วิกิพีเดีย

เน็กซัส 7 (รุ่นปี พ.ศ. 2555)

เน็กซัส 7 (อังกฤษ: Nexus 7) เป็นแท็บเล็ตคอมพิวเตอร์ ได้รับการออกแบบและวางขายโดยกูเกิล ร่วมกับเอซุส โดยเป็นแท็บเล็ตเครื่องแรกในรุ่นของกูเกิล เน็กซัส ซึ่งเป็นตระกูลของรุ่นที่ใช้ระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ และจะใช้ระบบที่จะไม่ได้รับการปรับแต่งใด ๆ จากผู้ผลิต เน็กซัส 7 นั้นมีหน้าจอกว้าง 7 นิ้ว วัดตามแนวทแยง, ใช้หน่วยประมวลผล อินวิเดีย เทกรา 3 ควอดคอร์, แรม 1 จิกะไบต์ และ หน่วยความจำภายใน 8, 16 หรือ 32 จิกะไบต์ รวมไปถึงระบบไวไฟ และการเชื่อมต่อเอ็นเอฟซี โดยมีแหล่งรวบรวมความบันเทิงและโปรแกรมบน กูเกิล เพลย์ ซึ่งมีทั้งโปรแกรมประยุกต์, หนังสืออิเล็กทรอนิกส์, รายการโทรทัศน์, ภาพยนตร์ (Play Movies), เกม (Play Game) และเพลง (Play Music) ปัจจุบันในประเทศไทย(พ.ศ. 2557)สามารถใช้บริการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์,ภาพยนตร์และเกมได้แล้ว ยกเว้นแต่รายการโทรทัศน์และเพลงเท่านั้น แท็บเล็ตเน็กซัส 7 เป็นอุปกรณ์รุ่นแรกที่ออกวางขายพร้อมกับระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ 4.1 ที่มีชื่อว่า "เจลลีบีน"

เน็กซัส 7
Nexus 7
ผู้พัฒนากูเกิล, เอซุส
ผู้ผลิตเอซุส
ตระกูลกูเกิล เน็กซัส
ชนิดแท็บเล็ตคอมพิวเตอร์
รุ่นที่รุ่นที่ 1
วางจำหน่าย13 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 (ในประเทศออสเตรเลีย และสหรัฐอเมริกา)
ยกเลิกรุ่น 8 จิกะไบต์ (ตุลาคม พ.ศ. 2555)
หน่วยขาย4.5–4.6 ล้านเครื่อง (ในปี พ.ศ. 2555)[1]
ระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ 4.2.2 (เจลลีบีน) ; ปล่อยอัปเดตเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2013 (2013-02-12)
พลังงานแบตเตอรีลิเทียม-ไออนพอลิเมอร์ แบบฝังในเครื่อง 4,325 มิลลิแอมแปร์ต่อชั่วโมง 16 วัตต์ต่อชั่วโมง[2][3]
ชิพอินวิเดีย เทกรา 3 ที30แอล
หน่วยประมวลผล1.2 จิกะเฮิรตซ์ (1.3 จิกะเฮิรตซ์ สำหรับการใช้งานแบบซิงเกิลคอร์) ควอดคอร์ คอร์เท็กซ์ เอ-9 พร้อมหน่วยความจำแคช 1 เมกาไบต์
ความจุ8, 16, หรือ 32 จิกะไบต์
หน่วยความจำ1 จิกะไบต์ ดีดีอาร์3แอล[4]
การแสดงผล7 นิ้ว วัดตามแนวทแยง จอไอพีเอส แอลซีดี จอสัมผัสอัตราส่วน 16:10
ดับเบิลยูเอกซ์จีเอ 1280×800 พิกเซล (216 พิกเซลต่อนิ้ว), สัมผัสพร้อมกันได้สูงสุด 10 จุด, องศาการมองเห็น 178 องศา
จอป้องกันรอยขีดข่วนคอร์นิง ฟิตกลาส[5][6]
กราฟฟิก416 เมกาเฮิรตซ์ ทเวลฟ์คอร์ อินวิเดีย จีฟอร์ซยูแอลพี
ระบบเสียงเอ็มพี3, ดับเบิลยูเอวี, อีเอเอซี+, ดับเบิลยูเอ็มเอ[6]
การรับเข้าเครื่องวัดความเร่ง, ไจโรสโคป, เซนเซอร์, จีพีเอส, เครื่องวัดอำนาจแม่เหล็ก, ไมโครโฟน[2][3][6]
กล้องกล้องหน้า 1.2 ล้านพิกเซล
บันทึกวิดีโอ เอชดี (720p)[6][7]
การเชื่อมต่อรูหูฟัง 3.5 มิลลิเมตร, บลูทูธ 3.0, วายฟาย (802.11 b/g/n ที่ 2.4 จิกะเฮิรตซ์), เอ็นเอฟซี, ไมโครยูเอสบี 2.0, ด็อคกิงสเตชัน[2][5][6]
รุ่นรองรับเครือข่าย: เอชเอสพีเอ+
บริการออนไลน์กูเกิล เพลย์
มิติสูง 198.5 mm (7.81 in)
กว้าง 120 mm (4.7 in)
หนา 10.56 mm (0.416 in)
น้ำหนัก340 g (12 oz)
รุ่นต่อไปเน็กซัส 7 (รุ่นปี พ.ศ. 2556)
บทความที่เกี่ยวข้องคินเดิลไฟร์, คินเดิลไฟร์ เอชดี, นูกแท็บเล็ต, นูกเอชดี, ไอแพด (รุ่นที่ 3), ไอแพด มินิ, แบล็คเบอร์รี เพลย์บุ๊ก, ไมโครซอฟท์ เซอร์เฟซ
เว็บไซต์www.google.com/nexus/7/

งานออกแบบเน็กซัส 7 เริ่มต้นเมื่อเดือนมกราคม พ.ศ. 2555 หลังจากการประชุมระหว่างผู้บริหารของบริษัทกูเกิล และเอซุส ในงานอินเตอร์เนชันแนลซีอีเอส (International CES) โดยรูปแบบและดีไซน์นั้นจะคล้ายกับแท็บเล็ตเอซุส อีแพด มีโม เอ็มอี370ที (Eee Pad MeMO ME370T) ที่เปิดตัวในที่ประชุม ตามแผนจะมีการพัฒนาและผลิตภายใน 4 เดือน และจะกำหนดราคาอยู่ที่ 199 ดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งการผลิตเน็กซัส 7 นั้นเริ่มต้นขึ้นในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2555 และเปิดตัวในงานกูเกิลไอโอ ซึ่งเป็นงานนัดพบและประชุมนักพัฒนาประจำปีของกูเกิล ต่อมาในวันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2555 ได้มีการเปิดให้สั่งซื้อล่วงหน้าผ่านกูเกิล เพลย์ และวางขายในช่วงกลางเดือนกรกฎาคม ในประเทศออสเตรเลีย, ประเทศแคนาดา, สหรัฐอเมริกา และสหราชอาณาจักร และวางขายเดือนสิงหาคมในประเทศฝรั่งเศส, ประเทศเยอรมนี และประเทศสเปน ต่อมาในเดือนตุลาคม กูเกิลได้เพิ่มรุ่น 32 จิกะไบต์ที่รองรับเพียงวายฟาย และรุ่นรองรับ 3 จี เอชเอสพีเอ+

