ผู้ใช้:Phaisit16207/ทดลองเขียน 10
 | นี่คือหน้าทดลองเขียนของ Phaisit16207 หน้าทดลองเขียนเป็นหน้าย่อยของหน้าผู้ใช้ ซึ่งผู้ใช้มีไว้ทดลองเขียนหรือไว้พัฒนาหน้าต่าง ๆ แต่นี่ไม่ใช่หน้าบทความสารานุกรม ทดลองเขียนได้ที่นี่ หน้าทดลองเขียนอื่น ๆ: หน้าทดลองเขียนหลัก |
ซีซาร์ (กงสุลและผู้เผด็จการโรมัน) แก้
กาอิอุส ยูลิอุส ไกซาร์ | |
|---|---|
_(cropped).jpg) รูปแกะสลักทัสคูลัม น่าจะเป็นไปได้ว่าเป็นรูปปั้นของซีซาร์เพียงชิ้นเดียวที่ยังหลงเหลืออยู่ ซึ่งถูกสร้างขึ้นในช่วงชีวิตของเขา พิพิธภัณฑ์โบราณคดี, ตูริน, ประเทศอิตาลี | |
| เกิด | 12 กรกฎาคม 100 ปีก่อน ค.ศ.[1] โรม, อิตาเลีย, สาธารณรัฐโรมัน |
| เสียชีวิต | 15 มีนาคม 44 ปีก่อน ค.ศ. (อายุ 55 ปี) โรม, อิตาเลีย |
| สาเหตุเสียชีวิต | ถูกลอบสังหาร (บาดแผลจากการถูกแทง) |
| สุสาน | วิหารซีซาร์, โรม 41°53′31″N 12°29′10″E / 41.891943°N 12.486246°E |
| ผลงานเด่น | |
| สำนักงาน |
|
| คู่สมรส |
|
| บุตร | |
| บิดามารดา | กาอิอุส ยูลิอุส ไกซาร์ และ เอาเรลิอา |
| ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
| ปี | 81–45 ปีก่อน ค.ศ. |
| สงคราม | |
| บำเหน็จ | มงกุฎพลเมือง |
กาอิอุส ยูลิอุส ไกซาร์ (ละติน: Caivs/Gaivs Ivlivs Caesar [ˈɡaːiʊs ˈjuːliʊs ˈkae̯sar]) หรือ จูเลียส ซีซาร์ (อังกฤษ: Julius Caesar; 12 กรกฎาคม 100 ปีก่อน ค.ศ. – 15 มีนาคม 44 ปีก่อน ค.ศ.) เป็นรัฐบุรุษ แม่ทัพ และผู้ประพันธ์ร้อยแก้วอันเลื่องชื่อชาวโรมัน เขามีบทบาทสำคัญในเหตุการณ์อันนำไปสู่การสิ้นสุดสาธารณรัฐโรมันและความเจริญของจักรวรรดิโรมัน ใน 60 ปีก่อน ค.ศ. ซีซาร์, กรัสซุส และปอมปีย์ ตั้งพันธมิตรทางการเมืองซึ่งจะครอบงำการเมืองโรมันไปอีกหลายปี ความพยายามของพวกเขาในการสั่งสมอำนาจผ่านยุทธวิธีประชานิยมถูกชนชั้นปกครองอนุรักษนิยมในวุฒิสภาโรมันคัดค้าน ซึ่งในบรรดานั้นมีกาโตผู้เยาว์ (Cato the Younger) ด้วยการสนับสนุนบ่อยครั้งของกิแกโร ชัยชนะของซีซาร์ในสงครามกอล ซึ่งสมบูรณ์ใน 51 ปีก่อน ค.ศ. ขยายดินแดนของโรมันไปถึงช่องแคบอังกฤษและแม่น้ำไรน์ ซีซาร์เป็นแม่ทัพโรมันคนแรกที่ข้ามทั้งสองเมื่อเขาสร้างสะพานข้ามแม่น้ำไรน์และบุกครองบริเตนครั้งแรก
ความสำเร็จเหล่านี้ทำให้เขามีอำนาจทางทหารซึ่งไม่มีผู้ใดเทียม และคุกคามฐานะของพอมพีย์ซึ่งเปลี่ยนไปเข้ากับวุฒิสภาหลังกรัสซุสเสียชีวิตใน 53 ปีก่อน ค.ศ. เมื่อสงครามกอลยุติ วุฒิสภาสั่งซีซาร์ให้ลงจากตำแหน่งบังคับบัญชาทหารของเขาและกลับกรุงโรม ซีซาร์ปฏิเสธคำสั่งนั้นและใน 49 ปีก่อน ค.ศ. ท้าทายโดยการข้ามแม่น้ำรุบิโกพร้อมด้วยทหารหนึ่งลีเจียน ทิ้งมณฑลของเขาและเข้าอิตาลีภายใต้อาวุธอย่างมิชอบด้วยกฎหมาย เกิดสงครามกลางเมืองตามมา และชัยชนะของซีซาร์ในสงครามทำให้เขามีฐานะอำนาจและอิทธิพลโดยไร้คู่แข่ง
หลังเข้าควบคุมรัฐบาล ซีซาร์เริ่มโครงการปฏิรูปสังคมและรัฐบาล รวมทั้งการสถาปนาปฏิทินจูเลียน เขารวมระบบข้าราชการประจำของสาธารณรัฐเข้าสู่ศูนย์กลางและสุดท้ายประกาศตนเป็น "ผู้เผด็จการตลอดชีพ" ทำให้เขายิ่งมีอำนาจมากขึ้นไปอีก แต่ความขัดแย้งทางการเมืองใต้น้ำยังไม่สงบ และในไอดส์มีนาคม (Ides of March) คือ 15 มีนาคม 44 ปีก่อน ค.ศ. ซีซาร์ถูกกลุ่มสมาชิกวุฒิสภากบฏลอบสังหาร นำโดยมาร์กุส ยูนิอุส บรูตุสผู้ลูก ผู้ซึ่งเป็นคนสนิทและเป็นเสมือนลูกศิษย์ โดยพูดเป็นประโยคสุดท้ายเป็นภาษาละตินว่า "Et tu Brute" (เจ้าด้วยหรือ บรูตุส)[2] สงครามกลางเมืองชุดใหม่อุบัติ และรัฐบาลสาธารณรัฐอันมีรัฐธรรมนูญไม่เคยถูกฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์ อ็อกตาวิอุส ทายาทบุญธรรมของซีซาร์ ซึ่งภายหลังรู้จักกันในพระนาม จักรพรรดิเอากุสตุส เถลิงอำนาจแต่ผู้เดียวหลังพิชิตศัตรูในสงครามกลางเมืองนั้น อ็อกตาวิอุสรวบรวมอำนาจและเริ่มสมัยจักรวรรดิโรมัน
