ฮองฮูหยิน
ฮองฮูหยิน[2] มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า หวางฟูเหริน (จีน: 王夫人; พินอิน: Wáng Fūrén) เป็นพระสนมของซุนกวนจักรพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีนและเป็นพระมารดาของรัชทายาทซุนโฮ ภายหลังฮองฮูหยินสูญเสียความโปรดปรานจากซุนกวนเพราะถูกผู้อื่นใส่ร้ายและเสียชีวิต[3][4] ต่อมาได้รับสมัญญานามย้อนหลังว่าจักรพรรดินีต้าอี้ (จีน: 大懿皇后; พินอิน: Dàyì Huánghòu)
| ฮองฮูหยิน (หวางฟูเหริน) 王夫人 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| ประสูติ | ไม่ทราบ[a] | ||||
| สวรรคต | ไม่ทราบ | ||||
| คู่อภิเษก | ซุนกวน | ||||
| พระราชบุตร | ซุนโฮ | ||||
| |||||
| พระราชบิดา | หวาง หลูจิ่ว[1] | ||||
ประวัติ
แก้ฮองฮูหยินเป็นชาวเมืองลองเอี๋ย (琅邪 หลางหยา; ปัจจุบันคือนครหลินอี๋ มณฑลชานตง) และถูกเรียกด้วยชื่อว่าฮองฮูหยิน (หวางฟูเหริน) แห่งลองเอี๋ย เพื่อแยกความแตกต่างจากหวางฟูเหรินแห่งลำหยง (รู้จักในสมัญญานามว่าจิ้งหฺวายหฺวางโฮ่ว เป็นพระสนมอีกคนของซุนกวนที่มีชื่อสกุลเดียวกันกับฮองฮูหยิน)[5] ฮองฮูหยินเป็นบุตรสาวของหวาง หลูจิ่ว (王盧九)[1] และมีบันทึกว่าฮองฮูหยินมีน้องชาย 3 คน[6] ฮองฮูหยินเข้าเป็นพระสนมของซุนกวนในช่วงศักราชหฺวางอู่ (ค.ศ. 222-229) อาจเป็นก่อนปี ค.ศ. 224 ซึ่งเป็นปีที่ฮองฮูหยินให้กำเนิดซุนโฮ โดยทั่วไปฮองฮูหยินเป็นพระสนมคนโปรดของซุนกวนเป็นอันดับ 2 รองจากปู้ เลี่ยนชือ เมื่อรัชทายาทซุนเต๋งสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 241[4] ซุนโฮได้รับการแต่งตั้งเป็นรัชทายาท ซุนกวนทรงตั้งพระทัยจะตั้งฮองฮูหยินเป็นจักรพรรดินีโดยให้ย้ายพระสนมคนโปรดคนอื่น ๆ อย่างหวางฟูเหรินแห่งลำหยงออกจากพระราชวัง[7] อย่างไรก็ตาม กิมก๋งจู๋[b] พระธิดาของซุนกวนที่ประสูติกับปู้ เลี่ยนชือเป็นผู้สนับสนุนซุน ป้า (孫霸) ที่ต้องการชิงตำแหน่งรัชทายาทจากซุนโฮ[4][8] กิมก๋งจู๋มักตรัสให้ร้ายฮองฮูหยินอยู่บ่อยครั้ง[4] ครั้งหนึ่งซุนกวนไม่สามารถไปร่วมพระราชพิธีที่ศาลบูรพกษัตริย์เพราะพระองค์ทรงพระประชวร จึงทรงมีรับสั่งให้ซุนโฮเสด็จไปพระราชพิธีแทนพระองค์ เตียวหิว (張休 จาง ซิว) อาของจางเฟย์ (張妃) พระชายาของซุนโฮอาศัยอยู่ใกล้ศาลบูรพกษัตริย์ เตียวหิวจึงทูลเชิญซุนโฮมาประทับในบ้านของตนในช่วงเวลานั้น กิมก๋งจู๋ส่งคนรับใช้ไปสอดแนมซุนโฮและไปทูลรายงานซุนกวนพระบิดาว่าซุนโฮไม่ได้อยู่ในศาลบูรพกษัตริย์ แต่ไปอยู่บ้านเตียวหิวที่เป็นพระญาติฝ่ายพระชายาแทนและวางแผนบางอย่าง กิมก๋งจู๋ยังใช้โอกาสนี้ใส่ร้ายฮองฮูหยินที่เป็นพระมารดาของซุนโฮและไม่ถูกกันกับกิมก๋งจู๋ โดยทูลซุนกวนว่าฮองฮูหยินแสดงความรู้สึกยินดีเมื่อได้ยินว่าซุนกวนทรงพระประชวร[8] ซุนกวนทรงเชื่อพระธิดาของตนและกริ้วฮองฮูหยิน ภายหลังฮองฮูหยินเสียชีวิตด้วยความทุกข์ใจ[9]
ครอบครัวและญาติ