เน็กซัส 7 ได้รับการวิจารณ์ในเชิงบวกจากนักวิจารณ์ทางด้านเทคโนโลยี ในเรื่องของฮาร์ดแวร์ที่มีคุณภาพและมีประสิทธิภาพเมื่อเปรียบเทียบกับเรื่องของราคาที่มีความคุ้มค่า[8][9][10] ส่วนด้านตรงข้ามก็มีทั้งการที่ไม่สามารถเชื่อมต่อเครือข่ายได้ และการที่ไม่สามารถเพิ่มหน่วยความจำภายนอกได้[11][12][13] หลังจากนั้น เอซุสได้ออกมาอธิบายว่า ได้ตัดสินใจละเว้นเรื่องกล้อง ให้เหลือเพียงกล้องหน้าที่มีความละเอียดน้อยสำหรับเพียงสนทนาผ่านวิดีโอ ส่วนกล้องหลังนั้นจะไม่มีในรุ่นนี้[14] เน็กซัส 7 ได้รับความสำเร็จในระดับหนึ่ง ด้วยยอดขาย 4.5–4.6 ล้านเครื่องในปี พ.ศ. 2555 และได้รับ 2 รางวัลจาก นิตยสารที 3 (T3) ในปี พ.ศ. 2555 โดยได้รับรางวัล "อุปกรณ์ยอดเยี่ยมแห่งปี" (Gadget of the Year) และ "แท็บเล็ตยอดเยี่ยมแห่งปี" (Tablet of the Year) และรางวัล "โทรศัพท์มือถือและแท็บเล็ตยอดเยี่ยมแห่งปี" ในงานโมบายล์เวิลด์คองเกรส ปี พ.ศ. 2556 เน็กซัส 7 นั้นมีลักษณะคล้ายกับ แอมะซอน คินเดิลไฟร์, บารนส์แอนด์โนเบิล นูกแท็บเล็ต และแอปเปิล

ประวัติ แก้

การพัฒนา แก้

ในการสัมภาษณ์เมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2554 เอริก ชมิดต์ ประธานบริหารบริษัทกูเกิล ได้ยืนยันว่ากูเกิลได้ออกแบบแท็บเล็ตรุ่นใหม่และจะเปิดตัวในเวลา 6 เดือน เป็นคำยืนยันระหว่างการสัมภาษณ์กับ กอร์เรียเรเดลลาเซรา (Corriere della Sera) หนังสือพิมพ์ในประเทศอิตาลี ชมิดต์ได้ระบุอีกว่ากูเกิลจะทำการแข่งขันกับ แอปเปิล บริษัทผู้ผลิตไอแพด มากขึ้น[15][16] แต่เขาไม่ได้ระบุว่าเป็นแท็บเล็ตประเภทใด แต่สื่อต่าง ๆ นานาคิดว่าน่าจะเป็นอุปกรณ์เน็กซัส[17]

ตามที่ เบนจามิน เยห์ ประธานฝ่ายการตลาดในสหราชอาณาจักรและกลุ่มนอร์ดิกของบริษัทเอซุส ได้คิดริเริ่มเน็กซัส 7 ในงานอินเตอร์เนชันแนลซีอีเอส (International CES) ใน ลาสเวกัส เมื่อเดือนมกราคม พ.ศ. 2555 ในการประชุมระหว่างเอซุสและกูเกิล ซึ่งเอซุสเป็นผู้ผลิตอุปกรณ์อยู่แล้ว โดยต้องตั้งราคาไว้ว่าจะต้องขายให้ได้ในราคา 200 ดอลลาร์สหรัฐ และจะต้อง "เร็ว, ถูก และดี" (fast, cheap and good) ตามแนวคิด "การบริหารจัดการงานแบบสามเหลี่ยม" (project management triangle) นั้นสามารถทำให้คุณสมบัติที่กำหนดขึ้นมานี้เกิดขึ้นได้จริง ต่อมา จอนนีย์ ชีห์ ประธานของบริษัทเอซุสได้กล่าวว่า "กูเกิลต้องการปริมาณที่มาก และวิศวกรของเราบอกว่าเป็นการทำงานที่ทรมานเกินไป"[18]

"เราได้สร้างร้านหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ และภาพยนตร์ ในกูเกิล เพลย์ และเราได้เพิ่มรายการโทรทัศน์และนิตยสาร ดังนั้นเราจึงอยากได้อุปกณ์ที่สมบูรณ์แบบ และคิดว่าแท็บเล็ตขนาด 7 นิ้วนั้นกำลังเหมาะพอดี"

—แพทริค แบรดี ผู้อำนวยการฝ่ายวิศวกรแอนดรอยด์ ในกูเกิล[19]

สำหรับการดำเนินการพัฒนางาน เอซุสได้ตั้ง "โปรเจกต์ เอ-ทีม" (Project A-Team) ขึ้นมา โดยจะส่งทีมงานออกแบบนี้ไปยังกูเกิลเพล็กซ์ ซึ่งเป็นสำนักงานใหญ่ของกูเกิลในเมาท์เทนวิว รัฐแคลิฟอร์เนีย ในขณะที่กูเกิลก็ได้ส่งวิศวกร 7 คนไปยังสำนักงานใหญ่ของเอซุส โดยจะมีพนักงานที่จะทำงานใกล้กับสำนักงานของกูเกิล และอนุญาตสำหรับการทำงานตลอด 24 ชม. แต่ ชีห์ ต้องการที่จะเพิ่มพนักงานอีก 40 คนเพื่อพบกับกูเกิลตามที่เรียกร้องมา[20] การออกแบบเน็กซัส 7 นั้นอยู่บนพื้นฐานของแท็บเล็ต และเอซุสได้เปิดตัวรูปแบบในงานอินเตอร์เนชันแนลซีอีเอส ซึ่งการออกแบบ เอซุส อีแพด มีโม เอ็มอี 370 ที (Eee Pad MeMO ME370T) ตัวแทนของเอซุสได้อธิบายว่า "การออกแบบอี370ทีนั้น เป็นพื้นฐานการออกแบบเพื่อตอบสนองตัวเลือกและความต้องการในราคาเพียง 199 ดอลลาร์สหรัฐ" และได้เปลี่ยนแผงวงจรหลักใหม่, ชิพตัวใหม่, หน้าจอใหม่ และวัสดุที่ใช้หุ้มด้านหลังเครื่อง เน็กซัส 7 นั้นออกแบบเสร็จอย่างรวดเร็วภายใน 4 เดือน และได้เริ่มการผลิตในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2555[18]

การวิเคราะห์ของบริษัทไอเอชเอส (IHS Inc.) คาดว่าเน็กซัส 7 รุ่นความจุ 16 จิกะไบต์ จะวางขายในราคา 159.25 ดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งจะแพงกว่าคินเดิลไฟร์ 19 ดอลลาร์สหรัฐ[21]เน็กซัส 7 ที่จะเปิดตัวและวางขายในราคาที่สูงกว่า ซึ่งได้รับการสันนิษฐานว่าจะมีคุณภาพของหน้าจอที่ดีกว่า, หน่วยประมวลผลควอดคอร์ (คินเดิลไฟร์ใช้หน่วยประมวลผลดูอัลคอร์), การเพิ่มกล้องถ่ายรูป และเนียร์ฟิลด์คอมมูนิเคชัน แอนดรูว์ ราสส์ไวเลอร์ นักวิเคราะห์อาวุโส คิดว่าการที่ เอชพี ทัชแพด มีราคาถูก จะช่วยให้ยอดขายของแท็บเล็ตต้นทุนต่ำนั้นสูงขึ้น เพราะราคาของชิ้นส่วนที่มีต้นทุนต่ำกว่าแท็บเล็ตที่มีราคาสูง และเขาได้ระบุอีกว่าทั้งคินเดิลไฟร์ และเน็กซัส 7 จะวางขายในราคาต่ำ และอัตราของกำไรที่ต่ำ เพื่อเพิ่มยอดขายที่มากขึ้น[22]

เปิดตัวและวางขาย แก้

 
ฮูโก แบร์รา หัวหน้าฝ่ายการจัดการผลิตภัณฑ์แอนดรอยด์ เปิดตัวเน็กซัส 7 ในงานกูเกิล ไอโอ 2012 ในซานฟรานซิสโก