คนรู้จักชีวิตส่วนมากของซีซาร์จากบันทึกการทัพของเขาเองและจากแหล่งข้อมูลร่วมสมัยอื่น ส่วนใหญ่เป็นจดหมายและสุนทรพจน์ของกิแกโรและงานเขียนประวัติศาสตร์ของแซลลัสต์ (Sallust) เป็นหลัก ชีวประวัติซีซาร์ในภายหลังโดยซุเอโตนิอุสและพลูทาร์กก็เป็นแหล่งข้อมูลหลักเช่นกัน นักประวัติศาสตร์หลายคนถือซีซาร์เป็นผู้บัญชาการทหารที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์คนหนึ่ง
ชีวิตในวัยเด็กและการงาน แก้
กาอิอุส ยูลิอุส ไกซาร์ เกิดในตระกูลขุนนางในตระกูลจูเลีย (ละติน: gens Julia) ซึ่งอ้างว่าเป็นตระกูลที่สืบเชื้อสายจากจูลุส ซึ่งเป็นบุตรของเจ้าชายเอเนียส ตามตำนานของทรอย ซึ่งคาดว่าเป็นบุตรของเทพีวีนัส[3] The Julii were of Alban origin, mentioned as one of the leading Alban houses, which settled in Rome around the mid-7th century BC, following the destruction of Alba Longa. They were granted patrician status, along with other noble Alban families.[4] The Julii also existed at an early period at Bovillae, evidenced by a very ancient inscription on an altar in the theatre of that town, which speaks of their offering sacrifices according to the lege Albana, or Alban rites.[5][6][7] The cognomen "Caesar" originated, according to Pliny the Elder, with an ancestor who was born by Caesarean section (from the Latin verb "to cut", caedere, caes-).[8] The Historia Augusta suggests three alternative explanations: that the first Caesar had a thick head of hair ("caesaries"); that he had bright grey eyes ("oculis caesiis"); or that he killed an elephant during the Punic Wars ("caesai" in Moorish) in battle.[9] Caesar issued coins featuring images of elephants, suggesting that he favored the latter interpretation of his name.
อ้างอิง แก้
- ↑ For 13 July being the wrong date, see Badian in Griffin (ed.) p.16
- ↑ Woolf Greg (2006), Et Tu Brute? – The Murder of Caesar and Political Assassination, 199 pages – ISBN 1-86197-741-7
- ↑ Froude, James Anthony (1879). Life of Caesar. Project Gutenberg e-text. p. 67. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 December 2007. See also: Suetonius, Lives of the Twelve Caesars: Julius 6 เก็บถาวร 30 พฤษภาคม 2012 ที่ archive.today; Velleius Paterculus, Roman History 2.41; Virgil, Aeneid
- ↑ Livy, Ab urbe condita, 1:28–30
- ↑ Dionysius, iii. 29.
- ↑ Tacitus, Annales, xi. 24.
- ↑ Niebuhr, vol. i. note 1240, vol. ii. note 421.
- ↑ Pliny the Elder, Natural History 7.7. The misconception that Julius Caesar himself was born by Caesarian section dates back at least to the 10th century (Suda kappa 1199). Julius was not the first to bear the name, and in his time the procedure was only performed on dead women, while Caesar's mother Aurelia lived long after he was born.
- ↑ Historia Augusta: Aelius 2.