ยุคไทรแอสซิก

ยุคไทรแอสซิก
	251.902 ± 0.024 – 201.36 ± 0.17 ล้านปีก่อน PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N
วิทยาการลำดับเวลา
←	เหตุการณ์การสูญพันธุ์ยุคเพอร์เมียน–ไทรแอสซิก
←	การสูญพันธุ์ขอบสมิเทียน-สปาเทียน
←	เหตุการณ์ฝนชุกช่วงอายุคาร์เนียน
←	ต้นไม้ไม้เนื้อแข็งฟื้นฟูเต็มที่
←	การกลับมาของถ่านหิน
←	ฟองน้ำหินปูนและ; ปะการังชนิดสเกแรคติเนีย
←	เหตุการณ์การสูญพันธุ์ยุคไทรแอสซิก–จูแรสซิก
←	อุกกาบาตตกที่แมนิกัวอาแกน
	การแบ่งย่อยของยุคไทรแอสซิกตาม ICS ปี 2564; มาตราแกนแนวตั้ง: ล้านปีก่อน;
นิรุกติศาสตร์
ความเป็นทางการของชื่อ	ทางการ
ข้อมูลการใช้
เทห์วัตถุ	โลก
การใช้ระดับภาค	ทั่วโลก (ICS)
การใช้ช่วงเวลา	ธรณีกาลของ ICS
การนิยาม
หน่วยวิทยาการลำดับเวลา	ยุค
หน่วยลำดับชั้นหิน	หินยุค
ความเป็นทางการของช่วงกาล	ทางการ
คำนิยามขอบล่าง	การปรากฏครั้งแรกของโคโนดอนต์ Hindeodus parvus
ขอบล่าง GSSP	เหมยชาน มณฑลเจ้อเจียง ประเทศจีน; 31°04′47″N 119°42′21″E / 31.0798°N 119.7058°E
การอนุมัติ GSSP	2001
คำนิยามขอบบน	การปรากฏครั้งแรกของแอมโมไนต์ Psiloceras spelae tirolicum
ขอบบน GSSP	แหล่งคูยอช ภูเขาคาร์เวนเดล เทือกเขาหินปูนแอลป์เหนือ ประเทศออสเตรีย; 47°29′02″N 11°31′50″E / 47.4839°N 11.5306°E
การอนุมัติ GSSP	2010
ข้อมูลชั้นบรรยากาศและภูมิอากาศ
ปริมาณ O; 2 เฉลี่ยในชั้นบรรยากาศ	ประมาณ 16 % โดยปริมาตร; (80 % ของปัจจุบัน)
ปริมาณ CO; 2 เฉลี่ยในชั้นบรรยากาศ	ประมาณ 1750 ppm; (6 เท่าของยุคก่อนอุตสาหกรรม)
อุณหภูมิพื้นผิวเฉลี่ย	ประมาณ 17 °C; (สูงกว่าปัจจุบัน 3 °C)

ยุคไทรแอสซิก (อังกฤษ: Triassic) เป็นยุคหนึ่งทางธรณีกาลของโลก ตรงกับช่วงเวลาประมาณ 251 ± 0.4 ถึง 199.6 ± 0.6 ล้านปีก่อน ยุคไทรแอสซิกเป็นยุคแรกของมหายุคมีโซโซอิก อยู่หลังยุคเพอร์เมียนและอยู่หน้ายุคจูแรสซิก จุดเริ่มต้นและสิ้นสุดยุคไทรแอสซิกกำหนดจากเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดการสูญพันธุ์มากมาย ซึ่งเหตุการณ์ดังกล่าวสามารถกำหนดจากชั้นหินได้แน่นอน แต่ช่วงเวลาที่เกิดขึ้นยังไม่สามารถระบุได้ละเอียดจริง ๆ มีค่าความผิดพลาดได้หลายล้านปี

ในยุคไทรแอสซิก สิ่งมีชีวิตทั้งบนบกและในทะเลมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ จากพื้นผิวโลกที่มีสภาพแย่ลงอย่างรวดเร็วหลังการสูญพันธุ์ในช่วงรอยต่อระหว่าง ยุคเพอร์เมียน และ ยุคไทรแอสซิก ปะการังในกลุ่มเฮกซะคอราลเลีย (hexacorallia) ถือกำเนิดขึ้น พืชดอกอาจจะวิวัฒนาการในยุคนี้ รวมกระทั่งสัตว์มีกระดูกสันหลังที่บินได้คือเทอโรซอร์ (Pterosaur)