1 เดือนก่อนการเปิดตัว เน็กซัส 7 ได้ถูกระบุในเบนช์มาร์ค โดยระบุว่าเป็นอุปกรณ์ที่ผลิตโดยเอซุส รู้จักกันในชื่อ "เน็กซัส 7" มีขนาดหน้าจอ 7 นิ้ว, ใช้ชิพประมวลผลเทกรา 3 และใช้ระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ 4.1 "เจลลีบีน"[23] ต่อมาในวันที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2555 กิซโมโด ออสเตรเลีย อ้างว่าได้ข้อมูลจำเพาะหรือคุณสมบัติของแท็บเล็ตรุ่นนี้ และข้อมูลถูกต้องทั้งหมด รวมไปด้วยหน่วยความจำภายใน, ขนาดของจอแสดงผล และราคาวางขาย[24][25]

เน็กซัส 7 ได้รับการเปิดตัวอย่างเป็นทางการในวันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2555 ในงานกูเกิล ไอโอ ซึ่งเป็นงานประชุมนักพัฒนาประจำปีของกูเกิล ที่มอสโคนเซนเตอร์ (Moscone Center) ในซานฟรานซิสโก และมีการเปิดให้สั่งจองล่วงหน้าในวันนั้น[26] มาพร้อม แอนดรอยด์เวอร์ชันใหม่ 4.1 มีชื่อว่า "เจลลีบีน" ซึ่งเปิดตัวโดย ฮูโก แบร์รา หัวหน้าฝ่ายการจัดการผลิตภัณฑ์แอนดรอยด์[27][28] วันถัดมา ได้มีเน็กซัส 7 รุ่นพิเศษ โดยตัวเครื่องสีขาว ให้กับผู้เข้าร่วมประชุมงานกูเกิล ไอโอ[29] พร้อมกับการเปิดตัว เน็กซัสคิว และ โครมบ็อกซ์ รวมไปถึงกาแลคซี เน็กซัส รุ่นที่ถูกติดตั้งเจลลีบีนมาจากโรงงาน[30] แบร์รายืนยันว่าจะวางขายแท็บเล็ตรุ่นนี้ในราคา 199.99 ดอลลาร์สหรัฐ สำหรับรุ่น 8 จิกะไบต์ และผู้ที่ซื้อเน็กซัส 7 จะได้รับเครดิต 25 ดอลลาร์สหรัฐ สำหรับซื้อสินค้าในกูเกิล เพลย์ (ใช้ได้ถึงวันที่ 30 กันยายน)[31] รวมไปถึงสามารถที่จะซื้อภาพยนตร์, อีบุ๊ก และนิตยสาร ด้วย[32][33] เน็กซัส 7 นั้นถูกสื่อต่างๆคิดว่า จะเป็นแท็บเล็ตของกูเกิลที่จะนำมาแย่งยอดขายไอแพด ของแอปเปิล[34] หุ้นของกูเกิลในตลาดหุ้นสหรัฐอเมริกาเพิ่มขึ้นร้อยละ 0.8 อยู่ที่ 569.37 ดอลลาร์สหรัฐ ในช่วงบ่ายวันนั้นทันที[35]

ในงานเปิดตัว แบร์ราได้ยืนยันการวางขายในประเทศออสเตรเลีย, ประเทศแคนาดา, สหราชอาณาจักร และสหรัฐอเมริกา ก่อน[36] และกูเกิลได้เริ่มทำการเปิดให้สั่งจองล่วงหน้าในประเทศออสเตรเลีย และสหรัฐอเมริกา ในวันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2555[37][38] ส่วนการสั่งจองล่วงหน้าในประเทศแคนาดา และสหราชอาณาจักร มีขึ้นในวันที่ 17 กรกฎาคม ซึ่งเป็น 4 วันหลังจากในประเทศออสเตรเลีย และสหรัฐอเมริกาเปิดให้สั่งจองไปแล้ว[39] ต่อมาได้วางขายในประเทศฝรั่งเศส, ประเทศเยอรมนี และประเทศสเปน ในวันที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2555[40] และในประเทศญี่ปุ่น วันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2555[41] ต่อมาอีก 2 วัน ได้วางขายในประเทศเกาหลีใต้[42] และวางขายในประเทศอินเดีย วันที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555[43]

คุณสมบัติ แก้

ซอฟต์แวร์ แก้

เป็นอุปกรณ์ในตระกูลกูเกิล เน็กซัส โดยเน็กซัส 7 เป็นระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ล้วน (Pure Android) ซึ่งจะมีคุณสมบัติเหมือนแอนดรอยด์ที่ไม่มีการปรับแต่งใดๆจากผู้ผลิต จะไม่มีส่วนต่อประสานกราฟิกกับผู้ใช้ที่ใส่มาโดยผู้ผลิต (เช่น ทัชวิซ หรือเอชทีซี เซนส์) อุปกรณ์เน็กซัสนั้นจะได้รับการปลดล็อกบูตโหลดเดอร์ (Bootloader) สำหรับให้นักพัฒนาได้รูต (Root) หรือปรับแต่งระบบและซอฟต์แวร์ต่างๆ ในระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ได้[44][45] เอกซ์ดีเอ เดเวลอเปอส์ (XDA-Developers) ซึ่งเป็นเว็บไซต์สำหรับนักพัฒนาซอฟต์แวร์ เป็นเว็บไซต์แรกที่ทำการปล่อยรอม และเคอร์เนล สำหรับแท็บเล็ตรุ่นนี้[46]

อุปกรณ์เน็กซัสนั้นจะเป็นรุ่นเรือธงของอุปกรณ์ที่ใช้ระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์และเป็นรุ่นแรกที่จะได้รับอัปเดตซอฟต์แวร์จากกูเกิล[47] เน็กซัส 7 เปิดตัวพร้อมกับระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ 4.1 "เจลลีบีน" โดยเป็นรุ่นต่อจาก 4.0 "ไอศกรีมแซนด์วิช" ซึ่งเปลี่ยนแถบแจ้งเตือนแบบใหม่ รวมไปถึงกล้องถ่ายรูป และหน้าหลักใหม่ กูเกิลได้ทำการลดอาการช้าหรือกระตุกของระบบ ซึ่งมีมากกว่าไอโอเอสของแอปเปิล ให้น้อยลงกว่าเดิม และเพิ่มความไวของการสัมผัสให้ตอบสนองเร็วกว่าเดิม รวมไปถึงการเพิ่มฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์ให้สามารถแสดงผล 60 ภาพต่อวินาที โดยการลดอาการช้านี้เรียกว่า "โปรเจกต์บัตเตอร์" (Project Butter)[48][49][50] เน็กซัส 7 เป็นอุปกรณ์เครื่องแรกที่ติดตั้ง กูเกิล โครม เป็นเว็บเบราว์เซอร์พื้นฐานของเครื่อง (อุปกรณ์แอนดรอยด์รุ่นก่อนจะใช้เบราว์เซอร์ในตัวเครื่องเป็นเบราว์เซอร์พื้นฐาน)[51]

หนึ่งในคุณสมบัติที่มีประสิทธิภาพบนแอนดรอยด์รุ่น 4.1 "เจลลีบีน" คือกูเกิล นาว โดยเป็นซอฟต์แวร์ผู้ช่วยปัญญา ซึ่งมีความคล้ายคลึงกับซีรี ของแอปเปิล ตามที่กูเกิลได้ระบุไว้ว่า กูเกิล นาว นั้นจะแสดงในรูปแบบคล้ายกับบัตรที่จะตอบคำถามหรือช่วยเหลือผู้ใช้ ขึ้นอยู่กับพฤติกรรมการค้นหาของผู้ใช้ ซึ่งสามารถค้นหาได้ทั้งการจราจร, ผลกีฬา และสภาพอากาศ รวมไปถึงยังสามารถที่จะแปลภาษา และการให้ข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่ใกล้เคียง[52][53] และนิตยสารป็อปปูลาร์ไซเอนส์ (Popular Science) ได้ระบุว่ากูเกิล นาว เป็น "นวัตกรรมแห่งปี 2012"[54]

