปกครองตั้งแต่ ค.ศ. 918 ถึง ค.ศ. 943 พระองค์บรรลุการรวมชาติของสามอาณาจักรหลังใน ค.ศ. 936[1]

พระเจ้าแทโจ
พระราชาแห่งโครยอ
ปฐมกษัตริย์แห่ง ราชวงศ์โครยอ
ครองราชย์15 มิถุนายน ค.ศ. 918 - 4 กรกฎาคม ค.ศ. 943 (25 ปี 19 วัน)
ราชาภิเษก15 มิถุนายน ค.ศ. 918
ก่อนหน้าGung Ye
ถัดไปฮเยจง
จักรพรรดินีพระนางซินฮเย
พระนางจางฮวา
พระนางซินมยองซุนซอง
พระนางซินจ็อง
พระนางซินซ็อง
พระนางจองด็อก
พระราชบุตรฮเยจง,
จองจง,
ควางจง
พระนามเต็ม
พระเจ้าแทโจแห่งโครยอ
ราชสกุลHouse of Wang
พระราชบิดาวังรยุง
ประสูติ31 มกราคม ค.ศ. 877
สวรรคต31 มกราคม พ.ศ. 1420 (1146 1486)
บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา
Korean name
ฮันกึล
태조
ฮันจา
太祖
อาร์อาร์Taejo
เอ็มอาร์T'aejo
ชื่อเกิด
ฮันกึล
왕건
ฮันจา
王建
อาร์อาร์Wang Geon
เอ็มอาร์Wang Kǒn
ชื่อมรณกรรม
ฮันกึล
신성대왕
ฮันจา
神聖大王
อาร์อาร์Sinseong-Daewang
เอ็มอาร์Sinsŏng Taewang
พระราชสุสานหลวงของพระเจ้าแทโจใกล้เมืองแกซอง ประเทศเกาหลีเหนือ (현릉, 顯陵)
สำหรับความหมายอื่น ดูที่ พระเจ้าแทโจ

ก้าวขึ้นสู่อำนาจ แก้ไข

วังกอน (왕건, 王建) ประสูติเมื่อ ค.ศ. 877 ที่เมืองซองโด ตระกูลของวังกอนนั้นมีอิทธิพลทางการค้ามหาศาลควบคุมการค้ากับจีนและชิลลาและคุมเส้นทางการค้าบริเวณตอนกลางของคาบสมุทรเกาหลี[2] ตำนานกล่าวว่าบรรพบุรุษของวังกอนอาศัยอยู่ในดินแดน โคกูรยอ มาก่อน ดังนั้นวังกอนจึงเป็นชาวโคกูรยอ

อาณาจักรชิลลาภายใต้การปกครองของราชินีจินซองอ่อนแอบรรดาขุนนางท้องถิ่นที่มีอำนาจพากันตั้งตนเป็นอิสระ และรบพุ่งกันเองจนเหลืออยู่สองฐานอำนาจใหญ่ คือ องค์ชายคุงเย (궁예) ทางตอนเหนือ และคยอนฮวอน (견훤) ทางตอนใต้ ในค.ศ. 895 คุงเยนำทัพเข้าบุกยึดเมืองซองโดของชิลลา ชาวเมืองซองโดจึงตกอยู่ภายใต้การปกครองของคุงเย ซึ่งประกาศปราบดาภิเษกตนเองเป็นกษัตริย์แห่งอาณาจักรโกกูรยอใหม่ (후고구려, 後高句麗) วังกอนรับใช้คุงเยเป็นแม่ทัพคุมทัพเรือด้วยประสบการณ์การเดินเรือสมัยเป็นพ่อค้าทำให้วังกอนประสบความสำเร็จและได้รับความไว้วางใจจากคุงเยอย่างมากถึงขนาดเรียกวังกอนว่าเป็นน้อง

