จูมมะลี ไซยะสอน
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
พลโท จูมมะลี ไซยะสอน (ลาว: ຈູມມະລີ ໄຊຍະສອນ) อดีตประธานประเทศลาว สมรสกับแก้วสายใจ ไซยะสอน เมื่อ พ.ศ. 2533 มีบุตร 2 คน
จูมมะลี ไซยะสอน | |
---|---|
![]() | |
ประธานประเทศลาว คนที่ 5 | |
ดำรงตำแหน่ง 8 มิถุนายน พ.ศ. 2549 – 20 เมษายน พ.ศ. 2559 (9 ปี 317 วัน) | |
ก่อนหน้า | คำไต สีพันดอน |
ถัดไป | บุนยัง วอละจิด |
เลขาธิการใหญ่คณะบริหารงานศูนย์กลางพรรคประชาชนปฏิวัติลาว คนที่ 2 | |
ดำรงตำแหน่ง 21 มีนาคม พ.ศ. 2549 – 22 มกราคม พ.ศ. 2559 (9 ปี 307 วัน) | |
ก่อนหน้า | คำไต สีพันดอน |
ถัดไป | บุนยัง วอละจิด |
รองประธานประเทศลาว | |
ดำรงตำแหน่ง พ.ศ. 2544 – พ.ศ. 2549 (5 ปี 0 วัน) | |
ประธานาธิบดี | คำไต สีพันดอน |
ก่อนหน้า | อุดม ขัดติยะ |
ถัดไป | บุนยัง วอละจิด |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 6 มีนาคม พ.ศ. 2479 แขวงอัตตะปือ ประเทศลาว |
พรรค | พรรคประชาชนปฏิวัติลาว |
คู่สมรส | แก้วสายใจ ไซยะสอน (เสียชีวิต) |
ประวัติแก้ไข
จูมมะลี ไซยะสอนเป็นชาวลาวเผ่าลาวลุ่ม เกิดเมื่อวันที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2479 ในครอบครัวชาวนาที่บ้านวัดเหนือ เมืองไซเสดถา แขวงอัตตะปือ ประเทศลาว
การศึกษาแก้ไข
- วิชาการทหารชั้นสูงจากอดีตสหภาพโซเวียต
- ทฤษฎีการเมืองลัทธิมาร์กซ์-เลนินชั้นสูงจากสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม
การเข้าร่วมปฏิวัติกับพรรคประชาชนปฏิวัติลาวแก้ไข
จูมมะลี ไซยะสอนได้เข้าร่วมพรรคประชาชนปฏิวัติลาวในปี พ.ศ. 2497 ด้วยการเป็นทหารขื้นไปในเขตรวมเมืองซำเหนือ และได้เข้าเป็นสมาชิกของพรรคอย่างเต็มตัว เมื่อวันที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2498 ได้เข้าร่วมปฏิวัติและได้รบ โดยเริ่มจากการเคลื่อนไหวสู้รบป้องกันเขตรวม ในปี พ.ศ. 2498 - 2499 จนถึงการบัญชากองกำลังติดอาวุธแขวงเชียงขวาง และยึดเมืองพูคูน เมืองกาสี เมืองวังเวียง เมืองโพนโฮง และเมืองเวียงจันทน์ ในแขวงเวียงจันทน์ ในปี พ.ศ. 2518 เพื่อเป็นเงื่อนไขนำไปสู่การก่อตั้งสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวสำเร็จ
ตำแหน่งการงานแก้ไข
ประเทศลาว |
บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของ: |
|
|
งานฝ่ายทหารแก้ไข
ท่านได้รับผิดชอบหน้าที่สำคัญ โดยเริ่มจากการเป็นรองหัวหน้าหมู่ใน พ.ศ. 2502 เป็นหัวหน้าหมวด แล้วก้าวขึ้นเป็นผู้บังคับกองพันโดยตรง ต่อมาได้เป็นหัวหน้าเสนาเขต และเป็นรองเลขาคณะพรรคเขตใน พ.ศ. 2515 เป็นเจ้ากรมสู้รบกรมใหญ่เสนาธิการ และเป็นรองเจ้ากรมใหญ่เสนาธิการใน พ.ศ. 2523 เป็นรองรัฐมนตรี (รัฐมนตรีช่วยว่าการ) กระทรวงป้องกันประเทศ (กระทรวงกลาโหม) ใน พ.ศ. 2525 ได้รับประดับยศชั้นพลโทเมื่อปี พ.ศ. 2533 และเป็นรัฐมนตรีกระทรวงป้องกันประเทศใน พ.ศ. 2534
งานฝ่ายบริหารแก้ไข
