แดรกคูลา
แดรกคูลา (อังกฤษ: Dracula) นวนิยายภาษาอังกฤษแนวสยองขวัญที่มีชื่อเสียงที่สุดของ บราม สโตกเกอร์ เป็นเรื่องราวของแวมไพร์หรือผีดิบดูดเลือดในโรมาเนีย ที่เดินทางมาอังกฤษเพื่อเผยแพร่เผ่าพันธุ์ โดยมีฉากหลังเป็นอังกฤษที่ปกคลุมด้วยบรรยายกาศอึมครึมในยุควิกตอเรีย[1]
| แดรกคูลา | |
|---|---|
 หน้าปก แดรกคูลา ฉบับตีพิมพ์ครั้งแรก | |
| ผู้ประพันธ์ | บราม สโตกเกอร์ |
| ประเทศ | ไอร์แลนด์ |
| ภาษา | อังกฤษ |
| ประเภท | นวนิยายสยองขวัญแนวโกธิค |
| สำนักพิมพ์ | อาร์ชิบาล์ด คอนสเตเบิล แอนด์ คอมปานี (สหราชอาณาจักร) |
| วันที่พิมพ์ | พฤษภาคม ค.ศ. 1897 |
| ชนิดสื่อ | พิมพ์ |
| ISBN | 9781108060516 |
เนื้อเรื่อง
แก้โจนาธาน ฮากเกอร์ เดินทางจากลอนดอนไปทรานซิลเวเนีย เพื่อทำสัญญาซื้อขายที่ดินกับเค้าท์แดรกคูลา ระหว่างเดินทางพบเจอสภาพแวดล้อมแปลก ๆ และน่ากลัว เมื่อไปถึงโจนาธานถูกเค้าท์แดรกคูลาจองจำไว้ในปราสาทพร้อมกับแวมไพร์สาว 3 นาง ขณะที่ตัวเองเดินทางจากทรานซิลเวเนียไปลอนดอนด้วยเรือใบลำหนึ่งท่ามกลางพายุ พร้อมขนโลงศพจำนวน 50 ใบไปด้วย
ขณะเดียวกัน มีนา คู่หมั้นสาวของโจนาธานรู้สึกเป็นกังวลที่โจนาธานหายตัวไป และลูซีเพื่อนสาวของเธอที่กำลังเข้าพิธีแต่งงานกับอาเธอร์ โฮล์มวูด มีพฤติกรรมแปลก ๆ และมีอาการเหม่อลอยในเวลาที่ตื่น เดินละเมอในเวลาที่หลับ ที่สุดลูซีก็มีอาการเลือดหมดตัวไปอย่างน่าประหลาด จอห์น เซวาร์ด จึงมีจดหมายไปยัง อับราฮัม แวน เฮลซิง ศาสตราจารย์ผู้เชี่ยวชาญเรื่องโรคประหลาด ๆ ที่อัมสเตอร์ดัม แวน เฮลซิง เดินทางมาถึงลอนดอน ก็ต้องตกใจกับอาการของลูซี และลูซีก็กลายเป็นแวมไพร์ไปในที่สุด ทั้งหมดจึงต้องทำลายเธอลงด้วยการใช้ลิ่มตอกลงไปที่หัวใจ
ภายหลังที่ลูซีตายแล้ว โจนาธานหลบหนีออกจากปราสาทแดรกคูลาได้ และได้แต่งงานกับมีนา มีนาก็ถูกคุกคามจากแดรกคูลา จนกลายเป็นข้าทาสไปในที่สุด แดรกคูลาติดต่อกับเธอทางจิต ซึ่งทางแวน เฮลซิง ก็ได้ใช้จุดนี้เพื่อตามล่าหาที่อยู่ของเค้าท์แดรกคูลา
ตัวละคร
แก้- เค้าท์แดรกคูลา - แวมไพร์ผู้เป็นอมตะ อาศัยอยู่ในปราสาทที่ทรานซิลเวเนีย เป็นชายชราแต่ร่างกายแข็งแรง มีผมและหนวดเคราสีขาวโพลน ตาสีแดงมีแววโหดเหี้ยม ฟันเล็กแหลมคม ชอบสวมชุดยาวสีดำล้วน พูดภาษาอังกฤษชัดเจนแต่สำเนียงแปลก จะปรากฏตัวเฉพาะในเวลากลางคืนเท่านั้น พยายามจะขยายอิทธิพลจากทรานซิลเวเนียไปทั่วยุโรป โดยเริ่มจากลอนดอน
- โจนาธาน ฮากเกอร์ - ทนายความหนุ่มจากลอนดอน เดินทางไปปราสาทแดกคูลาที่ทรานซิลเวเนีย เพื่อทำสัญญาเรื่องซื้อขายที่ดิน
- วิลแฮม มีนา เมอร์เรย์ - คู่หมั้นสาวอายุ 20 ของโจนาธาน ถูกแดรกคูลาดูดเลือดและควบคุมให้เป็นบริวาร
- ดร.อับราฮัม แวน เฮลซิง - ศาสตราจารย์แพทย์ชาวดัตช์ เชี่ยวชาญทางด้านศัลยกรรม โรคประหลาด ๆ และสิ่งลี้ลับเหนือธรรมชาติ
