กิแกโร
มาร์กุส ตุลลิอุส กิแกโร (ละติน: Marcvs Tvllivs Cicero; 3 มกราคม 106 ปีก่อนคริสต์ศักราช - 7 ธันวาคม 43 ปีก่อนคริสต์ศักราช) คือนักปรัชญา รัฐบุรุษ นักกฎหมาย นักทฤษฎีการเมือง และนักนิยมรัฐธรรมนูญชาวโรมันโบราณ เขาเกิดในตระกูลขุนนางอันมั่งคั่งในตำแหน่งขุนคลัง เป็นที่รู้จักแพร่หลายในฐานะนักพูดและกวีที่มีชื่อเสียงที่สุดของโรมัน[1][2]
มาร์กุส ตุลลิอุส กิแกโร | |
---|---|
มาร์กุส ตุลลิอุส กิแกโร | |
เกิด | 3 มกราคม 106 ปีก่อนคริสต์ศักราช อาร์ปีนูง (ปัจจุบันคืออาร์ปีโน), อิตาลี |
เสียชีวิต | 7 ธันวาคม 43 ปีก่อนคริสต์ศักราช (อายุ 63 ปี) ฟอร์มิอา (ปัจจุบันคือฟอร์มียา), อิตาลี |
อาชีพ | นักการเมือง, นักกฎหมาย, นักพูด และนักปรัชญา |
สัญชาติ | โรมันโบราณ |
หัวข้อ | การเมือง, กฎหมาย, ปรัชญา, การพูด |
แนวร่วมในทางวรรณคดี | Golden Age Latin |
ผลงานที่สำคัญ | Politics: In Verrem, Catiline Orations, Philippics Philosophy: De Inventione |
เขาเป็นผู้ริเริ่มโรงเรียนผู้นำด้านปรัชญากรีกในโรมัน และสร้างศัพท์ทางปรัชญาในภาษาละตินขึ้นใหม่หลายคำ (เช่น humanitas, qualitas, quantitas, และ essentia)[3] ทำให้เขาโดดเด่นในฐานะนักภาษาศาสตร์ นักแปล และนักปรัชญาด้วย กิแกโรเป็นทั้งนักพูดที่มีพลัง และเป็นนักกฎหมายผู้ประสบความสำเร็จ ปัจจุบันเขาเป็นที่ยกย่องจากงานเขียนเชิงมนุษยนิยม ปรัชญา และการเมือง ทั้งสุนทรพจน์และจดหมายของกิแกโรหลายฉบับยังคงหลงเหลือตกทอดมาถึงปัจจุบัน เป็นแหล่งข้อมูลชั้นต้นที่สำคัญที่สุดในช่วงยุคท้าย ๆ ของสาธารณรัฐโรมัน
อ้างอิง
แก้- ↑ Rawson, E.: Cicero, a portrait (1975) p.303
- ↑ Haskell, H.J.: This was Cicero (1964)p.300-301
- ↑ Conte, G.B.: "Latin Literature: a history" (1987) p.199