สมภพ โหตระกิตย์

สมภพ โหตระกิตย์
สมภพ โหตระกิตย์
รองนายกรัฐมนตรี
	ดำรงตำแหน่ง; 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2520 – 21 ธันวาคม พ.ศ. 2521
นายกรัฐมนตรี	พลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์
	ดำรงตำแหน่ง; 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2522 – 3 มีนาคม พ.ศ. 2523
นายกรัฐมนตรี	พลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	22 มกราคม พ.ศ. 2461
เสียชีวิต	5 พฤษภาคม พ.ศ. 2540
คู่สมรส	วัลธิภา โหตระกิต
บุตร	ดิสทัต โหตระกิตย์
ศาสนา	พุทธ
ลายมือชื่อ

ศาสตราจารย์ ดร. สมภพ โหตระกิตย์ (22 มกราคม พ.ศ. 2461^[2] - 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2540) อดีตรองนายกรัฐมนตรีในรัฐบาลพลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ และอดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงยุติธรรม อดีตกรรมการเครื่องหมายการค้า^[3]อดีตนายกสภามหาวิทยาลัยมหิดล^[4]

ประวัติแก้ไข

สมภพ โหตระกิตย์ เป็นบุตรของขุนกิจสุงกากร (กิจ โหตระกิตย์) กับ นางแพร โหตระกิตย์^[5] จบการศึกษาระดับมัธยมจากโรงเรียนอัสสัมชัญ และจบปริญญาด้านกฎหมาย พ.ศ. 2511 ได้รับการแต่งตั้งเป็นเลขาธิการคณะกรรมการกฤษฎีกา^[6]

สมภพ โหตระกิตย์ ได้รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงยุติธรรมครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2515 ในรัฐบาลจอมพลถนอม กิตติขจร^[7] และได้ดำรงตำแหน่งต่อเรื่อยมาจนถึงรัฐบาลนายสัญญา ธรรมศักดิ์^[8] และพ้นจากตำแหน่งไปหลังมีการเลือกตั้ง ต่อมาเมื่อ พ.ศ. 2520^[9] ได้รับการแต่งตั้งเป็นรองนายกรัฐมนตรีฝ่ายกฎหมายในรัฐบาลพลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์^[10] ซึ่งเป็นผู้ที่ได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่ร่างกฎหมายจัดตั้งสำนักงานคณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภค และดำรงตำแหน่งต่อในคณะรัฐมนตรีถัดมา ก่อนจะพ้นจากตำแหน่งไปเมื่อ พ.ศ. 2523^[11]

สมภพ โหตระกิตย์ เคยได้รับการแต่งตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภาในวุฒิสภาไทย ชุดที่ 3^[12] และวุฒิสภาไทย ชุดที่ 7^[13] เมื่อ พ.ศ. 2534 นายสมภพ โหตระกิตย์ ได้รับการแต่งตั้งเป็นกรรมการที่ปรึกษาด้านการเมืองและการต่างประเทศของคณะรักษาความสงบเรียบร้อยแห่งชาติ และเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ พ.ศ. 2534

สมภพ โหตระกิตย์ ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2540 ขณะดำรงตำแหน่งสมาชิกวุฒิสภาไทย ชุดที่ 7

เครื่องราชอิสริยาภรณ์แก้ไข

พ.ศ. 2518 - เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)^[14]
พ.ศ. ไม่ปรากฏ - เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)^[15]
พ.ศ. 2519 - เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ท.จ.ว.)^[16]

อ้างอิงแก้ไข

[1] ดิสทัต โหตระกิตย์ พ่อบ้านกมธ.ยกร่าง ลูกไม้ใต้ต้น-มือกฎหมายสายแข็ง

[2] อนุสรณ์จากพระราชทานเพลิงศพ ศ.ดร.สมภพ โหตระกิตย์

[3] ttp://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2524/D/092/6.PDF

[4] ประวัติมหาวิทยาลัยมหิดล

[5] มาตานุสรณ์ by สมภพ โหตระกิตย์

[6] นักร่างกฎหมาย: เลขาธิการคณะกรรมการกฤษฎีกา

[7] คณะรัฐมนตรีคณะที่ 32 จากสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี

[8] คณะรัฐมนตรีคณะที่ 33 จากสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี

[9] คณะรัฐมนตรีคณะที่ 34 จากสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี

[10] คณะรัฐมนตรีคณะที่ 40 จากสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี

[11] คณะรัฐมนตรีคณะที่ 41 จากสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี

[12] รายชื่อสมาชิกวุฒิสภาชุดที่ ๓

[13] พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งสมาชิกวุฒิสภา (แต่งตั้งขึ้นใหม่ทั้งคณะ จำนวน 260 ราย)

[14] ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์เล่ม ๙๒ ตอน ๒๖๓ง วันที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๕๑๘

[15] วันเสาร์ที่ 20 กันยายน 2540 เวลา 17.36 น. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เสด็จพระราชดำเนินโดยรถยนต์พระนั่ง จากพระตำหนักจิตรลดารโหฐาน พระราชวังดุสิต ไปพระราชทานเพลิงศพ นายสมภพ โหตระกิตย์

[16] ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์เล่ม ๙๓ ตอนที่ ๘๐ วันที่ ๑ มิถุนายน ๒๕๑๙

[2]

[3]

[4]

[1]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

สมภพ โหตระกิตย์

รองนายกรัฐมนตรี
ดำรงตำแหน่ง 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2520 – 21 ธันวาคม พ.ศ. 2521
นายกรัฐมนตรี	พลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์
ดำรงตำแหน่ง 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2522 – 3 มีนาคม พ.ศ. 2523
นายกรัฐมนตรี	พลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	22 มกราคม พ.ศ. 2461
เสียชีวิต	5 พฤษภาคม พ.ศ. 2540
คู่สมรส	วัลธิภา โหตระกิต
บุตร	ดิสทัต โหตระกิตย์^[1]
ศาสนา	พุทธ
ลายมือชื่อ