พระเจ้าโจผี หรือ เฉาพี (จีน: 曹丕; พินอิน: Cáo Pi) พระนามรอง จื่อหวน เป็นพระโอรสองค์รองในพระเจ้าโจโฉ ได้สืบต่อตำแหน่ง วุยอ๋อง และอำนาจต่อหลังจากโจโฉสิ้นพระชนม์ไปแล้ว ภายหลังจึงได้ล้มล้างราชวงศ์ฮั่นตะวันออก ปราบดาภิเษกเป็นปฐมจักรพรรดิของราชวงศ์เว่ย (วุยก๊ก) ทรงพระนามว่า สมเด็จพระจักรพรรดิเว่ยเหวินตี้ (จีน: 曹魏文帝; พินอิน: Cáo Wèi Wéndì - จักรพรรดิแห่งเว่ย) ในปีค.ศ. 220

เฉา พี (มาตรฐาน)
โจผี (ฮกเกี้ยน)
曹丕
ภาพของพระเจ้าโจผียุค ราชวงศ์ถัง
จักรพรรดิแห่งวุยก๊ก
ครองราชย์11 ธันวาคม ค.ศ. 220 – 29 มิถุนายน ค.ศ. 226
ถัดไปโจยอย
อ๋องแห่งวุยก๊ก / เว่ย์หวัง (魏王)
(ภายใต้ จักรวรรดิฮั่น)
ดำรงพระยศ15 มีนาคม ค.ศ. 220 – 11 ธันวาคม ค.ศ. 220
ก่อนหน้าโจโฉ
อัครมหาเสนาบดี (丞相)
(ภายใต้ จักรวรรดิฮั่น)
ดำรงตำแหน่ง15 มีนาคม ค.ศ. 220 – 11 ธันวาคม ค.ศ. 220
ก่อนหน้าโจโฉ
จักรพรรดิจักรพรรดิฮั่นเซี่ยน
ประสูติค.ศ. 187
สวรรคต29 มิถุนายน ค.ศ. 226 (38 - 39 พรรษา)
คู่อภิเษกเจิ้นจี่
พระราชบุตรโจยอย
พระนามเต็ม
ชื่อสกุล: เฉา (曹)
ชื่อตัว: พี (丕)
ชื่อรอง: จื่อหวน (子桓)
รัชศก
อ้วยโช่ (黃初 หฺวางชู: ค.ศ. 220–226)
พระสมัญญานาม
เว่ยเหวินตี้ (魏文帝)
ราชวงศ์โจ/เฉา
พระราชบิดาโจโฉ
พระราชมารดาเปียนสี

โจผีนั้นเป็นบุตรคนรอง แต่ก็ได้มีบทบาทในการสืบทอดอำนาจจากโจโฉ เนื่องจากบุตรชายคนโต คือ โจงั่ง ได้เสียชีวิตไปตั้งแต่ยังอายุน้อยในการติดตามโจโฉไปทำสงคราม ในนิยายสามก๊กได้ โจโฉได้กล่าวถึงโจผี ว่าเป็นคนมีปัญญา จิตใจหนักแน่น โอบอ้อมอารีย์ จึงสมควรจะเป็นสืบทอดอำนาจของตน โจผีเป็นผู้เชี่ยวชาญในการแต่งกลอน กาพย์กวี เช่นเดียวกับโจโฉผู้บิดา และยังได้เคยติดตามบิดาออกไปทำสงครามบ่อยครั้ง ตั้งแต่ยังเยาว์ โจผีมีภรรยาหลวง คือนางเอียนสี ซึ่งได้ตัวมาเมื่อครั้งที่โจโฉทำสงครามกัวต๋อกับตระกูลอ้วน นางเอียนสีนั้นเป็นสาวงามที่มีชื่อว่า เป็นหญิงงามแห่งแผ่นดินทางเหนือ และยังเป็นภรรยาม่ายของอ้วนฮี บุตรชายของอ้วนเสี้ยว คู่ศึกของโจโฉ จึงย่อมถือเป็นเชลยศึก แต่โจผีก็ได้รับนางมาตกแต่งเป็นภรรยาหลวง ในขณะนั้นโจผีอายุได้ 17 ปี ขณะที่นางเอียนสีอายุมากกว่า คือ 22 ปี ซึ่งภายหลังเมื่อโจผีได้ขึ้นครองราชย์ ก็ได้สถาปนานางเป็นฮองเฮา

