สมภพ โหตระกิตย์
ศาสตราจารย์ ดร. สมภพ โหตระกิตย์ (22 มกราคม พ.ศ. 2461[2] - 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2540) อดีตรองนายกรัฐมนตรีในรัฐบาลพลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ และอดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงยุติธรรม อดีตกรรมการเครื่องหมายการค้า[3]อดีตนายกสภามหาวิทยาลัยมหิดล[4][5]
| ศาสตราจารย์ สมภพ โหตระกิตย์ ม.ป.ช., ม.ว.ม., ท.จ.ว. | |
|---|---|
| รองนายกรัฐมนตรี | |
| ดำรงตำแหน่ง 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2520 – 21 ธันวาคม พ.ศ. 2521 | |
| นายกรัฐมนตรี | พลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ |
| ดำรงตำแหน่ง 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2522 – 3 มีนาคม พ.ศ. 2523 | |
| นายกรัฐมนตรี | พลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 22 มกราคม พ.ศ. 2461 |
| เสียชีวิต | 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2540 (79 ปี) |
| คู่สมรส | วัลธิภา โหตระกิต |
| บุตร | ดิสทัต โหตระกิตย์[1] |
| ศาสนา | พุทธ |
| ลายมือชื่อ | 
|
ประวัติแก้ไข
สมภพ โหตระกิตย์ เป็นบุตรของขุนกิจสุงกากร (กิจ โหตระกิตย์) กับ นางแพร โหตระกิตย์[6] จบการศึกษาระดับมัธยมจากโรงเรียนอัสสัมชัญ และจบปริญญาด้านกฎหมาย พ.ศ. 2511 ได้รับการแต่งตั้งเป็นเลขาธิการคณะกรรมการกฤษฎีกา[7]
สมภพ โหตระกิตย์ ถึงแก่อนิจกรรมเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2540 ขณะดำรงตำแหน่งสมาชิกวุฒิสภาไทย ชุดที่ 7
การทำงานแก้ไข
สมภพ โหตระกิตย์ ได้รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงยุติธรรมครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2515 ในรัฐบาลจอมพลถนอม กิตติขจร[8] และได้ดำรงตำแหน่งต่อเรื่อยมาจนถึงรัฐบาลนายสัญญา ธรรมศักดิ์[9] และพ้นจากตำแหน่งไปหลังมีการเลือกตั้ง
หลังการรัฐประหารในประเทศไทย พ.ศ. 2519 ได้รับแต่งตั้งเป็นกรรมการองค์การขนส่งมวลชนกรุงเทพ[10] ต่อมาเมื่อ พ.ศ. 2520[11] ได้รับการแต่งตั้งเป็นรองนายกรัฐมนตรีฝ่ายกฎหมายในรัฐบาลพลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์[12] ซึ่งเป็นผู้ที่ได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่ร่างกฎหมายจัดตั้งสำนักงานคณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภค และดำรงตำแหน่งต่อในคณะรัฐมนตรีถัดมา[13] ก่อนจะพ้นจากตำแหน่งไปเมื่อ พ.ศ. 2523[14]
สมภพ โหตระกิตย์ เคยได้รับการแต่งตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภาในวุฒิสภาไทย ชุดที่ 3[15] และวุฒิสภาไทย ชุดที่ 7[16] เมื่อ พ.ศ. 2534 นายสมภพ โหตระกิตย์ ได้รับการแต่งตั้งเป็นกรรมการที่ปรึกษาด้านการเมืองและการต่างประเทศของคณะรักษาความสงบเรียบร้อยแห่งชาติ และเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ พ.ศ. 2534
เครื่องราชอิสริยาภรณ์แก้ไข
- พ.ศ. 2518 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)[17] - พ.ศ. ไม่ปรากฏ -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)[18] - พ.ศ. 2519 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ท.จ.ว.) (ฝ่ายหน้า)[19]
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ ดิสทัต โหตระกิตย์ พ่อบ้านกมธ.ยกร่าง ลูกไม้ใต้ต้น-มือกฎหมายสายแข็ง
- ↑ อนุสรณ์จากพระราชทานเพลิงศพ ศ.ดร.สมภพ โหตระกิตย์
- ↑ http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2524/D/092/6.PDF
- ↑ ประวัติมหาวิทยาลัยมหิดล
- ↑ คำสั่งหัวหน้าคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ที่ ๒๘/๒๕๑๙ เรื่อง แต่งตั้งนายกสภามหาวิทยาลัยและกรรมการสภามหาวิทยาลัยผู้ทรงคุณวุฒิของมหาวิทยาลัยมหิดล
- ↑ มาตานุสรณ์ by สมภพ โหตระกิตย์
- ↑ นักร่างกฎหมาย: เลขาธิการคณะกรรมการกฤษฎีกา
- ↑ คณะรัฐมนตรีคณะที่ 32 จากสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี
- ↑ คณะรัฐมนตรีคณะที่ 33 จากสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี
- ↑ คำสั่งหัวหน้าคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ที่ ๔๔/๒๕๑๙ เรื่อง แต่งตั้งกรรมการองค์การขนส่งมวลชนกรุงเทพ
- ↑ คณะรัฐมนตรีคณะที่ 34 จากสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี
- ↑ คณะรัฐมนตรีคณะที่ 40 จากสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๔๔ ราย)
- ↑ คณะรัฐมนตรีคณะที่ 41 จากสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี
- ↑ รายชื่อสมาชิกวุฒิสภาชุดที่ ๓
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งสมาชิกวุฒิสภา (แต่งตั้งขึ้นใหม่ทั้งคณะ จำนวน 260 ราย)
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์เล่ม ๙๒ ตอน ๒๖๓ง วันที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๕๑๘
- ↑ วันเสาร์ที่ 20 กันยายน 2540 เวลา 17.36 น. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เสด็จพระราชดำเนินโดยรถยนต์พระนั่ง จากพระตำหนักจิตรลดารโหฐาน พระราชวังดุสิต ไปพระราชทานเพลิงศพ นายสมภพ โหตระกิตย์
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์เล่ม ๙๓ ตอนที่ ๘๐ วันที่ ๑ มิถุนายน ๒๕๑๙