อ้างอิง

↑ Widmann, Philipp; Bucher, Hugo; Leu, Marc; และคณะ (2020). "Dynamics of the Largest Carbon Isotope Excursion During the Early Triassic Biotic Recovery". Frontiers in Earth Science. 8 (196): 1–16. doi:10.3389/feart.2020.00196.
↑ McElwain, J. C.; Punyasena, S. W. (2007). "Mass extinction events and the plant fossil record". Trends in Ecology & Evolution. 22 (10): 548–557. doi:10.1016/j.tree.2007.09.003. PMID 17919771.
↑ Retallack, G. J.; Veevers, J.; Morante, R. (1996). "Global coal gap between Permian–Triassic extinctions and middle Triassic recovery of peat forming plants". GSA Bulletin. 108 (2): 195–207. doi:10.1130/0016-7606(1996)108<0195:GCGBPT>2.3.CO;2. สืบค้นเมื่อ 2007-09-29.
↑ Payne, J. L.; Lehrmann, D. J.; Wei, J.; Orchard, M. J.; Schrag, D. P.; Knoll, A. H. (2004). "Large Perturbations of the Carbon Cycle During Recovery from the End-Permian Extinction". Science. 305 (5683): 506–9. doi:10.1126/science.1097023. PMID 15273391.
↑ Ogg, James G.; Ogg, Gabi M.; Gradstein, Felix M. (2016). "Triassic". A Concise Geologic Time Scale: 2016. Elsevier. pp. 133–149. ISBN 978-0-444-63771-0.
↑ Hongfu, Yin; Kexin, Zhang; Jinnan, Tong; Zunyi, Yang; Shunbao, Wu (June 2001). "The Global Stratotype Section and Point (GSSP) of the Permian-Triassic Boundary" (PDF). Episodes. 24 (2): 102–14. doi:10.18814/epiiugs/2001/v24i2/004. สืบค้นเมื่อ 8 December 2020.
↑ Hillebrandt, A.v.; Krystyn, L.; Kürschner, W.M.; และคณะ (September 2013). "The Global Stratotype Sections and Point (GSSP) for the base of the Jurassic System at Kuhjoch (Karwendel Mountains, Northern Calcareous Alps, Tyrol, Austria)". Episodes. 36 (3): 162–98. CiteSeerX 10.1.1.736.9905. doi:10.18814/epiiugs/2013/v36i3/001. สืบค้นเมื่อ 12 December 2020.

แหล่งข้อมูลอื่น

Overall introduction เก็บถาวร 2005-12-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
'The Triassic world' เก็บถาวร 2016-02-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
Douglas Henderson's illustrations of Triassic animals^{[ลิงก์เสีย]}
Paleofiles page on the Triassic extinctions เก็บถาวร 2017-08-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
Examples of Triassic Fossils

ก่อนหน้า บรมยุคโพรเทอโรโซอิก	บรมยุคฟาเนอโรโซอิก 541 Ma - ปัจจุบัน
	มหายุคพาลีโอโซอิก 541 Ma - 252 Ma						มหายุคมีโซโซอิก 252 Ma - 66 Ma			มหายุคซีโนโซอิก 66 Ma - ปัจจุบัน
	แคมเบรียน	ออร์โดวิเชียน	ไซลูเรียน	ดีโวเนียน	คาร์บอนิเฟอรัส	เพอร์เมียน	ไทรแอสซิก	จูแรสซิก	ครีเทเชียส	พาลีโอจีน	นีโอจีน	ควอเทอร์นารี

บทความธรณีวิทยานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Widmann, Philipp; Bucher, Hugo; Leu, Marc; และคณะ (2020). "Dynamics of the Largest Carbon Isotope Excursion During the Early Triassic Biotic Recovery". Frontiers in Earth Science. 8 (196): 1–16. doi:10.3389/feart.2020.00196.

[McElwain2007-2] McElwain, J. C.; Punyasena, S. W. (2007). "Mass extinction events and the plant fossil record". Trends in Ecology & Evolution. 22 (10): 548–557. doi:10.1016/j.tree.2007.09.003. PMID 17919771.

[Retallack1996-3] Retallack, G. J.; Veevers, J.; Morante, R. (1996). "Global coal gap between Permian–Triassic extinctions and middle Triassic recovery of peat forming plants". GSA Bulletin. 108 (2): 195–207. doi:10.1130/0016-7606(1996)108<0195:GCGBPT>2.3.CO;2. สืบค้นเมื่อ 2007-09-29.

[Payne2004-4] Payne, J. L.; Lehrmann, D. J.; Wei, J.; Orchard, M. J.; Schrag, D. P.; Knoll, A. H. (2004). "Large Perturbations of the Carbon Cycle During Recovery from the End-Permian Extinction". Science. 305 (5683): 506–9. doi:10.1126/science.1097023. PMID 15273391.

[5] Ogg, James G.; Ogg, Gabi M.; Gradstein, Felix M. (2016). "Triassic". A Concise Geologic Time Scale: 2016. Elsevier. pp. 133–149. ISBN 978-0-444-63771-0.

[6] Hongfu, Yin; Kexin, Zhang; Jinnan, Tong; Zunyi, Yang; Shunbao, Wu (June 2001). "The Global Stratotype Section and Point (GSSP) of the Permian-Triassic Boundary" (PDF). Episodes. 24 (2): 102–14. doi:10.18814/epiiugs/2001/v24i2/004. สืบค้นเมื่อ 8 December 2020.

[7] Hillebrandt, A.v.; Krystyn, L.; Kürschner, W.M.; และคณะ (September 2013). "The Global Stratotype Sections and Point (GSSP) for the base of the Jurassic System at Kuhjoch (Karwendel Mountains, Northern Calcareous Alps, Tyrol, Austria)". Episodes. 36 (3): 162–98. CiteSeerX 10.1.1.736.9905. doi:10.18814/epiiugs/2013/v36i3/001. สืบค้นเมื่อ 12 December 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]