วิกิพีเดีย

เบ้งเฮ็ก

หน้านี้เป็นชื่อบุคคลจีน นามสกุลคือ เมิ่ง (孟)

เบ้งเฮ็ก มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เมิ่ง ฮั่ว (จีนตัวย่อ: 孟获; จีนตัวเต็ม: 孟獲; พินอิน: Mèng Huò) เป็นผู้นำท้องถิ่นในภูมิภาคหนานจงในรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊กของจีน

เบ้งเฮ็ก (เมิ่ง ฮั่ว)
孟获
ภาพวาดของเบ้งเฮ็กสมัยราชวงศ์ชิง
ผู้ช่วยขุนนางตรวจสอบ
(御史中丞)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. ? (?) – ค.ศ. ? (?)
กษัตริย์เล่าเสี้ยน
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิดไม่ทราบ
เสียชีวิตไม่ทราบ

ภาพลักษณ์ที่เป็นที่นิยมของเบ้งเฮ็กมาจากนิยายอิงประวัติศาสตร์ในศตวรรษที่ 14 เรื่องสามก๊กซึ่งเล่าถึงเหตุการณ์ก่อนและระหว่างยุคสามก๊ก นวนิยายสามก๊กแสดงภาพลักษณ์ของเบ้งเฮ็กว่าเป็นผู้นำชนเผ่าอนารยชนทางใต้ และยังแต่งงานกับจกหยงซึ่งเป็นตัวละครสมมติผู้อ้างว่าสืบเชื้อสายจากเทพแห่งไฟจู้หรง

แหล่งข้อมูลทางประวัติศาสตร์

แก้

เรื่องราวของเบ้งเฮ็กและบันทึกเกี่ยวกับการจับและปล่อยตัวเบ้งเฮ็กปรากฏทั้งในฮั่นจิ้นชุนชิวที่เขียนโดยสี จั้วฉื่อในยุคราชวงศ์จิ้นตะวันออก และในพงศาวดารหฺวาหยาง (หฺวาหยางกั๋วจื้อ) ที่เขียนโดยฉาง ฉฺวีระหว่างปี ค.ศ. 348 ถึง ค.ศ. 354 ดังนั้นเอกสารทางประวัติศาสตร์ทั้งสองที่มีที่มาต่างกันจึงเป็นบันทึกเกี่ยวกับเบ้งเฮ็กที่มีความถูกต้องและเชื่อถือได้ เผย์ ซงจือนักประวัติศาสต์ในยุคราชวงศ์หลิวซ่งขณะรวบรวมอรรถาธิบายของจดหมายเหตุสามก๊ก พบว่าบันทึกว่าสี จั้วฉื่อเชื่อถือได้และนำข้อความในบันทึกมาอ้างอิงในจดหมายเหตุสามก๊กของตันซิ่ว โดยเผย์ ซงจือไม่ได้เขียนความเห็นเพิ่มเติ่ม นักประวัติศาสตร์ซือหม่า กวางขณะรวบรวมจือจื้อทงเจี้ยนก็บันทึกประวัติศาสตร์เกี่ยวกับเบ้งเฮ็กเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเผย์ ซงจือวิจารณ์งานเขียนส่วนอื่น ๆ ของสี จั้วฉื่อ นักประวัติศาสตร์ฟาง กั๋วยฺหวี (方國瑜) จึงใช้ข้อสงสัยของเผย์ ซงจือเกี่ยวกับความไม่น่าเชื่อถือของสี จั้่วฉื่อ ในการแสดงข้อกังขาของเรื่องราวการถูกจับและปล่อยเจ็ดครั้งของเบ้งเฮ็ก แต่ฟาง กั๋วยฺหวีก็ไม่ได้แสดงความสงสัยถึงการมีตัวตนของเบ้งเฮ็ก[1]