เน็กซัส 7 มาพร้อมกับโปรแกรมประยุกต์มากมายที่ติดตั้งมากับตัวเครื่องและพร้อมใช้ทันที เช่นจีเมล, ยูทูบ, กูเกิล แมปส์, กูเกิล แคเลนเดอร์, กูเกิล+, กูเกิล วอลเลต และกูเกิล เคอร์เรนส์ ตามคำกล่าวของแบร์รา ถึงกูเกิลที่ได้เน้นความสำคัญของการรวมกูเกิล เพลย์ กับอุปกรณ์เป็นสิ่งเดียวกัน[55][56] และคำกล่าวของแอนดี รูบิน ผู้คิดค้น และผู้บริหารของบริษัทแอนดรอยด์ ว่า "การเน้นกูเกิล เพลย์ ของกูเกิลเป็นหลัก ทำให้ผู้ใช้นั้นสามารถเปลี่ยนอุปกรณ์ได้ แต่โปรแกรมยังคงอยู่ หรือเรียกได้ว่าเป็นระบบนิเวศของโปรแกรมประยุกต์"[20] เน็กซัส 7 นั้นมีจุดมุ่งหมายหนึ่งคือ เพื่อให้สามารถใช้สื่อทั้งหมดจากกูเกิล เพลย์ ได้ ซึ่งมีทั้งอีบุ๊ก, ภาพยนตร์, เพลง, เกม, นิตยสาร และรายการโทรทัศน์ โดยเน็กซัส 7 สามารถอัปเดตรุ่นของซอฟต์แวร์เป็นแอนดรอยด์ 4.2 ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2555[57]

ฮาร์ดแวร์และการออกแบบ แก้

 
ด้านหลังของเน็กซัส 7 หุ้มด้วยพลาสติกเป็นปุ่ม ๆ กันลื่น โดยได้รับคำชมจากนักวิจารณ์[10]

เน็กซัส 7 ด้านนอกหุ้มด้วยพลาสติก มีความยาว 198.5 มิลลิเมตร, กว้าง 120 มิลลิเมตร และหนา 10.5 มิลลิเมตร มีน้ำหนัก 340 กรัม โดยเน็กซัส 7 มาพร้อมกับชิพ อินวิเดีย เทกรา 3 1.3 จิกะเฮิรตซ์ สถาปัตยกรรมเออาร์เอ็ม คอร์เท็กซ์-เอ9 หน่วยประมวลผลกลาง ควอดคอร์ และ หน่วยประมวลผลกราฟิกส์ อินวิเดีย จีฟอร์ซ ทเวลฟ์คอร์ 416 เมกาเฮิรตซ์ รวมไปถึงเซนเซอร์ และไจโรสโคป โดยหน่วยประมวลผลกราฟิกส์นั้นมีประสิทธิภาพสูง เพื่อสำหรับการเล่นเกมที่มีกราฟิกส์สูง[58][59] หน่วยประมวลผลกลาง เทกรา 3 มี 4 แกนหลัก หรือควอดคอร์ โดยที่จะลดการทำงานลงเมื่ออุปกรณ์ต้องการใช้หน่วยประมวลผลต่ำ ซึ่งจะช่วยประหยัดแบตเตอรี[18][60] ส่วนคุณสมบัติอื่น ๆ ที่มีในอุปกรณ์นี้เช่น ไมโครโฟน, จีพีเอส, เครื่องวัดอำนาจแม่เหล็ก และกล้องหน้า ความละเอียด 1.2 ล้านพิกเซล[3] โดยด้านหลังของเน็กซัส 7 นั้นหุ้มด้วยพลาสติก ที่มีลายเป็นจุด ๆ ปุ่ม ๆ เพื่อให้เหมาะสำหรับการถือ และไม่ลื่นตกง่าย[8][11]

กูเกิล และเอซุส ไม่ใช้การเชื่อมต่อผ่านทางเครือข่ายโทรศัพท์สำหรับอุปกรณ์นี้ โดยมีเพียง วายฟาย 802.11 บี/จี/เอ็น เพื่อสำหรับการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตบทแท็บเล็ตเน็กซัส 7 ต่อมาหลังจากนั้นได้มีการเปิดตัวเน็กซัส 7 รุ่นที่มีคุณสมบัติเชื่อมต่อเครือข่ายโทรศัพท์ เอชเอสพีเอ+ พร้อมกับหน่วยความจำสำหรับเก็บข้อมูล 32 จิกะไบต์ ซึ่งปิดตัวในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2555 ในราคา 299 ดอลลาร์สหรัฐ[61] และที่แตกต่างจากแท็บเล็ตรุ่นทั่ว ๆ ไปนั้น เน็กซัส 7 รองรับการเชื่อมต่อเนียร์ฟิลด์คอมมูนิเคชัน หรือเอ็นเอฟซี สำหรับการใช้งานโอนถ่ายไฟล์ด้วยความเร็วที่มากกว่าบลูทูธ ผ่านแอนดรอยด์บีม และการชำระเงินในร้านค้าที่รองรับระบบเอ็นเอฟซี[62]

เน็กซัส 7 ใช้แบตเตอรีลิเทียมไอออนความจุ 4,325 มิลลิแอมแปร์ต่อชั่วโมง โดยใช้งานได้ประมาณ 9.5 ชั่วโมง และสามารถชาร์จแบตเตอรีผ่านไม่โครยูเอสบี[18] เพื่อที่จะให้อุปกรณ์นั้นใช้แบตเตอรีน้อยลง เอซุสได้ใช้เวลาประมาณ 1 เดือน ในการลดการใช้งานแบตเตอรีของอุปกรณ์ โดยการลดความดันไฟฟ้า และความร้อน[18] และต่อมาก็สามารถจัดการวงจรพลังงานแบบบูรณาการได้ ซึ่งออกแบบโดย แม็กซิมอินเทเกรต (Maxim Integrated)[60] กูเกิล ได้อ้างว่า เน็กซัส 7 สามารถเล่นวิดีโอเอชดี ติดต่อกัน 9 ชั่วโมง, การใช้งานอินเทอร์เน็ต หรืออีบุ๊ก ติดต่อกัน 10 ชั่วโมง และการเปิดเครื่องติดต่อกัน 300 ชั่วโมง[3]

 
การเปรียบเทียบระหว่าง คินเดิลไฟร์ (ซ้าย) และไอแพด มินิ (กลาง) กับ เน็กซัส 7 (ขวา)

เน็กซัส 7 มีหน้าจอแอลซีดี ขนาด 7 นิ้ว ความละเอียด 1280×800 พิกเซล หรือประมาณ 216 พิกเซลต่อนิ้ว โดยเป็นจอไอพีเอส (IPS) ซึ่งสามารถมองเห็นได้ในมุมที่กว้างถึง 178° โดยที่สีของจอไม่เพี้ยน หรือแตกต่างไปจากความจริง[63] แท็บเล็ตนี้มีน้ำหนักเบา และบาง ด้วยการออกแบบพิเศษที่เรียกว่า เอซุส ทรูวีวิด (Asus TruVivid) ซึ่งหน้าจอแอลซีดีจะเคลือบด้วยแก้วแผ่นเดียว แทนการเคลือบแบบดั้งเดิมที่จะประกอบด้วยแก้ว 4 ชิ้น (ประกอบด้วยชั้นคริสตัลเหลว 2 ชั้น ประกอบติดกัน, ชั้นจอสัมผัส และชั้นกระจกป้องกัน) โดยเอซุส ทรูวีวิด นั้น ทุกชิ้นจะรวมอยู่ในชั้นเดียวกัน[18] และเคลือบโดยการหลอมละลายด้วยกาว โดยไม่มีอากาศภายใน แต่การผลิตจอประเภทนี้ มีขั้นตอนที่ค่อนข้างยากลำบาก[18] ส่วนด้านนอกนั้นจะเคลือบด้วยกระจกคอร์นิง ฟิตกลาส[2]

