วิกิพีเดีย

มณฑลไหหลำ

(เปลี่ยนทางจาก เกาะไหหลำ)

ไหหลำ หรือ ไห่หนาน (จีน: เกี่ยวกับเสียงนี้ 海南) เป็นมณฑลของสาธารณรัฐประชาชนจีนที่มีขนาดเล็กที่สุด ตั้งอยู่ทางใต้สุดของประเทศ ประกอบด้วย เกาะหลายเกาะในทะเลจีนใต้ โดยเกาะที่ใหญ่ที่สุดคือ เกาะไหหลำ ซึ่งมีช่องแคบฉฺยงโจวคั่นกลางระหว่างคาบสมุทรเหลย์โจวของมณฑลกวางตุ้งกับเกาะไหหลำ เมื่อชาวจีนพูดเกี่ยวกับ "ไห่หนาน" ในภาษาจีน มักจะหมายถึงเฉพาะเกาะไหหลำ เมื่อพูดถึงมณฑลไหหลำจะใช้คำว่า "ไห่หนานเฉิ่ง" เมืองหลวงคือ ไหโข่ว

มณฑลไหหลำ

海南省
มณฑล
การถอดเสียง 
 • ภาษาจีนไห่หนานเฉิ่ง (海南省 Hǎinán Shěng)
 • ชื่อย่อHI / ฉฺยง (พินอิน: Qióng; ยฺหวิดเพ็ง: king4; เป่อ่วยจี: khêng)
 • ภาษาไหหลำHái-nâm-séng
 • ภาษาจีนกวางตุ้งHoi2 Naam4 Saang2
ทิวทัศน์สวน Sanya Nanshan Dongtian
ทิวทัศน์สวน Sanya Nanshan Dongtian
แผนที่แสดงที่ตั้งของมณฑลไหหลำ
แผนที่แสดงที่ตั้งของมณฑลไหหลำ
พิกัด: 19°12′N 109°42′E / 19.2°N 109.7°E / 19.2; 109.7พิกัดภูมิศาสตร์: 19°12′N 109°42′E / 19.2°N 109.7°E / 19.2; 109.7
ตั้งชื่อจากไห่ (海 hǎi) — "ทะเล"
หนาน (南 nán) — "ใต้"
"ทางใต้ของทะเล (ช่องแคบฉฺยงโจว)"
เมืองหลวง
(และเมืองใหญ่สุด)		ไหโข่ว
เขตการปกครอง4 จังหวัด, 25 อำเภอ, 218 ตำบล
การปกครอง
 • เลขาธิการพรรคเฉิ่น เสี่ยวหมิง
 • ผู้ว่าการเฉิ่น เสี่ยวหมิง
 • ผู้ว่าการFeng Fei
 • ประธาน CPPCCMao Wanchun
พื้นที่[1]
 • ทั้งหมด35,191 ตร.กม. (13,587 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่อันดับที่ 28
ความสูงจุดสูงสุด (Wuzhi Shan)1,840 เมตร (6,040 ฟุต)
ประชากร
 (2020)[2]
 • ทั้งหมด10,081,232 คน
 • อันดับอันดับที่ 28
 • ความหนาแน่น290 คน/ตร.กม. (740 คน/ตร.ไมล์)
 • อันดับความหนาแน่นอันดับที่ 17
ประชากรศาสตร์
 • ชาติพันธุ์ฮั่น: 82.6%
หลี: 15.84%
ม้ง: 0.82%
จ้วง: 0.67%
 • ภาษาและภาษาถิ่นภาษาไหหลำ, ภาษาจีนกวางตุ้ง, ภาษาไหล
รหัส ISO 3166CN-HI
GDP (2017[3])446.25 พันล้านเหรินหมินปี้ (อันดับที่ 28)
 • ต่อหัว48,429 (อันดับที่ 17)
HDI (2018)0.750[4] (สูง) (อันดับที่ 19)
เว็บไซต์ภาษาอังกฤษ ภาษาจีน
มณฑลไหหลำ
Hainan (Chinese characters).svg
"ไหหนาน" ในอักษรจีน
ภาษาจีน海南
ความหมายตามตัวอักษร"ทางใต้ของทะเล (ช่องแคบฉฺยงโจว)"
เกาะไหหนาน
Hainan 1820-1875.jpg
แผนที่เกาะไหหนานในคริสต์ศตวรรษที่ 19
อักษรจีนตัวเต็ม海南島
อักษรจีนตัวย่อ海南岛
ความหมายตามตัวอักษรเกาะทางใต้ของทะเล
ชื่อในอดีต
จูหย่า
ภาษาจีน珠崖
ความหมายตามตัวอักษรผาไข่มุก
ฉฺยงหย่า
อักษรจีนตัวเต็ม瓊崖
อักษรจีนตัวย่อ琼崖
ความหมายตามตัวอักษรผาหยก
ฉฺยงโจว
อักษรจีนตัวเต็ม瓊州
อักษรจีนตัวย่อ琼州
ความหมายตามตัวอักษรมณฑลหยก