ความไม่สมเหตุสมผลของเรื่องที่เบ้งเฮ็กถูกจับและปล่อยตัว 7 ครั้งทำให้หลายคนตั้งข้อสงสัยว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงหริอไม่ รวมถึงเรื่องการมีตัวตนอยู่ของเบ้งเฮ็ก นักประวัติศาสตรในยุคสาธารณรัฐจีนชื่อจาง ฮฺว่าล่าน (張華爛) เขียนบทความชื่อว่า "อภิปรายเรื่องเบ้งเฮ็ก" (孟獲辯 เมิ่ง ฮั่ว เปี้ยน) กล่าวว่าเบ้งเฮ็กเป็นเพียงตัวละครสมมติที่สร้างขึ้นโดยนักประวัติศาสตร์ในยุคหลัง สังเกตว่าชื่อ "เฮ็ก" หรือในภาษาจีนกลางคือ "ฮั่ว" (獲) นั้นมีความหมายว่า "ถูกจับ" จึงเป็นเรื่องบังเอิญเกินเมื่อพิจารณาถึงชะตากรรมของเบ้งเฮ็กที่จะต้องถูกจับ[2] – มุมมองนี้เห็นร่วมกันโดยนักวิชาการหลายคน[3]

ตัวอย่างของข้อโต้แย้งในประเด็นนี้คือเรื่องชื่อตัวของเล่าปี่ (หลิว เป้ย์) และเล่าเสี้ยน (หลิว ช่าน) "ปี" หรือภาษาจีนกลางว่า "เป้ย์" (備) มีความหมายว่า "เตรียม" และ "เสี้ยน" หรือภาษาจีนกลางว่า "ช่าน" มีความหมายว่า "ให้" เป็นกรณีเดียวกันกับเบ้งเฮ็กที่ชื่อตัวเหล่านี้บ่งชี้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าของชื่อ เล่าปี่เตรียมอาณาจักรจ๊กก๊กและเล่าเสี้ยนมอบให้วุยก๊กตามที่เจียวจิ๋วแนะนำ แต่บุคคลทั้งสองนี้เป็นที่แน่ชัดว่าไม่ใช่ตัวละครสมมติ[4] นอกจากนี้ก็ยังไม่แน่ชัดว่าเบ้งเฮ็กมีเชื้อสายชาวจีนฮั่นหรือมาจากชนเผ่าต่างชาติ หากเป็นกรณีหลังก็อาจเป็นไปได้ว่าชื่อตัวของเบ้งเฮ็กอาจเป็นคำในภาษาอื่นที่ออกเสียงคล้ายคำว่า "ฮั่ว" (獲) ในภาษาจีนจึงถอดเสียงออกมาเช่นนั้น[5]

หฺวาง เฉิงจง (黃承宗) แห่งพิพิธภัณฑ์สังคมทาสชนชาติอี๋แห่งจังหวัดเหลียงชานเชื่อว่าเบ้งเฮ็กเป็นบุคคลที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ แม้จะแน่ใจว่าเรื่องราว "จับและปล่อยเจ็ดครั้ง" เป็นที่เรื่องที่แต่งขึ้นก็ตาม[6]

เหมียว เยฺว่ (繆鉞) ศาสตราจารย์แห่งมหาวิทยาลัยเสฉวนโต้แย้งว่าจูกัดเหลียงไม่อาจปล่อยตัวผู้นำศัตรูได้หากจับตัวได้จริง ถาน เหลียงเซี่ยว (譚良嘯) ผู้อำนวยการศาลจูกัดเหลียงในเฉิงตูยังกล่าวว่าเรื่องราว "จับและปล่อยเจ็ดครั้ง" เป็นเรื่อง "แปลกและเหลือเชื่อ" แต่ก็เชื่อว่าเบ้งเฮ็กมีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์เช่นเดียวกับความเห็นของฟาง กั๋วยฺหวี และหฺวาง เฉิงจง[7]