แก้ฐานะของซุนโฮอ่อนลงแล้วซุนโฮก็ทรงถูกเนรเทศในช่วงที่มีเหตุอื้อฉาวทางการเมืองจากการต่อสู้ช่วงชิงอำนาจกับซุน ป้าในปี ค.ศ. 250 ซุนโฮถูกบังคับให้กระทำอัตวินิบาติกรรมในช่วงปลายปี ค.ศ. 253 ในรัชสมัยของซุนเหลียง เชื้อสายของซุนโฮยังคงสืบต่อมาโดยซุนโฮ[c] (孫皓 ซุน เฮ่า) ผู้ขึ้นเป็นจักรพรรดิในปี ค.ศ. 264 เมื่อถึงช่วงเวลานั้น ฮองฮูหยินได้รับการสถาปนาย้อนหลังขึ้นเป็นจักรพรรดินีต้าอี้ (大懿皇后 ต้าอี้หฺวางโฮ่ว; "จักรพรรดินีผู้เป็นแบบอย่างยิ่งใหญ่") น้องชาย 3 คนของฮองฮูหยินได้รับบรรดาศักดิ์ระดับโหว[6]
ดูเพิ่ม
แก้หมายเหตุ
แก้- ↑ ไม่มีการบันทึกถึงปีเกิดของฮองฮูหยิน ส่วนซุนโฮซึ่งเป็นพระโอรสของพระองค์ทรงพระราชสมภพในปี ค.ศ. 224 ปีเกิดของฮองฮูหยินจึงน่าจะเป็นปี ค.ศ. 211 หรือก่อนหน้านั้น
- ↑ "กิมก๋งจู๋" หรือ "เฉฺวียนกงจู่" (全公主; แปลว่า "เจ้าหญิงเฉฺวียน") เป็นอีกพระนามหนึ่งของซุน หลู่ปาน (孫魯班) เพราะสมรสกับจวนจ๋องหรือเฉฺวียน ฉง (全琮)
- ↑ สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เรียกชื่อซุน เฮ่าที่เป็นบุตรชายของซุนโฮ (ซุน เหอ) ด้วยชื่อว่า "ซุนโฮ" เช่นเดียวกับบิดา
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 (《吳書》曰：夫人父名盧九。〉) ซานกั๋วจื้อจู้ เล่มที่ 50.
- ↑ (ฝ่ายพระเจ้าซุนกวนอยู่ณเมืองกังตั๋ง ตั้งให้ซุนเต๋งบุตรนางซีฮูหยิน เปนไทจู๋ ครั้นซุนเต๋งตายแล้วตั้งซุนโฮบุตรนางฮองฮูหยินเปนที่ไทจู๋) "สามก๊ก ตอนที่ ๘๐". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ April 5, 2024.
- ↑ Joe Cutter, Robert; Gordon Crowell, William (1999). Empresses and Consorts: Selections from Chen Shou's Records of the Three States with Pei Songzhi's commentary (ภาษาอังกฤษ). Honolulu: University of Hawaii Press. pp. 127–128. ISBN 9780824819453.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 50.
- ↑ (吳主權王夫人，琅邪人也。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 50.
- ↑ 6.0 6.1 (和子皓立，追尊夫人曰大懿皇后，封三弟皆列侯。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 50.
- ↑ (以選人宮，嘉禾中得幸，生（孫）休。及和為太子，和母貴重，諸姬有寵者，皆出居外。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 50.
- ↑ 8.0 8.1 Joe Cutter, Robert; Gordon Crowell, William (1999). Empresses and Consorts: Selectios from Chen Shou's Records of the Three States with Pei Songzhi's Commentary (ภาษาอังกฤษ). Honolulu: University of Hawaii Press. p. 219. ISBN 9780824819453.
- ↑ (夫人以選入宮，黃武中得幸，生（孫）和，寵次步氏。步氏薨後，和立為太子，權將立夫人為后，而全公主素憎夫人，稍稍譖毀。及權寢疾。言有喜色，由是權深責怒，以憂死。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 50.
บรรณานุกรม
แก้- ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ). เล่มที่ 50.
- Robert Joe Cutter and William Gordon Crowell. Empresses and Consorts: Selections from Chen Shou's Records of the Three States with Pei Songzhi's Commentary. Honolulu: University of Hawai'i Press, 1999.
- เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).