ราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซา
ราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซา (ดัตช์: Huis van Oranje-Nassau, ออกเสียง: [ˈɦœy̯s fɑn oːˈrɑɲə ˈnɑsʌu̯]) คือราชวงศ์ยุโรปที่เป็นสาขาของราชวงศ์นัสเซา เป็นราชวงศ์ปกครองที่สำคัญในแวดวงการเมืองและรัฐบาลของราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ บางช่วงในประวัติศาสตร์ยังเป็นราชวงศ์สำคัญในแวดวงการเมืองยุโรปด้วย โดยเฉพาะครั้งที่วิลเลิมที่ 1 แห่งออเรนจ์ (เป็นที่รู้จักกันในนาม "วิลเลียมผู้นิ่งเงียบ" และ "บิดาแห่งปิตุภูมิ") เป็นผู้นำชาวดัตช์ก่อกำเริบต่อสเปนผู้ปกครอง ซึ่งหลังจากสงครามแปดสิบปีสิ้นสุดลง ก่อให้เกิดรัฐเอกราชของชาวดัตช์ขึ้นในที่สุด
 ตราอาร์มของราชวงศ์ประจำเนเธอร์แลนด์ | |
| พระราชอิสริยยศ |
|
|---|---|
| ปกครอง | เนเธอร์แลนด์, อังกฤษ, สกอตแลนด์, ไอร์แลนด์, ลักเซมเบิร์ก, ออเรนจ์ และนัสเซา |
| เชื้อชาติ | เยอรมันและฝรั่งเศส |
| บรรพบุรุษ | ราชวงศ์นัสเซา |
| ประมุขพระองค์แรก | วิลเลิมที่ 1 แห่งออเรนจ์ |
| ผู้นำสกุลองค์ปัจจุบัน | พระราชาธิบดีวิลเลิม-อเล็กซานเดอร์แห่งเนเธอร์แลนด์ |
| สถาปนา | ค.ศ. 1544 |
| สิ้นสุด | ค.ศ. 1962 (ราชวงศ์ทางฝั่งพระราชบิดาสายหลักสิ้นสุดลง) |
ในช่วงระหว่างและหลังสงครามนี้เองที่สมาชิกราชวงศ์หลายพระองค์ดำรงตำแหน่งเป็นผู้ว่าราชการหรือสตัดเฮาเดอร์ในสาธารณรัฐดัตช์ อย่างไรก็ตามในปี ค.ศ. 1815 ประเทศเนเธอร์แลนด์ก็ได้ล้มเลิกระบอบสาธารณรัฐที่ใช้มาอย่างยาวนานและสถาปนาระบอบราชาธิปไตยภายใต้ราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซาขึ้นมาแทน
การก่อตั้งราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซาเป็นผลผวงจากการเสกสมรสระหว่างเฮนรีที่ 3 แห่งนัสเซา-เบรอดาจากเยอรมนี และโคลเดียแห่งชาล็อง-โอร็องจ์ (ออเรนจ์) จากภูมิภาคบูร์กอญในฝรั่งเศส ในปี ค.ศ. 1515 ซึ่งโอรสของทั้งสองนามว่า "เรเน" ได้สืบทอดราชสมบัติของราชรัฐออเรนจ์จากพระปิตุลา (พระเชษฐาของพระมารดา) ฟีลีแบร์แห่งชาล็อง และเป็นสมาชิกราชวงศ์นัสเซาพระองค์แรกที่ได้อิสริยยศเป็นเจ้าชายแห่งออเรนจ์ ทั้งนี้เจ้าชายเรเนสามารถเปลี่ยนชื่อราชวงศ์เป็น "ออเรนจ์-นัสเซา" ก็ได้ แต่พระองค์และพระปิตุลากลับประสงค์ที่จะใช้ชื่อราชวงศ์ชาล็อง-โอร็องจ์ต่อไป