ในค.ศ. 915 คุงเยเปลี่ยนชื่ออาณาจักรเป็นแทบง (태봉, 泰封) และแต่งตั้งให้วังกอนเป็นอัครเสนาบดี แต่คุงฮเยเหลิงอำนาจ อ้างว่าตนเป็น มีนึก (พระศรีอาริยเมตตรัย) ปกครองอย่างเผด็จการ ใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือยในการจัดพิธีบูชาตัวเอง ในค.ศ. 918 บรรดาผู้นำทหารของแทบงจึงกระทำการยึดอำนาจและสังหารคุงเย และเชิญวังกอนขึ้นครองราชสมบัติวังกอนเปลี่ยนชื่ออาณาจักรใหม่เป็น โครยอ (고려, 高麗) มาจาก โกคูรยอ เพื่ออ้างถึงการสืบทอดจากอาณาจักรโบราณที่ยิ่งใหญ่ พระเจ้าแทโจทรงสถาปนาเมืองซองโดขึ้นเป็นเมืองหลวง ในค.ศ. 926 อาณาจักรบัลแฮ (발해, 渤海) ของชาวเกาหลีถูกพวกคิตันบุกทำลาย ชาวเกาหลีจำนวนมากจึงอพยพลงมาโครยอนำโดยแทควางฮย็อน (대광현, 大光顯) รัชทายาทแห่งพาลแฮ พระเจ้าแทโจก็ต้อนรับเลี้ยงดูชาวพาลแฮอย่างดีในฐานะที่มีบรรพบุรุษเป็นชาวโคกูรยอเหมือนกัน

รวมคาบสมุทรเกาหลี แก้ไข

พระเจ้าแทโจฟื้นฟูเมืองเปียงยางอดีตเมืองหลวงอาณาจักรโคกูรยอให้เป็นศูนย์กลางทางการทหารเพื่อต้านทานพวกคิตันทางเหนือ หลังจากที่รกร้างไปนานหลังอาณาจักรโคกูรยอล่มสลาย ในค.ศ. 927 พระเจ้าคยอนฮวอน กษัตริย์แห่งฮูแบกเจ (후백제, 後百濟) นำทัพบุกทำลายเมืองคยองจู เมืองหลวงของชิลลา สังหารพระเจ้าคยองแอ (경애왕, 景哀王) จับตัวพระราชวงศ์ชิลลา กวาดต้อนชาวเมือง และตั้งพระเจ้าคยองซุน (경순왕, 敬順王) เป็นกษัตริย์หุ่นเชิด เหตุการณ์นี้ทำให้คยอนฮวอนมีอำนาจเด็ดขาดในคาบสมุทรเกาหลี และหันมาบุกโครยอ พระเจ้าแทโจทรงยกทัพไปสู้ แต่พ่ายแพ้ยับเยินที่เขาคงซาน (공산, 公山) และสูญเสียผู้นำทหารคนสำคัญรวมทั้งคนที่ช่วยพระองค์ให้ขึ้นบัลลังก์ด้วย

แต่ในค.ศ. 930 พระเจ้าแทโจก็สามารถกู้สถานการณ์คืนได้โดยยกทัพบุกเอาชนะทัพฮูแบกเจที่โคชัง (고창 전투) ความพ่ายแพ้ครั้งนี้ทำให้ราชสำนักของฮูแบกเจปั่นป่วน เกิดความขัดแย้งภายในเพื่อแย่งชิงบัลลังก์ คยอนฮวอนจึงตั้งบุตรชายคนที่สี่ของตนเป็นรัชทายาท ทำให้บุตรชายคนโตของคยอนฮวอน คือ ชินกอม (신검) ไม่พอใจจับคยอนฮวอนบิดาของตนขังไว้ที่วัด แต่คยอนฮวอนหลบหนีมาได้ และเดินทางมาโครยอขอยอมจำนนแต่พระเจ้าแทโจ

ในค.ศ. 935 พระเจ้าคยองซุนนำขุนนางชิลลามาสวามิภักดิ์ต่อพระเจ้าแทโจ สิ้นสุด 900 กว่าปีอาณาจักรชิลลา ในค.ศ. 936 พระเจ้าแทโจยกทัพบุกฮูแบกเจ เอาชนะชินกอมแล้วบุกยึดฮูแบกเจ รวมคาบสมุทรเกาหลีเป็นหนึ่งได้อีกครั้ง

ปฐมกษัตริย์ราชวงศ์โครยอ แก้ไข

พระเจ้าแทโจตระหนักว่าพระองค์ก้าวขึ้นสู่บัลลังก์ได้ด้วยการสนับสนุนจากขุนนางท้องถิ่นราชสำนักของพระองค์นั้นก็ประกอบไปด้วยขุนนางจากอาณาจักรต่าง ๆ พระเจ้าแทโจจึงดำเนินนโยบายประนีประนอมกับอำนาจเก่าเหล่านี้ ไม่กดขี่หรือแย่งอำนาจมาพระเจ้าแทโจตั้งพระเจ้าคยองซุนกษัตริย์องค์สุดท้ายของชิลลาเป็นเจ้าเมืองคยองจูซึ่งมีบรรดาศักดิ์สูงกว่าองค์ชายรัชทายาทของโครยอเสียอีก[3] ให้ยศถาบรรดาศักดิ์กับขุนนางชิลลาเดิม และพยายามอย่างมากที่จะรวมพระราชวงศ์ชิลลาเข้ากับพระองค์โดยการอภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงชิลลาหลายพระองค์

พระเจ้าแทโจยังประกาศให้พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำอาณาจักรอีกด้วย พระเจ้าแทโจเกลียดชังพวกคิตันว่าป่าเถื่อนมาข่มเหงชาวเกาหลี แม้พวกคิตันจะส่งทูตมาเจรจาสัมพันธไมตรีมากี่ครั้งแต่ก็ขับไล่ทูตคิตันออกไปและจับอูฐที่ทูตคิตันให้มาเป็นของขวัญขังไว้ให้อดอาหารตาย

พระราชวงศ์ แก้ไข

  • พระปัยกา : พระเจ้าว็อนด็อก
  • พระปัยยิกา : พระนางจองฮวา
  • พระอัยยา : พระเจ้าอึยโจ
  • พระอัยยิกา : พระนางวอนชาง
  • พระราชบิดา : พระเจ้าเซจง
  • พระราชมารดา : พระนางวีซุก

พระมเหสี พระราชโอรสและพระราชธิดา

พระสนม พระราชโอรสและพระราชธิดา

    • เจ้าหญิงไม่ทราบพระนาม
    • พระสนมฮอนมกแด (헌목대부인)
    • เจ้าชายซูมยอง (수명태자)
  • พระสนมจองมก (정목부인)
    • พระพันปีซุนอัน (순안왕대비)
  • พระสนมทงยังวอน (동양원부인)
    • เจ้าชายฮโยมก (효목태자)
    • เจ้าชายฮโยอึน (효은태자)
  • พระสนมซุกมก (숙목부인)
    • เจ้าชายวอนนยอง (원녕태자)
  • พระสนมชอนอันบูวอน (천안부원부인)
    • เจ้าชายฮโยซอง (효성태자)
    • เจ้าชายฮโยจี (효지태자)
  • พระสนมฮุงบกวอน (흥복원부인)
    • เจ้าชายจิค (태자 직)
    • เจ้าหญิงไม่ทราบพระนาม
  • พระสนมฮูแดรยังวอน(후대량원부인)
  • พระสนมแดมยองจูวอน (대명주원부인)
  • พระสนมควังจูวอน (광주원부인)
  • พระสนมโซควังจูวอน (소광주원부인)
  • พระสนมทงซันวอน (동산원부인)
  • พระสนมเยฮวา (예화부인)
  • พระสนมแดซอวอน (대서원부인)
  • พระสนมโซซอวอน (소서원부인)
  • พระสนมซอจอนวอน (서전원부인)
  • พระสนมซินจูวอน (신주원부인)
  • พระสนมวอลฮูวอน (월화원부인)
  • พระสนมโซฮวังจูวอน (소황주원부인)
    • เจ้าชายควังจูวอน (광주원군)
    • พระสนมซองมู (성무부인)
    • เจ้าชายฮโยเจ (효제태자)
    • เจ้าชายฮโยมยอง (효명태자)
    • เจ้าชายบอบทุง (법등군)
    • เจ้าชายจาลี (자리군)
  • เจ้าหญิงไม่ทราบพระนาม
  • พระสนมอึนซองบูวอน (의성부원부인)
    • เจ้าชายอึยซองบูวอน (의성부원대군)
  • พระสนมวอลคยองวอน (월경원부인)
  • พระสนมมยองยางวอน (몽량원부인)
  • พระสนมแฮยังวอน (해량원부인)

แหล่งข้อมูลอื่น แก้ไข

 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ พระเจ้าแทโจแห่งโครยอ

อ้างอิง แก้ไข

  1. ↑ "왕건(王建)". 문화콘텐츠닷컴 (ภาษาเกาหลี). Korea Creative Content Agency. สืบค้นเมื่อ 26 May 2018.
  2. ↑ http://www.koreanhistoryproject.org/Ket/C04/E0401.htm
  3. ↑ http://www.koreanhistoryproject.org/Ket/C04/E0404.htm
ก่อนหน้า พระเจ้าแทโจแห่งโครยอ ถัดไป
กุงเย   พระราชาแห่งโครยอ
(พ.ศ. 1461 - พ.ศ. 1486) 		  พระเจ้าฮเยจง
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=พระเจ้าแทโจแห่งโครยอ&oldid=10655398"