- ลูซี แวสเทนรา - เพื่อนสาวของมีนา อายุ 20 มีนิสัยร่าเริงแจ่มใส ถูกผู้ชายขอความรักและขอแต่งงานด้วยถึง 3 คน แต่เธอตกลงปลงใจกับอาเธอร์ ภายหลังตกเป็นแวมไพร์บริวารของเค้าท์แดรกคูลา
- ดร.แจ๊ค เซวาร์ด - จิตแพทย์หนุ่มอายุ 29 เป็นเจ้าของโรงพยาบาลจิตเวชใกล้กับโบสถ์ที่เค้าท์แดรกคูลาใช้เป็นรังซ่อนตัว เป็นหนึ่งในผู้ชายที่มาติดพันลูซี เป็นลูกศิษย์ของแวน เฮลซิง
- อาเธอร์ โฮล์มวูด - ท่านลอร์ดหนุ่ม เป็นสุภาพบุรุษอย่างเต็มที่ เป็นบุคคลที่ลูซีตกลงปลงใจด้วย มีบิดาที่ป่วยหนักใกล้เสียชีวิต
- ควินซี พี.มอร์ริส - หนุ่มชาวอเมริกัน พื้นเพมาจากเท็กซัส เป็นหนึ่งในผู้ชายที่มาติดพันลูซี ภายหลังเสียชีวิตจากการต่อสู้กับเค้าท์แดรกคูลาอย่างกล้าหาญ
- อาร์.เอ็ม.เรนฟิลด์ - คนไข้จิตเวชคนของเซวาร์ด อายุ 59 มีพฤติกรรมแปลก ๆ และตกเป็นบริวารของเค้าท์แดรกคูลาในลอนดอน
- เจ้าสาวของแดรกคูลา - แวมไพร์สาว 3 ตน สองตนผิวคล้ำ อีกตนหนึ่งผิวขาว ทั้งหมดมีผมบลอนด์ ตาสีน้ำเงินอ่อน ฟันแหลมคม พยายามจะดูดเลือดโจนาธานตั้งแต่อยู่ในปราสาท แต่ถูกเค้าท์แดรกคูลามาขวางไว้ก่อน ภายหลังสลายร่างไปด้วยน้ำมือของแวน เฮลซิง
เบื้องหลังและความสำเร็จ
แก้แดรกคูลา เป็นนวนิยายเรื่องที่ 5 ของบราม สโตกเกอร์ ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1857 โดยใช้วิธีการเขียนในรูปแบบบันทึกและจดหมายโต้ตอบไปมาของบรรดาตัวละครในเรื่อง ได้รับความนิยมอย่างมากทั้งในอังกฤษและทั่วโลกในเวลาต่อมา มีการสร้างเป็นภาพยนตร์, ละครโทรทัศน์, ซีรีส์ หรือละครเวที ในวัฒนธรรมร่วมสมัยหลายต่อหลายครั้ง แม้กระทั่งดัดแปลงไปเป็นรูปแบบอื่นอย่างเช่น ตลก แต่แดรกคูลากลับได้รับการแปลเป็นภาษาโรมาเนีย ในปี ค.ศ. 1990 นี้เอง ทั้งที่เป็นประเทศต้นเรื่องในนวนิยาย[1]
บราม สโตกเกอร์ ได้รับแรงบันดาลใจในการเขียนเรื่องนี้มาจากความเจ็บป่วยของตัวเองในวัยเด็ก[2]และสร้างตัวละครเค้าท์แดรกคูลา มาจากวลาด เทเปซ หรือ วลาด ดราโค ผู้ปกครองทรานซิลเวเนียในโรมาเนียในยุคกลาง ที่ขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยมในการทรมานเชลยศึก
ภายหลังที่บราม สโตกเกอร์ เสียชีวิตได้ไม่นาน นวนิยายเรื่องแดรกคูลา ก็ถูกนำไปแปลงเป็นบทภาพยนตร์สัญชาติเยอรมันเรื่อง Nosferatu: A Symphony of Horror ในปี ค.ศ. 1922 อย่างชนิดที่ลอกเลียนมาเกือบทั้งหมด โดยเปลี่ยนแค่ชื่อตัวละครและสถานที่จากภาษาอังกฤษและเป็นภาษาเยอรมัน และจากประเทศอังกฤษและประเทศเยอรมนี เท่านั้นเอง ซึ่งในเรื่องนี้ภรรยาม่ายของสโตกเกอร์ ก็ได้ฟ้องร้องเรื่องลิขสิทธิ์และได้รับชัยชนะในที่สุด แต่อย่างไรก็ตาม ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ได้ชื่อว่า ได้ทำให้เค้าท์แดรกคูลา เป็นตัวละครที่ชาวโลกรู้จัก และรู้จักมากขึ้นตราบจนถึงปัจจุบัน