เล่ายอย
เล่ายอย[2] (ค.ศ. 224-264)[1] มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า หลิว เสฺวียน (จีน: 劉璿; พินอิน: Liú Xuán) ชื่อรอง เหวินเหิง (จีน: 文衡; พินอิน: Wénhéng) เป็นเจ้าชายของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นพระโอรสองค์โตของเล่าเสี้ยนจักรพรรดิลำดับที่ 2 และลำดับสุดท้ายของจ๊กก๊ก พระมารดาคือพระสนมหวางกุ้ยเหริน (王貴人) อดีตนางกำนัลของเตียวซีหรือจิ้งไอฮองเฮา พระมเหสีองค์แรกของพระเจ้าเล่าเสี้ยน ภายหลังหวางกุ้ยเหรินได้มาเป็นหนึ่งในพระสนมของเล่าเสี้ยน[3] เล่ายอยได้ขึ้นเป็นรัชทายาท ในปี ค.ศ. 238[4] หลังการล่มสลายของจ๊กก๊กให้กับวุยก๊กที่เป็นรัฐอริ เล่ายอยและพระอนุชาที่ยังรอดชีวิตได้กลับไปนครหลวงเซงโต๋ ในปี ค.ศ. 264 เล่ายอยถูกปลงพระชนม์ในเซงโต๋โดยทหารกบฏระหว่างการก่อกบฏของจงโฮย[5]
| เล่ายอย (หลิว เสฺวียน) 劉璿 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| รัชทายาทแห่งจ๊กก๊ก | |||||
| ดำรงตำแหน่ง | กุมภาพันธ์ ค.ศ. 238 – ธันวาคม ค.ศ. 263 | ||||
| ก่อนหน้า | เล่าเสี้ยน | ||||
| ประสูติ | ค.ศ. 224[a] | ||||
| สวรรคต | ค.ศ. 264 (40 พรรษา)[1] นครเซงโต๋ มณฑลเสฉวน | ||||
| |||||
| พระราชบิดา | เล่าเสี้ยน | ||||
| พระราชมารดา | หวางกุ้ยเหริน | ||||
ดูเพิ่ม
แก้หมายเหตุ
แก้- ↑ บทพระประวัติของเล่ายอยในสามก๊กจี่ ระบุว่าเล่ายอยมีพระชนมายุ 15 พรรษา (ตามการนับอายุแบบเอเชียตะวันออก) ในศักราชเหยียนซี (延熈; ค.ศ. 238-257) ปีที่ 1 ในรัชสมัยของเล่าเสี้ยน เล่ายอยสิ้นพระชนม์ในศักราชเสียนซี (咸熈; ค.ศ. 264-265) ปีที่ 1 ในรัชสมัยของโจฮวน[1] เมื่อคำนวณแล้ว ปีประสูติของเล่ายอยจึงควรเป็นราว ค.ศ. 224
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 1.2 ([延熈元年] ... 時年十五。 ... 咸熈元年正月，鍾會作亂於成都，璿為亂兵所害。)
- ↑ ("แลขณะนั้นเมื่อพระเจ้าเล่าเสี้ยนจะให้ไปอ่อนน้อมแก่ข้าศึก ฝ่ายเล่ายอยเล่าเอียวเล่าจ้องเล่าจ้านเล่าสุนเล่ากี๋ ผู้บุตรเล่าเสี้ยนทั้งหกคนนี้จะได้ทัดทานประการใดหามิได้") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๖". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ November 19, 2024.
- ↑ (後主太子璿，字文衡。母王貴人，本敬哀張皇后侍人也。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 34.
- ↑ สามก๊กจี่ บทที่ 33 หน้า 897.
- ↑ สามก๊กจี่ บทที่ 34 หน้าที่ 908.
บรรณานุกรม
แก้- ตันซิ่ว (1977) [คริสต์ทศวรรษ 280 หรือคริสต์ทศวรรษ 290]. เผย์ ซงจือ (บ.ก.). 三國志 [สามก๊กจี่]. Taibei: Dingwen Printing.