จักรพรรดิโมโมโซโนะ

จักรพรรดิโมโมโซโนะ (อังกฤษ: Emperor Momozono , ญี่ปุ่น: 桃園天皇) จักรพรรดิองค์ที่ 116 แห่งราชวงศ์ญี่ปุ่นตามธรรมเนียมของการสืบราชสันตติวงศ์[1][2] รัชสมัยของจักรพรรดิโมโมโซโนะเกิดขึ้นตั้งแต่ปี ค.ศ. 1747 จนกระทั่งถึงการสวรรคตของพระองค์ในปี ค.ศ. 1762[3] รัชสมัยของจักรพรรดิโมโมโซโนะส่วนใหญ่เงียบสงบ โดยมีเพียงเหตุการณ์เดียวที่เกิดขึ้นเกี่ยวข้องกับ คูเงะ จำนวนหนึ่งที่สนับสนุนการฟื้นฟูการปกครองโดยตรงของจักรพรรดิ คูเงะ เหล่านี้ถูกลงโทษโดย โชกุน ผู้มีอำนาจโดยพฤตินัยในประเทศ จักรพรรดิโมโมโซโนะมีโอรส 2 องค์กับ นางสนองพระโอษฐ์ แต่พระองค์เสด็จสวรรคตเมื่อพระชนมายุยังน้อยในปี ค.ศ. 1762 การสืบราชสันตติวงศ์ตกอยู่กับเจ้าหญิงโทชิโกะ พระเชษฐภคินี (พี่สาว) ของจักรพรรดิโมโมโซโนะซึ่งกลายเป็น จักรพรรดินีโกะ-ซากูรามาจิ เนื่องจากโอรสของ จักรพรรดิโมโมโซโนะ พระชนมายุยังน้อย จักรพรรดินีโกะ-ซากูรามาจิ จึงกลายเป็นจักรพรรดินีผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของ จักรพรรดิโกะ-โมโมโซโนะ ในอนาคตจนกว่าจะบรรลุนิติภาวะบริหารราชการแผ่นดินได้ด้วยพระองค์เอง

จักรพรรดิโมโมโซโนะ
จักรพรรดิญี่ปุ่น องค์ที่ 116
ครองราชย์
9 มิถุนายน [ตามปฎิทินเก่า: 2 มิถุนายน] 1747 – 31 สิงหาคม [ตามปฎิทินเก่า: 12 สิงหาคม] 1762
ทรงราชย์9 มิถุนายน ค.ศ. 1747
พิธีขึ้น24 ตุลาคม 1747
พระราชวังหลวงเคียวโตะ
ไดโจไซ5 มกราคม 1749
โชกุน
ยุคยุคเอโดะ
ก่อนหน้าซากูรามาจิ
ถัดไปโกะ-ซากูรามาจิ

พระบรมนามาภิไธยโทะโอะฮิโตะ
พระอิสริยยศเจ้ายะโฮะ
เจ้าซะชิ
พระราชสมภพ14 เมษายน [ตามปฎิทินเก่า: 29 มีนาคม] 1741
พระราชวังหลวงเคียวโตะ
สวรรคต31 สิงหาคม [ตามปฎิทินเก่า: 12 สิงหาคม] 1762
พระราชวังหลวงเคียวโตะ
สุสานหลวงสึกิ โนะ วะ โนะ มิซะซะงิ (เคียวโตะ)
พระราชบิดาจักรพรรดิซากูรามาจิ
พระสนมอิชิโจ โทะมิโกะ

อ้างอิง

แก้
  1. Imperial Household Agency (Kunaichō): 桃園天皇 (115)
  2. Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, pp. 119–120.
  3. Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 418–419.