ไนโอเบียม

ไนโอเบียม
	เซอร์โคเนียม ← ไนโอเบียม → โมลิบดีนัม
	ไนโอเบียมในตารางธาตุ
ลักษณะปรากฏ
	สีเทามันวาว, แกมสีน้ำเงินเมื่อออกซิไดส์;
คุณสมบัติทั่วไป
ชื่อ สัญลักษณ์ และเลขอะตอม	ไนโอเบียม, Nb, 41
หมู่ คาบและบล็อก	5, 5, d
มวลอะตอมมาตรฐาน	92.90637±0.00001
การจัดเรียงอิเล็กตรอน	[Kr] 4d4 5s1; 2, 8, 18, 12, 1 ชั้นพลังงานอิเล็กตรอนของไนโอเบียม (2, 8, 18, 12, 1)
ประวัติ
การตั้งชื่อ	ตั้งชื่อตามเทพไนโอบี เทพเจ้าตำนานกรีก, บุตรสาวของเทพแทนทาลัส (แทนทาลัม)
การค้นพบ	ชาร์ลส์ แฮตเช็ตต์ (1801)
การแยกครั้งแรก	คริสเตียน วิลเฮล์ม บลอมสตรันด์ (1864)
ถูกจัดเป็น ธาตุ โดย	ไฮน์ริช โรส (1844)
คุณสมบัติกายภาพ
ความหนาแน่น (ใกล้ r.t.)	8.57 g·cm−3
จุดหลอมเหลว	2750 K, 2477 °C, 4491 °F
จุดเดือด	5017 K, 4744 °C, 8571 °F
ความร้อนของการหลอมเหลว	30 kJ·mol−1
ความร้อนของการกลายเป็นไอ	689.9 kJ·mol−1
ความจุความร้อนโมลาร์	24.60 J·mol−1·K−1
ความดันไอ
คุณสมบัติอะตอม
อิเล็กโตรเนกาติวิตี	1.6 (Pauling scale)
พลังงานไอออไนเซชัน	ค่าที่ 1: 652.1 kJ·mol−1
	ค่าที่ 2: 1380 kJ·mol−1
	ค่าที่ 3: 2416 kJ·mol−1
รัศมีอะตอม	146 pm
รัศมีโควาเลนต์	164±6 pm
จิปาถะ
โครงสร้างผลึก	cubic body-centered
ความเป็นแม่เหล็ก	พาราแมกเนติก
สภาพนำไฟฟ้า	(0 °C) 152Ω·m
สภาพนำความร้อน	53.7 W·m−1·K−1
การขยายตัวจากความร้อน	7.3 µm/(m·K)
ความเร็วเสียง (thin rod)	(ที่ 20 °C) 3480 m·s−1
มอดุลัสของยัง	105 GPa
โมดูลัสของแรงเฉือน	38 GPa
โมดูลัสของแรงบีบอัด	170 GPa
อัตราส่วนปัวซอง	0.40
ความแข็งของโมส์	6.0
ความแข็งวิกเกอร์ส	870–1320 MPa
ความแข็งของบริเนลล์	735–2450 MPa
เลขทะเบียน CAS	7440-03-1
ไอโซโทปเสถียรที่สุด
	บทความหลัก: ไอโซโทปของไนโอเบียม
	ด; ค; ก;
	อ้างอิง

ไนโอเบียม (อังกฤษ: Niobium) เป็นธาตุที่มีเลขอะตอม 41 และสัญลักษณ์คือ Nb ไนโอเบียมเป็นโลหะทรานซิชัน มีสีเทาหายาก อ่อนนุ่ม ตีเป็นแผ่นได้ พบในแร่ไนโอไบต์และแร่โคลัมไบต์

การใช้ประโยชน์ แก้ไข

ใช้ทำโลหะผสม โดยเฉพาะการเชื่อมข้อต่อ^{[ต้องการอ้างอิง]}
และสามารถนำไปผสมกับโลหะเซอร์โคเนียมเพื่อทำเป็นสารตัวนำยวดยิ่ง

ข้อถกเถียงชื่อของธาตุ แก้ไข

ชื่อเก่าของไนโอเบียม 'โคลัมเบียม (อักษรย่อ Cb)'^[1] ตั้งชื่อโดย Hatchett จากการค้นพบธาตุในปี 1801 โดยตั้งตามภูมิภาคที่ค้นพบแร่ที่นำมาสกัดเป็นโลหะที่มีส่วนผสมของไนโอเบียม ^[2] ต่อมามีการค้นพบและสกัดจากแร่ในภูมิภาคยุโรปและตั้งชื่อว่า ไนโอเบียม และได้มีการจัดให้ใช้ชื่อ ไนโอเบียม ในในการประชุมเคมีนานาชาติครั้งที่ 12 ที่กรุงอัมเตอร์ดัมในปี 1949.^[3] ปีต่อมา สหภาพเคมีบริสุทธิ์และเคมีประยุกต์ระหว่างประเทศ (IUPAC)ได้ตกลงให้ใช้ชื่อ ไนโอเบียม

บทความเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

↑ Kòrösy, F. (1939). "Reaction of Tantalum, Columbium and Vanadium with Iodine". Journal of the American Chemical Society. 61 (4): 838–843. doi:10.1021/ja01873a018.
↑ Nicholson, William, บ.ก. (1809), The British Encyclopedia: Or, Dictionary of Arts and Sciences, Comprising an Accurate and Popular View of the Present Improved State of Human Knowledge, vol. 2, Longman, Hurst, Rees, and Orme, p. 284, เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 December 2019, สืบค้นเมื่อ 13 July 2017.
↑ Rayner-Canham, Geoff; Zheng, Zheng (2008). "Naming elements after scientists: an account of a controversy". Foundations of Chemistry. 10 (1): 13–18. doi:10.1007/s10698-007-9042-1. S2CID 96082444.

[1] Kòrösy, F. (1939). "Reaction of Tantalum, Columbium and Vanadium with Iodine". Journal of the American Chemical Society. 61 (4): 838–843. doi:10.1021/ja01873a018.

[Nicholson_1809-2] Nicholson, William, บ.ก. (1809), The British Encyclopedia: Or, Dictionary of Arts and Sciences, Comprising an Accurate and Popular View of the Present Improved State of Human Knowledge, vol. 2, Longman, Hurst, Rees, and Orme, p. 284, เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 December 2019, สืบค้นเมื่อ 13 July 2017.

[Contro-3] Rayner-Canham, Geoff; Zheng, Zheng (2008). "Naming elements after scientists: an account of a controversy". Foundations of Chemistry. 10 (1): 13–18. doi:10.1007/s10698-007-9042-1. S2CID 96082444.

[1]

[2]

[3]