ส่วนการออกแบบแผงวงจรหลัก หรือมาเธอร์บอร์ดของเอซุส จะวางไว้บนตัวของลำโพง เพื่อให้แน่ใจว่าส่วนประกอบอื่น ๆ จะไม่ขวางลำโพง และมีผลต่อคุณภาพของเสียงที่ได้ รวมไปถึงการวางไมโครโฟน โดยออกแบบเพื่อไม่ให้ผู้ใช้อุดรูของไมโครโฟนขณะการคุยผ่านวิดีโอ และชองเสียบหูฟัง ที่ออกแบบให้อยู่ด้านล่างของตัวเครื่อง เพื่อที่จะไม่ให้สายหูฟังพาดผ่านจอ[18]

เน็กซัส 7 ได้เปิดตัวครั้งแรกพร้อมกัน 2 รุ่น คือรุ่นความจุ 8 จิกะไบต์ ในราคา 199 ดอลลาร์สหรัฐ และรุ่น 16 จิกะไบต์ ในราคา 249 ดอลลาร์สหรัฐ[28] ต่อมาในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2555 ได้มีการเลิกวางขาย เน็กซัส 7 รุ่น 8 จิกะไบต์ และทำให้รุ่น 16 จิกะไบต์ ลดราคาเหลือ 199 ดอลลาร์สหรัฐ และเปิดตัวรุ่นใหม่ คือรุ่นความจุ 32 จิกะไบต์ ในราคา 249 ดอลลาร์สหรัฐ[64] เน็กซัส 7 ที่มีต้นทุนต่ำและมีราคาถูก ทำให้แข่งขันกับคินเดิลไฟร์ ในราคาที่ใกล้เคียงกัน และมีราคาที่ถูกกว่าแท็บเล็ตราคาสูงอย่างไอแพด โดยไมค์ เรย์ฟีลด์ จากบริษัทเอ็นวีเดีย กล่าวว่า "ไม่เคยเห็นผู้ที่จะผลิตอุปกรณ์ที่น่าตื่นตาตื่นใจแบบนี้อย่างแท้จริง"[28]

หลังการวางขาย แก้

การวิพากษ์วิจารณ์ แก้

 
 
วอลเตอร์ มอสส์เบิร์ก (ซ้าย) และ เดวิด โปค (ขวา) นักเขียนข่าวด้านเทคโนโลยีได้ยอมรับว่าเป็นคู่แข่งที่สำคัญของไอแพด[65]

การต้อนรับและคำวิพากษณืวิจารณ์ของเน็กซัส 7 มีค่อนข้างมาก ส่วนใหญ่เป็นการแสดงความคิดเห็นเทคโนโลยีใหม่ที่มีประสิทธิภาพสูง คือเจลลีบีน และรวมไปถึงเอ็นเอฟซี ด้วย[11][66] วอลเตอร์ มอสส์เบิร์ก นักข่าวจากเดอะวอลล์สตรีทเจอร์นัล, เดวิด โปค นักข่าวจากเดอะนิวยอร์กไทมส์ และ เทคครันช์ (TechCrunch) ได้ยอมรับว่ากูเกิล และเอซุส ออกแบบและผลิตคู่แข่งที่สำคัญของไอแพด[65] โดยซีกเลอร์ นักข่าวจากเทคครันช์ ได้ระบุว่า "เน็กซัส 7 ของกูเกิล เป็นอุปกณณ์ที่ใช้ระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ที่อยากซื้อมาใช้ด้วยตนเอง"[67] และแท็บเล็ตรุ่นนี้ได้รับคำชื่นชมเป็นอย่างมากจากหลาย ๆ เว็บไซต์ และจากหลายสื่อชั้นนำของทั่วโลก[68][69][70] นาธาน โอลีวาเรซ-กีเลส นักข่าวจากไวร์ (Wired) ได้สรุปความคิดเห็นของเขาดังนี้ :

นี่เป็นแท็บเล็ตแอนดรอยด์ที่คุ้มค่าแก่การรอคอย ความสวยงาม หน้าจอที่ละเอียด การออกแบบที่ดี และคุณภาพที่ยอดเยี่ยม รวมไปถึงเจลลีบีน ที่สร้างขึ้นมาสำหรับเน็กซัส 7 แท็บเล็ตควอดคอร์ ที่มีความเร็วเปรียบเสมือนรถปอร์เช่[8]

ตรงกันข้าม ในการวิจารณ์เรื่องการเพิ่มพื้นที่เก็บข้อมูลเพิ่มเติม รวมไปถึงเรื่องของการที่ไม่รองรับการใช้งานบนเครือข่ายโทรศัพท์ในรุ่นแรกที่เปิดตัว และความคมชัดของจอแสดงผลที่ต่ำกว่าที่คาดไว้ เช่นเดียวกับการวิจารณ์ในกรณีของกล้องด้านหลัง[11][13] ต่อมา เอซุสได้ตอบคำวิพากษ์วิจารณ์ โดยอ้างว่า ทางบริษัทได้ละเว้นเรื่องกล้อง เพื่อการลดต้นทุนในการขายในราคาที่ถูกกว่า[71] และการรายงานจากผู้ใช้ในเรื่องของการใช้บริการข้อมูลจำนวนมาก และเรื่องของคุณภาพหน้าจอ[72][73]

นักวิจารณ์ได้ชมและยกย่องสำหรับการกำหนดราคาเมื่อเทียบกับคุณภาพของเน็กซัส 7 ทิม สตีเวนส์ นักข่าวจากเอ็นแกดเจ็ต ได้ระบุว่า "เน็กซัส 7 เป็นอุปกรณ์ที่น่าตื่นตาตื่นใจ และมีอะไรบางอย่างที่ทำให้มันขายได้ในจำนวนมาก"[74] ความรู้สึกนี้คล้าย ๆ กับ เมลิสซา เพเรนสัน นักข่าวจากนิตยสารพีซีเวิลด์ ได้ให้ความคิดเห็นว่า "เน็กซัส 7 ไม่ใช่และไม่เหมือนกับแท็บเล็ตราคาแพง มันผลิตด้วยรูปลักษณ์ที่ดูดีและมีคุณภาพสูง"[10] และโจชัว โทโพลสกี ได้ระบุว่า "เน็กซัส 7 ของกูเกิล ไม่เป็นเพียงแท็บเล็ตที่ดีเยี่ยมในช่วงราคา 200 ดอลลาร์สหรัฐ แต่เป็นแท็บเล็ตที่ยอดเยี่ยมที่สุดในขณะนี้"[9]

การขายเชิงพาณิชย์ แก้

ในช่วงสัปดาห์หลังจากการเปิดตัวในงานกูเกิล ไอโอ กูเกิลได้สังเกตว่าเน็กซัส 7 "มีความต้องการทางการตลาดสูง" ส่งผลให้ร้านค้าปลีกได้ยกเลิกการสั่งจองล่วงหน้าสำหรับการซื้อแท็บเล็ตรุ่นนี้[75] หลังจากวันวางจำหน่ายในวันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 ร้านค้าปลีกต่าง ๆ ได้ประกาศว่าพวกเขามีแท็บเล็ตที่เพียงพอต่อการวางขาย และกูเกิลได้ประหลาดใจว่า ความต้องการของรุ่น 16 จิกะไบต์นั้น มีมากจนต้องหยุดการสั่งซื้อผ่านกูเกิล เพลย์[76][77][78] หลังจากวางขายเน็กซัส 7 ไปได้ช่วงหนึ่ง ต่อมาในช่วงกลางเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2555 บารนส์แอนด์โนเบิล ได้ประกาศลดราคา นูกแท็บเล็ต โดย ลดราคา นูกคัลเลอร์ และนูกแท็บเล็ต รุ่น 8 จิกะไบต์ รุ่นละ 20 ดอลลาร์สหรัฐ เหลือ 149 ดอลลาร์สหรัฐ และ 179 ดอลลาร์สหรัฐ ตามลำดับ ในขณะเดียวกันรุ่น 16 จิกะไบต์ ก็ถูกลดราคา 50 ดอลลาร์สหรัฐ จากราคาขาย 249 ดอลลาร์สหรัฐ[79][80]