เนื่องจากการที่โจผีขึ้นครองราชย์ สถาปนาตนเองเป็นฮ่องเต้ จึงทำให้ซุนกวนและเล่าปี่ต้องสถาปนาตนเองเป็นฮ่องเต้ตามไปด้วย ก่อให้เกิดสภาพของสามก๊กอย่างแท้จริง

พระเจ้าโจผีเมื่อได้ปราบดาภิเษกเป็นฮ่องเต้ในเบื้องแรกนั้นก็ได้ทรงดำริจะทำการกวาดล้างศัตรูทุกคน รวมไปถึงพระอนุชา คือ โจสิด ซึ่งมีสติปัญญา และฝีมือในเชิงการกวี เช่นเดียวกับพระองค์ และเคยเป็นคู่แข่งในการแต่งตั้งรัชทายาทของโจโฉด้วย แต่โจสิดสามารถเอาตัวรอดได้ โดยการแต่งโคลงมีใจความว่า ต้นถั่วเผาต้นถั่ว ในกระทะถั่วร้องไห้ กำเนิดจากรากเดียวกัน เหตุไฉนคิดทำลาย มีความหมายถึง การที่พี่น้องซึ่งมาจากจุดกำเนิดเดียวกัน กลับต้องมาสังหารเข่นฆ่ากัน ด้วยเหตุใด ทำให้พระเจ้าโจผีสะเทือนพระทัย และไม่อาจสังหารพระอนุชาได้ ซึ่งโคลงบทกวีที่โจสิดแต่งขึ้นเพื่อเอาชีวิตรอดนี้มีชื่อเสียงมาก

พระเจ้าเว่ยเหวินตี้ โจผี เป็นฮ่องเต้ที่ครองราชย์ในระยะอันสั้นเพียง 6 ปี เท่านั้น ก็ทรงพระประชวร และเสด็จสวรรคต ในปีค.ศ. 226 สิริรวมพระชนมายุได้ 39 พรรษา

พระราชกรณียกิจ

แก้

พระเจ้าโจผีทรงย้ายเมืองหลวงกลับไปที่ ลั่วหยาง ในปีค.ศ. 220

พระเจ้าโจผีทรงนำทัพเข้าโจมตีกังตั๋ง แต่ท้ายที่สุดถูก ลกซุน ต้านทัพไว้ได้ทำให้พ่ายแพ้กลับมา และยังเสียแม่ทัพคนสำคัญคือ เตียวเลี้ยว ในศึกนี้อีกด้วย

หลังจากพ่ายแพ้สงคราม พระเจ้าโจผีจึงหันมาสนใจทางด้านวรรณกรรมมากกว่าสงคราม เริ่มเกิดการเขียนวรรณกรรมแบบร้อยแก้ว จนทำให้ผู้คนรุ่นหลังยกย่องพระเจ้าโจผีเป็นพระบิดาแห่งวรรณกรรมร้อยแก้ว

พระราชวงศ์

แก้

อ้างอิง

แก้

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
ก่อนหน้า โจผี ถัดไป
จักรพรรดิฮั่นเซี่ยนตี้
ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก
  จักรพรรดิจีน
วุยก๊ก

(ค.ศ. 220 – 226)
  จักรพรรดิเว่ยหมิงตี้
(พระเจ้าโจยอย)
โจโฉ   อัครมหาเสนาบดี
แห่งราชวงศ์ฮั่น

(ค.ศ. 220)
  สิ้นสุดราชวงศ์ฮั่น