จักรพรรดิมนโตกุ

จักรพรรดิมนโตกุ (ญี่ปุ่น: 文徳天皇โรมาจิMontoku-tennō) เป็นจักรพรรดิแห่งญี่ปุ่นองค์ที่ 55[1] ตามประเพณีการสืบราชสันตติวงศ์[2]

จักรพรรดิมนโตกุ
จักรพรรดิแห่งญี่ปุ่น องค์ที่ 55
ครองราชย์
6 พฤษภาคม ค.ศ. 850 — 7 ตุลาคม ค.ศ. 858
พิธีราชาภิเษก1 มิถุนายน ค.ศ. 850
พระราชวังหลวงเฮอัง
ไดโจไซ19 ธันวาคม ค.ศ. 851
รัชกาลก่อนหน้านิมเมียว
รัชกาลถัดไปเซวะ

พระราชสมภพ22 มกราคม ค.ศ. 826
พระบรมนามาภิไธยเจ้าชายทะมุระ / เจ้าชายมิชิยะซุ
สวรรคต7 ตุลาคม ค.ศ. 858
พระราชวังหลวงเฮอัง
สุสานหลวงสุสานหลวงทะมุระ (เคียวโตะ)
พิธีฉลองการเจริญวัย10 เมษายน ค.ศ. 842
พระราชบิดาจักรพรรดินิมเมียว
พระราชมารดาฟุจิวะระ โนะ จุนชิ
พระสนมฟุจิวะระ โนะ อะกิระเคะอิโกะ
พระราชโอรส-ธิดาเจ้าชายโคะเระฮิโตะ , จักรพรรดิเซวะ

รัชสมัยของจักรพรรดิมนโตกุกินเวลาตั้งแต่ ค.ศ. 850 ถึง ค.ศ. 858

หลังจากเหตุการณ์กบฏปีโจวะเมื่อ ค.ศ. 842 เจ้าชายมิชิยะซุหรือเจ้าชายทะมุระพระราชโอรสองค์ใหญ่ใน จักรพรรดินิมเมียว จักรพรรดิองค์ที่ 54 พระชนมายุ 16 พรรษาได้รับการสถาปนาเป็นที่รัชทายาทแทน เจ้าชายสึเนะซะดะ พระโอรสองค์ใหญ่ใน จักรพรรดิจุนนะ จักรพรรดิองค์ที่ 53 ที่ถูกปลดออกจากตำแหน่ง

เมื่อพระราชบิดาเสด็จสวรรคตในวันที่ 21 เดือน 3 ปี คาโช ที่ 3 ตรงกับวันที่ 6 พฤษภาคม ค.ศ. 850 เจ้าชายมิชิยะซุพระชนมายุ 24 พรรษาจึงได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดิมนโตะกุ หลังจากนั้นอีก 25 วันคือวันที่ 17 เดือน 4 ปี คาโช ที่ 3 ตรงกับวันที่ 31 พฤษภาคม ค.ศ. 850 ได้มีการประกอบพิธีราชาภิเษกจักรพรรดิมนโตะกุที่ พระราชวังหลวงเฮอัง

หลังจากครองสิริราชสมบัติได้เพียงเดือนเศษพระอัยยิกา (ย่า) ของจักรพรรดิคือ ทะชิบะนะ โนะ คะชิโกะ หรือ จักรพรรดินีดันริน อดีตจักรพรรดินีใน จักรพรรดิซะงะ จักรพรรดิองค์ที่ 52 และเป็นพระราชมารดาของจักรพรรดินิมเมียวได้สิ้นพระชนม์ลงเมื่อวันที่ 4 เดือน 5 ปี คาโช ที่ 3 ตรงกับวันที่ 17 มิถุนายน ค.ศ. 850

ต่อจากนั้นในวันที่ 25 เดือน 11 ปี คาโช ที่ 3 ตรงกับวันที่ 31 ธันวาคม ค.ศ. 850 จักรพรรดิมนโตะกุได้สถาปนา เจ้าชายโคะเระฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 惟仁親王โรมาจิKorehito-shinnō) พระราชโอรสองค์ที่ 4 ที่ประสูติแต่จักรพรรดินีฟุจิวะระ โนะ อะกิระเคโกะธิดาของ ฟุจิวะระ โนะ โยะชิฟุซะ พระชนมายุเพียง 8 เดือนขึ้นเป็นรัชทายาทและผู้สืบราชบัลลังก์

จักรพรรดิมนโตะกุประชวรและเสด็จสวรรคตอย่างกะทันหันในวันที่ 27 เดือน 8 ปี เท็นอัง ที่ 2 ตรงกับวันที่ 7 ตุลาคม ค.ศ. 858 เจ้าชายโคะเระฮิโตะพระชนมายุเพียง 8 พรรษาจึงได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดิเซวะ โดยมีโยะชิฟุซะผู้เป็นพระอัยกา (ตา) ได้เป็น เซ็สโซ (ผู้สำเร็จราชการสำหรับจักรพรรดิที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ) โดยโยะชิฟุซะนับเป็นเซ็สโซคนแรกที่ไม่ได้มาจากราชวงศ์และหลังจากโยะชิฟุซะแล้วตระกูลฟุจิวะระและตระกูลที่เป็นสาขาย่อยของฟุจิวะระก็แทบจะผูกขาดทั้งตำแหน่งเซ็สโซและ คัมปากุ (ผู้สำเร็จราชการสำหรับจักรพรรดิที่เจริญพระชนมายุแล้ว) จนกระทั่งทั้งสองตำแหน่งนี้ได้ถูกยกเลิกไปในที่สุด

โดยจักรพรรดิเซวะได้ประกอบพิธีราชาภิเษกที่ พระราชวังหลวงเฮอัง เมื่อวันที่ 7 เดือน 11 ปี เท็นอัง ที่ 2 ตรงกับวันที่ 15 ธันวาคม ค.ศ. 858

พระราชวงศ์ แก้

หมายเหตุ แก้

  1. Imperial Household Agency (Kunaichō): 文徳天皇 (55)
  2. Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, pp. 64–65.

อ้างอิง แก้