ตามรายงานของทอมส์ฮาร์ดแวร์ เว็บไซต์เกี่ยวกับอุปกรณ์เทคโนโลยี คาดว่าเน็กซัส 7 จะวางขายได้ 3–4 ล้านเครื่อง ภายในปี พ.ศ. 2555[81] ส่วนเอซุส ได้คาดหวังว่าจะสามารถขายเน็กซัส 7 ได้ 6 ล้านเครื่อง[82] รวมไปถึงสื่ออื่น ๆ คาดว่าจะวางขายได้มากถึง 6–8 ล้านเครื่อง ก่อนสิ้นปี พ.ศ. 2555[83][84] และกูเกิลได้คาดว่าจะสามารถวางขายได้ 3 ล้านเครื่อง เป็นอย่างต่ำก่อนสิ้นปี พ.ศ. 2555[85] แต่สถาบันวิจัยฟอร์เรสเตอร์ ได้ประมาณการว่ากูเกิลจะสามารถขายได้ในจำนวนที่คาดหวังไว้คือ 3 ล้านเครื่อง ภายในช่วงกลางเดือนตุลาคม พ.ศ. 2555[86] เดวิด ชาง ประธานกรรมการฝ่ายการเงินของเอซุส ได้ระบุว่า ในเดือนตุลาคม ยอดขายของเน็กซัส 7 สามารถขายได้ประมาณ 1 ล้านเครื่องต่อเดือน[87] ส่วนบริษัทในไต้หวัน ที่เกี่ยวข้องกับการผลิตของเน็กซัส 7 ได้คาดว่าจะสามารถขายได้ 5 ล้านเครื่อง ภายในสิ้นปี พ.ศ. 2555[88] ตามรายางนของคาร์โฟนแวร์เฮาส์ ระบุว่าเน็กซัส 7 เป็นแท็บเล็ตที่ใช้ระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ที่สามารถขายได้มากที่สุด จากร้านค้าปลีกในสหราชอาณาจักร[89] กูเกิลนั้นไม่ได้เปิดเผยตัวเลขอย่างเป็นทางการ แต่เบเนดิกต์ อีแวนส์ นักวิเคราะห์การตลาดโทรศัพท์มือถือ ได้คาดว่าภายในปี พ.ศ. 2555 น่าจะขายได้ประมาณ 4.5–4.6 ล้านเครื่อง[1]

จากช่วงวันหยุดเทศกาลปลายปี พ.ศ. 2555 โลคาไลติกส์ บริษัทวเคราะห์ทางด้านการตลาด ได้รายงานว่าเน็กซัส 7 มีส่วนแบ่งทางการตลาดสำหรับแท็บเล็ตแอนดรอยด์ร้อยละ 8 ซึ่งคิดจากการติดตั้งโปรแกรมบนอุปกรณ์ และสวนแบ่งทางการตลาดของแท็บเล็ตรุ่นอื่น ๆ คือคินเดิลไฟร์ (ร้อยละ 33), นูกแท็บเล็ต (ร้อยละ 10) และซัมซุง กาแลคซี แท็บ (ร้อยละ 9)[90] การสำรวจซึ่งจัดทำโดย บีซีเอ็น (BCN) ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2555 ได้พบว่าเน็กซัส 7 มีส่วนแบ่งทางการตลาดมากที่สุดในประเทศญี่ปุ่น โดยอยู่ที่ร้อยละ 44.4 มากกว่าคู่แข่งอย่างไอแพด ที่มีส่วแบ่งทางการตลาดร้อยละ 40.1 ซึ่งสำรวจจากราคาและความเหมาะสมกับผู้บริโภค[91]

เน็กซัส 7 รุ่นที่ 2 คาดว่าจะมีการเปิดตัวในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2556[92]

รางวัล แก้

ในปี พ.ศ. 2555 เน็กซัส 7 ได้รางวัล "อุปกรณ์แห่งปี" (Gadget of the Year) จากนิตยสารที3 (T3) ชนะอุปกรณ์ที่เข้าชิงรางวัลคือแอปเปิล ไอโฟน 4เอส, โซนี่ เพลย์สเตชันวิต้า, ออนไลฟ์ และอื่น ๆ[93] และยังได้รับรางวัล "แท็บเล็ตแห่งปี" (Tablet of the Year) จากงานเดียวกัน ชนะอุปกรณ์ที่เข้าชิงรางวัลคือแอปเปิล นิวไอแพด, โซนี่ แท็บเล็ตเอส, ซัมซุง กาแลคซี แท็บ 8.9 และอื่น ๆ[94] ส่วนซีเน็ต (CNET) ได้กล่าวว่า เน็กซัส 7 เป็น 1 ใน 3 ของผลิตภัณฑ์เทคโนโลยีที่ดีที่สุด และ 1 ใน 4 เทคโนโลยีที่มีอิทธิพลมากที่สุดของปี พ.ศ. 2555[95] และในงาน โมบายล์เวิลด์คองเกรส ที่เมืองบาร์เซโลนา ประเทศสเปน เน็กซัส 7 ได้รับรางวัล "แท็บเล็ตและโทรศัพท์มือถือที่ดีที่สุด" (Best Mobile Tablet)[96]