ประวัติ

แก้
บทความหลัก: การบุกลงใต้ของจูกัดเหลียง
 
เบ้งเฮ็กขี่วัวแดงออกศึก

เมื่อเล่าปี่จักรพรรดิแห่งจ๊กก๊กสวรรคตในปี ค.ศ. 223 ผู้คนท้องถิ่นในภูมิภาคหนานจงจึงก่อกบฏต่อจ๊กก๊ก โดยให้เหตุผลว่าเวลานั้นมีผู้นำสามคนอ้างตนเป็นผู้ปกครองแผ่นดินอย่างชอบธรรมจึงไม่รู้อีกต่อไปว่าควรจะภักดีต่อใคร จูกัดเหลียงอัครมหาเสนาบดีแห่งจ๊กก๊กจึงตอบโต้ด้วยการบุกภูมิภาคหนานจงและปราบปรามการจลาจลได้สำเร็จ

ในช่วงต้นของการก่อกบฏ ยงคี (雍闓 ยง ไข่) เห็นว่ายังมีหลายคนที่ยังคงไม่แน่ใจเรื่องที่จะก่อกบฏ จึงส่งเบ้งเฮ็กชาวเมืองเกียมเหลง (建寧 เจี้ยนหนิง) ไปเกลี้ยกล่อมชนเผ่าโสฺ่ว (叟) และชนเผ่าอื่น ๆ เบ้งเฮ็กประกาศกับทุกคนว่าราชสำนักจ๊กก๊กกำลังเรียกเอาทรัพยาการหายากมากจนเกินไป ยากที่จะจัดหาเป็นจำนวนมากได้ ชนเผ่าต่าง ๆ เชื่อคำของเบ้งเฮ็กจึงกลับมาเข้าร่วมกลุ่มกบฏของยงคี[8]

หลังจากยงคีเสียชีวิต เบ้งเฮ็กขึ้นแทนที่ยงคีในฐานะผู้นำกบฏ ในฤดูร้อน จูกัดเหลียงนำทัพข้ามแม่น้ำลกซุยและมุ่งเข้าเมืองเอ๊กจิ๋ว (益州 อี้โจฺว) จูกัดเหลียงจับตัวเบ้งเฮ็กได้และพามายังค่าย แล้วถามเบ้งเฮ็กว่าคิดอย่างไรกับทหารของตน เบ้งเฮ็กตอบว่า "ข้ารู้สึกเสียดายเพราะหากว่าข้ารู้เรื่องนี้เร็วกว่านี้ก็คงจะเอาชนะท่านได้อย่างง่ายดาย"[9]

จูกัดเหลียงคิดว่าหากตนต้องการทุ่มกำลังในการรบทางเหนือ จะต้องหากกลวิธีในการสยบชนเผ่าในหนานจง เพราะชนเผ่าเหล่านี้มักก่อกบฏและก่อความวุ่นวาย จูกัดเหลียงจึงให้อภัยเบ้งเฮ็กและส่งตัวกลับไปยังกองกำลังของเบ้งเฮ็ก หลังจากนั้นทั้งสองฝ่ายก็รบกันทั้งหมดเจ็ดครั้ง เบ้งเฮ็กถูกจูกัดเหลียงจับตัวทุกครั้ง จูกัดเหลียงก็ให้อภัยและปล่อยตัวไปทุกครั้ง ด้วยเหตุนี้เบ้งเฮ้กและเหล่าชนเผ่ารวมถึงราษฎรชาวฮั่นในหนานจงจึงพิจารณาเรื่องการก่อกบฏใหม่ ในที่สุดจึงยอมสวามิภักดิ์ต่อจ๊กก๊กอย่างจริงใจ เมื่อจูกัดเหลียงเห็นเบ้งเฮ็กมาถึงจึงถามเบ้งเฮ็กถึงเจตนา เบ้งเฮ้กตอบว่าตนถือว่าจูกัดเหลียงเป็น "พลังอำนาจจากฟ้า" ผู้คนทางใต้จึงจะไม่กล้าก่อกบฏอีกต่อไป[10]

