จักรพรรดิมนโตกุ
จักรพรรดิมนโตกุ (ญี่ปุ่น: 文徳天皇; โรมาจิ: Montoku-tennō) เป็นจักรพรรดิแห่งญี่ปุ่นองค์ที่ 55[1] ตามประเพณีการสืบราชสันตติวงศ์[2]
| จักรพรรดิมนโตกุ | |
|---|---|
 | |
| จักรพรรดิแห่งญี่ปุ่น องค์ที่ 55 | |
| ครองราชย์ 6 พฤษภาคม ค.ศ. 850 — 7 ตุลาคม ค.ศ. 858 | |
| พิธีขึ้น | 1 มิถุนายน ค.ศ. 850 พระราชวังหลวงเฮอัง |
| ไดโจไซ | 19 ธันวาคม ค.ศ. 851 |
| ก่อนหน้า | นิมเมียว |
| ถัดไป | เซวะ |
| พระบรมนามาภิไธย | เจ้าชายทะมุระ / เจ้าชายมิชิยะซุ |
| พระราชสมภพ | 22 มกราคม ค.ศ. 826 |
| สวรรคต | 7 ตุลาคม ค.ศ. 858 พระราชวังหลวงเฮอัง |
| สุสานหลวง | สุสานหลวงทะมุระ (เคียวโตะ) |
| พิธีฉลองการเจริญวัย | 10 เมษายน ค.ศ. 842 |
| พระราชบิดา | จักรพรรดินิมเมียว |
| พระราชมารดา | ฟุจิวะระ โนะ จุนชิ |
| พระสนม | ฟุจิวะระ โนะ อะกิระเคะอิโกะ |
| พระราชโอรส-ธิดา | เจ้าชายโคะเระฮิโตะ , จักรพรรดิเซวะ |
รัชสมัยของจักรพรรดิมนโตกุกินเวลาตั้งแต่ ค.ศ. 850 ถึง ค.ศ. 858
หลังจากเหตุการณ์กบฏปีโจวะเมื่อ ค.ศ. 842 เจ้าชายมิชิยะซุหรือเจ้าชายทะมุระพระราชโอรสองค์ใหญ่ใน จักรพรรดินิมเมียว จักรพรรดิองค์ที่ 54 พระชนมายุ 16 พรรษาได้รับการสถาปนาเป็นที่รัชทายาทแทน เจ้าชายสึเนะซะดะ พระโอรสองค์ใหญ่ใน จักรพรรดิจุนนะ จักรพรรดิองค์ที่ 53 ที่ถูกปลดออกจากตำแหน่ง
เมื่อพระราชบิดาเสด็จสวรรคตในวันที่ 21 เดือน 3 ปี คาโช ที่ 3 ตรงกับวันที่ 6 พฤษภาคม ค.ศ. 850 เจ้าชายมิชิยะซุพระชนมายุ 24 พรรษาจึงได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดิมนโตะกุ หลังจากนั้นอีก 25 วันคือวันที่ 17 เดือน 4 ปี คาโช ที่ 3 ตรงกับวันที่ 31 พฤษภาคม ค.ศ. 850 ได้มีการประกอบพิธีราชาภิเษกจักรพรรดิมนโตะกุที่ พระราชวังหลวงเฮอัง
หลังจากครองสิริราชสมบัติได้เพียงเดือนเศษพระอัยยิกา (ย่า) ของจักรพรรดิคือ ทะชิบะนะ โนะ คะชิโกะ หรือ จักรพรรดินีดันริน อดีตจักรพรรดินีใน จักรพรรดิซะงะ จักรพรรดิองค์ที่ 52 และเป็นพระราชมารดาของจักรพรรดินิมเมียวได้สิ้นพระชนม์ลงเมื่อวันที่ 4 เดือน 5 ปี คาโช ที่ 3 ตรงกับวันที่ 17 มิถุนายน ค.ศ. 850
ต่อจากนั้นในวันที่ 25 เดือน 11 ปี คาโช ที่ 3 ตรงกับวันที่ 31 ธันวาคม ค.ศ. 850 จักรพรรดิมนโตะกุได้สถาปนา เจ้าชายโคะเระฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 惟仁親王; โรมาจิ: Korehito-shinnō) พระราชโอรสองค์ที่ 4 ที่ประสูติแต่จักรพรรดินีฟุจิวะระ โนะ อะกิระเคโกะธิดาของ ฟุจิวะระ โนะ โยะชิฟุซะ พระชนมายุเพียง 8 เดือนขึ้นเป็นรัชทายาทและผู้สืบราชบัลลังก์
จักรพรรดิมนโตะกุประชวรและเสด็จสวรรคตอย่างกะทันหันในวันที่ 27 เดือน 8 ปี เท็นอัง ที่ 2 ตรงกับวันที่ 7 ตุลาคม ค.ศ. 858 เจ้าชายโคะเระฮิโตะพระชนมายุเพียง 8 พรรษาจึงได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดิเซวะ โดยมีโยะชิฟุซะผู้เป็นพระอัยกา (ตา) ได้เป็น เซ็สโซ (ผู้สำเร็จราชการสำหรับจักรพรรดิที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ) โดยโยะชิฟุซะนับเป็นเซ็สโซคนแรกที่ไม่ได้มาจากราชวงศ์และหลังจากโยะชิฟุซะแล้วตระกูลฟุจิวะระและตระกูลที่เป็นสาขาย่อยของฟุจิวะระก็แทบจะผูกขาดทั้งตำแหน่งเซ็สโซและ คัมปากุ (ผู้สำเร็จราชการสำหรับจักรพรรดิที่เจริญพระชนมายุแล้ว) จนกระทั่งทั้งสองตำแหน่งนี้ได้ถูกยกเลิกไปในที่สุด
โดยจักรพรรดิเซวะได้ประกอบพิธีราชาภิเษกที่ พระราชวังหลวงเฮอัง เมื่อวันที่ 7 เดือน 11 ปี เท็นอัง ที่ 2 ตรงกับวันที่ 15 ธันวาคม ค.ศ. 858
พระราชวงศ์
แก้- พระสนม (สถาปนาเป็นพระราชชนนี) : ฟุจิวะระ โนะ อะกิระเคะอิโกะ (1371 – 1443) - ธิดาของ ฟุจิวะระ โนะ โยะชิฟุซะ
- พระราชโอรส : เจ้าชายโคะเระฮิโตะ (จักรพรรดิเซวะ) (1393 – 1424)
- พระราชธิดา : เจ้าหญิงกิชิ (? – 1422) - ไซอิง
หมายเหตุ
แก้- ↑ Imperial Household Agency (Kunaichō): 文徳天皇 (55)
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, pp. 64–65.