ดูเพิ่ม แก้

อ้างอิง แก้

เชิงอรรถ
  1. ↑ 1.0 1.1 Etherington, Darrell (2013-02-19). "Analyst Estimates Peg Total Nexus 7 Sales In 2012 At Around 4.6M, Compared To Roughly 10M iPad Minis". TechCrunch. AOL. สืบค้นเมื่อ 2013-02-19. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่สมเหตุสมผล มีนิยามชื่อ "techcrunchsales" หลายครั้งด้วยเนื้อหาต่างกัน
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "Nexus 7: Specifications". Asus. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-12-26. สืบค้นเมื่อ August 18, 2012.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 "Nexus 7 Specs". Google. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-11-02. สืบค้นเมื่อ August 13, 2012. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่สมเหตุสมผล มีนิยามชื่อ "Nexus7Specs" หลายครั้งด้วยเนื้อหาต่างกัน
  4. ↑ Lal Shimpi, Anand; Klug, Brian (2012-07-26). "The Google Nexus 7 Review". AnandTech. สืบค้นเมื่อ 2012-12-11.
  5. ↑ 5.0 5.1 "Google Nexus 7". PhoneArena. สืบค้นเมื่อ August 16, 2012.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 "Asus Google Nexus 7". GSMArena.com. สืบค้นเมื่อ August 16, 2012.
  7. ↑ Smith, Mat (September 10, 2012). "Google Nexus 7 mod unlocks 720p recording on front-facing camera". Engadget. AOL. สืบค้นเมื่อ September 12, 2012.
  8. ↑ 8.0 8.1 8.2 Olivarez-Giles, Nathan (July 3, 2012). "Lucky Number 7". Wired. Condé Nast Publications. สืบค้นเมื่อ August 13, 2012.
  9. ↑ 9.0 9.1 Topolsky, Joshua (June 29, 2012). "Google Nexus 7 review". The Verge. Vox Media. สืบค้นเมื่อ August 13, 2012.
  10. ↑ 10.0 10.1 10.2 Perenson, Melissa J. (July 3, 2012). "Google Nexus 7". PCWorld. IDG. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-03-29. สืบค้นเมื่อ August 13, 2012.
  11. ↑ 11.0 11.1 11.2 11.3 "Google Nexus 7 review (8 GB)". CNET. CBS Interactive. June 28, 2012. สืบค้นเมื่อ August 13, 2012.
  12. ↑ Bookwalter 2012, part 1.
  13. ↑ 13.0 13.1 Bookwalter 2012, part 8.
  14. ↑ Hildago, Jason (July 20, 2012). "ASUS spills jelly beans on why Nexus 7 has no rear camera, cites added cost". SlashGear. R3 Media. สืบค้นเมื่อ August 13, 2012.
  15. ↑ "Google plans 'Nexus' tablet to take on Apple iPad". The Daily Telegraph. Telegraph Media Group. December 20, 2011. สืบค้นเมื่อ August 19, 2012.
  16. ↑ Cooper, Daniel (December 19, 2011). "Eric Schmidt: 'Google tablet coming within six months'". Engadget. AOL. สืบค้นเมื่อ August 19, 2012.
  17. ↑ Pinola, Melanie (December 19, 2011). "Nexus Tablet Expected Within 6 Months". PCWorld. IDG. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.
  18. ↑ 18.0 18.1 18.2 18.3 18.4 18.5 18.6 18.7 Griffiths, Daniel Nye (August 6, 2012). "Seven Inches, Four Months, A Number One Sales Target: How Asus Built The Nexus 7". Forbes. Forbes Publishing. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.
  19. ↑ Reardon, Marguerite (June 29, 2012). "The inside scoop on the Nexus 7 tablet (Q&A)". CNET. CBS Interactive. สืบค้นเมื่อ August 21, 2012.
  20. ↑ 20.0 20.1 Fried, Ina (August 27, 2012). "Exclusive: Google's Andy Rubin and Asus' Jonney Shih on How They Cooked Up the Nexus 7". All Things Digital. Dow Jones & Company. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.
  21. ↑ Team, Trefis (July 13, 2012). "Google And Asus's Tidy Profit On Nexus 7 Necessitates An iPad Mini". Forbes. Forbes Publishing. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.
  22. ↑ Olivarez-Giles, Nathan (July 11, 2012). "Nexus 7 vs. Kindle Fire: What a Difference $19 Makes". Wired. Condé Nast Publications. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.
  23. ↑ Pinola, Melanie (May 30, 2012). "Google Nexus 7 Tablet Shows Up on Benchmark Site". PCWorld. IDG. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.
  24. ↑ Hopewell, Luke (June 25, 2012). "Nexus 7: This Is Google's New Nexus Tablet". Gizmodo Australia. Gawker Media. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.
  25. ↑ Banks, Andrew (June 26, 2012). "FIRST LOOK: Details of the Google Nexus tablet leaked". The Daily Telegraph. Telegraph Media Group. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.
  26. ↑ Google I/O 2012, 54:37.
  27. ↑ Perlroth, Nicole; Bilton, Nick (June 27, 2012). "Google Shifts Efforts to Hardware with Tablet and Eyeglasses". The New York Times. The New York Times Company. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.{{cite news}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)
  28. ↑ 28.0 28.1 28.2 Letzing, John; Efrati, Amir (June 28, 2012). "Google's New Role as Gadget Maker". The Wall Street Journal. Dow Jones & Company. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.{{cite news}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)
  29. ↑ Lowe, Scott (June 27, 2012). "Google I/O attendees receiving special white edition Nexus 7 tablets". The Verge. Vox Media. สืบค้นเมื่อ September 18, 2012.
  30. ↑ Needleman, Rafe (June 28, 2012). "Google I/O giveaways: $5.5 million buys a lot of buzz". CNET. CBS Interactive. สืบค้นเมื่อ August 19, 2012.
  31. ↑ Whitney, Lance (September 19, 2012). "Google Nexus 7 $25 store credit ends September 30". CNET. CBS Interactive. สืบค้นเมื่อ September 21, 2012.
  32. ↑ Google I/O 2012, 54:15.
  33. ↑ Goode, Lauren (June 27, 2012). "Google's Nexus 7 Tablet Finally Revealed". All Things Digital. Dow Jones & Company. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.
  34. ↑ Williams, Christopher (June 27, 2012). "Google tablet: an admission of failure against the Apple iPad". The Daily Telegraph. Telegraph Media Group. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.
  35. ↑ Oreskovic, Alexei; Gupta, Poornima (June 27, 2012). "Google goes up against Amazon, Apple with Nexus tablet". Reuters. Thomson Reuters. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-06-27. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.{{cite news}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)
  36. ↑ Google I/O 2012, 54:44.
  37. ↑ Price, Emily (July 13, 2012). "Google Starts Shipping Nexus 7 Pre-Orders". Mashable. สืบค้นเมื่อ August 17, 2012.
  38. ↑ O'Brien, Terrence (July 13, 2012). "Google starts shipping Nexus 7 pre-orders, writes a rhyme to celebrate". Engadget. AOL. สืบค้นเมื่อ August 17, 2012.
  39. ↑ O'Brien, Terrence (July 17, 2012). "Nexus 7 pre-orders start shipping in UK and Canada (Update: model specific US details)". Engadget. AOL. สืบค้นเมื่อ August 17, 2012.
  40. ↑ Blagdon, Jeff (August 27, 2012). "Nexus 7 now available from Google Play in France, Germany, and Spain". The Verge. Vox Media. สืบค้นเมื่อ August 27, 2012.
  41. ↑ "Google starts Nexus 7 tablet, content sales in Japan". Reuters. Thomson Reuters. September 25, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-25. สืบค้นเมื่อ September 25, 2012.
  42. ↑ Russell, Jon (September 27, 2012). "Google launches the Nexus 7 in South Korea, its second Asian market". The Next Web. สืบค้นเมื่อ September 27, 2012.
  43. ↑ DNA Correspondent (2012-11-08). "Google launches Nexus 7 at Rs19,999". DNA India. Diligent Media Corporation. สืบค้นเมื่อ 2012-12-11.
  44. ↑ "Building for devices". Google. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-01-07. สืบค้นเมื่อ September 1, 2012.
  45. ↑ Kralevich, Nick (December 20, 2010). "It's not "rooting", it's openness". Android Developers. สืบค้นเมื่อ August 18, 2012.
  46. ↑ "Nexus 7 Prepped for Release with Root, Unbricking Instructions, and More". Xda-developers. July 7, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-04-12. สืบค้นเมื่อ August 16, 2012.