ดังนั้นในประวัติศาสตร์จึงขนานนามพระองค์ว่า "เรเนแห่งชาล็อง" ต่อมาหลังจากที่สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1544 พระญาตินามว่าวิลเลิมแห่งนัสเซา-ดิลเลินบูร์ก ได้สืบทอดราชสมบัติและที่ดินต่อจากเจ้าชายเรเนทั้งหมด และเฉลิมพระนามใหม่เป็น "วิลเลิมที่ 1 แห่งออเรนจ์" หรือเป็นที่รู้จักในชื่อภาษาอังกฤษว่า "วิลเลียมผู้นิ่งเงียบ" (William the Silent) ทรงเป็นผู้สถาปนาราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซาขึ้นมาอย่างเป็นทางการ[1]
สมาชิกพระราชวงศ์ แก้
พระบรมวงศ์ แก้
- สมเด็จพระราชาธิบดีและสมเด็จพระราชินีแห่งเนเธอร์แลนด์
- เจ้าหญิงแห่งออเรนจ์ (พระราชธิดาพระองค์ใหญ่)
- เจ้าหญิงอะเลกซียาแห่งเนเธอร์แลนด์ (พระราชธิดาพระองค์รอง)
- เจ้าหญิงอารียานแห่งเนเธอร์แลนด์ (พระราชธิดาพระองค์เล็ก)
- เจ้าหญิงเบียทริกซ์แห่งเนเธอร์แลนด์ (พระราชชนนี)
- เจ้าชายคอนสตันตินและเจ้าหญิงลอเรนทีนแห่งเนเธอร์แลนด์ (พระอนุชาพระองค์เล็กและพระชายา)
- เจ้าหญิงมาร์ครีตแห่งเนเธอร์แลนด์และคุณปีเตอร์ ฟัน โฟลเลินโฮเฟิน (พระราชมาตุจฉาและพระสวามี)
พระอนุวงศ์ แก้
- เจ้าหญิงมาเบลแห่งออเรนจ์-นัสเซา (พระชายาม่ายในเจ้าชายฟริโซแห่งออเรนจ์-นัสเซา)
- เคาน์เตสลูอานาแห่งออเรนจ์-นัสเซา (พระราชภาติยะ)
- เคาน์เตสซาเรียแห่งออเรนจ์-นัสเซา (พระราชภาติยะ)
- พระโอรส-ธิดาในเจ้าชายคอนสตันตินแห่งเนเธอร์แลนด์:
- เคาน์เตสอิโลอีสแห่งออเรนจ์-นัสเซา (พระราชภาติยะ)
- เคานต์เคลาส์-คาร์ซีมีร์แห่งออเรนจ์-นัสเซา (พระราชภาติยะ)
- เคาน์เตสเลโอนอร์แห่งออเรนจ์-นัสเซา (พระราชภาติยะ)
- เจ้าหญิงไอรีนแห่งเนเธอร์แลนด์ (พระราชมาตุจฉา)
- พระโอรสในเจ้าหญิงมาร์ครีตแห่งเนเธอร์แลนด์ และพระชายา:
- เจ้าชายเมาริทส์และเจ้าหญิงมาริแลนน์แห่งออเรนจ์-นัสเซา ฟัน โฟลเลินโฮเฟิน (พระภาดาและพระชายา)
- เจ้าชายแบร์นาร์ดและเจ้าหญิงอันเนตต์แห่งออเรนจ์-นัสเซา ฟัน โฟลเลินโฮเฟิน (พระภาดาและพระชายา)
- เจ้าชายปีเตอร์-คริสเตียนและเจ้าหญิงอานิตาแห่งออเรนจ์-นัสเซา ฟัน โฟลเลินโฮเฟิน (พระภาดาและพระชายา)
- เจ้าชายฟลอริสและเจ้าหญิงไอเมแห่งออเรนจ์-นัสเซา ฟัน โฟลเลินโฮเฟิน (พระภาดาและพระชายา)
อ้างอิง แก้
- ↑ Rowen, Herbert H. (1988). The princes of Orange: the stadholders in the Dutch Republic. Cambridge University Press.