นอกจากนี้ท่านยังได้เป็นพนักงานฝ่ายบริหารในหลายตำแหน่งสำคัญ โดยเริ่มจากการเป็นเมืองหมวดใน พ.ศ. 2503 เป็นผู้บัญชาการและเป็นเลขาคณะพรรคกองพัน เป็นเลขาคณะพรรคเขตเชียงขวาง ต่อมาได้เป็นคณะพรรคกรมใหญ่เสนาธิการและเลขานุการคณะพรรคกรมใหญ่เสนาธิการใน พ.ศ. 2523 ในกองประชุมใหญ่ของพรรคประชาชนปฏิวัติลาวครั้งที่ 3 ท่านได้รับเลือกให้เป็นกรรมการศูนย์กลางพรรค ได้รับเลือกเป็นกรรมการสำรองกรมการเมืองศูนย์กลางพรรคในกองประชุมใหญ่ของพรรคครั้งที่ 4 และเป็นกรรมการกรมการเมืองศูนย์กลางพรรค ตั้งแต่กองประชุมใหญ่ของพรรคครั้งที่ 5 เป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน (ครั้งล่าสุดมีขึ้นเป็นครั้งที่ 8 เมื่อวันที่ 18-21 มีนาคม พ.ศ. 2549)
ตั้งแต่ พ.ศ. 2544 ได้ดำรงตำแหน่งรองประธานประเทศ ทั้งเป็นรองประธานคณะกรรมการป้องกันชาติป้องกันความสงบศูนย์กลาง ตั้งแต่ พ.ศ. 2546 เป็นต้นมา นอกจากนี้ยังได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้ประจำการกรมการเมืองศูนย์กลางพรรคอีกด้วย
การเข้าดำรงตำแหน่งประธานประเทศแก้ไข
ในกองประชุมครบคณะครั้งปฐมฤกษ์ ของคณะบริหารงานศูนย์กลางพรรคสมัยที่ 8 เมื่อวันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2549 พลโทจูมมะลี ไซยะสอนได้รับเลือกตั้งอย่างเป็นเอกฉันท์ ให้ดำรงตำแหน่งเลขาธิการใหญ่คณะบริหารงานศูนย์กลางพรรคประชาชนปฏิวัติลาว และในการประชุมสภาแห่งชาติชุดที่ 6 ครั้งปฐมฤกษ์ เมื่อวันที่ 8 มิถุนายน ปีเดียวกัน ที่ประชุมได้ลงมติเป็นเอกฉันท์เลือกตั้งให้ท่านเข้ารับตำแหน่งประธานประเทศต่อจากท่านคำไต สีพันดอน นับเป็นประธานประเทศคนที่ 6 แห่งสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
อุบัติเหตุเรือล่มแก้ไข
ในวันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2564 ในขณะที่จูมมะลีและครอบครัวได้เดินทางท่องเที่ยว ณ เขื่อนน้ำงึม ได้เกิดอุบัติเหตุเรือล่มเนื่องจากพายุ และคลื่นลมแรงทำให้เรือจมห่างจากฝั่งประมาณ 40 เมตร โดยมีผู้เสียชีวิต 8 คน จากผู้โดยสารทั้งหมด 39 คน ทำให้มีผู้รอดชีวิต 31 คน หนึ่งในนั้นคือ จูมมะลี ได้รับความช่วยเหลือขึ้นมาได้อย่างปลอดภัย และถูกนำตัวไปรักษาอยู่ในโรงพยาบาลที่นครหลวงเวียงจันทน์ แต่ต้องสูญเสียสมาชิกครอบครัว 6 คน คือภรรยาแก้วสายใจ ไซยะสอน ลูกชาย1คน ลูกสะใภ้2คน และหลานอีก2คน[1][2][3]
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ "เรือล่มในอ่างลำน้ำงึม "อดีตผู้นำลาว" สูญเสียคนในครอบครัว 6 ชีวิต". Thai PBS News. 2021-04-06. สืบค้นเมื่อ 2021-04-06.
- ↑ "Eight die in pleasure boat capsize on Sunday". VIENTIANE TIMES. 2021-04-04. สืบค้นเมื่อ 2021-04-06.
- ↑ "เรือเรือยอช์ตล่มทะเลสาบดังในลาว ดับ 8 ราย". xinhua thainews service. 2021-04-05. สืบค้นเมื่อ 2021-04-06.
ก่อนหน้า | จูมมะลี ไซยะสอน | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
คำไต สีพันดอน | ประธานประเทศลาว (8 มิถุนายน พ.ศ. 2549 – 20 เมษายน พ.ศ. 2559) |
บุนยัง วอละจิด | ||
คำไต สีพันดอน | เลขาธิการใหญ่คณะบริหารงานศูนย์กลางพรรคประชาชนปฏิวัติลาว (15 มีนาคม พ.ศ. 2549 – 22 มกราคม พ.ศ. 2559) |
บุนยัง วอละจิด | ||
อุดม ขัดติยะ | รองประธานประเทศลาว (พ.ศ. 2544 – พ.ศ. 2549) |
บุนยัง วอละจิด |