  47. ↑ Erica, Ho; Brent, Rose (October 18, 2011). "This Is the Samsung Galaxy Nexus, Google's New Official Android Phone". Gizmodo. Gawker Media. สืบค้นเมื่อ September 1, 2012.{{cite web}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)
  48. ↑ Bookwalter, JR (July 10, 2012). "Android 4.1: Jelly Bean review: Project Butter". TechRadar. Future Publishing. สืบค้นเมื่อ August 15, 2012.
  49. ↑ Fingas, Jon (June 27, 2012). "Project Butter improves Android 4.1's speed to a silky-smooth 60FPS". Engadget. AOL. สืบค้นเมื่อ August 15, 2012.
  50. ↑ Liu, Rue (June 27, 2012). "Google talks Project Butter for Android 4.1 Jelly Bean". SlashGear. R3 Media. สืบค้นเมื่อ August 15, 2012.
  51. ↑ Google I/O 2012, 47:56.
  52. ↑ "Google Now". Google. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.
  53. ↑ Warman, Matt (July 26, 2012). "Google Now review". The Daily Telegraph. Telegraph Media Group. สืบค้นเมื่อ August 23, 2012.
  54. ↑ "Google Now". Popular Science. 2012-11-15. สืบค้นเมื่อ 2012-11-15.
  55. ↑ Olivarez-Giles, Nathan (July 4, 2012). "Android Director: 'We Have the Most Accurate, Conversational, Synthesized Voice in the World'". Wired. Condé Nast Publications. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.
  56. ↑ Aamoth, Doug (June 27, 2012). "Google Unveils $199 Nexus 7 Tablet, New Android Software and More". TIME. Time Warner. สืบค้นเมื่อ August 19, 2012.
  57. ↑ Byford, Sam (2012-11-13). "Android 4.2.2 for Galaxy Nexus and Nexus 7 available to download now (update)". The Verge. Vox Media. สืบค้นเมื่อ 2012-12-11.
  58. ↑ Allen, Danny (June 28, 2012). "Google Plays Up Nexus 7 Tablet Gaming Chops". Kotaku Australia. Gawker Media. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.
  59. ↑ Google I/O 2012, 51:30.
  60. ↑ 60.0 60.1 "Google Nexus 7 Teardown". UBM TechInsights. UBM plc. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-06. สืบค้นเมื่อ August 19, 2012.
  61. ↑ Melanson, Donald (October 29, 2012). "Google announces $299 32GB Nexus 7 with HSPA+ mobile data". Engadget. AOL Inc. สืบค้นเมื่อ October 29, 2012.
  62. ↑ Bookwalter 2012, part 3.
  63. ↑ Johnston, Casey (June 28, 2012). "Google officially reveals $199 7" quad-core Nexus 7 tablet with Android 4.1". Ars Technica. Condé Nast Publications. สืบค้นเมื่อ September 4, 2012.
  64. ↑ Lawler, Richard (October 29, 2012). "Nexus 7's new pricing is official: 16GB for $199, 32GB for $249". Engadget. AOL Inc. สืบค้นเมื่อ October 29, 2012.
  65. ↑ 65.0 65.1 Caulfield, Brian (July 16, 2012). "Mossberg, Pogue, Siegler: Google's Nexus 7 Trifecta Is Complete". Forbes. Forbes Publishing. สืบค้นเมื่อ August 13, 2012.
  66. ↑ Bookwalter 2012, part 1.
  67. ↑ Siegler, MG (July 15, 2012). "An iPad Lover's Take On The Nexus 7". TechCrunch. AOL. สืบค้นเมื่อ August 13, 2012.
  68. ↑ Johnston, Casey (July 9, 2012). "Divine intervention: Google's Nexus 7 is a fantastic $200 tablet". Ars Technica. Condé Nast Publications. สืบค้นเมื่อ September 5, 2012.
  69. ↑ Bookwalter 2012, part 7.
  70. ↑ Hanton, Joseph (July 26, 2012). "Google Nexus 7". CNET. CBS Interactive. สืบค้นเมื่อ September 5, 2012.
  71. ↑ Hildago, Jason (July 20, 2012). "ASUS spills jelly beans on why Nexus 7 has no rear camera, cites added cost". SlashGear. R3 Media. สืบค้นเมื่อ August 13, 2012.
  72. ↑ DesMarais, Christina (July 21, 2012). "Google Nexus 7 Display Problems Reported". PCWorld. IDG. สืบค้นเมื่อ September 3, 2012.
  73. ↑ Graziano, Dan (July 19, 2012). "Are Nexus 7 owners getting what they paid for? Users report dead pixels, loose displays". Boy Genius Report. PMC. สืบค้นเมื่อ September 3, 2012.
  74. ↑ Stevens, Tim (June 28, 2012). "Nexus 7 review: the best $200 tablet you can buy". Engadget. AOL. สืบค้นเมื่อ August 13, 2012.
  75. ↑ Nayak, Malathi; Oreskovic, Alexei (July 13, 2012). "Google's Nexus tablet selling fast across retail chains". Thomson Reuters. Reuters. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-14. สืบค้นเมื่อ August 13, 2012.{{cite web}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)
  76. ↑ Shag, Agam (July 14, 2012). "Google Ships Nexus 7 Tablet, but Retailers Struggle to Keep up". PCWorld. IDG. สืบค้นเมื่อ August 19, 2012.
  77. ↑ Strauss, Karsten (July 23, 2012). "Google's Nexus 7: Sold Out?". Forbes. Forbes Publishing. สืบค้นเมื่อ August 13, 2012.
  78. ↑ Arthur, Charles (July 22, 2012). "Google halts new orders for 16GB Nexus 7, surprised by demand". The Guardian. Guardian News and Media. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.
  79. ↑ Paul, Ian (August 13, 2012). "Barnes & Noble Cuts Nook Prices". PCWorld. IDG. สืบค้นเมื่อ August 15, 2012.
  80. ↑ "Barnes & Noble cutting Nook tablet prices". The Sydney Morning Herald. News Limited. August 13, 2012. สืบค้นเมื่อ August 15, 2012.
  81. ↑ Parrish, Kevin (August 4, 2012). "Nvidia Making Millions From Sale of Google's Nexus 7 Tablet". Tom's Hardware. Bestofmedia Group. สืบค้นเมื่อ August 13, 2012.
  82. ↑ Goss, Patrick (July 18, 2012). "Google Nexus 7 to give massive boost to Asus tablet sales". TechRadar. Future Publishing. สืบค้นเมื่อ August 13, 2012.
  83. ↑ "Nexus 7 Sales Volume: Estimate Based on Supply Chain Data". Tech-Thoughts.net. August 14, 2012. สืบค้นเมื่อ August 21, 2012.
  84. ↑ Hamblen, Matt (August 20, 2012). "Nexus 7 sales could hit 8M by year's end, analyst says". Computerworld. IDG. สืบค้นเมื่อ August 23, 2012.
  85. ↑ Epstein, Zach (August 21, 2012). "Google has a hit on its hands: Nexus 7 sales could reach 8 million units in 2012". Boy Genius Report. PMC. สืบค้นเมื่อ August 23, 2012.
  86. ↑ Chen, Brian X. (October 19, 2012). "How Are 7-Inch Tablets Doing?". The New York Times. The New York Times Company. สืบค้นเมื่อ October 20, 2012.
  87. ↑ Dou, Eva (October 30, 2012). "Asustek: Nexus 7 Sales Approaching 1 million a Month". The Wall Street Journal. สืบค้นเมื่อ October 31, 2012.
  88. ↑ Wang, Max; Hwang, Adam (November 19, 2012). "Over 5.0 million Nexus 7s to be shipped in 2012, say Taiwan makers". DigiTimes. สืบค้นเมื่อ November 21, 2012.
  89. ↑ Warman, Matt (October 15, 2012). "Google Nexus 7 'best selling Android tablet ever'". The Daily Telegraph. Telegraph Media Group. สืบค้นเมื่อ October 15, 2012.
  90. ↑ Johnston, Casey (January 28, 2013). "Kindle Fire nabs 33% of Android tablet market, Nexus 7 just 8%". Ars Technica. Condé Nast Publications. สืบค้นเมื่อ January 31, 2013.
  91. ↑ Crothers, Brooke (January 16, 2013). "Google Nexus 7 tops iPad in Japan: Is this a trend?". CNET. CBS Interactive. สืบค้นเมื่อ February 9, 2013.
  92. ↑ Jim, Clare (April 3, 2013). "Google to sell second-gen Nexus 7 tablet from July: sources". Thomson Reuters. Reuters. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-05-30. สืบค้นเมื่อ April 3, 2013.
  93. ↑ "Google Nexus 7 by ASUS – Gadget of the Year". T3. Future Publishing. สืบค้นเมื่อ October 9, 2012.
  94. ↑ "Google Nexus by ASUS – Tablet of the Year". T3. Future Publishing. สืบค้นเมื่อ October 9, 2012.
  95. ↑ Turrentine, Lindsey (December 11, 2012). "Galaxy S3 beats iPhone 5 for best device of 2012". CNET. CBS Interactive. สืบค้นเมื่อ December 12, 2012.
  96. ↑ Segan, Sascha (February 26, 2013). "Galaxy S III, Asha, and Nexus 7 Win Mobile Awards". PC Magazine. Ziff Davis. สืบค้นเมื่อ February 26, 2013.
บรรณานุกรม

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เน็กซัส 7 (รุ่นปี พ.ศ. 2555)
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เน็กซัส_7_(รุ่นปี_พ.ศ._2555)&oldid=10955214"