หลังการกบฏสิ้นสุด คนผู้มีความสามารถหลายคนของภาคใต้ได้เข้าร่วมในราชสำนักจ๊กก๊ก เบ้งเฮ้กเป็นหนึ่งในนั้นและกลายเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของจูกัดเหลียง มีตำแหน่งสูงสุดเป็นผู้ช่วยขุนนางตรวจสอบ (御史中丞 ยฺหวี่ฉื่อจงเฉิง).[11]

ในนิยายสามก๊ก

แก้

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. ↑ Fang, Guoyu (方國瑜) (1984). Draft History of the Yi People (彝族史稿) (ภาษาจีน). Sichuan Nationalities Publishing House. p. 118.
  2. ↑ Zhang, Hualan (張華爛). "Discussion on Meng Huo (孟獲辯)". Nanqiang Magazine (南強雜誌) (ภาษาจีน). 陳壽志于南中叛黨雍闿高定之徒，大書特書，果有漢夷共服之孟獲，安得略而不載？其人身被七擒，而其名即為‘獲’，天下安有如此湊巧之事？
  3. ↑ Zhang, Xinghai (张星海). "Zhuge Liang's "Seven Captures of Meng Huo" – Real or Fake? (诸葛亮"七擒孟获"真耶假耶？)". Beijing Sci-Tech Report (北京科技报) (ภาษาจีน). 张华烂的观点其实代表了许多学者的观点。
  4. ↑ (充闻之曰：“吾闻谯周之言，先帝讳备，其训具也，后主讳禅，其训授也，如言刘已具矣，当授与人也。今中抚军名炎，而汉年极於炎兴，瑞出成都，而藏之於相国府，此殆天意也。”) อรรถาธิบายจากเซียงหยางจี้ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 41.
  5. ↑ "Foreign Names in Chinese".
  6. ↑ Huang, Chengzhong (黃承宗) (2000). Discussion on the Historicity of Meng Huo of Shu Han (蜀漢孟獲史實瑣談) (ภาษาจีน). Vol. 1. Sichuan Research Institute on Yi Studies (四川彝學研究). ISBN 7-5409-2672-4.
  7. ↑ Tan, Liangxiao (譚良嘯). "Suspicions about Zhuge Liang's "Seven Captures of Meng Huo" (諸葛亮"七擒孟獲"質疑)". Journal of Yunnan Normal University (ภาษาจีน). 七擒一事，實近乎離奇，諸葛亮俘孟獲不殺當是有的，但“七擒七縱”則令人難以置信。
  8. ↑ (益州夷復不從闓，闓使建寧孟獲說夷叟曰：「官欲得烏狗三百頭、膺前盡黑，蚊䴘無腦，毒蛇則有腦，而難致也。斷斲木構三丈者三千枚，汝能得不？」夷以為然，皆從闓。斷斲木堅剛，性委曲，高不至二丈，故獲以欺夷。) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 4.
  9. ↑ (亮欲俟定元軍眾集合，并討之，軍卑水。定元部曲殺雍闓及士庶等，孟獲代闓為主。亮既斬定元，而馬忠破牂柯，而李恢敗於南中。夏五月，亮渡瀘，進征益州。生虜孟獲，置軍中，問曰：「我軍如何？」獲對曰：「恨不相知，公易勝耳。」) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 4.
  10. ↑ (亮以方務在北，而南中好叛亂，宜窮其詐。乃赦獲，使還合軍，更戰。凡七虜、七赦。獲等心服，夷、漢亦思反善。亮復問獲，獲對曰：「明公，天威也！邊民長不為惡矣。」秋，遂平四郡。) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 4.
  11. ↑ (亮收其俊傑建寧爨習，朱提孟琰及獲為官屬，習官至領軍，琰，輔漢將軍，獲，御史中丞。) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 4.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เบ้งเฮ็ก&oldid=10947022"