ประวัติแก้ไข

วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2527 รัฐบาลจีนได้ตั้งเป็นเขตปกครองไห่หนาน (海南行政区) ซึ่งยังคงเป็นส่วนหนึ่งของมณฑลกวางตุ้ง และต่อมาในปี 2531 แยกออกจากมณฑลกวางตุ้งเป็นมณฑลไห่หนาน หลังการแยกออกเป็นมณฑล ไห่หนานถูกกำหนดให้เป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษเพื่อการลงทุนโดยจากนักลงทุนชาวจีนโพ้นทะเล ซึ่งจัดอยู่ใน เขตเศรษฐกิจพิเศษของจีน (SEZs) ส่วนหนึ่งของการปฏิรูปเศรษฐกิจจีน

การแบ่งเขตการปกครองแก้ไข

มณฑลไหหลำใช้ระบบการแบ่งเขตปกครองต่างจากมณฑลและเขตปกครองอื่น ๆ ของประเทศจีน โดยปกติ มณฑลส่วนใหญ่จะแบ่งออกเป็นระดับจังหวัด แต่ละจังหวัดแบ่งออกเป็นระดับอำเภอ ดังนั้น ระดับอำเภอจะไม่เป็นหน่วยย่อยของมณฑลโดยตรง แต่ในมณฑลไหหลำ เกือบทุกเขตปกครองระดับอำเภอจะเป็นหน่วยย่อยของมณฑลโดยตรง (ยกเว้น 8 เขตในไหโข่วและซานย่า) วิธีการปกครองแบบนี้เกิดจากประชากรของมณฑลไหหลำที่เบาบาง ซึ่งมีประมาณ 8 ล้านคน และสิ้นปี ค.ศ. 2017 มีประชากรจำนวน 9.26 ล้านคน[5]

 
แผนที่ของมณฑลไหหลำ
ระดับจังหวัด
  • (1) นครไหโข่ว (海口市) ซึ่งแบ่งต่อออกไปอีก 4 เขต:
    • เขตหลงหฺวา (龙华区)
    • เขตซิ่วยิง (秀英区)
    • เขตฉยงชาน (琼山区)
    • เขตเหม่ย์หลาน (美兰区)
  • (2) นครซานย่า (三亚市)
    • เขตจี๋หยาง (吉阳区)
    • เขตเทียนหยา (天涯区)
    • เขตไห่ถัง (海棠区)
    • เขตหยาโจว (崖州区)
  • (19) นครซันชา (三沙市)
  • (3) นครตานโจว (儋州市)
ระดับอำเภอ
  • นครระดับอำเภอ:
    • (8) นครเหวินชาง (文昌市)
    • (4) นครฉงไห่ (琼海市)
    • (5) นครวั่นหนิง (万宁市)
    • (6) นครอู๋จื่อชาน (五指山市)
    • (7) นครตงฟาง (東方市)
  • อำเภอ:
    • (9) อำเภอหลินเกา (臨高縣)
    • (10) อำเภอเฉิงไม่ (澄邁縣)
    • (11) อำเภอติ้งอัน (定安縣)
    • (12) อำเภอถุนชาง (屯昌縣)
  • เขตปกครองตนเอง:
    • (13) อำเภอปกครองตนเองชนชาติหลี ชางเจียง (昌江黎族自治縣)
    • (14) อำเภอปกครองตนเองชนชาติหลี ไป๋ชา (白沙黎族自治縣)
    • (15) อำเภอปกครองตนเองชนชาติหลีและม้ง ฉงจง (琼中黎族苗族自治縣)
    • (16) อำเภอปกครองตนเองชนชาติหลี หลิงฉุ่ย (陵水黎族自治縣)
    • (17) อำเภอปกครองตนเองชนชาติหลีและม้ง เป่าถิง (保亭黎族苗族自治縣)
    • (18) อำเภอปกครองตนเองชนชาติหลี เล่อตง (乐东黎族自治縣)

อ้างอิงแก้ไข

  1. ↑ "Doing Business in China - Survey". Ministry of Commerce - People's Republic of China. สืบค้นเมื่อ 5 August 2013.
  2. ↑ "Communiqué of the Seventh National Population Census (No. 3)". National Bureau of Statistics of China. 11 May 2021. สืบค้นเมื่อ 11 May 2021.
  3. ↑ "海南省2017年国民经济和社会发展统计公报" [Statistical Communiqué of Hainan Province on the 2017 National Economic and Social Development] (ภาษาจีน). Statistical Bureau of Hainan Province. 2018-01-24. สืบค้นเมื่อ 2018-06-22.
  4. ↑ 《2013中国人类发展报告》 (PDF) (ภาษาจีน). United Nations Development Programme China. 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2014-06-11. สืบค้นเมื่อ 14 May 2014.
  5. ↑ http://www.stats.gov.cn/tjsj/ndsj/2018/indexch.htm

หนังสืออ่านเพิ่มเติมแก้ไข

  • D'Arcy Brown, Liam (2003). Green Dragon, Sombre Warrior: travels to China's extremes. London: John Murray. ISBN 0-7195-6038-1
  • Edmonds, Richard Louis. "Hainan province and its impact on the geography of China", Geography, Vol. 74, No. 2 (April 1989), pp. 165–169

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=มณฑลไหหลำ&oldid=10359551"